หน่วย 22: วัน 2

ฮีลามัน 3–4

คำนำ

ระหว่างเวลาที่บรรยายไว้ ในบทต้นๆ ของฮีลามัน ชาวนีไฟมีระยะเวลาแห่งสันติภาพและอดทนต่อความขัดแย้งหลายครั้ง ชาวนีไฟหลายหมื่นคนเข้าร่วมศาสนจักรในช่วงเวลาแห่งสันติภาพ หลังจากความรุ่งเรืองอย่างมากนี้ สมาชิกศาสนจักรที่อ่อนน้อมถ่อมตนมากกว่าเดิมมีศรัทธามากขึ้นทั้งที่ถูกคนจองหองข่มเหง เพราะชาวนีไฟจำนวนมากกลายเป็นคนชั่วร้าย พวกเขาจึงสูญเสียแผ่นดินทางใต้ทั้งหมดให้แก่ชาวเลมัน

ฮีลามัน 3

ชาวนีไฟจำนวนมากอพยพขึ้นเหนือขณะที่ศาสนจักรรุ่งเรืองท่ามกลางความชั่วร้ายและการข่มเหง

อ่าน ฮีลามัน 3:1–2 และสังเกตว่า “ ไม่มีความขัดแย้ง” ในบรรดาผู้คนชาวนีไฟเป็นเวลาหลายปี ตอนนี้ให้อ่าน ฮีลามัน 3:3, 19 ระบุคำหรือวลีที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป ในบรรดาชาวนีไฟ

ฮีลามัน 3:4–16 อธิบายว่าเมื่อความขัดแย้งเกิดขึ้นในบรรดาชาวนีไฟ คนจำนวนมากย้ายขึ้นเหนือ ชาวนีไฟจำนวนมากกลายเป็นคนชั่วร้ายและสมทบกับชาวเลมัน

ทั้งที่มีความขัดแย้งและความชั่วร้าย แต่ฮีลามันยังคงเลือกดำเนินชีวิตต่างจากคนอื่นๆ ฮีลามันกำลังรับใช้เป็นหัวหน้าผู้พิพากษาของชาวนีไฟและเป็นศาสดาพยากรณ์ ในบรรดาพวกเขาด้วย อ่าน ฮีลามัน 3:20 ระบุว่าข้อนี้พูดถึงฮีลามันว่าอย่างไร (คำว่า ความเสมอภาคหมายถึงความเป็นธรรม ไม่มีอคติหรือความลำเอียง)

ท่านประทับใจอะไรเกี่ยวกับฮีลามัน ท่านคิดว่าเหตุใดเขายังคงเข้มแข็งในช่วงของความขัดแย้งและความชั่วร้ายนี้ ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายคำว่า ตลอดเวลา ใน ฮีลามัน 3:20

อ่าน ฮีลามัน 3:22–26 และทำเครื่องหมายว่าชาวนีไฟเริ่มเปลี่ยนเป็นคนดีขึ้นอย่างไร ผู้คนเข้าร่วมศาสนจักรมากเท่าใด

มอรมอนใช้วลี “ดังนั้นเราจึงเห็น” และ “เราจึงเห็น” บ่อยครั้งเพื่อชี้ให้เห็นความจริงที่เขาต้องการให้เราเรียนรู้ ใน ฮีลามัน 3:27–30 ใช้วลีเหล่านี้หลายครั้ง แสดงว่ามอรมอนต้องการให้เราเรียนรู้บทเรียนสำคัญบางบท อ่านฮีลามัน 3:27–30 ทำเครื่องหมายวลีสำคัญและระบุบทเรียนที่มอรมอนต้องการให้เราเรียนรู้

1. ทำงานมอบหมายต่อไปนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน:

   1. เขียนสิ่งที่มอรมอนต้องการให้ท่านเรียนรู้จาก ฮีลามัน 3:27–30 เกี่ยวกับพระวจนะของพระผู้เป็นเจ้า

   2. เขียนว่าการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านช่วยให้ท่านหลีกเลี่ยงความชั่วร้ายและยังอยู่บนเส้นทางสู่ที่ประทับของพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร

อ่าน ฮีลามัน 3:32–34 สังเกตว่าสมาชิกบางคนของศาสนจักรเริ่มข่มเหงสมาชิกคนอื่นๆ ของศาสนจักร ผู้ข่มเหงคือคนที่บอกว่าพวกเขาเป็นของศาสนจักร แต่ความจริงแล้วพวกเขาเต็มไปด้วยความจองหองและไม่เชื่อในคำสอนของศาสนจักร การกระทำของพวกเขาทำให้สมาชิกที่อ่อนน้อมถ่อมตนของศาสนจักรรับทุกข์มากมาย พิจารณาว่าการไป โบสถ์และถูกสมาชิกคนอื่นของศาสนจักรข่มเหงเพราะท่านเลือกทำตามศาสดาพยากรณ์และพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้าจะยากเพียงใด

อ่าน ฮีลามัน 3:35 เพื่อเรียนรู้ว่าสมาชิกที่ซื่อสัตย์ของศาสนจักรกระทำอย่างไรในช่วงของการข่มเหงและความทุกข์ของพวกเขา

2. จากที่ท่านศึกษา ฮีลามัน 3:35 ให้ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน:

   1. ศรัทธาของสมาชิกที่อ่อนน้อมถ่อมตนของศาสนจักรเพิ่มขึ้นหรือลดลงในช่วงที่พวกเขาเกิดความทุกข์ยาก

   2. สมาชิกที่อ่อนน้อมถ่อมตนของศาสนจักรทำอะไรเพื่อเสริมสร้างศรัทธาของตน

   3. สมาชิกศาสนจักรเหล่านี้ได้รับพรอะไรบ้าง

โดยศึกษา ฮีลามัน 3:33–35 เราเรียนรู้ ได้ว่าแต่ละคนกำหนดเองว่าจะให้การข่มเหงและความทุกข์ส่งผลต่อเขาอย่างไร เติมข้อความนี้ให้จบโดยใช้สิ่งที่ท่านเรียนรู้จากข้อเหล่านี้: ทั้งที่มีการข่มเหงและการทดลอง แต่ศรัทธาของเราในพระเยซูคริสต์สามารถเพิ่มขึ้นได้เมื่อเรา (มีหลายวิธี ให้ท่านเติมประโยคนี้) ท่านอาจต้องการเขียนประโยคของท่านลงในพระคัมภีร์ ใกล้กับ ฮีลามัน 3:33–35

3. เพื่อช่วยให้ท่านเข้าใจคำสอนของข้อเหล่านี้ดีขึ้น ให้ตอบคำถามต่อไปนี้สองข้อหรือทั้งหมดลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน

   1. การสวดอ้อนวอนหรือการอดอาหารช่วยท่านอย่างไรในเวลาของการข่มเหงหรือการทดลอง

   2. ท่านคิดว่าการยอมถวายใจท่านแด่พระผู้เป็นเจ้าหมายความว่าอย่างไร

   3. ศรัทธาที่ท่านมีต่อพระเยซูคริสต์เพิ่มขึ้นเมื่อใดในช่วงเวลาของการข่มเหงหรือการทดลอง

อ่าน ฮีลามัน 3:36–37 ระบุสภาพทางวิญญาณของชาวนี-ไฟส่วนใหญ่ ในเวลาที่ฮีลามันสิ้นชีวิต

ฮีลามัน 4

พระวิญญาณของพระเจ้าทรงถอนจากชาวนีไฟ และชาวเลมันยึดครองแผ่นดินทางใต้ทั้งหมดของชาวนีไฟ

ดังบันทึกไว้ ใน ฮีลามัน 4 หลังจากฮีลามันสิ้นชีวิต ความจองหองและความขัดแย้งในบรรดาชาวนีไฟเป็นเหตุให้ชาวนีไฟหลายคนไปสมทบกับชาวเลมัน ชาวเลมันสู้รบกับชาวนีไฟ อ่าน ฮีลามัน 4:4–8 และทำเครื่องหมายเขตแดนบนแผนที่ซึ่งท่านคิดว่าชาวเลมันยึดได้

Territory Map

4. แบ่งครึ่งหน้ากระดาษในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านโดยลากเส้นแนวตั้งกึ่งกลางหน้ากระดาษ บนสุดของด้านหนึ่งเขียนว่า วลีแสดงเจตคติและการกระทำของชาวนีไฟ บนสุดของอีกด้านหนึ่งเขียนว่า วลีแสดงสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะการกระทำเหล่านี้ อ่าน ฮีลามัน 4:11–13, 21–26 และเขียนข้อความอย่างน้อยสามวลีใต้แต่ละหัวข้อ

หลักธรรมสำคัญประการหนึ่งที่เราเรียนรู้จาก ฮีลามัน 4 คือ ความจองหองและความชั่วร้ายแยกเราจากพระวิญญาณของพระเจ้าและทิ้งเราให้อยู่กับกำลังของเราเอง ท่านอาจต้องการเขียนหลักธรรมนี้ในพระคัมภีร์ของท่านใกล้กับ ฮีลามัน 4:23–25

ในประสบการณ์ของชาวนีไฟ การถูกทิ้งให้อยู่กับกำลังของพวกเขาเองโดยปกติหมายถึงความพ่ายแพ้ในการรบและสูญเสียแผ่นดิน (ดูฮีลามัน 4:25–26) ในชีวิตเรา การถูกทิ้งให้อยู่กับกำลังของเราสามารถหมายถึงการสูญเสียความเป็นเพื่อนของพระวิญญาณ

5. ตรึกตรองว่า “การสู้รบ” อะไรบ้างที่ท่านเผชิญอยู่ในชีวิตท่าน เขียนการสู้รบอย่างหนึ่งหรือมากกว่านั้นลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน เขียนอย่างน้อยหนึ่งสิ่งที่ท่านทำได้เพื่อรักษาความเป็นเพื่อนของพระวิญญาณในชีวิตท่าน เขียนความรู้สึกของท่านเช่นกันเกี่ยวกับความสำคัญของการมีพระวิญญาณในชีวิตท่านเพื่อช่วยท่านเผชิญการสู้รบในชีวิตด้วยกำลังของพระเจ้า

6. เขียนต่อท้ายงานมอบหมายของวันนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่า:

   ฉันได้ศึกษา ฮีลามัน 3–4 และศึกษาเสร็จวันที่ (วันเดือนปี)

   คำถาม ความคิด และข้อคิดเพิ่มเติมที่ฉันอยากแบ่งปันกับครู: