Dios ang Amahan sa Kahangturan

“Ang mga katuyoan sa atong Dios mahinungdanon, ang Iyang gugma dili matugkad, ang Iyang kaalam walay katapusan, ug ang Iyang gahum walay kinutuban; busa, adunay katarungan ang mga Santos nga magmaya ug magmalipayon.”

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph Smith

Sa mga katigulangan ni Joseph Smith daghan ang nangita nga makahibalo sa tinuod nga Dios sa ilang panahon. Ang kaugalingong mga ginikanan ni Joseph Smith mga espirituhanon kaayo, ug bisan og wala nila makit-i ang hingpit nga kamatuoran mahitungod sa Dios sa mga simbahan sa ilang palibut, ilang gitahud ang Biblia nga pulong sa Dios ug mihimo sa pag-ampo nga kabahin sa inadlaw nga kinabuhi. Ang igsoong lalaki sa Propeta nga si William nahinumdom: “Ang relihiyoso nga mga kinaiya sa akong amahan makidiosnon ug moral…. Tawagon ako sa pagpaminaw sa mga pag-ampo sa gabii ug sa buntag…. Ang akong mga ginikanan, si papa ug si mama, mobu-bu sa ilang mga kalag ngadto sa Dios, ang tighatag sa tanang mga panalangin, sa pag-atiman ug sa pagbantay sa ilang mga anak ug sa pagpahilayo kanila gikan sa sala ug gikan sa tanang dautan nga mga binuhatan. Mao kana ang estrikto nga pagkarelihiyoso sa akong mga ginikanan.”¹ Si William miingon usab: “Kanunay kaming adunay mga pag-ampo sa pamilya sukad sa akong mahinumduman. Nahinumduman pa kaayo nako nga si papa modala sa iyang mga antyohos sa bulsa sa iyang sinina, ug kon kaming mga lalaki makakita kaniya nga mohikap sa iyang mga antyohos, kami nasayud nga mao kadto ang signal nga mag-andam na alang sa pag-ampo, ug kon kami dili makamatikod niini si mama moingon, ‘William,’ o bisan kinsa nga wala magtagad, ‘pag-andam na alang sa pag-ampo.’ Pagkahuman sa pag-ampo manganta kami; nahinumduman pa nako ang bahin niini: ‘Laing adlaw ang milabay ug nawala, Mag-ilis kami sa among inadlaw nga sinina.’”²

Kining unang espirituhanong pagbansay mituhop sa pagkatawo sa batan-on nga si Joseph. Sa dihang nabalaka na siya mahitungod sa iyang kaayohan sa kahangturan ug gusto nga makahibalo kon unsa nga simbahan ang iyang apilan, nasayud siya nga makaduol siya sa Dios alang sa mga tubag:

“Akong nakat-unan gikan sa mga kasulatan nga ang Dios mao ra kagahapon, karon, ug sa kahangturan, nga siya walay pinalabi sa mga tawo, kay siya Dios. Kay ako nagtan-aw sa adlaw, ang mahimayaong butang nga nagdan-ag sa yuta, ug usab sa bulan nga nagtuyok sa iyang kaharianon sa kalangitan ug usab ang mga kabitoonan nga misanag sa iyang dapit, ug ang yuta usab nga akong gibarugan, ug ang kahayupan sa uma ug ang mga kalanggaman sa langit ug ang mga isda sa kadagatan, ug ang tawo usab nga naglakaw sa ibabaw sa yuta sa kahalangdon ug sa kalig-on sa katahum, [uban] sa gahum ug kaalam sa pagdumala sa mga butang nga hilabihan ka mahinungdanon ug katingalahan, gani sama sa iyang panagway kinsa milalang kanila.

“Ug sa dihang naghunahuna ako niining mga butanga ang akong kasingkasing mituaw, ang malaamon nga tawo miingon nga buang ang miingon sa iyang kasingkasing nga walay Dios [tan-awa sa Salmo 53:1]. Ang akong kasingkasing mituaw, Kining tanan nagpamatuod ug nagpakita sa pagkamakagagahum ug pagkaanaa sa tanang dapit, usa ka Binuhat nga mohimo og mga balaod ug nagmando ug nagbugkos sa tanang mga butang sa ilang mga utlanan, kinsa anaa sa kahangturan, kinsa mao kaniadto ug karon ug gikan sa tibuok kahangturan ngadto sa kahangturan. Ug sa dihang gihunahuna nako kining mga butanga ug kana nga Binuhat nagtinguha nga simbahon siya niadtong kinsa nagsimba kaniya sa espiritu ug sa kamatuoran [tan-awa sa Juan 4:23], busa nangayo ako sa Ginoo og kalooy, kay walay lain nga akong kadangpan ug kapangayoan og kalooy.”³

Ang matinud-anong pag-ampo ni Joseph alang sa kalooy ug kaalam natubag sa Unang Pana-awon. Kana nga panan-awon nakahatag sa batan-ong Propeta og mas dako nga kahibalo mahitungod sa Dios kay sa nahibaloan sa bisan unsa nga simbahan sa iyang panahon, kahibalo nga nawala sa kalibutan sulod sa pipila ka mga siglo. Sa Unang Panan-awon, si Joseph nakakat-on sa iyang kaugalingon nga ang Amahan ug ang Anak indibidwal nga mga binuhat, nga ang Ilang gahum mas dako pa kay sa gahum sa dautan, ug nga ang tawo gibuhat sunod sa hitsura sa Dios—mga kamatuoran nga importante sa pagsabut sa atong tinuod nga relasyon sa atong Amahan sa Langit.

Ang ubang mga pagpadayag mahitungod sa kinaiya sa Dios misunod, lakip sa daghan nga anaa na karon sa atong mga kasulatan sa ulahing mga adlaw. Isip pinili sa Dios nga instrumento sa pagpahiuli sa kamatuoran sa ebanghelyo nganhi sa kalibutan, ang Propeta mipamatuod sa Dios sa kinatibuk-an niyang pangalagad. “Mangutana ako sa Dios,” siya mipahayag, “kay ako gusto nga kamong tanan makaila Kaniya, ug makasinati Kaniya…. Dayon kamo masayud nga ako Iyang sulugoon, kay ako nagsulti nga adunay awtoridad.”⁴

Mga Pagtulun-an ni Joseph Smith

Ang Dios mao ang mahigugmaong Amahan sa tanang katawhan ug ang tinubdan sa tanan nga maayo.

“Samtang ang usa ka bahin sa kaliwatan sa tawo naghukom ug nanghimaraut sa uban nga walay kalooy, ang Halangdong Ginikanan sa kalibutan nagtan-aw sa kinatibuk-ang tawhanong pamilya uban sa inamahan nga pag-atiman ug amahanon nga pagtagad; Siya nagtan-aw kanila isip Iyang mga anak, ug walay bisan unsa nianang limitado nga mga pagbati nga mi-impluwensya sa mga anak sa mga tawo, mopahinabo sa ‘Iyang adlaw nga mosubang sa dautan ug sa maayo, ug mipadala og ulan sa makiangayon ug sa dili makiangayon’ [Mateo 5:45.]”⁵

“Atong gidawat nga ang Dios mao ang dakong tinubdan ug tuburan diin magagikan ang tanang kaayohan; nga Siya hingpit nga kaalam, ug nga ang Iyang kaalam lamang igo na sa pagdumala ug pagpaigo sa daghang mga gilalang ug mga kalibutan nga nagsiga ug nagsanag sa tumang kaanindot ug katahum ibabaw sa atong mga ulo, ingon og gihikap sa Iyang tudlo ug gipalihok sa Iyang Makagagahum nga pulong…. Ang mga kalangitan mipahayag sa himaya sa usa ka Dios, ug ang kawanangan nagpakita sa buhat sa Iyang mga kamot [tan-awa sa Salmo 19:1]; ug ang makadiyot nga pagpamalandong igo na nga motudlo sa matag tawo og sagad nga kahibalo, nga ang kining tanan dili lamang sulagma, ni kini masuportahan sa bisan unsang gahum kay sa gahum sa Makagagahum.”⁶

“Ang Dios nakakita sa sekreto nga mga motibo sa aksyon sa tawo, ug nasayud sa mga kasingkasing sa tanang buhi.”⁷

“Ang mga katuyoan sa atong Dios mahinungdanon, ang Iyang gugma dili matugkad, ang Iyang kaalam walay katapusan, ug ang Iyang gahum walay kinutuban; busa, ang mga Santos adunay katarungan nga magmaya ug malipay, nakahibalo nga ‘kining Dios mao ang atong Dios sa mga katuigan nga walay katapusan, Siya mao ang atong Magmamando bisan hangtud sa kamatayon.’ [Salmo 48:14.]”⁸

Kon kita makasabut sa kinaiya sa Dios, kita makasabut sa atong mga kaugalingon ug makahibalo unsaon sa pagduol Kaniya.

“Adunay pipila lamang ka mga tawo sa kalibutan nga nakasabut og husto sa kinaiya sa Dios. Ang kadaghanan sa mga tawo walay nasabtan bisan unsa, kaniadto man, o kanang moabut, kabahin sa ilang relasyon ngadto sa Dios. Wala sila masayud, ni sila nakasabut sa matang niana nga relasyon, ug tungod niini gamay ra ang ilang nahibaloan labaw sa ihalas nga hayop, o labaw kay sa pagkaon, sa pag-inom ug sa pagkatulog. Mao kini ang tanan nga nahibaloan sa tawo mahitungod sa Dios o sa Iyang pagkatawo, gawas kon gihatag kini sa inspirasyon sa Makagagahum.

“Kon ang usa ka tawo walay makat-unan gawas sa pagkaon, pag-inom ug pagkatulog, ug wala makasabut sa bisan unsa nga mga plano sa Dios, ang mananap nakasabut sa samang mga butang. Kini mokaon, moinom, matulog, ug walay nahibaloan mahitungod sa Dios; pero nakahibalo kini sama kanato, gawas kon kita nakasabut pinaagi sa inspirasyon sa Labaw’ng Makagagahum nga Dios. Kon ang mga tawo dili makasabut sa kinaiya sa Dios, sila wala makasabut sa ilang mga kaugalingon. Gusto akong mobalik sa sinugdanan, ug mao nga dad-a ang inyong mga hunahuna ngadto sa mas taas nga kawanangan ug sa mas nahimaya nga pagsabut kay sa unsay kasagaran nga gitinguha sa tawhanong hunahuna.

“ … Ang mga kasulatan nagpahibalo kanato nga ‘Ug ang kinabuhing dayon mao kini, ang ilang pagpakaila kanimo nga mao ang bugtong tinuod nga Dios, ug kang Jesukristo, nga imong pinadala’ [Juan 17:3.]

“Kon si bisan kinsa nga tawo wala makaila sa Dios, ug mangutana kon unsa nga matang sa pagkatawo Siya,—kon siya magkugi sa pagsiksik sa iyang kaugalingong kasingkasing—kon ang pamahayag ni Jesus ug sa mga apostoles tinuod, makaamgo siya nga siya walay kinabuhing dayon; kay walay kinabuhing dayon sa laing baruganan.

“Ang akong unang tumong mao ang pagsusi sa kinaiya sa bugtong maalamon ug tinuod nga Dios, ug unsang matanga Siya sa pagkatawo….

“Ang Dios Mismo usa ka tawo kaniadto sama kanato karon, ug nahimaya nga tawo, ug naglingkod sa trono sa kalangitan! Mao kana ang mahinungdanong sekreto. Kon ang tabil pagabuksan karon, ug ang halangdong Dios kinsa nagkontrolar niini nga kalibutan pinaagi sa iyang pagtuyok, ug kinsa nagdumala sa tanang mga kalibutan ug sa tanang mga butang pinaagi sa Iyang gahum, magpakita sa Iyang kaugalingon,—ingnon ko, kon kamo makakita Kaniya karon, makakita kamo Kaniya sama sa porma sa usa ka tawo—sama sa inyong mga kaugalingon sa pagkatawo, imahen, ug sa porma gayud sa usa ka tawo; kay si Adan gilalang sama sa panagway, imahen ug hitsura sa Dios, ug nakadawat og instruksyon, ug nakalakaw ug nakigsulti uban Kaniya, sama sa usa ka tawo nga nakigsulti ug nakighimamat sa usag usa….

“… Sa pagbaton og kahibalo sa Dios, nagsugod kita sa pagkahibalo unsaon sa pagduol Kaniya, ug unsaon sa pagpangutana aron makadawat og tubag. Kon kita makasabut sa kinaiya sa Dios, ug nasayud unsaon sa pagduol ngadto Kaniya, Iyang buksan ang mga kalangitan ngari kanato, ug mosulti kanato mahitungod niining tanan. Kon kita andam na nga moduol ngadto Kaniya, Siya andam nga moduol ngari kanato.”⁹

Sa Dios nga Kapangulohan adunay tulo ka bulag ug lahi nga mga personahe.

(Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:1:) “Ako nagtuo sa Dios ang Amahan sa Kahangturan, ug sa Iyang Anak, nga si Jesukristo, ug sa Espiritu Santo.”¹⁰

Si Joseph Smith mitudlo sa mosunod niadtong Abril 1843, nga narekord sa wala madugay diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 130:22: “Ang Amahan adunay lawas nga unod ug mga bukog nga mahikap ingon sa tawo, ang Anak usab, apan ang Espiritu Santo walay lawas nga unod ug mga bukog, apan usa ka personahe sa Espiritu. Kon dili tungod niini, ang Espiritu Santo dili makapuyo sulod kanato.”¹¹

“Akong gipahayag kanunay nga ang Dios usa ka lahi nga personahe, si Jesukristo usa ka bulag ug lahi nga personahe sa Dios nga Amahan, ug nga ang Espiritu Santos usa ka lahi nga personahe ug usa ka Espiritu: ug kining tulo naglangkub sa tulo ka lahi nga mga personahe ug tulo ka mga Dios.”¹²

“Kanang walay lawas o parte walay bili. Walay laing Dios sa langit apan kana nga Dios nga adunay unod ug mga bukog.”¹³

Ang Dios nga Kapangulohan anaa sa hingpit nga panaghiusa, ug ang Dios Amahan maoy nagdumala.

“Adunay daghan nga gisulti mahitungod sa Dios ug sa Dios nga Kapangulohan…. Ang mga magtutudlo nianang panahona nag-ingon nga ang Amahan mao ang Dios, ang Anak mao ang Dios, ug ang Espiritu Santo mao ang Dios, ug silang tanan anaa sa usa ka lawas ug usa ka Dios. Si Jesus nag-ampo nga kadtong gihatag sa Amahan kaniya gikan sa kalibutan mahimong magkahiusa diha kanila, ingon nga sila usa [tan-awa sa Juan 17:11–23]….

“Si Pedro ug si Esteban mipamatuod nga sila nakakita sa Anak sa Tawo nga nagbarug sa tuong kamot sa Dios. Si bisan kinsang tawo nga nakakita sa langit nga naabli nasayud nga adunay tulo ka mga personahe sa kalangitan kinsa naghupot sa gahum, ug nagdumala sa tanan.”¹⁴

“Ang walay katapusan nga pakigsaad nga gihimo tali sa tulo ka mga personahe sa wala pa ma-organisar kini nga yuta ug may kalabutan sa ilang mga dispensasyon sa mga butang sa mga tawo sa yuta. Kini nga mga personahe … gitawag nga Dios ang sinugdanan, ang tiglalang; Dios ang ikaduha, ang Manunubos; ug ang Dios ikatulo, ang Saksi o Tigpamatuod.”¹⁵

“[Katungod] sa Amahan ang pagdumala isip Labaw o Presidente, si Jesus isip Tigpataliwala, ug ang Espiritu Santo isip Tigpamatuod o Saksi. Ang Anak [adunay] lawas ug mao [usab] ang Amahan, apan ang Espiritu Santo usa ka personahe sa espiritu nga walay lawas.”¹⁶

“Ang mga kasulatan miingon, ‘Ako ug ang Akong Amahan usa ra’ [Juan 10:30], ug usab nga ang Amahan, Anak ug ang Espiritu Santo usa ra, ug kini silang tulo nagakauyon [tan-awa sa 1 Juan 5:6–7]. Mao nga ang Manluluwas nag-ampo ngadto sa Amahan, ‘Ako nangamuyo alang kanila; wala ako mangamuyo alang sa kalibutan, kon dili hinoon alang kanila nga imong gikatugyan kanako,’ o moingon, magkahiusa sa hugot nga pagtuo [tan-awa sa Juan 17:9, 11]. Apan ang matag usa ingon nga lain o lahi nga tawo, mao usab ang Dios ug si Jesukristo ug ang Espiritu Santo managlahi nga mga tawo, pero silang tanan nagkauyon sa usa o sa samang butang.”¹⁷

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang kamo magtuon niini nga hugna o samtang kamo mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa sa mga pahina vii–xiii.

Ribyuha ang mga pahina 11–15, magtimaan kon sa unsa nga paagi nakakita si Joseph Smith sa ebidensya sa gahum sa “pagkamakagagahum ug pagkaanaa sa tanang dapit” sa kalibutan palibut kaniya. Samtang kamo nag-obserbar sa kalibutan sa inyong palibut, unsay inyong nakita nga nagpamatuod sa Dios?
Ribyuha ang unang seksyon sa hugna (mga pahina 45–46), mangita sa mga pagtulun-an nga nagpadayag sa kinaiya sa Dios. Sa unsa nga paagi nga kini nga mga pagtulun-an makatabang kanato nga “magmaya ug magmalipayon”?
Si Joseph Smith mitudlo, “Ang Halangdong Ginikanan sa kalibutan nagtan-aw sa kinatibuk-ang tawhanong pamilya uban sa inamahan nga pag-atiman ug amahanon nga pagtagad” (pahina 45). Unsa ang inyong mga hunahuna ug mga pagbati samtang kamo namalandong niini nga pamahayag?
Basaha ang paragrap nga nagsugod sa ubos sa pahina 46 ug usab ang sunod nga paragrap. Ngano nga imposible nga makasabut sa atong kaugalingon kon kita dili makasabut sa kinaiya sa Dios.
Si Propeta Joseph Smith mipamatuod nga ang Dios nga Amahan, si Jesukristo, ug ang Espiritu Santo “tulo ka managlahi nga mga personahe.” Mitudlo usab Siya nga Sila usa ra (mga pahina 49–50). Sa unsa nga mga paagi nga ang mga sakop sa Dios nga Kapangulohan usa ra? (Alang sa pipila ka mga ehemplo, tan-awa ang mga pahina 49–50.)
Sa unsa nga mga paagi nga ang mga ginikanan makaamuma sa gugma sa mga anak alang sa ilang Langitnong Amahan? (Alang sa pipila ka mga ehemplo, tan-awa ang mga pahina 43–44.)

May Kalabutan nga mga Kasulatan:Juan 8:17–19; Mga Hebreohanon 1:1–3; 12:9; Moises 1:3–6, 39