ការរីកចម្រើននៃអាជីវកម្មនំអង្កររបស់ខ្ញុំ
លឌីតា យ៉ាហ្គូម្មីយ៉ូម ទីក្រុងមីសាមីស អុកស៊ីឌិនថល ប្រទេសហ្វីលីពីន
រចនារូបភាពដោយ ខារ៉ូលីន វីបប៊ើត
ខ្ញុំចង់ឲ្យកូនប្រុសខ្ញុំទៅបម្រើបេសកកម្ម ប៉ុន្តែការលក់នំ ប៊ីប៊ីងកា ( នំអង្ករ ) មួយគីឡូក្នុងមួយសប្តាហ៍ពុំអាចគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការឧបត្ថម្ភគាត់ឲ្យទៅបម្រើបេសកកម្មបានឡើយ ។
កូនប្រុសខ្ញុំបានជួយគ្រួសារក្នុងការរកប្រាក់ ហើយគាត់មានក្តីបារម្ភអំពីស្ថានភាពខាងហិរញ្ញវត្ថុយើង បើគាត់នឹងចេញទៅបម្រើបេសកកម្ម ។ វាជាបញ្ហាលំបាកមួយជាប់ជានិច្ចសម្រាប់គ្រួសារយើងក្នុងការរកប្រាក់ ។ ខ្ញុំមានមោទនភាពចំពោះកូនប្រុសអាយុ ២៥ ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំចំពោះបំណងប្រាថ្នាសុចរិតរបស់គាត់ក្នុងការបម្រើព្រះអម្ចាស់ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា យើងត្រូវការអព្ភូតហេតុម្យ៉ាងដើម្បីធ្វើឲ្យក្តីសុបិនរបស់គាត់ក្លាយជាការពិត ។
ខ្ញុំបានចូលរួមក្រុមនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ តាមរយៈការច្នៃប្រឌិត និងការអនុវត្តន៍សេចក្តីជំនឿរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំដឹងថា គ្រួសារខ្ញុំនឹងបានពរ ។ អំឡុងពេលការប្រជុំមួយ ខ្ញុំទទួលការបំផុសគំនិតឲ្យទៅផ្សាររដ្ឋមួយ ។ នៅទីនោះ ខ្ញុំបានឃើញស្ត្រីជាច្រើនលក់នំក្នុងស្រុក ។ ខ្ញុំបានទាក់ទងស្ត្រីម្នាក់ ។ ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំនឹងទុកនំរបស់ខ្ញុំនៅពេលព្រឹកឲ្យគាត់លក់ ហើយខ្ញុំនឹងមកប្រមូលប្រាក់ចំណេញនៅពេលល្ងាច ។ គម្រោងនោះបានផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់យើងទាំងពីរនាក់ ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ខ្ញុំរកបានអ្នកលក់បន្ថែមទៀត ។ អាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំបានរីកចម្រើនឡើង ដោយមានអ្នកលក់ដល់ទៅ ១០ នាក់អំឡុងពេលខ្ញុំចូលរៀនក្នុងក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។
ខ្ញុំបានរៀនដើម្បីបែងចែកប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួនចេញពីប្រាក់អាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំ ហើយបង់ប្រាក់ខែឲ្យខ្លួនឯង ។ ខ្ញុំបានរៀនឈប់ចំណាយពេលវេលាធ្វើនំដែលលក់ពុំដាច់ ហើយផ្តោតចិត្តទុកដាក់ទៅលើនំណាដែលផ្ដល់ប្រាក់ចំណេញវិញ ។ ខ្ញុំក៏បានរៀនអំពីការផ្សព្វផ្សាយតាមបណ្តាញសង្គមផងដែរ ។ ដៃគូសកម្មភាពរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងក្រុមភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនបានជួយខ្ញុំបង្កើតគណនីហ្វេសប៊ុក ។ ចាប់តាំងពីនោះមក យើងបានរៀនអំពីការដាក់ស្លាកសញ្ញា និងការវេចខ្ចប់ ។ ទីបញ្ចប់ អាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំបានរីកចម្រើនឡើងដល់ចំណុចមួយ ដែលស្វាមីរបស់ខ្ញុំបានឈប់ធ្វើការដែលតម្រូវឲ្យគាត់ប្រើកម្លាំងបាយនោះមកជួយធ្វើការខ្ញុំវិញ ។
ថ្មីៗនេះ មានមនុស្សម្នាក់បានសួរពីការលក់ដូររបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំមានមោទនភាពប្រាប់គាត់ថា ឥឡូវនេះខ្ញុំលក់នំអង្ករបាន ១២ គីឡូ ។
គាត់បាននិយាយថា « ១២ គីឡូក្នុងមួយសប្តាហ៍គឺអស្ចារ្យណាស់ ! » ។
ខ្ញុំបាននិយាយថា « មិនមែនអញ្ចឹងទេបងប្រុស ។ ខ្ញុំលក់នំអង្ករអស់ ១២ គីឡូ ក្នុងមួយថ្ងៃ » ។
ក្រោយមក កូនប្រុសខ្ញុំបានប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់សប្បាយចិត្តដែលឥឡូវនេះអាជីវកម្មខ្ញុំអាចផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការរបស់យើងបាន ។
គាត់និយាយថា « មើលទៅ ឥឡូវនេះកូនអាចទៅបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោងបានហើយ » ។
បច្ចុប្បន្នគាត់កំពុងបម្រើបេសកកម្មនៅ សាន ប៉ាប្លូ ភ្វីលីពីន ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណណាស់ចំពោះកម្មវិធីភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ ព្រះអម្ចាស់ពិតជាមានបន្ទូលពិតប្រាកដមែនពេលទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា « នេះជាគោលបំណងរបស់យើង ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ដល់ពួកបរិសុទ្ធរបស់យើង » ( គ. និង ស. ១០៤:១៥ ) ។