แอลมา 40–41

คำนำ

ดังที่บันทึกไว้ ใน แอลมา 40–41 แอลมาสอนหลักคำสอนสำคัญเกี่ยวกับชีวิตหลังความตายแก่ โคริแอนทอนบุตรชาย แอลมาอธิบายว่าโดยผ่านการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ มนุษยชาติทั้งปวงจะฟื้นคืนชีวิต แอล-มาสอนโคริแอนทอนเช่นกันเกี่ยวกับโลกวิญญาณที่คนตายรออยู่ ในเมืองบรมสุขเกษมหรือในเรือนจำทางวิญญาณจนกว่าจะฟื้นคืนชีวิต ขึ้นอยู่กับการเลือกในความเป็นมรรตัยของพวกเขา โคริแอนทอนเรียนรู้จากแอลมาว่าแผนแห่งการนำกลับคืนไม่เพียงรวมถึงการฟื้นคืนชีวิตทางร่างกายเท่านั้น แต่รวมถึงการนำกลับคืนทางวิญญาณด้วยซึ่งเราได้รับผลจากการกระทำและความปรารถนาของเรา สุดท้าย แอลมาเน้นว่าศูนย์รวมของแผนการนำกลับคืนคือความจริงที่ว่าความชั่วร้ายไม่สามารถนำไปสู่ความสุขแท้จริงได้เลย

แอลมา 40

แอลมาสอนโคริแอนทอนเกี่ยวกับโลกวิญญาณและการฟื้นคืนชีวิต

ภาพ

แม่กับลูกอยู่ข้างศิลาหน้าหลุมศพ

สมมติว่าท่านมีเพื่อนที่เพิ่งประสบกับความตายของคนที่เขารัก เพื่อนรู้ว่าท่านเป็นคนเคร่งศาสนาและเขามาหาท่านพร้อมคำถามต่อไปนี้

อะไรจะทำให้เรามีชีวิตอีก ใครจะฟื้นคืนชีวิต
เราไปที่ ไหนหลังจากเราตาย และนั่นจะเป็นอย่างไร
การฟื้นคืนชีวิตคืออะไร อะไรคือความแตกต่างระหว่างร่างกายมรรตัยของเรากับร่างกายที่ฟื้นคืนชีวิตแล้วของเรา เกิดอะไรขึ้นหลังจากเราฟื้นคืนชีวิต

ข้อมูลในแอลมา 40 สามารถช่วยตอบคำถามเหล่านี้ บทนี้เป็นความต่อเนื่องของคำสอนที่แอลมาให้กับโคริแอนทอนบุตรชาย โคริแอนทอนกังวลเรื่องการฟื้นคืนชีวิตของคนตาย

อ่านข้อพระคัมภีร์ทั้งสามข้อต่อไปนี้ เลือกมาหนึ่งข้อหรือมากกว่านั้น แล้วอธิบายลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่าสิ่งที่แอลมาสอนตอบคำถามที่เกี่ยวข้องอย่างไร (หากท่านมีเวลาท้ายบท ท่านอาจต้องการกลับมาทบทวนสิ่งที่แอลมาสอนไว้ในข้ออื่นๆ)
1. ศึกษา แอลมา 40:1–5 อะไรทำให้เราได้มีชีวิตอีกครั้ง ใครจะฟื้นคืนชีวิต
2. ศึกษา แอลมา 40:6–7, 11–14 เราไปที่ใดหลังจากเราตาย และนั่นจะเป็นอย่างไร (เมื่อแอลมาสอนว่าวิญญาณของมนุษย์ทุกคนถูก “นำกลับบ้านไปสู่พระผู้เป็นเจ้าองค์นั้นผู้ประทานชีวิตให้พวกเขา” (แอลมา 40:11) เขากำลังสอนว่าหลังจากเราสิ้นชีวิต แต่ก่อนเราฟื้นคืนชีวิต วิญญาณเราจะกลับไปยังโลกแห่งวิญญาณ ไม่ใช่ไปยังจุดหมายสุดท้ายหลังจากการพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้า อาจจะช่วยได้ถ้าค้นหาข้อมูลเชิงอรรถใน ข้อ 13 เพื่อเข้าใจว่าแอลมาหมายถึงอะไรเมื่อเขากล่าวถึง “ความมืดภายนอก” แอลมา 40:14 ช่วยให้เราเข้าใจเช่นกันว่าการกล่าวถึงความมืดภายนอกคือการกล่าวถึงสภาพก่อนการฟื้นคืนชีวิตที่เรามักเรียกว่าเรือนจำทางวิญญาณและไม่ใช่ที่สุดท้ายหรือที่ถาวรของคนอัปมงคล)
3. ศึกษา แอลมา 40:21–26 การฟื้นคืนชีวิตคืออะไร อะไรคือความแตกต่างระหว่างร่างกายมรรตัยของเรากับร่างกายที่ฟื้นคืนชีวิตแล้วของเรา เกิดอะไรขึ้นหลังจากเราฟื้นคืนชีวิต

โดยอ้างถึง แอลมา 40:11–12 ประธานจอร์จ คิว. แคน-นอนแห่งฝ่ายประธานสูงสุดอธิบายว่าแอลมา “ ไม่มีเจตนาจะถ่ายทอดแนวคิดว่าพระผู้เป็นเจ้าจะรับพวกเขาเข้าในที่ประทับของพระองค์ทันที เห็นชัดว่าเขาใช้วลีนั้นในความหมายที่มีเงื่อนไข” (Gospel Truth: Discourses and Writings of President George Q. Cannon, sel. Jerreld L. Newquist, 2 vols. [1957–74], 1:73)

เอ็ลเดอร์นีล เอ. แม็กซ์เวลล์แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองพูดถึงบางสิ่งที่เราจะประสบหลังจากเราฟื้นคืนชีวิต

“ ในวันพิพากษา … จะมีจุดมุ่งหมายชัดเจน เราจะไม่เพียงมีสิ่งที่พระคัมภีร์มอรมอนเรียกว่า ‘ความจำที่ชัดเจน’ และ ‘ความทรงจำอันสมบูรณ์’ ถึงการประพฤติผิดของเราเท่านั้น แต่จะมีเรื่องน่ายินดีกลับคืนมาด้วย เราจะรู้ ‘ดังที่เรารู้อยู่เดี๋ยวนี้’ (แอลมา 5:18; 11:43; ดู คพ. 93:33 ด้วย) เราจะเห็น ‘ด้วยตาตนเอง’ ( โมไซยาห์ 12:22; 15:29) เพราะฐานข้อมูลที่ ใช้ร่วมกัน

“หนึ่งในบรรดา ‘สิ่งทั้งปวง [ที่] จะทรงนำกลับคืน’ (แอล-ลมา 40:23) คือความจำ รวมทั้งความจำก่อนมรรตัยของเรา ลองพิจารณาปีติของการทำให้ความจำที่เกี่ยวข้องทั้งสถานะแรกและสถานะที่สองรวมกันในความคิดและจิตใจ

“เวลานั้นความรู้สึกจะหลั่งไหลมาหาเราเมื่อพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักทรงเห็นควรให้ความจำกลับคืนมาทั้งหมด! ข้อเท็จจริงมากมายอันน่าชื่นใจนี้จะเพิ่มทวีความสำนึกคุณของเราต่อความอดกลั้นที่มีมายาวนานของพระผู้เป็นเจ้าและต่อความการุณย์รักแห่งการชดใช้ด้วยความสมัครพระทัยของพระเยซู!” (Lord Increase Our Faith [1994], 103)

การฟื้นคืนชีวิตคือการรวมกันของวิญญาณกับร่างกาย โดยทุกสิ่งกลับคืนสู่ร่างอันถูกต้องและบริบูรณ์ หลังจากการฟื้นคืนชีวิตเราแต่ละคนจะยืนต่อหน้าพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าเพื่อรับการพิพากษา อ่าน แอลมา 40:25–26 หาคำอธิบายของแอลมาเกี่ยวกับสภาพสุดท้ายของคนที่เลือกความชอบธรรมในชีวิตนี้เมื่อเทียบกับสภาพสุดท้ายของคนที่เลือกความชั่ว พิจารณาว่าข้อความนี้จะส่งผลให้ท่านปรารถนาจะสะอาดต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร

ดังที่บันทึกไว้ ใน แอลมา 40:16–22 การฟื้นคืนชีวิตที่แอลมาพูดถึงเกี่ยวข้องกับเวลาของโลกมนุษย์ พระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์แรกที่ฟื้นคืนชีวิต ไม่นานหลังจากนั้นคนชอบธรรมที่เคยมีชีวิตและสิ้นชีวิตนับจากเวลาของอาดัมเรื่อยมาจนถึงการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์ก็ฟื้นตาม (ดู แอลมา 40:16, 20; คพ. 133:54–55) การฟื้นคืนชีวิตครั้งนี้คือสิ่งที่แอลมาเรียกว่า “การฟื้นคืนชีวิตครั้งแรก”

แอลมา 41

แอลมาสอนโคริแอนทอนเกี่ยวกับแผนแห่งการนำกลับคืน

พิจารณาความจริงที่แอลมาสอนเกี่ยวกับการฟื้นคืนชีวิต โลกวิญญาณ และการพิพากษา แล้วตรึกตรองว่าสิ่งนั้นจะส่งผลต่อการกระทำของคนๆ หนึ่งอย่างไรถ้าเขาเชื่อดังนี้

ไม่มีชีวิตหลังความตาย
หลังจากเราตาย เราจะได้รับการทำให้ดีพร้อมไม่ว่างานของเราจะดีหรือชั่วบนแผ่นดินโลก
ในการพิพากษาเราจะได้รับรางวัลสำหรับการทำดีของเราและได้รับโทษสำหรับการทำไม่ดีของเรา

ภาพ

พระองค์ทรงพระชนม์

ใน แอลมา 41 เราเรียนรู้ว่าโคริแอนทอนสับสนกับสิ่งที่บางคนกำลังสอนเกี่ยวกับการฟื้นคืนชีวิต ท่านอาจจะทำเครื่องหมายวลี “หลงไป ไกล” ใน แอลมา 41:1 แล้วอ่านข้อนี้โดยหาดูว่าอะไรเป็นสาเหตุให้คนบางคนหลงไปไกล เพื่อช่วยให้ท่านเข้าใจข้อนี้ อาจจะเป็นประโยชน์ถ้าท่านรู้ว่าการ บิดเบือน พระคัมภีร์หมายถึงทำให้ผิดไป ทำให้เพี้ยน หรือเปลี่ยนความหมายของพระคัมภีร์

แอลมากล่าวว่าเขากำลังอธิบายให้ โคริแอนทอนเข้าใจแนวคิดอะไร

การนำกลับคืน หมายถึงนำกลับมาอีก แอลมาต้องการให้โคริแอนทอนเข้าใจว่ามีแง่มุมทางกายและทางวิญญาณที่เขาเรียกว่า “แผนแห่งการนำกลับคืน” (แอลมา 41:2) ค้นคว้า แอลมา 41:2–5 ทำเครื่องหมายสิ่งที่จะกลับคืนสู่เราทางร่างกายหลังจากเราตายและสิ่งที่จะกลับคืนทางวิญญาณ (จำเป็น ในข้อเหล่านี้หมายถึง ต้องการหรือขาดไม่ ได้)

อะไรคือแง่มุมทางกายของแผนแห่งการนำกลับคืนดังที่กล่าวไว้ ใน แอลมา 41:2

แง่มุมทางวิญญาณของแผนแห่งการนำกลับคืนดังที่บรรยายไว้ ในแอลมา 40:3–5 คือ เราจะถูกนำกลับคืนสู่ความสุขหรือไม่ก็ความเศร้าหมองตามงานและความปรารถนาของเราในความเป็นมรรตัย

สมมติว่ามีคนขอให้ท่านสอน แอลมา 40:3–5 แก่ชั้นเรียนปฐมวัย เขียนในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่าท่านจะอธิบายหลักคำสอนเรื่องการนำกลับคืนทางวิญญาณอย่างเรียบง่ายเพื่อให้เด็กเข้าใจสิ่งที่แอลมาสอนได้อย่างไร

ไตร่ตรองว่าการเข้าใจหลักคำสอนเรื่องการนำกลับคืนสามารถมีอิทธิพลและควรมีอิทธิพลต่อการกระทำและความปรารถนาของท่านอย่างไร

เมื่อเราเข้าใจหลักคำสอนเรื่องการนำกลับคืน เป็นธรรมดาที่เราจะเริ่มกังวลกับผลอันจะเกิดขึ้นเนื่องด้วยบาปและการเลือกผิดของเรา มีวิธีเปลี่ยนผลลบของความปรารถนาและการกระทำผิดๆ ของเราหรือไม่ แอล-มาเสนอว่าโคริแอนทอนมีเหตุให้หวัง อ่าน แอลมา 41:6–9 มองหาสิ่งที่เราทำได้เพื่อให้ความดีและความสุขกลับคืนแม้เมื่อเราทำบาปร้ายแรง ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายคำหรือวลี ใน แอลมา 41:6–7 ที่บอกว่าเราต้องรับผิดชอบสิ่งที่เราได้รับในการฟื้นคืนชีวิต ตรึกตรองคำถามต่อไปนี้: จากข้อเหล่านี้ เราเป็นผู้พิพากษาของตัวเราในความหมายใด

มีคนที่คิดว่าพวกเขาสามารถกลับไปหาพระผู้เป็นเจ้าได้โดยไม่ต้องรับผิดชอบการกระทำของตน พวกเขามักอ้างว่าการเลือกทำบาปเป็นเรื่องสนุก บางครั้งคนที่พัวพันในบาปอาจดูเหมือนว่ามีความสุข แต่จงอ่าน แอลมา 41:10 และมองหาสิ่งที่แอลมาสอนเกี่ยวกับความชั่วร้าย (แอลมา 41:10 เป็นข้อผู้เชี่ยวชาญพระคัมภีร์ ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายข้อนี้ให้ชัดเจนเพื่อจะสามารถหาเจอได้ ในอนาคต)

ใน แอลมา 41:10แอลมาเป็นพยานต่อบุตรชายว่า “ความชั่วร้ายไม่เคยเป็นความสุขเลย” ทำงานมอบหมายต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน
1. เขียนว่าเหตุใดท่านจึงเชื่อว่าคำกล่าวของแอลมาเป็นความจริง
2. เขียนตัวอย่างวิธีที่ซาตานอาจจะพยายามชักชวนเราให้เชื่อว่าเราสามารถฝ่าฝืนพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้าและยังมีความสุขได้

ท่านอาจจะเขียนคำกล่าวต่อไปนี้จากประธานเอสรา แทฟท์ เบ็นสันไว้ ในพระคัมภีร์ของท่านใกล้กับ แอลมา 41:10: “ท่านไม่สามารถทำผิดแล้วรู้สึกถูก เป็นไป ไม่ ได้!” (“A Message to the Rising Generation,” Ensign, Nov. 1977, 30)

แอลมา 41:11 อธิบายว่าเหตุใดจึงมีความสุขจริงๆ ไม่ ได้เมื่อเลือกผิด เพื่อช่วยให้ท่านเข้าใจข้อนี้ ให้ทำแผนภูมิด้านล่างโดยจับคู่วลีพระคัมภีร์กับความหมายของวลีนั้น (เมื่อท่านทำเสร็จให้ตรวจคำตอบ ของท่านกับคำตอบท้ายบท)

คำหรือวลีจาก แอลมา 41:11 ที่พูดถึงการอยู่ใน “สภาพแห่งธรรมชาติ”	ความหมาย
“ในสภาพทางเนื้อหนัง”	ถูกจำกัดและเป็นภาระเพราะบาปของเรา
“ในดีแห่งความขมขื่นและพันธนาการแห่งความชั่วช้าสามานย์”	การขาดความเป็นเพื่อนของพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์
“อยู่ในโลกโดยไม่มีพระผู้เป็นเจ้า”	ถูกความประสงค์ของเนื้อหนังครอบงำ

เวลานี้ท่านได้นิยามคำเหล่านี้แล้ว ให้อ่านแอลมา 41:11 อีกครั้งเพื่อระบุว่าเหตุใดจึงมีความสุขไม่ ได้ขณะเลือกทำผิด บางคนที่เลือกความชั่วร้ายอาจคิดว่าพวกเขามีความสุขขณะนั้น แต่สุดท้ายแล้วการเลือกของพวกเขาจะนำไปสู่ โทมนัสและความทุกข์

ตอบคำถามต่อไปนี้ลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่าน
1. ท่านคิดว่าเหตุใดการอยู่ใน “สภาพแห่งธรรมชาติ” หรือ “สภาพทางเนื้อหนัง” หรือเต็มไปด้วยบาปจึงตรงข้ามกับสภาพของความสุข
2. มีตัวอย่างอะไรบ้างว่าเหตุใดเยาวชนจึงอาจจะพบว่าตนเองขาดความเป็นเพื่อนของพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ ถูกจำกัดหรือเป็นภาระเพราะบาปของพวกเขา หรือถูกเนื้อหนังครอบงำ

อ่าน แอลมา 41:12 มองหาคำถามที่แอลมาถามโคริ-แอนทอนเกี่ยวกับการนำกลับคืน ตอนนี้ให้อ่าน แอล-มา 41:13 และทำเครื่องหมายว่าแอลมาตอบคำถามนี้อย่างไร

สมมติว่ากำลังพูดกับเพื่อนที่อยากมีความสุขแต่เลือกทำตรงข้ามกับพระบัญญัติของพระเจ้า ใช้หลักคำสอนเรื่องการนำกลับคืนที่ท่านศึกษาวันนี้อธิบายลงในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่าเหตุใดเขาจึงไม่ประสบกับความสุขและต้องทำอะไรจึงจะมีความสุขอย่างแท้จริง

ภาพ

บูเมอแรง

บูเมอแรงเป็นเครื่องมือที่แต่เดิมใช้ล่าสัตว์ เพราะรูปร่างของมัน เมื่อโยนอย่างถูกต้อง บูเมอแรงจะกลับมาหาผู้โยน อ่าน แอลมา 41:14–15 โดยดูว่าบู-เมอแรงเป็นสัญลักษณ์แทนความจริงที่สอนในข้อเหล่านี้อย่างไร ท่านอาจต้องการทำเครื่องหมายวลี “ถูกส่งไป” ใน ข้อ 15 พิจารณาเวลาที่ท่านส่งความดีหรือความเมตตาหรือความกรุณาออกไปและได้รับกลับมา

อะไรคือการกระทำอันชอบธรรมอย่างหนึ่งที่ท่านประสงค์จะส่งออกไป ให้ผู้อื่นหรือเจตคติอันชอบธรรมที่ท่านประสงค์จะให้ผู้อื่นเห็นในท่านซึ่งท่านประสงค์จะได้จากผู้อื่นกลับมา ท่านจะตั้งเป้าหมายอะไรเพื่อ “ส่ง [เจตคติหรือการกระทำหนึ่งอย่างนี้] ออกไป”

ภาพ
ไอคอนผู้เชี่ยวชาญพระคัมภีร์
ผู้เชี่ยวชาญพระคัมภีร์—แอลมา 41:10

อ่าน แอลมา 41:10 เขียนในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านดังนี้ หากความชั่วร้ายไม่เคยเป็นความสุข เมื่อนั้น ย่อมจะนำไปสู่ความสุขเสมอ เขียนคำหนึ่งในช่องว่างที่เติมประโยคได้สมบูรณ์ที่สุด ตอนนี้ให้เขียนการกระทำอันชอบธรรมจำนวนหนึ่งที่ท่านรู้สึกว่าควรเติมในช่องว่าง (ตัวอย่างเช่น การรับใช้ผู้อื่น) เขียนประจักษ์พยานของท่านว่าท่านเห็นการกระทำอันชอบธรรมบางอย่างเหล่านี้นำไปสู่ความสุขอย่างไร

สำคัญที่ต้องเข้าใจว่าความสุขอันเกิดจากความชอบธรรมไม่เกิดขึ้นทันที ตลอดเวลา หรือต่อเนื่องเสมอไปในความเป็นมรรตัย อย่างไรก็ตาม สันติและความสุขจะเกิดขึ้นเสมอในวิธีและเวลาของพระเจ้าแก่บุคคลที่ประพฤติตนสอดคล้องกับคำสอนและพระบัญญัติของพระองค์

เขียนต่อท้ายงานมอบหมายของวันนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาพระคัมภีร์ของท่านว่า

ฉันได้ศึกษา แอลมา 40–41 และศึกษาเสร็จวันที่ (วันเดือนปี)

คำถาม ความคิด และข้อคิดเพิ่มเติมที่ฉันอยากแบ่งปันกับครู: