បើក ស្ថានសួគ៌ តាមរយៈកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ
ដោយប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន
ប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់
និងដោយ វេនឌី ដ័បុលយូ ណិលសុន
ដកស្រង់ចេញពីបទបង្ហាញនៅសន្និសីទពង្សប្រវត្តិ RootsTech 2017 នៅក្នុងទីក្រុង សលត៍ លេក រដ្ឋ យូថាហ៍ ថ្ងៃទី ១១ ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០១៧ ។ ដើម្បីមើលវីដេអូនៃបទបង្ហាញនេះជាភាសាអង់គ្លេស ព័រទុយហ្គាយ ឬអេស្ប៉ាញ សូមចូលទៅគេហទំព័រ lds.org/go/1017Nelson ។
អំឡុងពេលបទបង្ហាញ Roots Tech ឆ្នាំ ២០១៧ ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន និងភរិយាលោក វេនឌី បានអញ្ជើញពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយឲ្យពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋាន អំពីការលះបង់អ្វីខ្លះដែលពួកគេអាចធ្វើ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិបានកាន់តែច្រើនឡើង ។
ប្រធាន ណិលសុន ៖ កាលជីតាខ្ញុំ អេ ស៊ី ណិលសុន ជាស្វាមី និងឪពុកវ័យក្មេងនៅឡើយ ដោយសារគាត់ទើបតែមានអាយុ ២៧ ឆ្នាំ នោះឪពុករបស់គាត់បានស្លាប់ ។ ប្រហែលជាបីខែក្រោយមក ឪពុកគាត់ដែលបានស្លាប់នោះ ដែលត្រូវជាជីតាទួតរបស់ខ្ញុំ បានមកជួបគាត់ ។ កាលបរិច្ឆេទនៃការជួបនោះគឺនៅយប់ថ្ងៃទី ៦ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៩១ ។ លោកតា ណិលសុន មានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះការមកជួបនៃឪពុកគាត់នោះដែលធ្វើឲ្យគាត់សរសេរបទពិសោធន៍នេះនៅក្នុងកំណត់ហេតុសម្រាប់គ្រួសារ និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ។
លោកតា ណិលសុន បានសរសេរថា « ខ្ញុំកំពុងដេកនៅលើគ្រែពេលឪពុកខ្ញុំបានចូលមកក្នុងបន្ទប់ ។ គាត់បានមក ហើយអង្គុយនៅគែមគ្រែ ។ គាត់បាននិយាយថា ‹ កូនប្រុស ដោយសារប៉ាមានពេលខ្លី ប៉ាបានទទួលការអនុញ្ញាតឲ្យមក ហើយជួបកូនបានពីរបីនាទី ។ កូនប្រុសអើយ ប៉ាសុខសប្បាយទេ ហើយប៉ាមានកិច្ចការច្រើនណាស់ដែលត្រូវធ្វើ ចាប់តាំងពីប៉ាបានស្លាប់ទៅ » ។
នៅពេលលោកតា ណិលសុន បានសួរគាត់ថា តើគាត់កំពុងធ្វើអ្វីខ្លះ ឪពុករបស់គាត់បានឆ្លើយថា គាត់រវល់បង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងភពវិញ្ញាណ ។
គាត់បាននិយាយថា « កូនពុំអាចស្រមៃដឹងឡើយ ថា តើមានវិញ្ញាណប៉ុន្មាននាក់នៅពិភពវិញ្ញាណដែលពុំទាន់បានទទួលយកដំណឹងល្អនោះ ។ ប៉ុន្តែមានវិញ្ញាណជាច្រើនបានទទួលយកដំណឹងល្អ ហើយកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យកំពុងតែសម្រេចហើយ ។ វិញ្ញាណជាច្រើនអន្ទះសាទន្ទឹងចាំមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ ដែលនៅរស់បម្រើពួកគេនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ។
លោកតា ណិលសុន បានប្រាប់ឪពុកគាត់ថា « យើងមានបំណងទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងលោកឪពុកឲ្យកាន់តែឆាប់តាមដែលយើងអាចធ្វើបាន » ។
ជីតាទួតរបស់ខ្ញុំបានតបវិញថា ៖ « កូនប្រុសអើយ នោះគឺគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយដែលប៉ាមកជួបកូនប៉ុណ្ណោះ ។ យើងនឹងពុំអាចធ្វើជាគ្រួសារ ហើយរស់នៅអស់កល្បជានិច្ចនៅឡើយទេ ។
បន្ទាប់មកលោកតា ណិលសុន បានសួរថា « លោកពុកអើយ តើដំណឹងល្អដែលបានបង្រៀនដោយសាសនាចក្រនេះពិតដែរឬទេ ? »
ឪពុករបស់គាត់បានចង្អុលទៅរូបភាពគណៈប្រធានទីមួយ ដែលព្យួរលើជញ្ជាំងក្នុងបន្ទប់ដេកនោះ ។
« កូនប្រុស ដូចកូនមើលឃើញរូបភាពនោះច្បាស់យ៉ាងណា ដំណឹងល្អនេះក៏ពិតយ៉ាងនោះដែរ ។ ដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានអំណាច ដើម្បីសង្គ្រោះបុរស និងស្ត្រីគ្រប់រូបដែលគោរពតាម ហើយគ្មានផ្លូវណាផ្សេងទៀត ដែលពួកគេអាចទទួលសេចក្តីសង្គ្រោះនៅក្នុងនគរព្រះបានឡើយ ។ កូនប្រុសអើយ ចូរតោងជាប់នឹងដំណឹងល្អជានិច្ច ។ ចូរបន្ទាបខ្លួន ចូរពោរពេញដោយការអធិស្ឋាន ចូរចុះចូលនឹងបព្វជិតភាព ចូរស្មោះស្ម័គ្រ ចូរស្មោះត្រង់នឹងសេចក្ដីសញ្ញា ដែលកូនបានចុះជាមួយនឹងព្រះ ។ ចូរកុំធ្វើកិច្ចការណាដែលព្រះមិនសព្វព្រះទ័យឡើយ ។ ឱ ដំណឹងល្អគឺជាពរជ័យដ៏អស្ចារ្យអ្វីម៉្លេះ ។ កូនប្រុសអើយ ចូរធ្វើជាកូនល្អ » ។
អេ ស៊ី ណិលសុន ជីតារបស់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ។
រចនារូបភាពដោយ ចន ធ័រខេលសុន ផ្ទៃខាងក្រោយ រូបទូរសព្ទដៃ និង tablet មកពី Getty Images
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ ខ្ញុំចូលចិត្តគោលការណ៍ទាំងនោះណាស់ ។ « ចូរបន្ទាបខ្លួន ចូរពោរពេញដោយការអធិស្ឋាន ចូរចុះចូលនឹងបព្វជិតភាព ចូរស្មោះស្ម័គ្រ ចូរស្មោះត្រង់នឹងសេចក្ដីសញ្ញា ដែលកូនបានចុះជាមួយនឹងព្រះ ។ … ចូរធ្វើជាកូនល្អ » ។ គោលការណ៍ទាំងប្រាំមួយបាននាំមកដល់បងតាមរយៈជីតាទួតរបស់បងដែលបានស្លាប់ទៅ ។ ប្រាកដណាស់ គាត់និយាយអំពីគោលការណ៍ទាំងប្រាំមួយនោះដូចប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី ( ១៩១០–២០០៨ ) និយាយពីគោលការណ៍ទាំងប្រាំមួយនេះដែរ ។១
ប្រធាន ណិលសុន ៖ លោកពិតជាផ្ដាំដូច្នោះ មែនទេ ? វាមានតម្លៃណាស់ចំពោះខ្ញុំ ដែលជីតាខ្ញុំបានបន្សល់ទុកកំណត់ត្រានោះសម្រាប់ពួកយើង ។ យើងបានដឹងថា ក្រោយមកកូនៗរបស់ឪពុកគាត់បានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយគាត់ ។ ដូច្នេះ ហេតុផលនៃការមកជួបរបស់គាត់បានសម្រេចហើយ ។
វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ា
ប្រធាន ណិលសុន ៖ ឈ្មោះមួយដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងព្រះគម្ពីរពន្យល់ពីមូលហេតុដែលគ្រួសារមានសារៈសំខាន់ ។ ឈ្មោះនោះគឺ អេលីយ៉ា ។ អេ-លី-យ៉ា ជាភាសាហេព្រើរមានន័យថា « ព្រះគឺជាព្រះរបស់ទូលបង្គំ » ។២ ចូរគិតពីចំណុចនេះ ! អត្ថន័យបង្កប់នៅក្នុងឈ្មោះអេលីយ៉ាគឺជាពាក្យភាសាហេព្រើរសម្រាប់ពាក្យ ព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ អេលីយ៉ាជាព្យាការីចុងក្រោយដែលកាន់អំណាចផ្សារភ្ជាប់នៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែកពីមុនជំនាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ បេសកកម្មរបស់អេលីយ៉ាគឺ ដើម្បីបង្វែរដួងចិត្តកូនមកឯពួកឪពុក និងដួងចិត្តពួកឪពុកមកឯកូន ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបានផ្សារភ្ជាប់ ឬបើសិនជាមិនមែនដូច្នោះទេ « នោះផែនដីទាំងមូលនឹងត្រូវ កម្ទេចចោលសូន្យឈឹង ក្នុងកាលទ្រង់យាងមក » ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ — ប្រវត្តិ ១:៣៩ ការគូសបញ្ជាក់បានបន្ថែម ) ។ នោះជាពាក្យរៀងធ្ងន់បន្តិច ។
ប្រធាន ណិលសុន ៖ ខ្ញុំចូលចិត្តគិតថាវិញ្ញាណអេលីយ៉ាគឺដូចជា « ការបើកបង្ហាញនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ថ្លែងសាក្សីពីលក្ខណៈដ៏ទេវភាពនៃគ្រួសារ » ។៣ យោងតាម សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « អំណាចអេលីយ៉ា គឺជាអំណាចខាងការផ្សារភ្ជាប់នៃបព្វជិតភាព ដែលថាអ្វីៗនៅលើផែនដីបានចង ឬស្រាយ នោះត្រូវបានចង ឬស្រាយនៅលើស្ថានសួគ៌ដែរ » ( អេលីយ៉ា ) ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ ដូច្នេះពេលយើងនិយាយថា វិញ្ញាណនៃអេលីយ៉ាកំពុងជំរុញចិត្តមនុស្ស លើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យស្វែងរកសាច់ញាតិដែលស្លាប់របស់ពួកគេ នោះយើងកំពុងនិយាយថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធកំពុងបំផុសគំនិតយើងឲ្យធ្វើកិច្ចការទាំងនោះដែលនឹងអនុញ្ញាតឲ្យក្រុមគ្រួសារអាចផ្សារភ្ជាប់អស់កល្បជានិច្ច ។
ប្រធាន ណិលសុន ៖ វាអស្ចារ្យណាស់ក្នុងការបង្វែរចិត្តកូនទៅឯពួកឪពុក តាមរយៈការប្រាប់អំពីសារៈសំខាន់នៃរឿងពង្សប្រវត្តិក្នុងរបៀបដែលអាចធ្វើទៅបាន និងគួរឲ្យចងចាំ ។ ការមានឯកសារ រឿង រូបថត និងអនុស្សារីយ៍ពង្សប្រវត្តិនៅចំពោះមុខយើងជានិច្ច ប្រហែលជាអាចពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់យើងបាន ( សូមមើល ម៉ូសាយ ១:៥ ) ។ ពេលយើងបិទវាជាប់លើជញ្ជាំង តុ កុំព្យូទ័រ iPads និងទូរសព្ទដៃរបស់យើង នោះយើងអាចត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើការជ្រើសរើសកាន់តែប្រសើរឡើង ហើយខិតកាន់តែជិតព្រះអម្ចាស់ និងគ្រួសារយើង ។
ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងទុកវាឲ្យនៅបែបនោះ យើងពិតជាពុំទាន់បានធ្វើវាគ្រប់គ្រាន់នៅឡើយទេ ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រ ចំណាប់អារម្មណ៍យើងនៅក្នុងកិច្ចការពង្សប្រវត្តិ ត្រូវបានជំរុញដោយការណែនាំមកពីព្រះអម្ចាស់ថា ជីដូនជីតារបស់យើងពុំអាចធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះដោយគ្មានពួកយើង ហើយយើងពុំអាចធ្វើបានល្អឥតខ្ចោះដោយគ្មានពួកគេបានឡើយ ( សូមមើល គ. និង ស. ១២៨:១៥ ) ។ នោះមានន័យថា យើងត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយគ្នាដោយពិធីបរិសុទ្ធនៃការផ្សារភ្ជាប់ដ៏បរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ យើងគឺជាតំណដ៏រឹងមាំនៅក្នុងតំណរវាងជីដូនជីតាយើង និងពូជពង្សយើង ។ ប្រសិនបើការប្រមូលផ្តុំរឿង និងរូបថតរបស់យើងក្លាយជាចំណុចបញ្ចប់នៃអ្វីដែលយើងធ្វើ — ប្រសិនបើយើងស្គាល់ជីដូនជីតាយើង ហើយដឹងពីកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យអំពីពួកគាត់ ប៉ុន្តែយើងទុកឲ្យពួកគាត់នៅតែលតោលនៅផ្នែកម្ខាងទៀតដោយគ្មានពិធីបរិសុទ្ធសម្រាប់ពួកគាត់ — ដំណើរបែបនេះពុំអាចជួយជីដូនជីតារបស់យើងដែលនៅជាប់ឃុំឃាំងក្នុងស្ថានឃុំវិញ្ញាណបានឡើយ ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ ការរក្សាទុកប្រវត្តិរបស់ជីដូនជីតាគឺជារឿងសំខាន់ ប៉ុន្តែយើងមិនត្រូវប្រហែសមិនបំពេញបញ្ចប់នូវកិច្ចការនៃពិធីបរិសុទ្ធរបស់ជីដូនជីតាយើងឡើយ ។ យើងត្រូវតែរកពេលដើម្បីបំពេញព័ត៌មានដែលចាំបាច់សម្រាប់ពិធីបរិសុទ្ធឲ្យដល់ជីដូនជីតាយើង ។
ប្រធាន ណិលសុន ៖ ហើយនោះមានន័យថាគឺជាការលះបង់ពេលវេលា ដែលជាធម្មតាយើងចំណាយពេលលើសកម្មភាពផ្សេងៗ ។ យើងត្រូវតែចំណាយពេលបន្ថែមទៀតនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើការស្រាវជ្រាវពង្សប្រវត្តិ ដែលរួមមានការធ្វើលិបិក្រមផងដែរ ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ ប្រាកដណាស់ ពលិកម្មនាំមកនូវពរជ័យពីស្ថានសួគ៌ ។៤ ខ្ញុំមានពរក្នុងការរកឃើញជីដូនជីតាជាច្រើននាក់ ដែលខ្ញុំមានទំនុកចិត្តថា ពួកគាត់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ ដើម្បីចុះសេចក្តីសញ្ញាជាមួយព្រះ ហើយទទួលពិធីបរិសុទ្ធចាំបាច់នានារបស់ពួកគាត់ ។ ជាច្រើនលើកច្រើនគ្រា ខ្ញុំបានដឹងថា ប្រសិនបើខ្ញុំកំពុងធ្វើគម្រោងដ៏ស្មុគស្មាញមួយ ហើយខ្ញុំគ្មានពេលវេលា អស់កម្លាំង ហើយចាល់គំនិត តែប្រសិនបើខ្ញុំនឹងលះបង់ពេលវេលាតាមរយៈការរកព័ត៌មានដែលចាំបាច់សម្រាប់ពិធីបរិសុទ្ធរបស់ជីដូនជីតាមួយចំនួន ឬតាមរយៈការទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធធ្វើពិធីជំនួសសម្រាប់ពួកគេ នោះស្ថានសួគ៌បានបើក ហើយថាមពល និងគំនិតបានចាប់ផ្តើមកើតមានឡើងវិញ ។ ទីបំផុត ខ្ញុំមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការនោះចប់ពីមុនថ្ងៃកំណត់របស់ខ្ញុំ ។ វាពិតជាពុំអាចកើតឡើងឡើយ ប៉ុន្តែវាបានកើតឡើងរៀងរាល់ពេល ។ កិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និង ពង្សប្រវត្តិផ្តល់អំណរដល់ខ្ញុំ ដែលលោកិយនេះពុំអាចផ្តល់ឲ្យបានឡើយ ។
កិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងការផ្សព្វផ្សាយសាសនា
ប្រធាន ណិលសុន ៖ ប្រសិនបើខ្ញុំជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបច្ចុប្បន្ននេះ មិត្តភក្តិស្និទ្ធស្នាលខ្ញុំពីរនាក់នៅក្នុងវួដ ឬសាខាដែលខ្ញុំបម្រើនោះគឺ អ្នកដឹកនាំបេសកកម្មវួដ និងអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាខាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ ។
មនុស្សមានបំណងប្រាថ្នាតាំងពីកំណើតដើម្បីចង់ដឹងអ្វីមួយពីជីដូនជីតារបស់ពួកគេ ។ នោះគឺជាឱកាសដ៏ប្រពៃសម្រាប់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើង ។ ពេលអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀនស្រឡាញ់មនុស្សដែលពួកគេបង្រៀន នោះពួកគេនឹងសួរអំពីគ្រួសាររបស់អ្នកទាំងនោះ ។ « តើឪពុកម្តាយរបស់អ្នកនៅរស់ដែរឬទេ ? តើលោកតាលោកយាយរបស់អ្នកនៅរស់ដែរឬទេ ? តើអ្នកស្គាល់លោកតាលោកយាយទាំងបួនរបស់អ្នកដែរឬទេ ? ការសន្ទនានឹងមានយ៉ាងងាយ នៅពេលអស់អ្នកដែលនិយាយជាមួយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានោះ ត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យនិយាយអំពីមនុស្សដែលពួកគេស្រឡាញ់ ។
នៅពេលនោះ វាគឺជាឱកាសសម្រាប់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា រួមទាំងសមាជិកដែលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាសួរថា « តើអ្នកស្គាល់លោកតាលោកយាយទួតរបស់អ្នកដែរឬទេ ? តើអ្នកស្គាល់ឈ្មោះពួកគាត់ដែរឬទេ ? » ឱកាសនោះសាសនាគន់ការីនឹងពុំស្គាល់ឈ្មោះលោកតាលោកយាយទួតទាំងប្រាំបីរបស់ពួកគេឡើយ ។
ដូច្នេះអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាអាចផ្តល់យោបល់ដូច្នេះ ៖ « ខ្ញុំស្គាល់មិត្តភក្តិម្នាក់នៅព្រះវិហារដែលអាចជួយអ្នកបាន ។ បើយើងអាចរកឃើញឈ្មោះលោកតាលោកយាយទួតរបស់អ្នកបានខ្លះៗ ឬទាំងអស់ តើអ្នកនឹងចំណាយពេលពីរបីម៉ោងដើម្បីស្វែងរកថា តើនរណាជាជីដូនជីតាទួតរបស់អ្នកដែរឬទេ ? » ប្រាកដណាស់ មិត្តភក្ដិនៅព្រះវិហារនោះគឺជាអ្នកប្រឹក្សាយោបល់ខាងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ ខ្ញុំគិតថា វាអាចជាការលួងលោមចិត្តដល់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់យើង ក្នុងការដឹងថាពួកគេពុំនៅតែឯងឡើយ ពេលពួកគេស្វែងរក និងបង្រៀនអស់អ្នកដែលទទួលសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្តារឡើងវិញនេះ ។ ប្រធាន ចច ឃ្យូ ខានុន ( ១៨២៧–១៩០១ ) ដែលបានបម្រើជាទីប្រឹក្សារបស់ប្រធានទីបួននៃសាសនាចក្របានបង្រៀនថា នៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះ អស់អ្នកដែលចូលរួមព្រះវិហារកំពុងចូលរួមយ៉ាងពិតប្រាកដ ពីព្រោះជីដូនជីតារបស់ពួកគេបានអធិស្ឋានសូមឲ្យមានពូជពង្សរបស់ពួកគេណាម្នាក់ចូលរួមសាសនាចក្រនេះ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចទទួលពិធីបរិសុទ្ធដ៏ចាំបាច់របស់ខ្លួនតាមរយៈពិធីជំនួស ។៥
ភាពតម្កើងឡើង ៖ កិច្ចការគ្រួសារ
ប្រធាន ណិលសុន ៖ ភាពតម្កើងឡើងគឺជាកិច្ចការគ្រួសារ ។ មានតែតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះទើបក្រុមគ្រួសារអាចត្រូវបានតម្កើងឡើង ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃការព្យាយាមរបស់យើងនោះគឺថា យើងមានភាពរីករាយជាគ្រួសារ — បានទទួលពិធីពិសិដ្ឋ បានផ្សារភ្ជាប់ ហើយបានរៀបចំសម្រាប់ជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះ ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ ថ្នាក់រៀននីមួយៗដែលយើងចូលរួមនៅព្រះវិហារ គ្រប់ពេលយើងបម្រើ គ្រប់សេចក្តីសញ្ញាដែលយើងចុះជាមួយនឹងព្រះ គ្រប់ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពនីមួយៗដែលយើងទទួល អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងធ្វើនៅក្នុងសាសនាចក្រនេះ នាំយើងឆ្ពោះទៅរកព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដែលជាដំណាក់នៃព្រះអម្ចាស់ ។ មានអំណាចដ៏ខ្លាំងដែលមានសម្រាប់គូស្វាមីភរិយា និងកូនចៅរបស់ពួកគេ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃការផ្សារភ្ជាប់ ពេលពួកគេរក្សាសេចក្តីសញ្ញាពួកគេ ។
ប្រធាន ណិលសុន ៖ រៀងរាល់ថ្ងៃយើងជ្រើសរើសកន្លែងដែលយើងចង់រស់នៅដ៏អស់កល្បជានិច្ច តាមរយៈរបៀបដែលយើងគិត ទទួលអារម្មណ៍ និយាយ និងប្រព្រឹត្ត ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌យើងបានប្រកាសថា កិច្ចការ និងសិរីល្អរបស់ទ្រង់គឺនាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស ( សូមមើល ម៉ូសេ ១:៣៩ ) ។ ប៉ុន្តែទ្រង់ សព្វព្រះទ័យ ឲ្យយើងជ្រើសរើសត្រឡប់ទៅរកទ្រង់វិញ ។ ព្រះនឹងមិនបង្ខំយើងឡើយ ។ កម្រិតជាក់លាក់ដែលយើងរក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់យើងបង្ហាញទ្រង់ពីទំហំចិត្ត ដែលយើងចង់ត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយនឹងទ្រង់វិញ ។ រៀងរាល់ថ្ងៃមានអ្វីៗជាច្រើនដែលនាំឲ្យយើងខិតជិត ឬចេញឆ្ងាយពីលទ្ធភាពដែលអាចទទួលសិរីល្អនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងបាន ។ យើងម្នាក់ៗត្រូវរក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង ប្រែចិត្តរាល់ថ្ងៃ ហើយព្យាយាមប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង ។ បន្ទាប់ពីនោះមក ក្រុមគ្រួសារអាចរស់នៅជាមួយគ្នាជានិរន្ដរ៍ ។
ស៊ិស្ទើរ ណិលសុន ៖ នេះជាទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំថា មិនថាជីវិតអ្នកមានភាពអស្ចារ្យប៉ុណ្ណាក្នុងពេលនេះឡើយ ឬអ្នកបាក់ទឹកចិត្ត ហើយខូចចិត្តខ្លាំងប៉ុណ្ណានោះទេ ការចូលប្រឡូករបស់អ្នកនៅក្នុងកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិនឹងធ្វើឲ្យស្ថានភាពទាំងនោះបានប្រសើរឡើង ។ តើអ្នកត្រូវការអ្វីខ្លះនៅក្នុងជីវិតនាពេលនេះ ? ត្រូវការសេចក្តីស្រឡាញ់បន្ថែមទៀតឬ? ត្រូវការអំណរបន្ថែមទៀតឬ ? ត្រូវការការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងកាន់តែច្រើនឬ ? ត្រូវការភាពសុខសាន្ដបន្ថែមទៀតឬ ? ត្រូវការឱកាសដ៏មានន័យច្រើនទៀតឬ ? ត្រូវការអារម្មណ៍បន្ថែមដែលថា អ្នកកំពុងមានការផ្លាស់ប្តូរឬ ? ត្រូវការភាពសប្បាយរីករាយបន្ថែមទៀតឬ ? ត្រូវការចម្លើយបន្ថែមចំពោះសំណួរខាងព្រលឹងរបស់អ្នកឬ ? ត្រូវការទំនាក់ទំនងចិត្ត និងចិត្តបន្ថែមទៀតជាមួយអ្នកដទៃឬ ? ត្រូវការការយល់ដឹងបន្ថែមទៀត អំពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងអាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរឬ ? ត្រូវការសមត្ថភាពបន្ថែមដើម្បីស្រឡាញ់ និងអភ័យទោសឬ ? ត្រូវការសមត្ថភាពបន្ថែមដើម្បីអធិស្ឋានដោយអំណាចឬ ? ត្រូវការការបំផុសគំនិត និងគំនិតច្នៃប្រឌិតបន្ថែមសម្រាប់ការងារ និងគម្រោងផ្សេងទៀតរបស់អ្នកឬ ? ត្រូវការពេលវេលាបន្ថែមសម្រាប់អ្វីដែលពិតជាសំខាន់មែនឬ ?
ខ្ញុំសូមអង្វរអ្នកឲ្យលះបង់ពេលវេលាសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ តាមរយៈការចំណាយពេលវេលាអ្នកឲ្យច្រើនលើការធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិ រួចរង់ចាំមើលពីអ្វីដែលកើតឡើង ។ វាជាទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំថា ពេលយើងបង្ហាញព្រះអម្ចាស់ថា យើងយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការជួយដល់ជីដូនជីតារបស់យើង នោះស្ថានសួគ៌នឹងបើកឡើង ហើយយើងនឹងទទួលបាននូវអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងត្រូវការ ។
ប្រធាន ណិលសុន ៖ យើងអាចទទួលបានការបំផុសគំនិតពេញមួយថ្ងៃអំពីបទពិសោធន៍នៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិពីអ្នកដទៃ ។ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែធ្វើអ្វីមួយដើម្បីទទួលបានបទពិសោធន៍នៃអំណរនោះដោយខ្លួនយើងផ្ទាល់ ។ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញយើងម្នាក់ៗឲ្យចែកចាយបន្ដការតាំងចិត្តនេះដល់គ្នាយើងម្នាក់ៗ ដើម្បីឲ្យអារម្មណ៍ដ៏អស្ចារ្យនៃកិច្ចការនេះអាចបន្ត និងកាន់តែរីកចម្រើនឡើង ។ ខ្ញុំសូមអញ្ជើញបងប្អូនឲ្យពិចារណាដោយការអធិស្ឋានអំពីការលះបង់ណាមួយ — ហើយសំខាន់បំផុតនោះគឺការលះបង់ពេលវេលា — ដែលបងប្អូនអាចធ្វើបាន ដើម្បីធ្វើកិច្ចការព្រះវិហារបរិសុទ្ធ និងពង្សប្រវត្តិបន្ថែមទៀតក្នុងឆ្នាំនេះ ។យើងចុះប្រឡូកក្នុងកិច្ចការនៃព្រះដ៏មានមហិទ្ធិឫទ្ធិ
។ ទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ។ ព្រះយេស៊ូវជាព្រះគ្រីស្ទ ។ នេះគឺជាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។ យើងគឺជាកូនចៅក្នុងសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់អាចពឹងពាក់លើយើង ។