Βρίσκοντας χαρά στη διάδοση του Ευαγγελίου
Έχουμε έναν στοργικό Πατέρα στους Ουρανούς, ο οποίος περιμένει να στραφούμε σε Εκείνον για να ευλογήσει τη ζωή μας και τη ζωή των γύρω μας.
Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια της Προκαταρκτικής αρχίζει με αυτά τα λόγια:
Ανήκω στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Ξέρω ποιος είμαι.
Ξέρω το σχέδιο του Θεού.
Θα Τον ακολουθήσω με πίστη.
Πιστεύω στον Σωτήρα, Ιησού Χριστό1.
Τι απλή και όμορφη δήλωση των αληθειών που πιστεύουμε!
Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, ξέρουμε ποιοι είμαστε. Ξέρουμε ότι «ο Θεός είναι Πατέρας του πνεύματός μας. Είμαστε… παιδιά Του και μας αγαπά. Ζήσαμε [μαζί Του στον ουρανό] πριν [έρθουμε στη] γη».
Ξέρουμε το σχέδιο του Θεού. Ήμασταν εκεί μαζί Του καθώς το παρουσίαζε. Του Επουράνιου Πατέρα «ο συνολικός σκοπός… –το έργο Του και η δόξα Του– είναι να μας καταστήσει ικανούς να απολαύσουμε όλες τις ευλογίες Του. Έχει… δώσει ένα τέλειο σχέδιο για να εκπληρωθεί ο σκοπός Του. Καταλάβαμε και αποδεχτήκαμε αυτό το σχέδιο… ευδαιμονίας… απολύτρωσης και σωτηρίας» προτού έλθουμε στη γη.
«Ο Ιησούς Χριστός είναι το κέντρο του σχεδίου του Θεού. Μέσω της Εξιλέωσής Του, ο Ιησούς Χριστός εκπλήρωσε τον σκοπό του Πατέρα Του και έκανε δυνατό για τον καθέναν μας να απολαύσουμε την αθανασία και την αιώνια ζωή. Ο Σατανάς ή διάβολος είναι εχθρός του σχεδίου του Θεού» και ήταν έτσι από την αρχή.
«Η ελεύθερη βούληση ή η ικανότητα να επιλέγουμε είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα του Θεού στα παιδιά Του… Πρέπει να επιλέξουμε είτε να ακολουθήσουμε τον Ιησού Χριστό ή να ακολουθήσουμε τον Σατανά»2.
Αυτές είναι απλές αλήθειες που μπορούμε να συζητήσουμε με άλλους.
Επιτρέψτε μου να σας πω για μία φορά που η μητέρα μου ανέφερε τέτοιες απλές αλήθειες με το να είναι απλώς ανοικτή σε συζήτηση και αναγνώριση της ευκαιρίας.
Πολλά χρόνια πριν, η μητέρα μου επέστρεφε στην Αργεντινή για μία επίσκεψη στον αδελφό μου. Στην μαμά μου ποτέ πραγματικά δεν άρεσαν οι πτήσεις, οπότε ζήτησε από έναν από τους γιους μου να της δώσει μία ευλογία παρηγοριάς και προστασίας. Αισθάνθηκε την προτροπή να ευλογήσει επίσης την γιαγιά του με ειδική καθοδήγηση και κατεύθυνση από το Άγιο Πνεύμα για να ενδυναμώσει και να αγγίξει την καρδιά πολλών που επιθυμούσαν να μάθουν για το Ευαγγέλιο.
Στο αεροδρόμιο της Σώλτ Λέηκ, η μητέρα κι ο αδελφός μου γνώρισαν ένα κορίτσι 7 ετών, το οποίο επέστρεφε από ένα ταξίδι για σκι με την οικογένειά του. Οι γονείς της παρατήρησαν πόση ώρα μιλούσε στη μαμά και τον αδελφό μου και αποφάσισαν να συμμετάσχουν με αυτούς. Συστήθηκαν και σύστησαν την κόρη τους ως Εντουάρντο, Μαρία Σουζάνα και Γκιάντα Πολ. Υπήρχε μία φυσική και θερμή σύνδεση με αυτήν την γλυκιά οικογένεια.
Οι δύο οικογένειες ήταν ενθουσιασμένες να ταξιδέψουν μαζί στην ίδια πτήση για Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Καθώς η συζήτηση συνέχιζε, η μητέρα μου διαπίστωσε ότι μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχαν ξανακούσει για το αποκαταστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.
Μία από τις πρώτες ερωτήσεις της Σουζάνας ήταν: «Μπορείτε να μου μιλήσετε για το όμορφο μουσείο με το χρυσό άγαλμα στην κορυφή;»
Η μαμά μου εξήγησε ότι αυτό το πανέμορφο κτήριο δεν είναι ένα μουσείο αλλά ένας ναός του Κυρίου, όπου συνάπτουμε ιερές διαθήκες με τον Θεό ώστε να γυρίσουμε να ζήσουμε μαζί Του κάποια μέρα. Η Σουζάνα εξομολογήθηκε στη μαμά μου ότι πριν από το ταξίδι της στη Σώλτ Λέηκ είχε προσευχηθεί κάτι να της ενδυναμώσει το πνεύμα της.
Κατά την πτήση, η μαμά μου έδωσε την απλή αλλά δυνατή μαρτυρία της για το Ευαγγέλιο και προσκάλεσε την Σουζάνα να βρει τους ιεραποστόλους στην πόλη της. Η Σουζάνα ρώτησε τη μαμά μου: «Πώς θα τους βρω;»
Η μαμά μου απάντησε: «Δεν μπορείς να τους μπερδέψεις. Είναι είτε δύο νέοι άνδρες με λευκά πουκάμισα και γραβάτες ή δύο ωραία ντυμένες νέες γυναίκες, έχουν ένα ταμπελάκι που λέει το όνομά τους και επίσης “Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών”».
Οι οικογένειες αντάλλαξαν τηλέφωνα και αποχαιρετίστηκαν στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες. Η Σουζάνα, η οποία από τότε έχει γίνει καλή φίλη μου, μου έχει πει πολλές φορές ότι ένοιωσε λύπη όταν άφησε την μαμά μου στο αεροδρόμιο. Είπε: «Η μαμά σου έλαμπε. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά είχε μία φωτεινότητα που δεν ήθελα να αφήσω πίσω».
Όταν η Σουζάνα γύρισε στην πόλη της, εκείνη και η κόρη της Γκιάντα αφηγήθηκαν την εμπειρία τους στην μαμά της Σουζάνας, η οποία ζούσε μερικά στενά από το σπίτι τους. Καθώς οδηγούσαν, η Σουζάνα έτυχε να δει δυο νέους άνδρες να περπατούν στον δρόμο ντυμένους όπως είχε περιγράψει η μαμά μου. Σταμάτησε το αυτοκίνητό της στη μέση του δρόμου, βγήκε και ρώτησε τους δύο νέους άνδρες: «Είστε μήπως από την Εκκλησία του Ιησού Χριστού;»
Είπαν: «Ναι».
«Ιεραπόστολοι;» ρώτησε.
Και οι δύο απάντησαν: «Ναι, είμαστε!»
Μετά είπε: «Μπείτε στο αυτοκίνητό μου, θα έρθετε σπίτι να με διδάξετε».
Δύο μήνες μετά η Μαρία Σουζάνα βαπτίστηκε. Η κόρη της, Γκιάντα, επίσης βαπτίστηκε όταν έκλεισε τα εννέα. Ακόμα εργαζόμαστε με τον Εντουάρντο, τον οποίο αγαπάμε έτσι κι αλλιώς.
Από τότε, η Σουζάνα έχει γίνει μία από τις καλύτερες ιεραποστόλους που έχω γνωρίσει ποτέ. Είναι σαν τους γιους του Μωσία, που φέρνει πολλές ψυχές στον Χριστό.
Σε μία από τις συζητήσεις μας, την ρώτησα: «Ποιο είναι το μυστικό σου; Πώς διαδίδεις το Ευαγγέλιο σε άλλους;»
Μου είπε: «Είναι πολύ απλό. Κάθε μέρα πριν βγω από το σπίτι, προσεύχομαι, ζητώντας από τον Επουράνιο Πατέρα να με κατευθύνει σε κάποιον που χρειάζεται το Ευαγγέλιο στη ζωή του. Μερικές φορές παίρνω το Βιβλίο του Μόρμον για να τους το δώσω ή κάρτες προς διανομή από τους ιεραποστόλους – και όταν αρχίζω να μιλάω με κάποιον, απλά τον ρωτώ αν έχει ακούσει για την Εκκλησία».
Η Σουζάνα επίσης είπε: «Άλλες φορές, απλώς χαμογελώ καθώς περιμένω το τρένο. Μία μέρα ένας άνδρας με κοίταξε και είπε: “Γιατί χαμογελάς;” Με εξέπληξε.
»Του απάντησα: “Χαμογελώ επειδή είμαι χαρούμενη!”
»Μετά είπε: “Γιατί είσαι τόσο χαρούμενη;”
»Απάντησα: “Είμαι μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, κι αυτό με κάνει χαρούμενη. Έχετε ακούσει για αυτήν;”»
Όταν είπε όχι, του έδωσε μία κάρτα προς διανομή και τον προσκάλεσε να έρθει στη συγκέντρωση την επόμενη Κυριακή. Την επόμενη Κυριακή, τον χαιρέτησε στην πόρτα.
Ο Πρεσβύτερος Ντάλλιν Όουκς δίδαξε:
«Υπάρχουν τρία πράγματα που όλα τα μέλη μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν στη διάδοση του Ευαγγελίου…
»Πρώτον, μπορούμε να προσευχόμαστε για την επιθυμία να βοηθήσουμε με αυτό το ζωτικής σημασίας μέρος του έργου σωτηρίας.
»Δεύτερον, μπορούμε να τηρούμε τις εντολές… Πιστά μέλη πάντοτε θα έχουν το Πνεύμα του Σωτήρος… μαζί τους, να τα καθοδηγεί καθώς επιζητούν να συμμετάσχουν στο μέγα έργο της διάδοσης του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.
»Τρίτον, μπορούμε να προσευχόμαστε για έμπνευση για το τι μπορούμε εμείς να κάνουμε… για τη διάδοση του Ευαγγελίου στους άλλους.… [και] να προσευχηθούμε με δέσμευση να ενεργήσουμε επί της έμπνευσης που λαμβάνουμε»3.
Αδελφοί, αδελφές, παιδιά και νέοι, μπορούμε να είμαστε σαν την φίλη μου την Σουζάνα και να διαδίδουμε το Ευαγγέλιο στους άλλους; Μπορούμε να προσκαλέσουμε έναν φίλο μας που δεν είναι του δόγματός μας να έρθει στην εκκλησία μαζί μας την Κυριακή; Ή ίσως μπορούμε να δώσουμε ένα αντίγραφο του Βιβλίου του Μόρμον σε έναν συγγενή ή φίλο; Μπορούμε να βοηθήσουμε άλλους να βρουν τους προγόνους τους στο FamilySearch ή μπορούμε να πούμε σε άλλους αυτά που έχουμε μάθει κατά την εβδομάδα καθώς μελετάμε το Έλα, ακολούθα με; Μπορούμε να είμαστε περισσότερο σαν τον Σωτήρα μας, Ιησού Χριστό, και να μοιραζόμαστε με άλλους αυτό που μας φέρνει χαρά στη ζωή μας; Η απάντηση σε όλες αυτές τις ερωτήσεις αυτές είναι ναι! Μπορούμε να το κάνουμε!
Στις γραφές διαβάζουμε ότι τα «μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού αποστέλλονται “να εργαστούν στον ελαιώνα για την σωτηρία των ψυχών των ανθρώπων”Διδαχή και Διαθήκες 138:56. »Το έργο της σωτηρίας συμπεριλαμβάνει ιεραποστολικό έργο μελών, διατήρηση νεοφώτιστων, ενεργοποίηση λιγότερο ενεργών μελών, έργο ναού και οικογενειακής ιστορίας και διδασκαλία του Ευαγγελίου»4.
Αγαπητοί φίλοι μου, ο Κύριος μας χρειάζεται για να συναθροίσουμε τον Ισραήλ. Στο Διδαχή και Διαθήκες, Εκείνος έχει πει: «Ούτε να μεριμνάτε εκ των προτέρων για το τι θα πείτε. Αλλά να φυλάτε σαν θησαυρό μέσα στο νου σας διαρκώς τα λόγια της ζωής, και θα σας δοθεί εκείνη την ώρα αυτό το κομμάτι που αναλογεί σε κάθε άνθρωπο»5.
Επιπροσθέτως, έχει υποσχεθεί:
«Και αν γίνει ώστε να χρειαστεί να κοπιάζετε όλες τις ημέρες σας για να διαλαλείτε μετάνοια προς αυτόν τον λαό, και φέρετε, έστω μόνο μία ψυχή προς εμένα, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας μαζί του στη βασιλεία τού Πατέρα μου!
»Και τώρα, αν η χαρά σας θα είναι μεγάλη με μια ψυχή που φέρατε προς εμένα στη βασιλεία τού Πατέρα μου, πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας αν μπορέσετε να φέρετε πολλές ψυχές προς εμένα!»6
Το τραγούδι της Προκαταρκτικής με το οποίο άρχισα τελειώνει με αυτή τη βαθιά δήλωση:
Πιστεύω στον Σωτήρα, Ιησού Χριστό.
Θα τιμήσω το όνομά Του.
Θα κάνω το σωστό.
Θα ακολουθήσω το φως Του.
Την αλήθεια Του θα διακηρύττω7.
Καταθέτω μαρτυρία ότι αυτά τα λόγια είναι αληθινά και ότι έχουμε έναν στοργικό Πατέρα στους Ουρανούς, ο οποίος περιμένει να στραφούμε σε Εκείνον για να ευλογήσει τη ζωή μας και τη ζωή των γύρω μας. Είθε να έχουμε την επιθυμία να φέρουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας στον Χριστό, είναι η προσευχή μου, στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.