Jesukristo, ang Balaan nga Manunubos sa Kalibutan

“Ang kaluwasan dili moabut sa kalibutan nga walay pagpataliwala ni Jesukristo.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Smith

Pipila ka tuig sa wala pa matawo si Joseph Smith, ang apohan niyang lalaki sa amahan nadasig nga adunay mahitabo sa iyang pamilya “nga makapausab sa kalibutan.”¹ “Ang kasaysayan ni Joseph Smith nagrekord sa “Ang akong apohang lalaki, nga si Asael, kaniadto nanagna nga adunay propeta nga magagagikan sa iyang pamilya, ug ang akong apohang babaye hingpit gayud nga nagtuo nga kini natuman ngari kanako. Ang akong apohang lalaki nga si Asael namatay didto sa East Stockholm, sa lalawigan sa St. Lawrence, New York, human makadawat og Basahon ni Mormon, ug hapit mahuman sa pagbasa; ug siya namahayag nga ako mao ang Propeta nga dugay na niyang nahibaloan nga magagikan sa iyang pamilya.”²

Isip Propeta sa pagpahiuli, usa sa labing mahinungdanon nga mga tahas ni Joseph Smith mao ang pagpamatuod ni Jesukristo. Bulahan siya nga makatagamtam og personal nga kahibalo sa pagkabalaan ni Jesukristo ug sa pagsabut sa Iyang tahas isip Manunubos sa kalibutan. Kini nga kahibalo nagsugod sa Unang Panan-awon, diin ang batan-ong si Joseph nakakita sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo ug nakadungog sa Amahan nga namahayag, “Kini ang Akong Hinigugmang Anak. Paminaw Kaniya!” (Joseph Smith—Kasaysayan 1:17). Si Joseph adunay pribilihiyo sa pagdawat og instruksyon gikan sa Manluluwas sa kalibutan.

Dul-an sa dose ka tuig ang milabay, niadtong Pebrero 16, 1832, ang Propeta naghubad sa Biblia, uban ni Sidney Rigdon nga iyang tigsulat, sa panimalay ni John Johnson sa Hiram, Ohio. Human ang Propeta mihubad sa Juan 5:29, nga naghulagway sa pagkabanhaw niadtong kinsa buotan ug niadtong kinsa dautan, usa ka panan-awon nga gipakita ngadto ni Joseph ug Sidney, ug sila nakakita ug nakigsulti sa Manluluwas:

Pinaagi sa gahum sa Espiritu ang among mga mata nabuksan ug ang among mga panabut nalamdagan, aron makakita ug makasabut sa mga butang sa Dios—Bisan kadto nga mga butang nga gikan sa sinugdanan sa wala pa ang kalibutan, nga gi-orden sa Amahan, pinaagi sa iyang bugtong Anak, kinsa anaa sa dughan sa Amahan, gani gikan sa sinugdanan; diin kami nagpamatuod; ug ang talaan nga kami nagpamatuod mao ang kahingpitan sa ebanghelyo ni Jesukristo, kinsa mao ang Anak, kinsa kami nakakita ug kinsa kami nakigsulti diha sa langitnon nga panan-awon….

“Ug kami nakakita sa himaya sa Anak, sa tuo nga kamot sa Amahan, ug nakadawat sa iyang kahingpitan; ug nakita ang balaan nga mga anghel, ug sila kinsa gisantos sa atubangan sa iyang trono, nagsimba sa Dios, ug sa Kordero, kinsa nagsimba kaniya hangtud sa kahangturan.

“Ug karon human sa daghang mga pagpamatuod nga gihatag mahitungod kaniya kini mao ang pagpamatuod, ang katapusan sa tanan, nga kami naghatag mahitungod kaniya: Nga siya buhi!

“Kay kami nakakita kaniya, gani diha sa tuo nga kilid sa Dios; ug kami nakadungog sa tingog nga nagpamatuod nga siya mao ang Bugtong Anak sa Amahan—nga pinaagi kaniya, ug ngadto kaniya, ang mga kalibutan nalalang, ug ang mga lumulupyo niana mao ang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa Dios” (D&P 76:12–14, 22–24).

Si Joseph Smith nakakita sa Manluluwas pag-usab niadtong Abril 3, 1836. Ang Propeta ug si Oliver Cowdery miadto sa pulpito sa Templo sa Kirtland. Miyukbo sila sa maligdong nga pag-ampo, human ang Manluluwas nagpakita kanila. Ang Propeta mipahayag:

“Ang tabil gikuha gikan sa among mga hunahuna, ug ang mga mata sa among panabut nabuksan. Kami nakakita sa Ginoo nga nagtindog diha sa barandilya sa pulpito, sa among atubangan; ug ubos sa iyang mga tiil mao ang usa ka hinlo nga buhat sa lunsay nga bulawan, diha sa bulok nga sama sa baga. Ang iyang mga mata ingon sa usa ka siga sa kalayo; ang buhok sa iyang ulo puti sama sa lunsay nga yelo; ang iyang panagway mihayag labaw sa kahayag sa adlaw; ug ang iyang tingog ingon sa dahunog sa dagko nga mga katubigan, gani ang tingog ni Jehova, nag-ingon: Ako mao ang sinugdanan ug ang katapusan; Ako mao siya kinsa nabuhi, Ako mao siya kinsa gipatay; Ako mao ang inyong manlalaban ngadto sa Amahan” (D&P 110:1–4).

Tungod sa mao nga mga kasinatian, ang Propeta nakaangkon og unang kahibalo ug nahimong linain nga saksi sa pagkabalaan sa Manluluwas.

Mga Pagtulun-an ni Joseph Smith

Sa tanang mga dispensasyon, ang mga katawhan sa Dios misalig sa Pag-ula ni Kristo alang sa kapasayloan sa ilang mga sala.

“Ang kaluwasan dili moabut sa kalibutan nga walay pagpataliwala ni Jesukristo.”³

“Ang Dios … miandam og sakripisyo pinaagi sa gasa sa Iyang kaugalingong Anak, nga ipadala sa tukma nga higayon aron sa pag-andam sa dalan o pag-abli sa pultahan nga mahimong mosulod ang tawo ngadto sa atubangan sa Ginoo, nga gisalikway tungod sa pagkadili masulundon. Matag karon ug unya kining maayong mga balita gipadungog sa mga dalunggan sa mga tawo sa lain-laing mga panahon sa kalibutan hangtud ngadto sa panahon sa pag-anhi sa Mesiyas.

“Pinaagi sa hugot nga niini nga pag-ula o sa plano sa katubsanan, si Abel mihalad ngadto sa Dios og sakripisyo nga gidawat, nga mao ang unang natawo sa kahayupan. Si Cain mihalad sa bunga sa yuta, ug wala dawata, tungod kay wala kini niya mahimo pinaagi sa hugot nga pagtuo; siya walay hugot nga pagtuo, o dili makapakita og hugot nga pagtuo nga supak ngadto sa plano sa langit. Nagkinahanglan kini sa pagpaagas sa dugo sa Bugtong Anak sa pag-ula alang sa tawo, kay mao kini ang plano sa katubsanan, ug kon walay pagpaagas og dugo walay kapasayloan. Ug samtang gipahigayon ang sakripisyo alang sa usa ka timailhan nga ang tawo makaila sa mahinungdanong Sakripisyo nga giandam sa Dios, sa paghalad og sakripisyo nga supak niana, walay pagtuo ang mahimo, tungod kay ang katubsanan dili mapalit nianang paagiha, ni ang gahum sa pag-ula mapalit nianang paagiha, ni ang gahum sa pag-ula nga gipahigayon niana nga han-ay, mao nga si Cain walay pagtuo; ug bisan unsa ang dili pinasikad sa hugot nga pagtuo, usa ka sala. Apan si Abel mihalad og madawat nga sakripisyo, diin siya nakaangkon og saksi nga siya matarung, ang Dios Mismo nagpamatuod sa iyang mga gasa [tan-awa sa Mga Hebreohanon 11:4].

“Sa pagkatinuod, ang pagpaagas og dugo sa usa ka mananap dili makahatag og kaayohan sa tawo, gawas kon kini gihimo sa imitasyon, o usa ka timailhan, o pagpasabut sa unsay ihalad pinaagi sa gasa sa Dios Mismo—ug kini nga pagpahigayon himoon sa nagkahiusa nga panan-aw nga may hugot nga pagtuo sa gahum niana nga mahinungdanong sakripisyo alang sa kapasayloan sa mga sala.…

“… Dili kita makatuo nga ang mga kakaraanan sa tanang panahon ignorante kaayo sa sistema sa langit sumala sa pagtuo sa kadaghanan, tungod kay ang tanan nga naluwas, naluwas pinaagi sa gahum niining mahinungdanong plano sa katubsanan, ingon man usab sa wala pa ang pag-anhi ni Kristo; kon dili, ang Dios adunay lahi nga mga plano nga gamiton (kon isulti nato kana), sa pagdala og balik sa mga tawo nga mopuyo uban Kaniya. Ug dili kita makatuo niini, kay walay kausaban sa batakang balaod sa tawo sukad siya napukan; ug ang mga ordinansa o ang institusyon sa paghalad sa dugo sa sakripisyo gihimo lamang nga ipahigayon hangtud si Kristo ihalad ug mopaagas sa Iyang dugo—sumala sa giingon kaniadto—nga ang tawo magpaabut sa hugot nga pagtuo hangtud nianang panahona.…

“Nga ang paghalad sa sakripisyo mao lamang ang pagtudlo sa hunahuna ngadto ni Kristo, kita gipasabut gikan niining talagsaon nga mga pulong ni Jesus ngadto sa mga Judeo: ‘Ang inyong amahan nga si Abraham nalipay nga siya makakita sa adlaw sa akong pag-anhi: ug siya nakakita niini ug nagsadya’ [Juan 8:56]. Mao, nga, tungod kay ang mga kakaraanan mihalad og sakripisyo wala kini makababag sa ilang pagpaminaw sa Ebanghelyo; pero mialagad, sama sa atong gisulti kaniadto, sa pag-abli sa ilang mga mata, ug makahimo kanila sa pagpaabut sa panahon sa pag-anhi sa Manluluwas…. Makaingon kita nga kon ang Ginoo mopakita sa Iyang Kaugalingon ngadto sa tawo sa karaang mga adlaw, ug momando kanila sa paghalad og sakripisyo ngadto Kaniya, nga kini gihimo aron sila magpaabut sa hugot nga pagtuo ngadto sa panahon sa Iyang pag-anhi, ug magsalig sa gahum sa pag-ula alang sa kapasayloan sa ilang mga sala. Ug kini ilang gihimo, liboan ang nag-una na kanato, kansang mga garment walay mansa, ug kinsa, sama ni Job, naghulat uban sa kasiguroan sama kaniya, nga sila makakita Kaniya sa kaulahiang adlaw dinhi sa yuta, bisan sa unod [tan-awa sa Job 19:25–26].

“Kita makaingon, nga bisan dihay lain-lain nga mga dispensasyon, bisan pa niana ang tanang mga butang nga gipahibalo sa Dios ngadto sa Iyang mga katawhan gibanabana sa pagdani sa ilang mga hunahuna ngadto sa mahinungdanong butang, ug sa pagtudlo kanila sa pagsalig sa Dios lamang isip ang tigpasiugda sa ilang kaluwasan, ingon diha nga gilangkob diha sa Iyang balaod.”⁴

Tungod kay si Jesukristo mibangon gikan sa mga patay, ang tanang katawhan mabanhaw.

“Ang sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon mao ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug sa mga Propeta, mahitungod ni Jesukristo, nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit; ug sa ubang mga butang nga may kalabutan sa atong relihiyon sumpay lamang niini. Apan labut niini, kita nagtuo sa gasa sa Espiritu Santo, sa gahum sa hugot nga pagtuo, sa pagtagamtam sa espirituhanong mga gasa sumala sa kabubut-on sa Dios, sa pagpahiuli sa balay ni Israel, ug sa katapusan nga kadaugan sa kamatuoran.”⁵

“‘Kay maingon nga diha kang Adan ang tanan mangamatay, maingon man usab diha ni Kristo ang tanan mangabuhi [1 Mga Taga-Corinto 15:22]. Ang Kordero sa Dios mipahinabo sa pagkabanhaw, aron nga ang tanan mabanhaw gikan sa mga patay.”⁶

“Ang Dios mitudlo og adlaw diin Siya mohukom sa kalibutan, ug niini mihatag Siya og kasiguroan nga Iyang gipabangon ang Iyang Anak nga si Jesukristo gikan sa mga patay—ang punto diin ang paglaum sa tanan kinsa motuo sa dinasig nga rekord gipalig-on alang sa ilang kalipay ug katagbawan; tungod kay, ‘Kon si Kristo wala banhawa,’ matud ni Pablo ngadto sa Mga Taga-Corinto, ‘ang inyong pagtuo wala lamay kapuslanan; ug kamo anaa gihapon sa inyong mga kasal-anan. Ug dugang pa niana bisan sila nangamatay diha kang Kristo’ [1 Mga Taga-Corinto 15:17–18]….

“Si Kristo sa Iyang kaugalingon sa tinuod nabanhaw gikan sa mga patay; ug kon Siya nabanhaw gikan sa mga patay, Iyang dadon, pinaagi sa Iyang gahum ang tanang mga tawo sa pagbarug sa Iyang atubangan: kay kon Siya nabanhaw gikan sa mga patay ang mga higot sa temporal nga kamatayon mabugto nga ang lubnganan wala nay kadaugan. Kon mao, nga ang lubnganan walay kadaugan, kadtong kinsa nagsunod sa mga panultihon ni Jesus ug mosunod sa Iyang mga pagtulun-an dili lamang makaangkon og saad sa pagkabanhaw gikan sa mga patay, pero kasiguroan nga dawaton ngadto sa Iyang mahimayaon nga gingharian; kay, Siya Mismo miingon, ‘Kon diin gani ako, ang akong alagad atoa usab didto’ [Juan 12:26].”⁷

“Kadtong kinsa namatay diha ni Jesukristo makapaabut nga makadawat inig ka banhaw nila sa tanan nga kalipay nga ilang nasinati, o gipaabut dinhi…. Nalipay ako sa kahigayunan sa pagpakigsulti kaninyo sa ubang mga butang nga, kon nasabtan pag-ayo, makatabang kaninyo kon ang mga linog magdahunog, magpundok ang mga panganod, mokidlap ang kilat, ug ang unos andam nga mohasmag kaninyo sama kalanog sa dugdug. Bantayi kining mga butang ug ayaw itugot nga mokurog ang inyong mga tuhod, ni ang inyong mga kasingkasing maluya, ug unsa may mahimo sa mga linog, mga gubat ug mga tornado? Wala. Ang tanan nga nangawala kaninyo ihatag nganha kaninyo inig ka banhaw, basta magpadayon kamo nga matinud-anon. Pinaagi sa panan-awon sa Makagagahum nakita nako kini…

“Ang Dios mipadayag sa Iyang Anak gikan sa kalangitan ug usab sa doktrina sa pagkabanhaw; ug kita nakahibalo nga kadtong gilubong nato dinhi pagabuhion pag-usab sa Dios, sininaan ug buhion pinaagi sa Espiritu sa halangdong Dios; ug unsa may kapuslanan niini kon kita molubong kanila, o kita mouban kanila, kon dili na kita makapugong pa kanila? Himoa nga kini nga mga kamatuoran motuhop sa atong mga kasingkasing, nga kita makasugod gani dinhi sa pagtagamtam sa hingpit niana nga umaabut.”⁸

Pinaagi sa Pag-ula ni Kristo ug pagkamasulundon sa ebanghelyo, kita mahimong manununod uban ni Jesukristo.

“Ako nagtuo sa Pagkabalaan ni Jesukristo, ug nga Siya namatay alang sa mga sala sa tanang mga tawo, kinsa nga tungod ni Adan napukan.”⁹

(Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:3:) “Kami nagtuo nga pinaagi sa Pag-ula ni Kristo, ang tanan nga mga katawhan mahimo nga maluwas, pinaagi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa Eabanghelyo.”¹⁰

“Human mabuhat sa Dios ang kalangitan ug ang yuta, nanaog siya ug sa ikaunom nga adlaw miingon, ‘Buhaton nato ang tawo sumala sa atong dagway.’ Kang kinsa nga dagway? Sa dagway sa mga Dios gibuhat niya sila, lalaki ug babaye, inosente, maaghup, ug walay mansa, nagdala sa samang kinaiya ug sa samang dagway sa mga Dios [tan-awa sa Genesis 1:26–27]. Ug sa dihang napukan ang tawo wala mawala kaniya ang iyang dagway, pero ang iyang kinaiya nagpabilin gihapon sa iyang Magbubuhat. Si Kristo, kinsa mao ang dagway sa tawo, mao usab ang panganinaw sa himaya sa Dios [tan-awa sa Mga Hebreohanon 1:3]…. Pinaagi sa pag-ula ni Kristo ug sa pagkabanhaw, ug pagkamasulundon ngadto sa ebanghelyo, kita mahisama usab sa dagway sa iyang Anak, nga si Jesukristo [tan-awa sa Mga Taga-Roma 8:29]; dayon kita makaangkon sa dagway, himaya, ug kinaiya sa Dios.”¹¹

“Ang Amahan sa atong mga espiritu [mihatag] og sakripisyo alang sa Iyang mga nilalang, usa ka plano sa katubsanan, usa ka gahum sa pag-ula, usa ka plano sa kaluwasan, nga adunay iyang mahinungdanon nga mga tumong, ang pagdala og balik sa mga tawo ngadto sa presensya sa Hari sa langit, mokorona kanila sa celestial nga himaya, ug mohimo kanila nga manununod uban sa Anak ngadto niana nga kabilin nga dili madunot, dili mahugawan, ug dili molubad.”¹²

“Ang kasulatan miingon kadtong kinsa mosunod sa mga sugo mahimong manununod sa Dios ug isig ka manununod uban ni Jesukristo…. ‘Ang Espiritu mismo nagsaksi sa atong espiritu nga kita mga anak sa Dios, ug kon ang mga anak, nan manununod sa Dios, ug isig ka manununod uban ni Jesukristo, kon moantus man kita uban kaniya aron pagahimayaon usab kita uban kaniya.’ [Tan-awa sa Mga Taga-Roma 8:16-17.]”¹³

“Makapalipay gayud kaayo ngadto sa mga nagbangutan kon sila tawagon sa pagbiya sa usa ka bana, asawa, amahan, inahan, anak, o minahal nga kabanay, sa pagkahibalo nga, bisan og ang yutan-ong lawas gilubong ug nahanaw, sila mabanhaw aron mopuyo sa walay katapusan nga pagkasunog sa imortal nga himaya, dili na maguol, mag-antus, o mamatay pa, apan mahimong manununod sa Dios ug isig ka manununod uban ni Jesukristo.”¹⁴

Si Jesukristo hingpit, putli, ug balaan, ug Siya mitawag kanato nga mahimong sama Kaniya.

“Kinsa, sa tanang mga Santos niining ulahing mga adlaw, ang makaisip sa iyang kaugalingon nga maayo sama sa atong Ginoo? Kinsa ang sama ka hingpit? Kinsa ang sama ka putli? Kinsa ang balaan sama Kaniya? Makita ba sila? Wala gayud siya makalapas o makasupak og sugo o balaod sa langit—walay pagpanglimbong sa Iyang ba-ba ni pagpanikas sa Iyang kasingkasing…. Hain ang sama ni Kristo? Walay makita dinhi sa yuta.”¹⁵

“Ang tawo nahimong ubos sa pagpakaaron-ingnon, dili andam, pero si Kristo pareho usab nga ubos sa samang paglaum [tan-awa sa Mga Taga-Roma 8:20]—ang tanan ubos sa pagpakaaron-ingnon samtang sila nagbiyahe subay sa hiwi nga mga dalan ug sa mga kalisud nga naglibut kanila. Hain ang tawo nga gawasnon gikan sa pagpakaaron-ingnon? Walay usa nga hingpit gawas ni Jesus, ug ngano nga Siya hingpit? Tungod kay Siya Anak sa Dios, ug adunay kahingpitan sa Espiritu, ug mas dako nga gahum kay ni bisan kinsa nga tawo.”¹⁶

“Sa dihang usa pa ka batan-on si [Jesukristo] nakaangkon sa tanan nga salabutan nga gikinahanglan aron makapahimo Kaniya sa pagdumala sa gingharian sa mga Judeo, ug makahimo sa pagpangatarungan uban sa labing mga maalamon ug labing mangilngig nga mga doktor sa balaod ug pagkabalaan, ug mohimo sa ilang mga teoriya ug binuhatan nga ingon og binuang itandi sa kaalam nga Iyang naangkon.”¹⁷

“Ang mga sugo sa atong Ginoo, kami naglaum nga kanunay anaa sa inyong mga kasingkasing, nagtudlo kaninyo, dili lamang sa Iyang kabubut-on sa pagpahayag sa Iyang Ebanghelyo, apan sa Iyang kaaghup ug hingpit nga kinabuhi alang sa tanan, bisan niadtong mga higayon sa mapait nga mga pagpanggukod ug pang-abuso nga gihan-ok nganha Kaniya sa dautan ug mapanapawon nga henerasyon. Hinumdumi, mga kaigsoonan, nga Siya mitawag kaninyo ngadto sa pagkabalaan; ug kinahanglan nga kita mosulti, nga mahisama Kaniya sa kaputli? Pagkamaalamon, pagkabalaan, pagkaputli, ug pagkahingpit, nan, kamo kinahanglan nga magbinuotan sa inyong mga kaugalingon sa Iyang panan-aw, ug hinumdumi, usab, nga ang Iyang mga mata nagtan-aw kaninyo kanunay.”¹⁸

“Kon kita mamalandong sa pagkabalaan ug pagkahingpit sa atong halangdong Ginoo, kinsa mibukas sa dalan diin kita mahimong moduol ngadto kaniya, bisan pinaagi sa pagsakripisyo sa iyang kaugalingon, ang atong mga kasingkasing mibati sa iyang pagkunsad. Ug kon kita mamalandong usab, nga siya mitawag kanato nga magmahingpit sa tanang mga butang, aron kita makaandam sa pagsugat kaniya sa kalinaw kon siya moabut na sa himaya uban sa tanang balaang mga anghel, atong gibati ang pag-awhag sa atong mga kaigsoonan nga maisugon, nga magmapainubsanon ug magmainampoon, nga maglakaw gayud sama sa mga bata sa kahayag ug sa adlaw, nga sila unta makabaton sa grasya sa pagpakigbatok sa matag tintasyon, ug sa pagbuntog sa matag dautan sa takus nga pangalan sa atong Ginoong Jesukristo. Pagbaton og kasiguroan, mga kaigsoonan, nga ang adlaw tinuod duol na nga ang Ginoo sa balay mobarug ug mosira sa pultahan, ug walay usa gawas sa adunay saput sa kasal ang tugutan nga makaangkon og lingkuranan sa panihapon sa kasal! [Tan-awa sa Mateo 22:1–14]”¹⁹

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang kamo magtuon niini nga hugna o samtang kamo mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–xiii.

Ribyuha ang mga asoy sa mga panan-awon ni Joseph Smith sa Manluluwas (mga pahina 53–56). Unsa ang inyong mga hunahuna ug mga pagbati samtang kamo namalandong niini nga mga kasinatian?
Sa karaan, ang pagsakripisyo sa hayop nakatabang sa mga katawhan sa Ginoo nga “mabukas ang ilang mga mata, ug … magpaabut sa panahon sa pag-anhi sa Manluluwas, ug magmaya sa Iyang katubsanan” (pahina 58). Unsa ang pipila ka mga butang nga makatabang kaninyo sa pagpangita sa Manluluwas karon?
Basaha ang paragrap nga nagsugod sa ubos sa pahina 58. Hunahunaa nga niini nga pamahayag, ang gisumpay usa ka butang nga konektado sa butang nga mas mahinungdanon, sama sa usa ka sanga nga konektado ngadto sa punoan sa usa ka kahoy. Sa inyong hunahuna ngano nga ang mga pagpamatuod sa mga apostoles ug mga propeta mahitungod sa Pag-ula sa Manluluwas ug Pagkabanhaw mao ang “sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon”? Unsaon ninyo pagbuhat ang inyong pagserbisyo sa panimalay ug sa Simbahan kon kamo mahinumdom nga ang ubang tanang mga butang sumpay niini nga mga baruganan?
Ribyuha ang mga pagtulun-an ni Propeta Joseph mahitungod sa pagkabanhaw (mga pahina 58–61). Unsa ang madawat ninyo nga kahupayan nga ang tanan nga nangawala kaninyo iuli nganha kaninyo inig ka banhaw, basta magpadayon kamo nga matinud-anon”? Sa unsa nga paagi nga ang kahibalo sa pagkabanhaw makatabang kanato nga “magsugod sa pagtagamtam niana sa hingpit pagkahuman dinhi”?
Sa inyong pagribyu sa mga pahina 61–62, palandonga unsa ang nabuhat sa Manluluwas aron kita mahimong isig ka manununod uban Kaniya. Hunahunaa ang mga paagi nga inyong mapakita Kaniya ang inyong pasalamat alang sa Iyang maulaon nga sakripisyo.
Sa mga pahina 62–64, si Propeta Joseph Smith mihisgot og daghan mahitungod sa mga gasa sa Manluluwas. Unsa ang ubang mga gasa ang inyong mahunahuna kon kamo mamalandong sa kinabuhi ug misyon sa Manluluwas? Hunahunaa kon unsaon ninyo nga mas mahimong sama Kaniya.

May Kalabutan nga mga Kasulatan:Isaias 53:1–12; 2 Nephi 9:5–26; D&P 20:21–29