အခန်းကြီး ၁၆
ဘုရားသခင်သည် လူသားတို့ကို သူတို့၏ပျောက်ဆုံး၍ လဲကျရာ အခြေအနေမှ ရွေးနုတ်တော်မူ၏—ကာမဂုဏ်သဘောရှိသောသူတို့သည် ရွေးနုတ်ခြင်း မရှိလေသကဲ့သို့ ဆက်၍ တည်ရှိကြ၏—ခရစ်တော်သည် အဆုံးမရှိသည့်အသက် သို့မဟုတ် အဆုံးမရှိသည့် အပြစ်ဒဏ်ရောက်ခြင်းသို့တိုင်အောင် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေ၏။ ဘီစီ ၁၄၈ ခန့်။
၁ ယခုမူကား၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အဘိနဒိသည် ဤစကားတို့ကို ပြောလေပြီးနောက်၊ လက်ကို ဆန့်၍ပြောလေသည်ကား၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့ ကိုယ်တော်ရှင်၏ကယ်တင်ခြင်းကို သိမြင်လာသည့်အချိန်သည် ကျရောက်လာလိမ့်မည်။ ပြည်သား၊ အမျိုးစု၊ အသီးသီးဘာသာစကားကိုပြောသူနှင့် လူမျိုးမှန်သမျှသည် ကိုယ်တိုင်မြင်ကြသောအခါ၊ ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်တော်မူခြင်းတို့သည် တရားမျှတတော်မူကြောင်းကို သူ့ရှေ့၌ ဝန်ခံကြလိမ့်မည်။
၂ ထို့နောက်တွင်၊ ဆိုးညစ်သောသူတို့သည် နှင်ထုတ်ခံရ၍၊ ညည်းတွားမြည်တမ်းစရာ၊ ငိုကြွေးစရာ၊ ငိုကြွေးတမ်းတစရာနှင့် အံသွားခဲကြိတ်စရာ အကြောင်းရှိလိမ့်မည်။ ဤသို့ဖြစ်ရသည်မှာ၊ သူတို့သည် ကိုယ်တော်ရှင်၏အသံကို စေ့စေ့နားမထောင်လိုကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် သူတို့ကို ရွေးနုတ်တော်မူခြင်းမရှိ။
၃ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် ကာမဂုဏ်သဘောနှင့် နတ်ဆိုးကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ နတ်ဆိုးသည် သူတို့အပေါ် အစိုးရလေ၏။ အထူးသဖြင့်၊ ထိုရှေးမြွေဟောင်းကပင် ငါတို့၏ပထမဦးဆုံးသော မိဘတို့ကို လှည့်ဖြားခြင်းသည်ကား၊ သူတို့လဲကျခြင်း၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်၏၊ ၎င်းမှာ ခပ်သိမ်းသော လူသားတို့ အဆိုးနှင့်အကောင်းကို ခွဲခြား၍သိလျက်၊ သူတို့ကိုယ်သူတို့ နတ်ဆိုး၏ဩဇာကို ခံလျက်၊ ကာမဂုဏ်သဘော၊ ရာဂစိတ်ဖြင့်စွဲလမ်းခြင်း၊ နတ်ဆိုးကဲ့သို့ဖြစ်လာကြခြင်းတို့၏ အကြောင်းရင်းဖြစ်လေ၏။
၄ ထို့ကြောင့်၊ ခပ်သိမ်းသောလူသားတို့သည် ပျောက်ဆုံးကြ၏။ ရှုဦးလော့၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏လူမျိုးတို့ကို ပျောက်ဆုံး၍လဲကျရာအခြေအနေမှ ရွေးနုတ်ခြင်း မရှိလေလျှင်၊ သူတို့သည် အတောမသတ်ပျောက်ဆုံးလျက်ရှိပေလိမ့်မည်။
၅ သို့ရာတွင်၊ မိမိကိုယ်တိုင်၏လောကီဆိုင်ရာသဘော၌ ဆက်၍ရှိမြဲရှိလျက်၊ အပြစ်၏အကျင့်တို့နှင့် ဘုရားသခင်အား ဆန့်ကျင်လျက် ပုန်ကန်ခြင်းကို ဆက်၍ပြုလုပ်သောသူသည် မိမိလဲကျရာအခြေအနေ၌ ဆက်၍တည်ရှိ၏၊ မိမိအပေါ်၌ နတ်ဆိုးအလုံးစုံသောအစိုးရခြင်း ရှိလေကြောင်းကို သတိရလော့။ ထို့ကြောင့်၊ သူသည် ဘုရားသခင်၏ရန်သူဖြစ်လျက်၊ ရွေးနုတ်ခြင်းပြုမထားလေသကဲ့သို့ဖြစ်၏။ ထို့အတူ နတ်ဆိုးသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ရန်သူဖြစ်၏။
၆ ယခုမူကား၊ ခရစ်တော်သည် လောကထဲသို့ ကြွလာတော်မူလေခြင်းမရှိလျှင်၊ ဖြစ်လာမည့်အရာတို့အကြောင်း ပြောခြင်းသည်ကား၊ ထိုအရာတို့ ဖြစ်နှင့်လေပြီးသကဲ့သို့ ဖြစ်၍၊ ရွေးနုတ်ခြင်း မရှိနိုင်လေခဲ့။
၇ ခရစ်တော်သည် သေခြင်းမှ မထမြောက်၊ သို့မဟုတ် သေခြင်း၏ကြိုးများကို မဖြတ်၍၊ သင်္ချိုင်းမှ အောင်နိုင်ခြင်းမရှိ၊ သေခြင်းသည်လည်း နာကျင်မှုမရှိလျှင်၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း ရှိနိုင်ခဲ့မည်မဟုတ်။
၈ သို့ရာတွင်၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းရှိ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သင်္ချိုင်းသည် အောင်နိုင်ခြင်းမရှိ၊ သေခြင်း၏နာကျင်မှုကိုလည်း ခရစ်တော်အားဖြင့် ကျော်လွှား၏။
၉ သူသည် လောက၏ အလင်းနှင့် အသက်၊ အထူးသဖြင့် အဆုံးမရှိသော၊ အဘယ်တော့မျှ မှောင်မိုက်စေနိုင်ခြင်းမရှိသောအလင်းဖြစ်၏။ အထူးသဖြင့်၊ အဆုံးမရှိသည့်အသက်လည်းဖြစ်သဖြင့်၊ သေခြင်း မရှိနိုင်တော့။
၁၀ ဤသေခြင်းရှိသောကိုယ်သည် သေခြင်းမရှိရာကိုခြုံ၍၊ ဤပုပ်ပျက်ခြင်းသည် မပုပ်ပျက်ခြင်းကိုခြုံသဖြင့်၊ သူတို့သည် ကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဆိုးသည်ဖြစ်စေ မိမိတို့အကျင့်များအတိုင်း၊ တရားစီရင်ခံရစေရန်၊ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်တော်မူရာတိုင်ရှေ့၌ရပ်ရန် ဆောင်ယူခံရလိမ့်မည်ကား—
၁၁ ထိုအမှုတို့သည် ကောင်းမြတ်လျှင်၊ အဆုံးမရှိသော အသက်နှင့် ပျော်ရွှင်ခြင်းတို့၏ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းသို့ လည်းကောင်း၊ ဆိုးလျှင်၊ သူတို့ကို အုပ်စိုးလေသည့်နတ်ဆိုးသို့ လွှဲအပ်သည်ကို ခံရသော အပြစ်ဒဏ်ရောက်ခြင်းဖြစ်သည့် အဆုံးမရှိသော အပြစ်ဒဏ်ရောက်ခြင်း၏ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းသို့ လည်းကောင်း—
၁၂ သူတို့ကိုယ်တိုင်၏ကာမဂုဏ်သဘော အလိုဆန္ဒများအတိုင်း လိုက်သွားလျက်ရှိကြ၏။ သူတို့ထံသို့ ကရုဏာတော်လက်ရုံးတို့ကို ဆန့်တော်မူစဉ်တွင်လည်း ကိုယ်တော်ရှင်ကို ပတ္ထနာမပြုလေကြ။ အကြောင်းမူကား၊ ကရုဏာတော်လက်ရုံးတို့ကို သူတို့ထံသို့ ဆန့်သော်လည်းလက်မခံကြ။ သူတို့၏ဒုစရိုက်တို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ သတိပေးခံရသော်လည်း ထိုအမှုတို့မှ စွန့်ခွာမသွားကြ။ နောင်တရရန် မိန့်တော်မူခြင်းခံရသော်လည်း နောင်တမရလိုကြ။
၁၃ ယခုမူကား၊ သင်တို့တုန်၍ သင်တို့၏အပြစ်များမှ နောင်တရလျက်၊ ခရစ်တော်၌နှင့် ခရစ်တော်အားဖြင့်သာလျှင်၊ ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်နိုင်သည်ကို သတိမရသင့်သလော။
၁၄ ထို့ကြောင့်၊ သင်တို့သည် မောရှေ၏ပညတ်တရားကို သွန်သင်ပေးကြလျှင်၊ ထိုအရာသည် ဖြစ်လာမည့်အရာတို့၏ အရိပ်ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း သွန်သင်ပေးကြလော့—
၁၅ ရွေးနုတ်ခြင်းသည် ထာဝရအဘအမှန်ဖြစ်တော်မူသည့် ခရစ်တော်ကိုယ်တော်ရှင်အားဖြင့် ကျရောက်လာကြောင်း၊ သူတို့ကို သွန်သင်ပေးကြလော့။ အာမင်။