Ik ga op zending omdat de Heer dat van mij vraagt
Onlangs ben ik op zending geroepen naar het zendingsgebied Lyon (Frankrijk). Ik vertrek op 30 januari naar het opleidingscentrum voor zendelingen in Preston (Engeland).
Soms gebeuren er dingen in je leven waarvan je nooit had gedacht dat ze zouden gebeuren. Mijn beslissing om op zending te gaan was een van die dingen. Een zending voelde voor mij altijd als iets wat ik nooit zou doen, omdat ik niet het gevoel had dat ik dat zou kunnen of er goed in of geschikt voor zou zijn. Ik had het gevoel dat ik niet genoeg kennis bezat of andere skills had die nodig zijn om een goede zendeling te zijn.
Het merkwaardige is, dat juist op een moment dat ik heel erg aan mezelf twijfelde, ik met meer zekerheid dan ooit voelde dat ik op zending moest gaan. Waarom? Om heel veel redenen eigenlijk, maar het komt op dit simpele antwoord neer: omdat hemelse Vader het van mij vraagt. Ik wil doen wat hemelse Vader van mij vraagt, wat Hij ook van mij vraagt en welk offer ik daarvoor ook moet brengen. Ik weet dat een zending heel moeilijk kan zijn, en alles van je kan vragen. Maar alles wat ons dichter tot God brengt, zal in meer of mindere mate moeite kosten, en dat is juist wat het de moeite ook waard maakt. Ik vind het lastig om mijn vrienden en familie achter te laten, en misschien dingen los te moeten laten die veel voor me betekenen. Maar soms is het het waard om iets te verliezen of er afscheid van te moeten nemen om tot het besef te komen hoeveel het voor ons betekent.
Daarbij komt dat de momenten dat ik het gelukkigst was in mijn leven, de momenten waren dat ik Hemelse Vader aan het dienen was. Ik kan er echt van getuigen dat op momenten dat misschien niet alles goed gaat, we toch voldoening, geluk en doelmatigheid kunnen ervaren in het leven. Ik geloof echt in het evangelie en dat onze hemelse Ouders onvoorwaardelijk van ons houden. En als ik een fractie van die liefde kan beantwoorden door dit werk voor Hen te doen, dan is er niks wat meer de moeite waard is.