Mga Kaloob ng Espiritu

Sa Bagong Tipan, ipinangako ni Jesucristo sa Kanyang mga disipulo na “ang mga simbolo ay lalakip sa kanila na naniniwala,” kabilang na ang pagpapalabas ng mga demonyo, pagsasalita “ng mga bagong wika,” at pagpapagaling ng maysakit.¹ Sa unang bahagi ng ika-19 na siglo, gayunman, maraming Kristiyano ang nagtatalo kung ang mga ganitong himala ay nilayon lamang bilang tanda ng awtoridad ng mga sinaunang Apostol o kung nagaganap ang mga ito sa mga mananampalataya sa anumang panahon. Ang mga Kristiyano na naniniwala na ang mga kaloob ay nagtapos sa mga Apostol ay kadalasang tinatawag na “cessationist,” habang ang mga yaong naniniwala sa patuloy na mga kaloob na ito ay tinatawag na “charismatic.” Ang mga naunang Banal sa mga Huling Araw, na naniniwala sa mensahe sa Aklat ni Mormon na ang “araw ng mga himala” ay hindi tumigil,² ay charismatic: hinanap nila at ipinahayag ang mga kaloob ng Espiritu sa iba’t ibang paraan.

Gayunpaman, hindi naglaon ay nalaman ng mga Banal na hindi lahat ng kahali-halinang pagtatanghal ay nagmula sa Diyos. Nang dumating si Joseph Smith sa Kirtland mula sa New York noong 1831, nasaksihan niya ang mga pulong na puno ng mga kahali-halinang pag-uugali at nagsimulang mabahala kung paano makikilala ang tunay na espirituwal na kaloob mula sa iba pang pagtatanghal.³ Sa pamamagitan ng mga paghahayag na ibinigay sa Propeta, nalaman ng mga Banal na maaaring linlangin ng mga huwad na espiritu ang mga taong humihingi ng espirituwal na pagpapakita para sa kanilang sariling kapakanan at ang mga kaloob ay dapat lamang gamitin upang maglingkod at upang magpatatag.⁴ Nilinaw rin ng Panginoon na ang mga inorden para “pangalagaan ang simbahan” ay magkakaroon ng kaloob na makahiwatig kung ang paggamit ng ilang kaloob ay mula sa Diyos.⁵ Patuloy ang mga lider ng Simbahan na sumangguni sa isa’t isa at sa mga Banal tungkol sa layunin at wastong paggamit ng mga espirituwal na kaloob.⁶

Ang mga paraan kung paano ipinakilala ang mga espirituwal na kaloob sa loob ng Simbahan ay nag-iiba sa paglipas ng panahon. Halimbawa, noong ika-19 na siglo, ang pagsasalita at pagpapaliwanag sa mga di-kilalang wika sa mga miting ng Simbahan ay karaniwan. Kalaunan, nakaranas ang mga miyembro ng Simbahan ng kaloob na mga wika bilang banal na tulong na ibinigay sa mga misyonero upang matulungan silang ipangaral ang ebanghelyo sa mga wikang banyaga.⁷ Ang mga Banal sa mga Huling Araw ngayon ay patuloy na tinatamasa ang mga kaloob na ibinigay sa mga disipulo ni Cristo, na nagpapatunay na ang araw ng mga himala ay hindi lumipas.

Resources ng Simbahan

“Spiritual Gifts,” Gospel Topics, topics.lds.org.

Matthew McBride, “Religious Enthusiasm among Early Ohio Converts: DC 46, 50,” sa Matthew McBride at James Goldberg, mga pat., Revelations in Context: The Stories behind the Sections of the Doctrine and Covenants (Salt Lake City: The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, 2016), 105–11.

Bibliograpiya

Ang mga sumusunod na lathalain ay nagbibigay ng karagdagang impormasyon tungkol sa paksang ito. Sa pagtukoy o pag-uugnay sa inyo sa mga sangguniang ito, hindi namin ine-endorso o binibigyang-garantiya ang nilalaman o mga pananaw ng mga may-akda.

J. Spencer Fluhman, “The Joseph Smith Revelations and the Crisis of Early American Spirituality,” sa Andrew H. Hedges, J. Spencer Fluhman, at Alonzo L. Gaskill, mga pat., The Doctrine and Covenants: Revelations in Context (Provo, Utah: Religious Studies Center, Brigham Young University, 2008), 66–89.

Mark Lyman Staker, Hearken, O Ye People: The Historical Setting of Joseph Smith’s Ohio Revelations (Salt Lake City: Greg Kofford Books, 2009).

Mga Kaugnay na Paksa: Kaloob na mga Wika, Pagpapagaling

Mga Tala

1. Marcos 16:17–18.

2. Tingnan sa Moroni 7:35.

3. Tingnan sa Matthew McBride, “Religious Enthusiasm among Early Ohio Converts: DC 46, 50,” sa Matthew McBride at James Goldberg, mga pat., Revelations in Context: The Stories behind the Revelations in the Doctrine and Covenants (2016), 105–116; Mark Lyman Staker, Hearken, O Ye People: The Historical Setting of Joseph Smith’s Ohio Revelations (Salt Lake City: Greg Kofford Books, 2009), 119–46, 175–91.

4. “Revelation, 9 May 1831 [DC 50],” sa Revelation Book 1, 82–85, josephsmithpapers.org; J. Spencer Fluhman, “The Joseph Smith Revelations and the Crisis of Early American Spirituality,” sa Andrew H. Hedges, J. Spencer Fluhman, at Alonzo L. Gaskill, mga pat., The Doctrine and Covenants: Revelations in Context (Provo, Utah: Religious Studies Center, Brigham Young University, 2008), 66–89.

5. “Revelation, circa 8 March 1831 [DC 46],” josephsmithpapers.org.

6. Para sa isang halimbawa ng masusing pagsisiyasat ng high council ukol sa mga kahali-halinang gawain ng isang branch, tingnan sa Minute Book 2, 57–60, josephsmithpapers.org. Para sa mga halimbawa ng payo tungkol sa wastong paggamit ng mga espirituwal na kaloob, tingnan sa “Journal, December 1841–December 1842,” sa Record Book, 1841–1845, 94, josephsmithpapers.org; “Journal, December 1842–June 1844; Book 1, 21 December 1842–10 March 1843,” 43–44, josephsmithpapers.org; “Try the Spirits,” Times and Seasons, tomo 3, blg. 11 (Abr. 1, 1842), 743–48.

7. Tingnan sa mga Kaugnay na Paksa: Pagpapagaling, Kaloob na mga Wika.