«Բոլոր Լամանացիների թագավորը», Մորմոնի Գրքի պատմություններ (2023)
«Բոլոր Լամանացիների թագավորը», Մորմոնի Գրքի պատմություններ
Բոլոր Լամանացիների թագավորը
Ցանկանալով սովորել Տիրոջ մասին
Լամանացիներն ունեին մի թագավոր, որը իշխում էր նրանց բոլոր մյուս թագավորների վրա: Նա թագավոր Լամոնիի հայրն էր: Նա կարծում էր, որ նեփիացիները թշնամիներ են: Մի օր նա Լամոնիին տեսավ Ամմոնի հետ: Թագավորը հարցրեց Լամոնիին, թե նա ինչ էր անում այդ նեփիացու հետ: Լամոնին ասաց թագավորին, որ նրանք պատրաստվում էին Ամմոնի եղբայրներին ազատել բանտից:
Թագավորը զայրացավ։ Նա կարծում էր, որ նեփիացիները ստում էին, որպեսզի փորձեն գողանալ լամանացիներից: Նա Լամոնիին ասաց, որ սպանի Ամմոնին և գա իր հետ:
Լամոնին չսպանեց Ամմոնին: Նա ասաց թագավորին, որ Ամմոնն ու նրա եղբայրները Աստծո մարգարեներն են: Նա ասաց, որ կօգնի Ամմոնի եղբայրներին:
Թագավորը հանեց իր սուրը Լամոնիին վնասելու համար, բայց Ամմոնը կանգնեցրեց նրան: Դրա փոխարեն թագավորը հարձակվեց Ամմոնի վրա։ Ամմոնը պաշտպանեց իրեն։ Նա վիրավորեց թագավորի բազուկը, որպեսզի թագավորը չկարողանա կռվել: Թագավորը վախեցավ Ամմոնի ուժից։ Նա խոստացավ Ամմոնին տալ իր թագավորության կեսը, եթե Ամմոնը խնայի իր կյանքը:
Ամմոնը չէր ուզում թագավորությունը։ Փոխարենը՝ նա խնդրեց թագավորին բանտից ազատել իր եղբայրներին բանտից։ Նա նաև խնդրեց թագավորին այլևս չբարկանալ Լամոնիի վրա: Ամմոնն ասաց, որ թագավորը պետք է թույլ տա Լամոնիին իշխել այնպես, ինչպես նա նպատակահարմար կտեսնի:
Թագավորը զարմացավ, թե որքան է Ամմոնը սիրում Լամոնիին: Նա համաձայնեց անել այն ամենը, ինչ Ամմոնը խնդրեց:
Թագավորը ցանկանում էր ավելին իմանալ այն մասին, ինչ Ամմոնն ու Լամոնին ասացին իրեն Աստծո մասին: Նա խնդրեց, որ Ամմոնը և նրա եղբայրները գան և ուսուցանեն իրեն:
Ամմոնն ու Լամոնին գնացին Միդդոնիի երկիրը: Ամմոնի եղբայրները այնտեղ գտնվում էին բանտում։ Նրանց կապել էին պարաններով և զրկել էին ուտելիքից ու ջրից։ Լամոնին համոզեց Միդդոնիի կառավարչին ազատ արձակել Ամմոնի եղբայրներին:
Երբ նրանք ազատ էին, Ամմոնի եղբայրները գնացին Լամոնիի հոր մոտ: Նրանք խոնարհվեցին թագավորի առաջ և խնդրեցին լինել նրա ծառաները։ Թագավորը չհամաձայնեց։ Փոխարենը, նա ուզում էր, որ նրանք ուսուցանեն իրեն ավետարանի մասին: Եղբայրներից մեկի անունը Ահարոն էր։ Նա կարդաց սուրբ գրությունները թագավորին և ուսուցանեց նրան Աստծո և Հիսուս Քրիստոսի մասին:
Թագավորը հավատաց Ահարոնին։ Նա ասաց, որ կթողնի իր ամբողջ թագավորությունը՝ Աստծուն ճանաչելու համար: Նա հարցրեց Ահարոնին, թե ինչ պետք է աներ: Ահարոնն ասաց թագավորին, որ ապաշխարի և հավատքով աղոթի Աստծուն: Թագավորը ապաշխարեց իր բոլոր մեղքերից և աղոթեց։
Թագավորն ընկավ գետնին։ Թագավորի ծառաները վազեցին թագուհուն պատմելու։
Թագուհին եկավ և տեսավ թագավորին՝ գետնին ընկած։ Նա մտածեց, որ Ահարոնն ու նրա եղբայրները սպանել են թագավորին։ Թագուհին զայրացավ։
Թագուհին ասաց ծառաներին, որ մահապատժի ենթարկեն Ահարոնին և նրա եղբայրներին։ Բայց ծառաները վախեցան։ Նրանք ասացին, որ Ահարոնը և նրա եղբայրները չափազանց ուժեղ էին: Այժմ թագուհին վախեցավ։ Նա ուղարկեց ծառաներին՝ պատմելու քաղաքի մարդկանց, թե ինչ է պատահել։ Նա հույս ուներ, որ մարդիկ կսպանեն Ահարոնին և նրա եղբայրներին:
Ահարոնը գիտեր, որ ժողովուրդը կզայրանա: Նա նաև գիտեր, որ թագավորը չի մահացել։ Նա օգնեց թագավորին ոտքի կանգնել։ Թագավորը վերադարձրեց իր ուժը և կանգնեց։ Թագուհին և ծառաները զարմացան։
Թագավորը թագուհուն և ծառաներին ուսուցանեց Հիսուսի մասին։ Նրանք բոլորը հավատացին Հիսուսին: Թագավորը ցանկացավ, որ իր ողջ ժողովուրդը սովորի Հիսուսի մասին։ Նա օրենք սահմանեց, որ Ահարոնը և նրա եղբայրները կարող էին ուսուցանել ավետարանը իր թագավորության ցանկացած վայրում: Նրանք ուսուցանեցին ժողովրդին և երկրում քահանաներ ու ուսուցիչներ կանչեցին։