เซมินารี
หน่วย 5: วัน 1, 1 นีไฟ 20–22


หน่วย 5: วัน 1

1 นีไฟ 20–22

คำนำ

ใน 1 นีไฟ 20–21 นีไฟอ้างคำพยากรณ์ของอิสยาห์ศาสดาพยากรณ์ ในพันธสัญญาเดิมผู้ซึ่งงานเขียนของเขาอยู่ ในแผ่นจารึกทองเหลืองที่นีไฟกับพี่ๆ ถูกส่งกลับไปนำมาจากเลบันที่เยรูซาเล็ม อิสยาห์สอนว่าแม้อิสราเอลสมัยโบราณไม่รักษาพันธสัญญา แต่พระเจ้ายังคงรักพวกเขาและเชิญชวนพวกเขาให้กลับใจและมาหาพระองค์ ขณะที่ท่านศึกษาบทเหล่านี้ ให้มุ่งเน้นสิ่งที่อิส-ยาห์สอนเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์และความปรารถนาที่จะทรงไถ่ผู้คนของพระองค์

ภาพ
อิสยาห์เขียนเกี่ยวกับการประสูติของพระคริสต์

1 นีไฟ 20

พระเจ้าทรงตีสอนอิสราเอลและทรงเชิญชวนพวกเขาให้กลับมาหาพระองค์

ท่านนึกออกหรือไม่เมื่อครั้งท่านทำบางสิ่งไม่สอดคล้องกับพันธสัญญาที่ทำไว้หรือไม่สอดคล้องกับมาตรฐานของศาสนจักร ท่านรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับการตัดสินใจของท่าน อ่าน 1 นีไฟ 20:1–2 (“พึ่งพา” ในข้อ 2 หมายถึงวางใจ) อิสยาห์กำลังพูดถึงใคร ใครคือ “เชื้อสายแห่งยาโคบ”

ในพันธสัญญาเดิม ยาโคบเป็นบุตรของอิสอัคและเป็นหลานชายของอับราฮัม พระเจ้าทรงตั้งชื่อเขาว่าอิสราเอล (ดู ปฐมกาล 32:28) “เชื้อสายแห่งอิสราเอล” หมายถึงผู้สืบตระกูลของเขาและบางครั้งเรียกว่า “เชื้อสายแห่งยาโคบ” อีกทั้งหมายถึงผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์อย่างแท้จริงเช่นกัน (ดู Bible Dictionary, “Israel”; ดู Bible Dictionary, “Israel, Kingdom of” ด้วย) เฉกเช่นในสมัยโบราณ คนที่ทำพันธสัญญา (เช่นบัพติศมา) กับพระผู้เป็นเจ้าทุกวันนี้ถือว่าเป็นสมาชิกแห่งพันธสัญญาของเชื้อสายแห่งอิสราเอล

ค้นคว้า 1 นีไฟ 20:3–4, 8, 18 และขีดเส้นใต้คำหรือข้อความที่บอกว่าเชื้อสายแห่งอิสราเอลไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า ข้อความที่ว่า “คอของเจ้าเป็นเอ็นเหล็ก, และหน้าผากของเจ้าเป็นทองเหลือง” (1 นีไฟ 20:4) เป็นสัญลักษณ์ของสภาพที่พระคัมภีร์เรียกซ้ำๆ ว่า “ความดื้อรั้น” คำอธิบายประการหนึ่งที่เป็นไปได้ของข้อความนี้คือสัตว์ต่างๆ เช่นวัวและลาดื้อรั้นจนนายของพวกมันไม่สามารถนำทางได้ คำอธิบายอีกประการหนึ่งคือคนไม่ยอมก้มศีรษะเป็นคนดื้อรั้น ทำนองเดียวกัน เชื้อสายแห่งอิสราเอลดื้อรั้นเพราะความจองหองชั่วร้ายและไม่ยอมให้พระเจ้านำทาง

เพื่อให้เข้าใจข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ดีขึ้นและเปรียบกับสมัยของเรา ให้ตรึกตรองว่าคำพรรณาเหล่านี้เกี่ยวกับเชื้อสายแห่งอิสราเอลบอกการกระทำของคนบางคนในปัจจุบันอย่างไร

ขณะที่ท่านอ่าน 1 นีไฟ 20:9–14, 16 ให้ ไตร่ตรองว่าข้อเหล่านี้สอนอะไรเกี่ยวกับพระเจ้าและพระองค์ทรงมีพระลักษณะอย่างไร

  1. เขียนคำตอบสั้นๆ ของคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน

    1. ถึงแม้ผู้คนเคยกบฏมาก่อน แต่พระเจ้าทรงตอบสนองต่อพวกเขาอย่างไร เพราะเหตุใด (ดู 1 นีไฟ 20:9–11, 14)

    2. พระเจ้าทรงต้องการให้ผู้คนแห่งพันธสัญญาของพระองค์ทำอะไร (ดู 1 นีไฟ 20:12, 16)

จากข้อเหล่านี้เราเรียนรู้ว่าพระเจ้าทรงเชื้อเชิญคนที่ไม่เชื่อฟังให้กลับใจและกลับมาหาพระองค์ ขณะที่ท่านอ่านคำกล่าวต่อไปนี้จากประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟแห่งฝ่ายประธานสูงสุด ให้ขีดเส้นใต้ข้อความหนึ่งหรือมากกว่านั้นที่ยืนยันความจริงนี้

“[ซาตาน] ต้องการให้เรารู้สึกว่าเราไม่สามารถรับการให้อภัยได้อีก (ดู วิวรณ์ 12:10) ซาตานต้องการให้เราคิดว่าเมื่อเราทำบาปเราเลย ‘จุดที่กลับไม่ ได้’ —สายเกินกว่าจะเปลี่ยนเส้นทางของเรา …

“พระคริสต์เสด็จมาเพื่อช่วยให้เรารอด ถ้าเราเดินผิดทาง การชดใช้ของพระเยซูคริสต์สามารถให้ความมั่นใจแก่เราได้ว่าบาป ไม่ ใช่ จุดที่กลับไม่ ได้ การกลับที่ปลอดภัยอยู่ในวิสัยทำได้ถ้าเราจะทำตามแผนของพระผู้เป็นเจ้าเพื่อความรอดของเรา” (ดู “จุดกลับที่ปลอดภัย,” เลียโฮนา, พ.ค. 2007, หน้า 123, 124)

1 นีไฟ 21:1–17

อิสยาห์พยากรณ์ว่าพระเมสสิยาห์จะไม่ทรงลืมผู้คนแห่งพันธสัญญาของพระองค์

ใน 1 นีไฟ 21:1–13 นีไฟบันทึกคำพยากรณ์เรื่องหนึ่งของอิสยาห์เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ผู้จะทรงเป็นพระเมส-สิยาห์ พระคริสต์ (คำภาษากรีก) และ พระเมสสิยาห์ (คำภาษาฮีบรู) ทั้งสองคำหมายถึง “ผู้ ได้รับการเจิม” หรือ “ผู้ ได้รับเลือก” พระเยซูคริสต์ทรงได้รับเลือกให้เป็นพระผู้ ไถ่ของทั้งอิสราเอลและคนต่างชาติ

ขณะที่ท่านอ่าน 1 นีไฟ 21:6–13 ให้ทำเครื่องหมายข้อความเหล่านั้นในพระคัมภีร์ของท่านที่พูดถึงพระเยซูคริสต์และสิ่งที่พระองค์จะทรงทำในฐานะพระผู้ ไถ่ของอิสราเอล

เนื่องด้วยบาปของพวกเขา ลูกหลานแห่งอิสราเอลจึงทำให้ตนห่างเหินจากพระเจ้าและรู้สึกว่าพระองค์ทรงลืมและทอดทิ้งพวกเขา (ดู 1 นีไฟ 21:14) แม้พวกเขารู้สึกว่าพระเจ้าทรงทอดทิ้ง แต่จงค้นคว้า 1 นีไฟ 21:14–16 เพื่อหาหลักฐานว่าพระเจ้าทรงรักเราและพระองค์จะไม่ทรงลืมเรา ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ที่มีความหมายต่อท่าน

ภาพ
พระเยซูทรงให้ดูบาดแผลของพระองค์

เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองอธิบายว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงเก็บบาดแผลจากการตรึงกางเขนไว้เป็นหลักฐานยืนยันว่าพระองค์จะไม่ทรงลืมเรา “พระคริสต์จะไม่ทรงลืมบุตรธิดาที่พระองค์ทรงไถ่หรือพันธสัญญาที่พระองค์ทรงทำกับพวกเขาเพื่อความรอดในไซอัน เครื่องเตือนใจอันแสนเจ็บปวดของความห่วงใยและพันธสัญญา [ของพระองค์] คือรอยตะปูที่ชาวโรมันจารึกไว้บนฝ่าพระหัตถ์ของพระองค์” (Christ and the New Covenant [1997], 84)

  1. เขียนคำตอบสั้นๆ ของคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน

    1. ท่านคิดว่าเหตุใดบางครั้งผู้คนจึงรู้สึกว่าพระเจ้าทรงลืมพวกเขา

    2. ท่านคิดว่าถูกจารึกไว้บนฝ่าพระหัตถ์ของพระผู้ช่วยให้รอดหมายความว่าอย่างไร สิ่งนี้ช่วยให้ท่านเห็นคุณค่าความทุกขเวทนาของพระผู้ช่วยให้รอดบนกางเขนอย่างไร

    3. ประสบการณ์ใดช่วยให้ท่านทราบว่าพระเจ้าไม่ทรงลืมท่าน

  2. สมมติท่านมีเพื่อนที่พูดว่าเขารู้สึกว่าไม่มีค่าควรจะเข้าโบสถ์อีกแล้วเพราะบาปในอดีตของเขา ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านให้เขียนจดหมายสั้นๆ เพื่อให้กำลังใจเพื่อน โดยใช้สิ่งที่ท่านเรียนรู้จาก 1 นีไฟ 20–21 และคำกล่าวของประธานอุคท์ดอร์ฟในหมวดศึกษาสำหรับ 1 นีไฟ 20

1 นีไฟ 21:18–22:22

นีไฟอธิบายคำพยากรณ์ของอิสยาห์เกี่ยวกับการกระจัดกระจายและการรวมอิสราเอล

นีไฟ ได้รวมคำพยากรณ์เรื่องหนึ่งของอิสยาห์เกี่ยวกับการรวมอิสราเอลไว้ ในบันทึกของเขา ซึ่งอยู่ ใน 1 นีไฟ 21:18–26 ใน 1 นีไฟ 22 นีไฟ ให้คำอธิบายและความคิดเห็นของเขาเองเกี่ยวกับคำพยากรณ์ของอิสยาห์ ขณะที่ท่านอ่าน 1 นีไฟ 22:4–12 ให้หาคำอธิบายของนีไฟว่าพระเจ้าจะทรงรวมอิสราเอลในวันเวลาสุดท้ายอย่างไร

อาจจะช่วยได้ถ้าทราบว่าในพระคัมภีร์มอรมอน คำว่า “คนต่างชาติ” มักหมายถึงคนที่ ไม่ ใช่ผู้สืบตระกูลของยูดาห์ วลี “งานน่าอัศจรรย์” หมายถึงการฟื้นฟูพระกิตติคุณในยุคสุดท้าย อีกทั้งสังเกตด้วยว่านีไฟกล่าวถึงพันธสัญญาบ่อยเพียงใด—ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายเหล่านี้ ในพระคัมภีร์ของท่าน

พระเจ้าทรงสัญญาจะฟื้นฟูพระกิตติคุณและรวมอิสราเอลในยุคสุดท้าย ทำเครื่องหมายในพระคัมภีร์ของท่านถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับซาตานเนื่องด้วยความชอบธรรมของผู้คนขณะที่ท่านอ่าน 1 นีไฟ 22:17, 19–22, 25–28

  1. เขียนต่อท้ายงานมอบหมายของวันนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่า

    ฉันได้ศึกษา 1 นีไฟ 20–22 และศึกษาเสร็จวันที่ (วันเดือนปี)

    คำถาม ความคิด และข้อคิดเพิ่มเติมที่ฉันอยากแบ่งปันกับครู: