ខ្ញុំចូលចិត្តមើលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ
វាស្ថិតនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនេះហើយ ដែលយើងអាចទទួលបានទំនុកចិត្តពីទំនាក់ទំនងគ្រួសារដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ដែលនឹងបន្ដក្រោយពីសេចក្ដីស្លាប់ និងរហូតដល់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលមានវត្តមានជាមួយបងប្អូនក្នុងសម័យប្រជុំទីមួយនៃសន្និសីទទូទៅនេះ ។ អ្នកឡើងនិយាយទាំងឡាយ តន្ត្រី និងការអធិស្ឋានបានយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណ—ក៏ដូចជាអារម្មណ៍នៃពន្លឺ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមផងដែរ ។
អារម្មណ៍នោះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកដល់ថ្ងៃដំបូងដែលខ្ញុំបានដើរចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធសលត៍ លេក ។ កាលខ្ញុំនៅក្មេង ។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំគឺជាដៃគូរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃនោះ ។ នៅខាងក្នុងនោះ ពួកគាត់បានឈប់មួយសន្ទុះដើម្បីទទួលកិច្ចស្វាគមន៍ពីសំណាក់អ្នកធ្វើការក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ខ្ញុំបានដើរពីមុខពួកគាត់ ទៅនៅតែមា្នក់ឯងមួយសន្ទុះ ។
ខ្ញុំទទួលបានការស្វាគមន៍ពីស្រ្តីម្នាក់ដែលមានមាឌតូចសក់ពណ៌-សស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធពណ៌-សយ៉ាងស្រស់ស្អាត ។ គាត់បានមើលមកខ្ញុំ ហើយញញឹម រួចនិយាយយ៉ាងស្រទន់ថា « ស្វាគមន៍មកកាន់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ប្អូនប្រុស អាវរីង » ។ ខ្ញុំបានគិតមួយសន្ទុះថា គាត់គឺជាទេវតា ដោយសារគាត់ស្គាល់ឈ្មោះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំពុំបានដឹងថាឈ្មោះខ្ញុំបានសរសេរនៅលើកាតតូចមួយ បិទជាប់នៅលើអាវធំខ្ញុំនោះទេ ។
ខ្ញុំដើរទៅហួសគាត់ ហើយក៏ឈប់ ។ ខ្ញុំងើយមើលពិដានពណ៌-សដ៏ខ្ពស់ដែលធ្វើឲ្យបន្ទប់មានពន្លឺភ្លឺ ហាក់ដូចជាបើកចំហទៅលើមេឃដូច្នោះដែរ ។ នៅគ្រានោះហើយ ដែលគំនិតមួយផុសឡើងក្នុងចិត្តខ្ញុំជាពាក្យសម្តីច្បាស់ៗទាំងនេះថា « ខ្ញុំបាននៅកន្លែងដែលមានពន្លឺភ្លឺដូចនេះពីមុនមក » ។ ប៉ុន្តែរំពេចនោះក៏មានពាក្យទាំងនេះផុសក្នុងគំនិតខ្ញុំដែលពុំមែនជាពាក្យសម្តីខ្ញុំទេ ថា « អត់ទេ កូនពុំធ្លាប់មកទីនេះពីមុនមកទេ ។ កូនកំពុងចាំដល់គ្រាមួយពីមុនកូនកើតមក ។ កូនធ្លាប់នៅទីដ៏ពិសិដ្ឋមួយដូចនេះដែរ » ។
នៅខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធយើងតាំងពាក្យថា « បរិសុទ្ធភាពថ្វាយព្រះអម្ចាស់ » ។ ខ្ញុំដឹងសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំថា ពាក្យទាំងនោះគឺពិតមែន ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាទីបរិសុទ្ធ ដែល វិវរណៈបានប្រទានដល់យើងយ៉ាងងាយ ប្រសិនបើដួងចិត្តរបស់យើងបើកទទួលយក ហើយយើងមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ។
ក្រោយមកនៅថ្ងៃដំបូងនោះ ខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍នៃព្រះវិញ្ញាណដដែលនោះម្ដងទៀត ។ ពិធីក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ រួមមាននូវពាក្យមួយចំនួនដែលធ្វើឲ្យដួងចិត្តខ្ញុំមានអារម្មណ៍ឆេះឆួល ដោយបញ្ជាក់ថា អ្វីដែលបានបង្ហាញគឺជាការពិត ។ អ្វីដែលខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍នោះ គឺស្តីពីអនាគតរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ហើយវាបានក្លាយជាការពិតក្នុងរយៈពេល ៤០ ឆ្នាំក្រោយមក តាមរយៈការហៅបម្រើមួយមកពីព្រះអម្ចាស់ ។
ខ្ញុំមានបទពិសោធន៍នូវអារម្មណ៍ដដែលនោះ នៅពេលខ្ញុំរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ លូហ្គែន រដ្ឋ យូថាហ៍ ។ ប្រធាន ស្ពែនស៊ើរ ដបុលយូ ឃឹមបឹល បានធ្វើពិធីផ្សារភ្ជាប់ឲ្យ ។ លោកបានថ្លែងពាក្យពីរបីម៉ាត់ដែលជាដំបូន្មាននេះថា « ហល និង ខាធី សូមរស់នៅដើម្បីឲ្យពេលដែលការហៅមកដល់ នោះអ្នកអាចដើរចេញដោយងាយ » ។
នៅពេលលោកមានប្រសាសន៍ពាក្យទាំងនោះ ខ្ញុំបានឃើញយ៉ាងច្បាស់ក្នុងគំនិតខ្ញុំ នូវរូបភាពទាំងស្រុង កូនភ្នំដ៏ចោត និងផ្លូវមួយនាំទៅដល់កំពូល ។ របងពណ៌-សរត់ទៅខាងឆ្វេងផ្លូវ ហើយបានបាត់រូបរាងទៅជាជួរដើមឈើនៅលើកំពូលភ្នំមួយ ។ ផ្ទះពណ៌-សមួយនៅកណ្តាលព្រៃដែលស្ទើរមើលមិនឃើញឡើយ ។
មួយឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំបានឃើញកូនភ្នំនោះម្តងទៀត កាលឪពុកក្មេកខ្ញុំបានបើកឡានជូនយើងទៅតាមផ្លូវនោះ ។ វាគឺជារូបភាពលម្អិតអំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានមើលឃើញ នៅពេលប្រធាន ឃឹមបឹល ផ្ដល់ដំបូន្មាននៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ។
នៅពេលយើងទៅដល់កំពូលភ្នំ ឪពុកក្មេកខ្ញុំបានឈប់ឡាននៅជិតនឹងផ្ទះពណ៌-សនោះ ។ គាត់ប្រាប់ពួកយើងថា គាត់ និងម្តាយក្មេកខ្ញុំបានទិញផ្ទះនេះ ហើយថាគាត់ចង់ឲ្យភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំ រស់នៅក្នុងផ្ទះនេះ ។ ហើយពួកគាត់រស់នៅក្នុងផ្ទះធំ នៅចម្ងាយតែប៉ុន្មាន ម៉ែតប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ អំឡុងពេល ១០ ឆ្នាំ ដែលយើងរស់នៅក្នុងផ្ទះគ្រួសារដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់នោះ ភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំនិយាយស្ទើររាល់ថ្ងៃថា « យើងគួរតែរីករាយនឹងការរស់នៅទីនេះ ពីព្រោះយើងនឹងពុំអាចរស់នៅទីនេះយូរបានឡើយ » ។
មានការហៅមួយមកពីអ្នកតំណាងការអប់រំរបស់សាសនាចក្រ គឺអែលឌើរនែល អេ ម៉ាក់ស្វែល ។ ការព្រមានដែលត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យដោយប្រធាន ឃឹមបឹល ឲ្យអាច « ដើរចេញដោយងាយ » បានក្លាយជាការពិត ។ វាគឺជាការហៅមួយឲ្យចាកចេញពីអ្វីដែលជាស្ថានភាពពិសេសគ្រួសារ ដើម្បីទៅបម្រើការងារមួយនៅកន្លែងដែលខ្ញុំពុំបានស្គាល់អ្វីសោះឡើយ ។ គ្រួសាររបស់យើង ត្រៀមខ្លួនដើម្បីចាកចេញពីពេលវេលានិងកន្លែងដ៏មានពរនោះ ដោយសារតែព្យាការី បានមើលឃើញពីព្រឹត្តការណ៍នាពេលអនាគតដែលយើងត្រូវបានរៀបចំទុក នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏ពិសិដ្ឋ ជាទីនៃវិវរណៈនោះ ។
ខ្ញុំដឹងថា ព្រះវិហារបរិសុទ្ធទាំងឡាយរបស់ព្រះអម្ចាស់ គឺជាទីដ៏បរិសុទ្ធ ។ គោលបំណងរបស់ខ្ញុំនិយាយអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃនេះ គឺដើម្បីបង្កើនបំណងប្រាថ្នារបស់បងប្អូន និងខ្ញុំ ឲ្យមានភាពស័ក្ដិសម ហើយត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការបង្កើនឱកាសដើម្បីទទួលបទពិសោធន៍នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដែលនឹងមានសម្រាប់យើង ។
ចំពោះខ្ញុំ ការលើកទឹកចិត្តធំបំផុតដើម្បីមានភាពស័ក្ដិសមនឹងទទួលបទពិសោធន៍ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺជាអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ បានមានបន្ទូលអំពីដំណាក់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ៖
« ហើយដរាបណា ប្រជារាស្ដ្ររបស់យើងកសាងដំណាក់មួយដល់យើង ដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះអម្ចាស់ ហើយមិនទ្រាំឲ្យរបស់មិនស្អាតចូលមកក្នុងទីនោះឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យដំណាក់ស្មោកគ្រោក នោះសិរីល្អរបស់យើងនឹងសណ្ឋិតមកលើដំណាក់នោះ
« មែនហើយ វត្តមានរបស់យើងនឹងនៅទីនោះ ព្រោះយើងនឹងចូលមកទីនោះ ហើយគ្រប់អ្នកដែលមានចិត្តបរិសុទ្ធ ដែលនឹងចូលមកទីនោះ នោះនឹងបានឃើញព្រះ ។
« ប៉ុន្ដែបើសិនជាដំណាក់នោះស្មោកគ្រោក នោះយើងនឹងមិនចូលមកទីនោះទេ ហើយសិរីល្អរបស់យើងក៏នឹងមិននៅទីនោះដែរ ព្រោះយើងនឹងមិនចូលក្នុងព្រះវិហារទាំងឡាយណាដែលមិនបរិសុទ្ធឡើយ » ។១
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានប្រាប់យ៉ាងច្បាស់ថា យើងអាច « មើលឃើញ » ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្នុងន័យថា យើងស្គាល់ទ្រង់ ។ ប្រធាន ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ដូចនេះថា « យើងយល់ដឹងអំពីទ្រង់ ។ យើងយល់អំពីជាកិច្ចការរបស់ទ្រង់ និងសិរីល្អរបស់ទ្រង់ ។ ហើយយើងចាប់ផ្ដើមទទួលអារម្មណ៍ឥទ្ធិពលជានិរន្ដរអំពីជីវិតដែលគ្មានប្រៀបផ្ទឹមរបស់ទ្រង់ » ។២
បើបងប្អូន ឬខ្ញុំទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធដោយពុំមានភាពបរិសុទ្ធគ្រប់គ្រាន់ នោះយើងនឹងមិនអាចមើលឃើញ ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នូវការបង្រៀនខាងវិញ្ញាណអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលយើងទទួលនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ ។
នៅពេលយើងមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីទទួលការបង្រៀនបែបនោះ ទីនោះហើយដែលយើងអាចរីកចម្រើនតាមរយៈបទពិសោធន៍ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើង នូវសេចក្ដីសង្ឃឹម អំណរ និងសុទិដ្ឋិនិយមអស់មួយ ជីវិតរបស់យើង ។ សេចក្តីសង្ឃឹម អំណរ និងសុទិដ្ឋិនិយម គឺមានតែតាមរយៈការទទួលពិធីបរិសុទ្ធនានាដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏បរិសុទ្ធប៉ុណ្ណោះ ។ វាស្ថិតនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនេះហើយ ដែលយើងអាចទទួលបានទំនុកចិត្តពីទំនាក់ទំនងគ្រួសារដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ដែលនឹងបន្ដក្រោយពីសេចក្ដីស្លាប់ និងរហូតដល់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងបម្រើជាប៊ីស្សព មានយុវជន សង្ហាម្នាក់បដិសេធនឹងការអញ្ជើញរបស់ខ្ញុំដើម្បីមានភាពស័ក្ដិសមរស់នៅជាមួយព្រះជាគ្រួសារអស់កល្បជានិច្ច ។ តាមរបៀបប្រកបដោយភាពឈ្លាសវៃ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំអំពីពេលដ៏ល្អដែលគាត់មានជាមួយនឹងមិត្តភក្ដិរបស់គាត់ ។ ខ្ញុំទុកឲ្យគាត់និយាយ ។ បន្ទាប់មកគាត់បានប្រាប់ខ្ញុំអំពីគ្រាមួយនៅក្នុងពិធីជប់លៀងមួយដែលគាត់ចូលរួម កាលដែលកំពុងមានសំឡេងអ៊ូអរ ភ្លាមៗនោះគាត់បែរជាមានអារម្មណ៍ឯកោទៅវិញ ។ ខ្ញុំបានសួរគាត់ថាតើមានរឿងអ្វីកើតឡើង ។ គាត់បាននិយាយថា គាត់បាននឹកឃើញដល់គ្រាមួយកាលពីគាត់នៅតូច គាត់អង្គុយលើភ្លៅរបស់ម្តាយគាត់ ហើយម្តាយគាត់បានឱបគាត់ ។ ខណៈពេលដែលគាត់និយាយរឿងនោះ គាត់បានសម្រក់ទឹកភ្នែកមួយសន្ទុះ ។ ខ្ញុំបាននិយាយទៅគាត់អំពីអ្វីដែលខ្ញុំដឹងថាជាការពិតថា « មានរបៀបតែមួយគត់ដែលប្អូនអាចទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ក្នុងគ្រួសារនោះជារៀងរហូត គឺប្អូនត្រូវមានភាពស័ក្ដិសម ហើយជួយអ្នកដទៃឲ្យទទួលបានពិធីបរិសុទ្ធនៃការផ្សារភ្ជាប់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ។
ខ្ញុំពុំដឹងសេចក្ដីលម្អិតអំពីទំនាក់ទំនងគ្រួសារនៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណ ឬអ្វីដែលនឹងកើតមាន បន្ទាប់ពីយើងរស់ឡើងវិញនោះទេ ។ ប៉ុន្តែយើងបានដឹងថា ព្យាការី អេលីយ៉ា បានយាងមកជាសេចក្តីសន្យាដើម្បីបង្វែរចិត្តឪពុកមកឯកូន ហើយចិត្តកូនមកឯឪពុកវិញ ។៣ ហើយយើងដឹងថា សុភមង្គលដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងអាស្រ័យទៅលើការខិតខំដ៏អស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីផ្ដល់សុភមង្គលដ៏នៅជានិរន្ដរដូចគ្នានេះចំពោះសាច់ញាតិជាច្រើនរបស់យើងតាមដែលយើងអាចធ្វើទៅបាន ។
ខ្ញុំមានបំណងប្រាថ្នាចង់ទទួលបានជោគជ័យនៅក្នុងការអញ្ជើញសមាជិកគ្រួសារ ឲ្យមានបំណងប្រាថ្នាដើម្បីមានភាពស័ក្តិសមទទួល និងគោរពតាមពិធីបរិសុទ្ធដែលបានផ្សារភ្ជាប់នៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធដូចគ្នា ។ នោះគឺជាចំណែកនៃការប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែលដែលបានសន្យានៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនៅទាំងសងខាងនៃវាំងនន ។
ឱកាសមួយដ៏អស្ចារ្យបំផុតរបស់យើង គឺនៅពេលសមាជិកគ្រួសារយើងនៅតូចៗនៅឡើយ ។ ពួកគេបានកើតមកដោយមានពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទជាអំណោយទាន ។ វាអាចធ្វើឲ្យពួកគេដឹងនូវអ្វីល្អ និងអ្វីអាក្រក់ ។ ដោយមូលហេតុនោះហើយ ទោះជាការមើលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ឬរូបភាពព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្តី ក៏អាចបណ្ដុះនៅក្នុងខ្លួនកូននូវបំណងប្រាថ្នាដើម្បីមានឯកសិទ្ធិចូលទៅខាងក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅថ្ងៃណាមួយដែរ ។
ថ្ងៃនោះអាចមកដល់ កាលក្នុងវ័យយុវវ័យ ពួកគេទទួលបានប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធដើម្បីធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ។ តាមរយៈបទពិសោធន៍នោះ អារម្មណ៍របស់ពួកគេអាចរីកចម្រើនថា ពិធីបរិសុទ្ធនានាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធតែងតែបញ្ជាក់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ជានិច្ច ។ នៅពេលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាពួកគេកំពុងជួយមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងពិភពវិញ្ញាណឲ្យមានឱកាសបានជ្រះស្អាតពីអំពើបាប នោះអារម្មណ៍នៃការជួយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុងកិច្ចការដ៏ពិសិដ្ឋដែលផ្ដល់ពរជ័យដល់បុត្ររបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងនឹងរីកចម្រើនឡើង ។
ខ្ញុំបានមើលឃើញអានុភាពនៃបទពិសោធន៍នោះបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់មនុស្សវ័យក្មេងម្នាក់ ។ ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ ខ្ញុំបានទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធនាល្ងាចមួយជាមួយនឹងកូនស្រីខ្ញុំ ។ នាងគឺជាមនុស្សចុងក្រោយគេដើម្បីបម្រើជាអ្នកជំនួសនៅឯកន្លែងធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ ពួកគេបានសូមឲ្យកូនស្រីខ្ញុំបន្តនៅបន្តិចទៀត ដើម្បីធ្វើពិធីបរិសុទ្ធឲ្យអស់អ្នកដែលមានឈ្មោះដែលបានរៀបចំទុកនោះឲ្យបានរួចរាល់ ។ នាងបានឆ្លើយថា ចា៎សបាន ។
ខ្ញុំបានមើលកូនស្រីតូចរបស់ខ្ញុំពេលបោះជំហានចូលទៅក្នុងអាងជ្រមុជទឹកនោះ ។ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកបានក៏ចាប់ផ្ដើមឡើង ។ កូនស្រីតូចរបស់ខ្ញុំរាល់ពេលនាងងើបចេញពីទឹកឡើងវិញ ទឹកហូរជោគពេញផ្ទៃមុខរបស់នាង ។ ពួកគេបានសួរនាងដដែលៗថា « តើប្អូនអាចធ្វើបន្ថែមទៀតឬទេ ? » រាល់ពេលនាងឆ្លើយថា ច៎ាសបាន ។
ដោយក្តីបារម្ភក្នុងនាមជាឪពុក ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមមានចិត្តចង់ឲ្យនាងបដិសេធន៍ឈប់ធ្វើទៀត ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែចាំពីរូបភាពដ៏មុតមាំរបស់នាង នៅពេលគេសួរនាងតើនាងអាចធ្វើបន្ថែមទៀតបានឬទេ ហើយនាងបានឆ្លើយដោយអង់អាចថា « ចា៎សបាន » ។ នាងបាននៅរហូតដល់មនុស្សចុងក្រោយនៅលើបញ្ជីនៅថ្ងៃនោះ បានទទួលពរជ័យនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
នៅពេលខ្ញុំដើរចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាមួយនាងនាយប់នោះ ខ្ញុំងឿងឆ្ងល់ចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំបានមើលឃើញ ។ ក្មេងម្នាក់ត្រូវបានលើកទឹកចិត្ត ហើយផ្លាស់ប្ដូរនៅចំពោះមុខខ្ញុំ តាមរយៈការបម្រើព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងដំណាក់របស់ទ្រង់ ។ ខ្ញុំនៅតែចាំពីអារម្មណ៍នៃភាពធូរស្រាល និងភាពសុខសាន្ដ នៅពេលយើងដើរជាមួយគ្នាចេញពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះ ។
ជាច្រើនឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ។ នាងនៅតែនិយាយពាក្យថា « ចា៎សបាន » ចំពោះសំណួរមកពីព្រះអម្ចាស់ ថាតើនាងនឹងធ្វើបន្ថែមទៀតសម្រាប់ទ្រង់ឬទេ នៅពេលដែលវាកំពុងលំបាកយ៉ាងខ្លាំងនេះ ។ នោះគឺជាអ្វីដែលការបម្រើក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាចធ្វើដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរ និងលើកទឹកចិត្តយើង ។ នោះជាហេតុផលនៃក្ដីសង្ឃឹមរបស់ខ្ញុំចំពោះបងប្អូន និងគ្រួសារជាទីស្រឡាញ់របស់បងប្អូនទាំងអស់ សូមឲ្យ បងប្អូនមានបំណងប្រាថ្នា និងការប្តេជ្ញាចិត្តកាន់តែខ្លាំងក្នុងការមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីចូលទៅក្នុងដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យបានញឹកញាប់តាមដែលស្ថានភាពអំណោយឲ្យ ។
ទ្រង់សព្វព្រះទ័យចង់ស្វាគមន៍បងប្អូននៅទីនោះ ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានសូមឲ្យបងប្អូននឹងខិតខំស្ថាបនាបំណងប្រាថ្នានេះនៅក្នុងដួងចិត្តនៃបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីទៅកាន់ទីនោះ ជាទីដែលពួកគេអាចមានអារម្មណ៍ស្និទ្ធស្នាលនឹងទ្រង់ ហើយថាបងប្អូននឹងអញ្ជើញបុព្វការីជនរបស់បងប្អូនឲ្យមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីនៅជាមួយទ្រង់ និងជាមួយបងប្អូនអស់កល្បជានិច្ចផងដែរ ។
ពាក្យទាំងនេះអាចជាពាក្យរបស់យើងផងដែរ ៖
ខ្ញុំចូលចិត្តមើលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ខ្ញុំទៅទីនោះថ្ងៃមួយ
ដើម្បីទទួលព្រះវិញ្ញាណ
ទៅស្ដាប់ និងអធិស្ឋាន ។
ដ្បិតទីនោះជាព្រះដំណាក់ទ្រង់
ទីនៃក្តីស្រឡាញ់ និង ស្រស់ស្អាត ។
ខ្ញុំនឹងរៀបចំខ្លួនកាលខ្ញុំនៅក្មេង
នេះជាកិច្ចការពិសិដ្ឋខ្ញុំ ។៤
ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដ៏ឧឡារិកថា យើងគឺជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ ។ ទ្រង់ជ្រើសរើសព្រះរាជបុត្រាស្ងួនភ្ញាទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីធ្វើជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងព្រះប្រោសលោះរបស់យើង ។ មានតែវិធីមួយគត់ដើម្បីត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយទ្រង់ទាំងទ្វេរ និងគ្រួសាររបស់យើងវិញ គឺតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធដ៏បរិសុទ្ធប៉ុណ្នោះ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន កាន់ និងអនុវត្តកូនសោទាំងអស់នៃបព្វជិតភាព ដើម្បីធ្វើឲ្យជីវិតអស់កល្បជានិច្ចអាចកើតមានចំពោះបុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះ ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ដូច្នោះក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕