หน่วย 22: วัน 1

ฮีลามัน 1–2

คำนำ

หลังจากเพโฮรันหัวหน้าผู้พิพากษาสิ้นชีวิต มีความขัดแย้งรุนแรงเกิดขึ้นในบรรดาชาวนีไฟว่าบุตรชายคนใดของเขา—เพโฮรัน เพแอนไค และเพคูมิไน—ควรเป็นหัวหน้าผู้พิพากษาคนใหม่ ประชาชนเลือกเพโฮรันเป็นหัวหน้าผู้พิพากษาคนใหม่ ผู้ติดตามคนหนึ่งของเพ-แอนไคชื่อคิชคูเม็นได้กระทำฆาตกรรมเพโฮรันแทนพรรคลับพรรคหนึ่งและเพคูมิไนได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าผู้พิพากษาในเวลาต่อมา ชาวเลมันฉวยโอกาสขณะเกิดความขัดแย้งและการแบ่งแยกครั้งนี้ยึดครองเซราเฮ็มลาเมืองหลวงของชาวนีไฟและสังหารเพคูมิไน โมโรไนฮาห์แม่ทัพชาวนีไฟยึดเมืองเซราเฮ็มลาคืน ฮี-ลามันได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าผู้พิพากษา คิชคูเม็นถูกสังหารขณะพยายามฆ่าฮีลามัน และแกดิแอนทันกลายเป็นหัวหน้าของพรรคลับ

ฮีลามัน 1

ความขัดแย้งเรื่องใครควรเป็นหัวหน้าผู้พิพากษาทำให้ชาวเลมันยึดครองเซราเฮ็มลา เมืองหลวงของชาวนีไฟ

นึกถึงครั้งสุดท้ายที่ท่านโต้เถียงกับคนบางคนหรือเห็นคนอื่นโต้เถียงกัน ความขัดแย้งเช่นนั้นเป็นเหตุให้เกิดปัญหาอะไรบ้าง ขณะที่ท่านศึกษา ฮีลามัน 1 ให้มองหาปัญหาที่ความขัดแย้งทำให้เกิดแก่ชาวนีไฟและไตร่ตรองสิ่งที่ท่านเรียนรู้ ได้จากประสบการณ์ของพวกเขา

อ่านข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้ และเขียนคำตอบของคำถามลงในช่องว่างที่เตรียมไว้

• ฮีลามัน 1:1–4 อะไรเป็นเหตุให้เกิดความขัดแย้งและการแบ่งแยกในบรรดาผู้คนชาวนีไฟ

• ฮีลามัน 1:5–8 ใครได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าผู้พิพากษา พี่น้องสองคนของหัวหน้าผู้พิพากษาคนใหม่มีปฏิกิริยาอย่างไร

• ฮีลามัน 1:9–12 คิชคูเม็นทำอะไร และคิชคูเม็นกับพรรคลับของเขาทำพันธสัญญากันว่าอย่างไร

ระหว่างความขัดแย้งครั้งนี้ในบรรดาชาวนีไฟ ชายชื่อโค-ริแอนทะเมอร์นำชาวเลมันเข้ารบกับเมืองเซราเฮ็มลา อ่าน ฮีลามัน 1:18–22 และระบุสิ่งที่ชาวเลมันสามารถทำได้เนื่องด้วยความขัดแย้งของชาวนีไฟ

ความจริงประการหนึ่งที่เราเรียนรู้ ได้จากเรื่องนี้คือ ความขัดแย้งก่อให้เกิดความแตกแยกและเปราะบางต่ออิทธิพลของปฏิปักษ์ ท่านอาจต้องการเขียนหลักธรรมนี้ไว้ ในพระคัมภีร์ของท่านใกล้กับ ฮีลามัน 1:18

1. เพื่อช่วยให้ท่านเข้าใจหลักธรรมนี้ดีขึ้น ให้ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน

   1. เยาวชนหญิงคนหนึ่งโต้เถียงกับพ่อแม่เรื่องเพื่อนของเธอมาตลอด ความขัดแย้งนี้อาจจะส่งผลต่อเจตคติของเธอในการฟังคำแนะนำของพ่อแม่เกี่ยวกับชีวิตด้านอื่นของเธออย่างไร

   2. เยาวชนชายคนหนึ่งรู้สึกโกรธบางคนในโควรัมฐานะปุโรหิตของเขา ความขัดแย้งนี้อาจส่งผลกระทบต่อการทำหน้าที่ของเขาที่โบสถ์อย่างไร

   3. นึกถึงด้านหนึ่งในชีวิตท่านซึ่งท่านรู้สึกว่ามีความขัดแย้งระหว่างท่านกับผู้อื่น สิ่งหนึ่งที่ท่านสามารถทำได้เพื่อขจัดความขัดแย้งนี้จากชีวิตท่านคืออะไร ท่านจะทำสำเร็จได้อย่างไร

ฮีลามัน 1:22–30 บันทึกว่าหลังจากชาวเลมันยึดครองเซราเฮ็มลา พวกเขาเริ่มเดินทัพไปเมืองอุดมมั่งคั่งทันทีเพื่อยึดเมืองนั้นด้วย กองทัพชาวนีไฟสามารถล้อมชาวเลมันและทำให้พวกเขาพ่ายแพ้ ชาวเลมันจำนวนมากถูกสังหาร ส่วนคนที่ยอมจำนนได้รับอนุญาตให้กลับไปแผ่นดินของตน

ฮีลามัน 2

ฮีลามันกลายเป็นหัวหน้าผู้พิพากษา และผู้รับใช้ของเขาป้องกันไม่ให้พรรคลับปลิดชีวิตเขา

ก่อนที่ท่านจะศึกษา ฮีลามัน 2 ให้ตรึกตรองว่าเยาวชนหญิงหรือเยาวชนชายที่ซื่อสัตย์จะพยายามแก้ ไขความผิดพลาดหรือบาปอย่างไร เขาจะพยายามปกปิดหรือจะแสวงหาการให้อภัยจากพระเจ้าและจากคนที่ถูกทำร้ายหรือไม่

หลังจากคิชคูเม็นกระทำฆาตกรรมเพโฮรัน เขากับสมาชิกในพรรคลับของเขาสัญญากันว่าพวกเขาจะไม่บอกให้ ใครรู้ว่าฆาตกรคือใคร อ่านฮีลามัน 2:3–4 และเอาใจใส่วลี “เข้าสู่พันธสัญญาว่าจะไม่มี ใครรู้ความชั่วร้ายของเขา” จากนั้นให้อ่านหลักคำสอนและพันธสัญญา 58:43 ดูว่าพระเจ้าทรงต้องการให้เราทำอย่างไรเมื่อเราทำผิดบางอย่าง

2. จากที่ท่านศึกษาฮีลามัน 2:3–4 และ หลักคำสอนและพันธสัญญา 58:43 ให้เขียนความแตกต่างลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านระหว่างวิธีที่พระเจ้าทรงต้องการให้เราทำถ้าเราทำบาปกับวิธีที่คิชคูเม็นและพรรคพวกของเขาทำ

ฮีลามันกลายเป็นหัวหน้าผู้พิพากษาคนใหม่หลังจากเพคูมิไน พี่ชายของเพโฮรันสิ้นชีวิต และจากนั้นคิชคู-เม็นกับพรรคลับของเขาตัดสินใจจะฆ่าฮีลามันเช่นกัน เวลานี้ชายชื่อแกดิแอนทันกลายเป็นหัวหน้าพรรคลับ อ่าน ฮีลามัน 2:2–9 และเขียนในช่องว่างด้านล่างว่าคิชคู-เม็นถูกฆ่าอย่างไร

อ่าน ฮีลามัน 2:10–14 ดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับกองโจรแกดิ-แอนทัน มอรมอนเตือนว่ากลุ่มลับอย่างพวกโจรแกดิแอน-ทัน ซึ่งเรียกว่า “การมั่วสุมลับ” (ดูตัวอย่างใน ฮีลามัน 3:23) จะเป็นเหตุให้เกิดความพินาศของผู้คนชาวนีไฟในท้ายที่สุด ศาสดาพยากรณ์คนก่อนๆ ในพระคัมภีร์มอร-มอนเตือนไว้เช่นกันว่าอย่ายอมรับการมั่วสุมลับ (ดู 2 นี-ไฟ 26:22; แอลมา 1:12) พระคัมภีร์มอรมอนสอนหลักธรรมนี้: การมั่วสุมลับสามารถชักนำไปสู่ความพินาศของสังคม

เอ็ลเดอร์เอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ดแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองเตือนเรื่องอันตรายของการมั่วสุมลับในปัจจุบัน ขณะที่ท่านอ่านคำเตือนนี้ ให้ทำเครื่องหมายสิ่งที่เราทำได้เพื่อต่อต้านการมั่วสุมลับ

เอ็ลเดอร์เอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ด

“พระคัมภีร์มอรมอนสอนว่าการมั่วสุมลับซึ่งพัวพันกับอาชญากรรมก่อให้เกิดปัญหาร้ายแรง ไม่เฉพาะต่อบุคคลและครอบครัวเท่านั้น แต่กระทบต่อสังคมโดยรวมด้วย การมั่วสุมลับในทุกวันนี้ประกอบด้วยกลุ่มการมั่วสุมต่างๆ ที่เรียกว่าแก๊ง กลุ่มผู้ค้ายา และกลุ่มมาเฟียที่ก่ออาชญากรรม การมั่วสุมลับในวันเวลาของเราก่อตัวขึ้นคล้ายกับกองโจรแกดิแอนทันในยุคของพระคัมภีร์มอรมอน … จุดมุ่งหมายบางอย่างของพวกเขาก็คือ ‘ฆาตกรรม, และปล้นสะดม, และลักขโมย, และกระทำการผิดประเวณีและการชั่วร้ายนานาชนิด, ตรงกันข้ามกับกฎของประเทศตนและกฎของพระผู้เป็นเจ้าของตนด้วย’ [ฮีลามัน 6:23]

“หากเราประมาท การมั่วสุมลับของยุคนี้สามารถได้รับพลังและเพิ่มอิทธิพลได้อย่างรวดเร็วและจะประสบผลสำเร็จเช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นในยุคของพระคัมภีร์มอร-มอน” …

“พระคัมภีร์มอรมอนสอนว่ามารคือ ‘ผู้ก่อบาปทั้งปวง’ และผู้ก่อตั้งการมั่วสุมลับเหล่านี้ [ฮีลามัน 6:30] … จุดมุ่งหมายของเขาคือเพื่อบ่อนทำลายบุคคล ครอบครัว ชุมชน และประชาชาติ [ดู 2 นีไฟ 9:9] เขาประสบความสำเร็จระดับหนึ่งในช่วงยุคของพระคัมภีร์มอรมอน และเขาก็กำลังไปได้ดีมากทีเดียวในวันเวลาของเรา นั่นคือสาเหตุที่ว่าทำไมจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเรา … ที่จะยืนหยัดมั่นคงเพื่อความจริงและความถูกต้องโดยการทำสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อช่วยให้ชุมชนของเราอยู่รอดต่อไป

“… [เราสามารถ] ‘ยืนเป็นพยานของพระผู้เป็นเจ้า’ โดยการเป็นแบบอย่าง รักษามาตรฐานของศาสนจักร และแบ่งปันประจักษ์พยานของเรากับคนอื่นๆ ที่อยู่รอบข้างเรา [ดู โมไซยาห์ 18:9]” (ดู “ยืนหยัดเพื่อความจริงและความถูกต้อง,” เลียโฮนา, ม.ค. 1998, 47)

นึกถึงด้านหนึ่งหรือมากกว่านั้นที่ท่านสามารถประยุกต์ใช้คำสอนของเอ็ลเดอร์บัลลาร์ดให้ยืนหยัดเพื่อความจริงและความถูกต้องในชุมชนของท่านและในประเทศของท่าน

3. เขียนต่อท้ายงานมอบหมายของวันนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่า:

   ฉันได้ศึกษา ฮีลามัน 1–2 และศึกษาเสร็จวันที่ (วันเดือนปี)

   คำถาม ความคิด และข้อคิดเพิ่มเติมที่ฉันอยากแบ่งปันกับครู: