ការបង្កើតឲ្យមានជីវិតដ៏រីករាយដែលគ្មានទីបញ្ចប់
អ្នកនិពន្ធរស់នៅ វ៉ូរ៉ុនណែស្ស ប្រទេសរុស្ស៊ី ។
ខ្ញុំបានអធិស្ឋានដើម្បីជួបនឹងដៃគូអស់កល្បជានិច្ចរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែខ្ញុំពុំរំពឹងថាជួបនាងអង្គុយក្បែរខ្ញុំ នៅលើរថភ្លើងដើម្បីទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើយ !
រចនារូបភាពដោយ យ៉ូស្វេ ដែននីស
ខ្ញុំបានក្លាយជាសមាជិកសាសនាចក្រ អស់រយៈពេល ១០ ឆ្នាំហើយកាលខ្ញុំបានទទួលការបញ្ជាក់ថា ខ្ញុំត្រូវតែចាប់ផ្តើមរកមើលដៃគូ ។ ខ្ញុំបានយល់ពីគោលលទ្ធិនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍សេឡេស្ទាល ហើយខ្ញុំបានអធិស្ឋានដោយស្មោះត្រង់ ដើម្បីមានអាពាហ៍ពិពាហ៍បែបនោះ និង អាចមានគ្រួសារមួយ ។ ខ្ញុំមិនដឹងថា តើខ្ញុំអាចស្វែងរកស្ត្រីពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយនៅក្នុងទីក្រុង សាម៉ារ៉ា ប្រទេសរុស្ស៊ី ជាកន្លែងដែលខ្ញុំរស់នៅដោយរបៀបណាឡើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានទុកចិត្តថាព្រះអម្ចាស់នឹងជួយខ្ញុំ ( សូមមើល នីហ្វៃទី ១ ៣:៧ ) ។
កាលពីឆ្នាំ ២០០៩ ខ្ញុំត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមនៅក្នុងសន្នីសីទយុវមជ្ឈិមវ័យជាបន្តបន្ទាប់ ដែលបានប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅក្នុងទីក្រុង ១០ ទូទាំងបេសកកម្មសាម៉ារ៉ារុស្ស៊ី ។ ខ្ញុំរំពឹងទុកថា សកម្មភាពទាំងនេះអាចជាមធ្យោបាយដែលខ្ញុំអាចជួបដៃគូអស់កល្បជានិច្ចរបស់ខ្ញុំ ។
ខ្ញុំមានចិត្តរីករាយចូលរួមសន្និសីទទាំងនោះ ការអធិស្ឋានបានឆ្លើយតបតាមរបៀបជាច្រើន ប៉ុន្តែអស់ពេលជាច្រើនខែហើយ ខ្ញុំនៅតែគ្មានការរីកចម្រើនអ្វីសោះក្នុងទំនាក់ទំនងការដើរលេងជាគូ ។
ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមបារម្ភ ហើយបានទូលសូមព្រះអម្ចាស់ឲ្យជួយខ្ញុំ ។ ជាចម្លើយ គំនិតនានាបានផុសឡើងក្នុងគំនិតខ្ញុំ ដោយព្រមានខ្ញុំថា ខ្ញុំអាចត្រូវបានល្បួងឲ្យមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។
ខ្ញុំបានដឹងថាព្យាការី បានបង្រៀនថា យើងគប្បីព្យាយាមរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយខ្ញុំបានដឹងថា វាមិនអាចមានសេចក្តីរីករាយដ៏ពេញលេញឡើយ ប្រសិនបើភរិយារបស់ខ្ញុំ និង ខ្ញុំពុំបានរួមសាមគ្គីគ្នានៅក្នុងការព្យាយាមធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ខ្ញុំបានបន្តអធិស្ឋានឲ្យទទួលបានកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីទប់ទល់នឹងការល្បួងបែបនោះ ហើយមានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ក្នុងការធ្វើតាមផែនការដែលទ្រង់មានសម្រាប់ខ្ញុំ ។
នៅក្នុងអំឡុងពេលនោះ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមរៀបចំខ្លួនរបស់ខ្ញុំ សម្រាប់ការធ្វើដំណើរជាទៀងទាត់ទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហេលស៊ីនគី ហ្វាំងឡង់ ជាកន្លែងដែលខ្ញុំនឹងសម្រាកនៅទីនោះមួយសប្តាហ៍ ។
នៅពេលធ្វើដំណើរតាមរថភ្លើង ខ្ញុំបានជួបនឹងអ្នកដំណើរបីនាក់ផ្សេងទៀត រួមទាំងស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ារីយ៉ា ដែលខ្ញុំបានដឹងថានាងនៅលីវ ។ នាងមានភាពទាក់ទាញចំពោះខ្ញុំទាំងខាងរូបសម្ផស្ស និង ខាងវិញ្ញាណ ហើយខ្ញុំឆ្ងល់ពីមូលហេតុដែលខ្ញុំពុំធ្លាប់បានជួបមនុស្សស្រីណាម្នាក់ដូចនាងកាលពីមុនឡើយ ។ ខ្ញុំបានគិតពីការព្រមានពីមុនដែលមានចំពោះខ្ញុំ អំពីការល្បួងដែលខ្ញុំនឹងអាចមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលមិនមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។
ខ្ញុំបានគិតថា « ចូររឹងប៉ឹងឡើង » ។ « ចូរស្មោះត្រង់ចំពោះគោលការណ៍របស់អ្នក ។ អ្នកនឹងជួបបងប្អូនស្រីដែលសក្ដិសម និង អស្ចារ្យនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។
ដោយគិតថា យ៉ាងហោចណាស់ខ្ញុំអាចធ្វើជាសមាជិកល្អម្នាក់ដែលធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនា ហើយអាចចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនាង និង ត្រូវការការបំផុសគំនិត នោះខ្ញុំបានលូកយកព្រះគម្ពីរមរមនមកអាន ដោយចាំមើលថា តើនាងនឹងចាប់អារម្មណ៍ដែរឬទេ ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើល ពេលម៉ារីយ៉ាបាននិយាយថា « ខ្ញុំដឹងថាអ្នកកំពុងទៅណាហើយ ! »
ខ្ញុំបានងើយមើលទៅ ឃើញនាងកំពុងកាន់ព្រះគម្ពីរមរមនរបស់នាង ។ នាងជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ហើយនាងក៏កំពុងធ្វើដំណើរទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធផងដែរ ។
នាព្រឹកស្អែកឡើង យើងបានបន្តដំណើររបស់យើងទៅទីក្រុងហែលស៊ិនគី ដោយជិះឡានក្រុង ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ម៉ារីយ៉ាមកពីទីក្រុង វ៉ូរ៉ុនណេស្ស ជាទីក្រុងមួយនៅក្នុងបេសកកម្មមូស្គូភាគខាងលិចរុស្ស៊ី ។ ខ្ញុំចូលចិត្តនាងភ្លាម ហើយបានអធិស្ឋានដោយស្មោះសរសម្រាប់ការណែនាំ ។ ជាចម្លើយ ខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ល្អនៅក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំ ។
ខ្ញុំបានអធិស្ឋានថា « ព្រះអម្ចាស់អើយ ពួកយើងមានពេលតែមួយសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សូមជួយពួកទូលបង្គំឲ្យស្គាល់គ្នាបានកាន់តែច្បាស់ឡើងនៅក្នុងអំឡុងពេលនេះ » ។
ហើយយើងពិតជាស្គាល់គ្នាបានច្បាស់មែន ។ នៅពេលសម្រាកពីការធ្វើពិធីនានានៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ យើងបានដើរកម្សាន្ត ចែកអាហារគ្នាបរិភោគ បានទៅហាងទំនិញ និង បាននិយាយគ្នាលេង ។ នៅចុងសប្តាហ៍នោះ យើងទាំងពីរនាក់បានទៅផ្ទះវិញ—ម៉ារីយ៉ាទៅទីក្រុងវ៉ូរ៉ុនណេស្ស ហើយខ្ញុំទៅទីក្រុងសាម៉ារ៉ា ។ ប៉ុន្តែយើងបានធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីស្គាល់គ្នាបានកាន់តែច្បាស់ ហើយនៅថ្ងៃទី ១៤ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១០ នោះយើងបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ឃីវ អ៊ុយក្រែន ដែលទើបតែបានឧទ្ទិសឆ្លង ។
ឥឡូវនេះម៉ារីយ៉ា និង ខ្ញុំរស់នៅក្នុងទីក្រុង វ៉ូរ៉ុនណេស្ស ហើយមានភាពរីករាយ ។ យើងយល់ថា វាជារឿងនិទានរបស់កូនក្មេងមួយដែលបញ្ចប់ដោយឃ្លាថា « ហើយពួកគេបានរស់នៅយ៉ាងរីករាយជារៀងតទៅ » ។ នៅក្នុងជីវិតពិត យើងបង្កើតជីវិតដ៏រីករាយដែលគ្មានទីបញ្ចប់របស់យើងផ្ទាល់ តាមរយៈការបន្តផ្តល់នូវភាពស្មោះត្រង់របស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ដោយការគោរពសេចក្តីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើង ដោយបន្តធ្វើការពង្រឹងអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់យើង ហើយព្យាយាមដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
យើងមានអំណរគុណចំពោះការជួបជុំគ្នារបស់យើង និង សេចក្តីសង្ឃឹមដ៏មានអព្ភូតហេតុ ថារឿងរបស់យើងនឹងនាំសេចក្តីសង្ឃឹម និង ផ្តល់កម្លាំងដល់មនុស្សដទៃ ដែលកំពុងស្វែងរកដៃគូអស់កល្បជានិច្ចរបស់ពួកគេ ។ រឿងរបស់អ្នកដទៃផ្សេងៗទៀតអាចពុំកើតឡើងដូចជារឿងរបស់យើងនោះទេ ប៉ុន្តែម៉ារីយ៉ា និង រូបខ្ញុំដឹងថា ទោះបីជាមានឧបសគ្គយ៉ាងណាក្តី ព្រះអម្ចាស់ស្តាប់ការអធិស្ឋានដ៏ស្មោះសររបស់យើង ។ ទ្រង់ស្រឡាញ់យើងគ្រប់គ្នា ហើយមានព្រះទ័យខ្វល់ខ្វាយចំពោះយើងម្នាក់ៗ ។ ប្រសិនបើយើងអនុញ្ញាតដល់ទ្រង់ នោះទ្រង់នឹងដឹកនាំផ្លូវរបស់យើង ហើយចូរឲ្យគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ផ្សំគ្នា សម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់អ្នក ( សូមមើល គ. និង ស. ៩០:២៤ ) ។