«Ալման և Ամուղեկը բանտում», Մորմոնի Գրքի պատմություններ (2023)
Ալման և Ամուղեկը բանտում
Հավատք առ Տերը դժվար ժամանակներում
Ալման և Ամուղեկը ուսուցանեցին ավետարանը Ամմոնիա քաղաքում։ Որոշ մարդիկ հավատացին Տիրոջը և ապաշխարեցին։ Բայց շատերն էլ զայրացած էին Ալմայի և Ամուղեկի վրա և ցանկանում էին սպանել նրանց։ Զայրացած մարդիկ կապեցին Ալմային և Ամուղեկին և տարան քաղաքի գլխավոր դատավորի մոտ։
Գլխավոր դատավորը չէր հավատում, որ իր ժողովուրդը ապաշխարելու կարիք ուներ։ Մարդիկ զայրացած էին Ալմայի և Ամուղեկի վրա։ Նրանք ստիպեցին, որ Ալմայի և Ամուղեկի ուսուցանածին հավատացող տղամարդիկ հեռանան քաղաքից։ Այնուհետև Տիրոջը հավատացող կանանց ու երեխաներին կրակի մեջ նետեցին։
Ամուղեկը շատ տխրեց, երբ տեսավ ժողովրդի ցավերը։ Նա խնդրեց Ալմային օգտագործել Աստծո զորությունը նրանց փրկելու համար։ Բայց Ալման ասաց, որ Աստծո Հոգին թույլ չի տալիս իրեն։ Նա Ամուղեկին ասաց, որ կանայք և երեխաները կլինեն Տիրոջ հետ։ Տերը կդատի այն մարդկանց, ովքեր սպանել են նրանց։
Գլխավոր դատավորը ծաղրեց Ալմային և Ամուղեկին, քանի որ Տերը չպաշտպանեց կանանց և երեխաներին։ Նա բանտ ուղարկեց Ալմային և Ամուղեկին։
Երեք օր հետո գլխավոր դատավորն իր կեղծ քահանաների հետ գնաց բանտ։ Նրանք շատ հարցեր տվեցին։ Բայց Ալման և Ամուղեկը չպատասխանեցին նրանց։
Գլխավոր դատավորը և նրա քահանաները վատ վերաբերմունք ցուցադրեցին Ալմայի և Ամուղեկի հանդեպ։ Նրանք Ալմային և Ամուղեկին չտվեցին նաև որևէ կերակուր կամ ջուր։ Եվ նրանք ծաղրում էին այն, ինչ ուսուցանել էին Ալման և Ամուղեկը։
Ալման և Ամուղեկը տանջվեցին շատ օրերի ընթացքում։ Գլխավոր դատավորը կրկին եկավ իր քահանաների հետ։ Նա ասաց Ալմային և Ամուղեկին, որ եթե նրանք ունեն Աստծո զորությունը, նրանք պետք է կոտրեն իրենց կապող պարանները։ Այդ ժամանակ նա կհավատար նրանց։
Ալման և Ամուղեկը զգացին Աստծո զորությունը։ Նրանք ոտքի կանգնեցին։ Ալման հավատք ուներ առ Տերը և խնդրեց զորություն՝ պարանները կտրելու համար։
Ալման և Ամուղեկը կտրեցին պարանները։ Գլխավոր դատավորը և նրա քահանաները վախեցան։ Նրանք փորձեցին փախչել, սակայն այդ պահին գետինը սկսեց ցնցվել։
Բանտի պատերն ընկան գլխավոր դատավորի և նրա քահանաների վրա, և նրանք մահացան։ Բայց Տերը ապահով պահեց Ալմային և Ամուղեկին։ Ժողովուրդը, լսելով աղմուկը, վազեց տեսնելու, թե ինչ է կատարվում։ Միայն Ալման և Ամուղեկը դուրս եկան բանտից։ Մարդիկ այնքան վախեցան Ալմայից և Ամուղեկից, որ փախան։