ជំពូកទី ៣៤
ហេលេមិន និងកងទ័ពកម្លោះ ២០០០ នាក់
ប្រជាជនអាំម៉ូនបានសន្យានឹងព្រះថា ពួកគេនឹងមិនច្បាំងទៀតឡើយ ។ ពួកគេបានរស់នៅក្បែរពួកសាសន៍នីហ្វៃ ហើយពួកសាសន៍នីហ្វៃបានការពារពួកគេ ។
នៅពេលពួកសត្រូវរបស់ពួកអាំម៉ូនបានវាយប្រហារទៅលើពួកសាសន៍នីហ្វៃ នោះប្រជាជនអាំម៉ូនបានចង់ឈប់គោរពតាមពាក្យសន្យារបស់ខ្លួន ហើយជួយប្រយុទ្ធពួកសាសន៍នីហ្វៃវិញ ។
ហេលេមិន និងថ្នាក់ដឹកនាំផ្សេងទៀតរបស់ពួកសាសន៍នីហ្វៃពុំចង់ឲ្យប្រជាជនអាំម៉ូនរំលោភសេចក្តីសន្យារបស់ពួកគេចំពោះព្រះឡើយ ។
ពួកកូនប្រុសប្រជាជនអាំម៉ូនពុំបានធ្វើសេចក្តីសញ្ញាឡើយ ។ ពួកគេចង់ជួយកងទ័ពសាសន៍នីហ្វៃប្រយុទ្ធដើម្បីសេរីភាព ។
មានពួកកម្លោះពីរពាន់នាក់បានជ្រើសរើសដើម្បីការពារប្រទេសរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេបានសូមឲ្យហេលេមិនធ្វើជាអ្នកដឹកនាំរបស់ពួកគេ ។
ពួកកម្លោះទាំងនេះមានចិត្តក្លាហាន អង់អាច និងខ្លាំងពូកែ ។ ពួកគេក៏មានចិត្តស្មោះត្រង់ និងគួរឲ្យទុកចិត្ត ហើយពួកគេបានកាន់តាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ។
ហេលេមិនបានដឹកនាំកងទ័ពកម្លោះ ២០០០ នាក់របស់លោកទៅក្នុងសមរភូមិ ។ លោកបានហៅពួកគេថាជាកូនរបស់លោក ហើយពួកគេបានហៅលោកថាជាឪពុករបស់ពួកគេ ។
ទោះបីជាកូនៗរបស់ហេលេមិនពុំធ្លាប់ប្រយុទ្ធពីមុនក៏ដោយ គង់តែពួកគេពុំភ័យខ្លាចឡើយ ។ ម្តាយរបស់ពួកគេបានបង្រៀនពួកគេឲ្យមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះ ហើយដឹងថា ទ្រង់នឹងជួយពួកគេ ។
ហេលេមិន និងកងទ័ពរបស់លោកបានប្រយុទ្ធនៅក្នុងសមរភូមិជាច្រើនតតាំងនឹងពួកសាសន៍លេមិន ។ ពួកកម្លោះទាំងអស់នេះបានគោរពតាមការបញ្ជាទាំងអស់របស់ហេលេមិន ។
ពួកគេបានប្រយុទ្ធយ៉ាងក្លាហាន ហើយបានជួយបណ្តេញពួកសត្រូវឲ្យចេញទៅឆ្ងាយ ។ ក្រោយពីការប្រយុទ្ធមក ហេលេមិនបានឃើញថា កូនប្រុសទាំងអស់របស់លោកបានរងរបួស ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់ស្លាប់ឡើយ ។
វាជាអព្ភូតហេតុមួយ ។ ហេលេមិនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ ។ លោកបានដឹងថា ពួកកម្លោះទាំងនេះត្រូវបានការពារ ដោយសារតែសេចក្តីជំនឿដ៏អស្ចារ្យរបស់ពួកគេទៅលើព្រះ ។