Ας σηκώσουμε τον σταυρό μας
Το να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να ακολουθήσουμε τον Σωτήρα σημαίνει να συνεχίσουμε με πίστη στο μονοπάτι του Κυρίου και να μην εντρυφήσουμε σε εγκόσμιες συνήθειες.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, έχουμε λάβει υπέροχες διδασκαλίες από τους ηγέτες μας αυτές τις τελευταίες δύο ημέρες. Σας καταθέτω μαρτυρία ότι αν αγωνισθούμε να εφαρμόσουμε αυτές τις εμπνευσμένες και κατάλληλες διδασκαλίες στη ζωή μας, ο Κύριος, μέσω της χάρης Του, θα βοηθήσει τον καθέναν μας να σηκώσει τον σταυρό του και θα κάνει ελαφρά τα βάρη μας1.
Κι ενώ ήταν στη γύρω περιοχή της Καισάρειας του Φιλίππου, ο Σωτήρας αποκάλυψε στους μαθητές Του ότι θα υπέφερε στα χέρια των πρεσβυτέρων, αρχιερέων και γραμματέων στην Ιερουσαλήμ. Τους δίδαξε συγκεκριμένα για τον θάνατο και την ένδοξη Ανάστασή Του2. Σε εκείνο το σημείο, οι μαθητές Του δεν κατάλαβαν πλήρως τη θεία αποστολή Του επί της γης. Ο ίδιος ο Πέτρος, όταν άκουσε τι είχε πει ο Σωτήρας, Τον πήρε στην άκρη και Τον επετίμησε, λέγοντας: «Κύριε, γίνε ευμενής στον εαυτό σου· δεν θα γίνει αυτό σε σένα»3.
Για να βοηθήσει τους μαθητές Του να καταλάβουν ότι η αφοσίωση στο έργο Του περιλαμβάνει υποταγή και μαρτύριο, ο Σωτήρας δήλωσε με έμφαση:
«Αν κάποιος θέλει να ’ρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.
»Επειδή, όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του, εξαιτίας μου, θα τη βρει.
»Επειδή, τι ωφελείται ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του; Ή, τι θα δώσει ο άνθρωπος σε ανταλλαγή τής ψυχής του;»4
Μέσω αυτής της δήλωσης, ο Σωτήρας τόνισε ότι όλοι όσοι είναι πρόθυμοι να Τον ακολουθήσουν πρέπει να απαρνηθούν τον εαυτό τους και να ελέγχουν τις επιθυμίες, τις ορέξεις και τα πάθη τους, θυσιάζοντας τα πάντα, ακόμη και την ίδια τη ζωή, αν είναι απαραίτητο, όντες εντελώς ενδοτικοί στο θέλημα του Πατέρα – όπως έκανε Εκείνος5. Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί για τη σωτηρία της ψυχής. Ο Ιησούς σκοπίμως και μεταφορικώς χρησιμοποίησε το σύμβολο του σταυρού, για να βοηθήσει τους μαθητές Του να καταλάβουν καλύτερα τι θα σήμαινε αληθώς η θυσία και η αφοσίωση στον σκοπό του Κυρίου. Η εικόνα του σταυρού ήταν πολύ γνωστή ανάμεσα στους μαθητές Του και τους κατοίκους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, επειδή οι Ρωμαίοι εξανάγκαζαν τα θύματα της σταύρωσης να μεταφέρουν δημοσίως τον σταυρό τους ή τη δοκό του σταυρού στο μέρος όπου θα συνέβαινε η εκτέλεσή τους6.
Μόνον μετά την Ανάσταση του Σωτήρος άνοιξε ο νους των μαθητών και κατάλαβαν όλα όσα είχαν γραφτεί για Αυτόν7 και τι θα απαιτείτο από εκείνους έκτοτε8.
Με τον ίδιο τρόπο, όλοι μας, αδελφοί και αδελφές, πρέπει να διευρύνουμε τον νου μας και την καρδιά μας, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τη συνάφεια να πάρουμε επάνω μας τον σταυρό μας και να Τον ακολουθήσουμε. Μαθαίνουμε μέσω των γραφών ότι όσοι επιθυμούν να σηκώσουν τον σταυρό τους, αγαπούν τον Ιησού Χριστό με τέτοιο τρόπο, ώστε απαρνούνται κάθε ασέβεια και κάθε εγκόσμια λαγνεία και τηρούν τις εντολές Του9.
Η αποφασιστικότητά μας να μην κάνουμε τίποτε που είναι αντίθετο στο θέλημα του Θεού και να θυσιάσουμε όλα όσα μας ζητείται να δώσουμε και να αγωνισθούμε να ακολουθούμε τις διδασκαλίες Του, θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε στο μονοπάτι του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού – ακόμη και όταν βιώνουμε βάσανα, την αδυναμία της ψυχής μας ή την κοινωνική πίεση και τις εγκόσμιες φιλοσοφίες που αντιτίθενται στις διδασκαλίες Του.
Για παράδειγμα, για όσους δεν έχουν βρει ακόμη έναν/μία αιώνιο/α σύντροφο και μπορεί να νιώθουν μόνοι και απελπισμένοι ή για όσους έχουν χωρίσει και νιώθουν εγκαταλελειμμένοι και λησμονημένοι, σας διαβεβαιώ ότι η αποδοχή της πρόσκλησης του Σωτήρος να σηκώσετε επάνω σας τον σταυρό σας και να Τον ακολουθήσετε σημαίνει να συνεχίσετε με πίστη στο μονοπάτι του Κυρίου, διατηρώντας ένα πρότυπο αξιοπρέπειας και να μην ενδίδετε σε εγκόσμιες συνήθειες που τελικώς θα αφαιρέσουν την πίστη μας στην αγάπη και το έλεος του Θεού.
Οι ίδιες αρχές ισχύουν για όσους από εσάς βιώνετε έλξη προς το ίδιο φύλο και νιώθετε αποθαρρυμένοι και αβοήθητοι. Και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο ορισμένοι από εσάς νιώθετε ότι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού δεν είναι πλέον για εσάς. Αν έχουν έτσι τα πράγματα, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι πάντα υπάρχει ελπίδα στον Θεό Πατέρα και στο σχέδιό Του της ευδαιμονίας, στον Ιησού Χριστό και την εξιλεωτική Του θυσία και στο να ζούμε τις στοργικές Τους εντολές. Στην τέλεια σοφία, δύναμη, δικαιοσύνη και έλεός Του, ο Κύριος μπορεί να μας επισφραγίσει δικούς Του, ώστε να μεταφερθούμε στην παρουσία Του και να έχουμε παντοτινή σωτηρία, αν είμαστε σταθεροί και ακλόνητοι στην τήρηση των εντολών10 και αφθονούμε πάντα σε καλά έργα11.
Προς όσους έχουν διαπράξει σοβαρές αμαρτίες, η αποδοχή της ίδιας αυτής πρόσκλησης σημαίνει, μεταξύ άλλων, να ταπεινωθείτε ενώπιον του Θεού, να συσκεφθείτε με κατάλληλους ηγέτες της Εκκλησίας και να μετανοήσετε και να εγκαταλείψετε τις αμαρτίες σας. Η διαδικασία αυτή θα ευλογήσει επίσης όλους που πολεμούν εθισμούς που καταβάλλουν, μεταξύ άλλων οπιοειδή, ναρκωτικά και άλλες χημικές ουσίες, αλκοόλ και πορνογραφία. Το να κάνετε αυτά τα βήματα σάς φέρνει πιο κοντά στον Σωτήρα, ο οποίος μπορεί τελικώς να σας ελευθερώσει από ενοχή, λύπη και πνευματική και σωματική σκλαβιά. Επιπροσθέτως, μπορεί επίσης να επιθυμείτε να επιζητήσετε την υποστήριξη της οικογένειας, των φίλων και ικανότατων επαγγελματιών ιατρών και συμβούλων.
Σας παρακαλώ να μην εγκαταλείψετε ύστερα από επακόλουθες αποτυχίες και να μη θεωρείτε τον εαυτό σας ανίκανο να εγκαταλείψει αμαρτίες και να υπερνικήσει τον εθισμό. Δεν έχετε τη δυνατότητα να σταματήσετε να προσπαθείτε και να συνεχίσετε έκτοτε σε αδυναμία και αμαρτία! Πάντα να αγωνίζεστε να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε, φανερώνοντας μέσω των έργων σας την επιθυμία να καθαρίσετε το εσωτερικό του ποτηριού, όπως διδάσκεται από τον Σωτήρα12. Μερικές φορές οι λύσεις σε συγκεκριμένες δυσκολίες έρχονται ύστερα από μήνες και μήνες συνεχών προσπαθειών. Η υπόσχεση που βρίσκεται στο Βιβλίο του Μόρμον ότι «με τη χάρη σωζόμαστε, ύστερα από όλα όσα μπορούμε να κάνουμε»13 ισχύει σε αυτές τις συνθήκες ζωής. Παρακαλώ να θυμάστε ότι το δώρο της χάριτος του Σωτήρος «δεν περιορίζεται απαραιτήτως σε χρόνο στο “ύστερα” από όλα όσα μπορούμε να κάνουμε. Μπορούμε να λάβουμε τη χάρη Του πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον χρόνο κατά τον οποίον εξαντλήσουμε τις δικές μας προσπάθειες»14.
Καταθέτω μαρτυρία ότι καθώς αγωνιζόμαστε συνεχώς να υπερνικήσουμε τις δυσκολίες μας, ο Θεός θα μας ευλογήσει με τα χαρίσματα της πίστεως ώστε να θεραπευθούμε και της τέλεσης θαυμάτων15. Θα κάνει για εμάς αυτά που εμείς δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε μόνοι μας.
Επιπροσθέτως, για όσους νιώθουν πικρία, θυμωμένοι, προσβεβλημένοι ή αλυσοδεμένοι σε λύπες για κάτι που νιώθετε ότι δεν το αξίζετε, το να σηκώσετε τον σταυρό σας και να ακολουθήσετε τον Σωτήρα σημαίνει να αγωνισθείτε να παραμερίσετε αυτά τα συναισθήματα και να στραφείτε στον Κύριο, ώστε να μας ελευθερώσει από αυτήν την κατάσταση του νου και να μας βοηθήσει να βρούμε γαλήνη. Δυστυχώς, αν εμμένουμε σε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, ενδεχομένως να βρεθούμε να ζούμε χωρίς την επιρροή του Πνεύματος του Κυρίου στη ζωή μας. Δεν μπορούμε να μετανοήσουμε για άλλους ανθρώπους, αλλά μπορούμε να τους συγχωρήσουμε – αρνούμενοι να κρατούμεθα όμηροι από όσους μας έχουν βλάψει16.
Οι γραφές διδάσκουν ότι υπάρχει μία διέξοδος από αυτές τις καταστάσεις – προσκαλώντας τον Σωτήρα μας να μας βοηθήσει να αντικαταστήσει την πέτρινη καρδιά με νέα καρδιά17. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να έλθουμε ενώπιον του Κυρίου με τις αδυναμίες μας18 και να ικετεύσουμε για τη βοήθεια και τη συγχώρησή Του,19 ιδίως κατά την ιερή στιγμή κατά την οποία μεταλαμβάνουμε κάθε Κυριακή. Είθε να επιλέξουμε να επιζητήσουμε τη βοήθειά Του και να κάνουμε το σημαντικό και δύσκολο βήμα, συγχωρώντας όσους μας έχουν πληγώσει, ώστε οι πληγές μας να αρχίσουν να θεραπεύονται. Σας υπόσχομαι ότι αν το κάνετε, οι νύκτες σας θα είναι γεμάτες ανακούφιση που έρχεται από τον νου σε γαλήνη με τον Κύριο.
Ενώ ήταν στη φυλακή Λίμπερτυ το 1839, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ έγραψε μία επιστολή στα μέλη της Εκκλησίας που περιείχαν προφητείες, οι οποίες ισχύουν πάρα πολύ σε όλες αυτές τις συνθήκες και καταστάσεις. Έγραψε: «Όλοι οι θρόνοι και οι κυριαρχίες, αρχές και δυνάμεις, θα αποκαλυφτούν και θα δοθούν σε όλους όσους έχουν υπομείνει γενναία για το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού»20. Επομένως, αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, όσοι έχουν πάρει επάνω τους το όνομα του Σωτήρος, ελπίζουν στις υποσχέσεις Του και επιμένουν ώς το τέλος, θα σωθούν21 και μπορούν να κατοικήσουν με τον Θεό σε μία κατάσταση ευδαιμονίας που δεν τελειώνει ποτέ22.
Όλοι αντιμετωπίζουμε αντίξοες συνθήκες στη ζωή μας, οι οποίες μας κάνουν να νιώθουμε λυπημένοι, αβοήθητοι, απελπισμένοι και ενίοτε και αποδυναμωμένοι. Ορισμένα από αυτά τα συναισθήματα μπορεί να μας οδηγήσουν να αμφισβητήσουμε τον Κύριο: «Γιατί βιώνω αυτές τις καταστάσεις;» ή «Γιατί δεν καλύπτονται οι προσδοκίες μου; Εξάλλου, κάνω όλα όσα μπορώ για να μεταφέρω τον σταυρό μου και να ακολουθώ τον Σωτήρα!»
Αγαπητοί μου φίλοι, πρέπει να θυμόμαστε ότι το να σηκώσουμε τον σταυρό μας οι ίδιοι περιλαμβάνει το να είμαστε ταπεινοί και να ελπίζουμε στον Θεό και στην άπειρη σοφία Του. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι Εκείνος έχει επίγνωση του καθενός μας και των αναγκών μας. Είναι επίσης απαραίτητο να αποδεχθούμε το γεγονός ότι η επιλογή του κατάλληλου χρόνου του Κυρίου είναι διαφορετική από τη δική μας. Ενίοτε επιζητούμε μία ευλογία και θέτουμε ένα χρονικό όριο για να το εκπληρώσει ο Κύριος. Δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε την πίστη μας προς Εκείνον, επιβάλλοντάς Του μία προθεσμία για τις απαντήσεις στις επιθυμίες μας. Όταν το κάνουμε αυτό, μοιάζουμε με τους σκεπτικιστές Νεφίτες από την αρχαία εποχή, οι οποίοι χλεύαζαν τους αδελφούς και τις αδελφές τους, λέγοντας ότι ο καιρός πέρασε για την εκπλήρωση των λόγων που ειπώθηκαν από τον Σαμουήλ τον Λαμανίτη, δημιουργώντας σύγχυση ανάμεσα σε όσους πίστευαν23. Πρέπει να εμπιστευόμαστε τον Κύριο αρκετά, ώστε να είμαστε ήσυχοι και να γνωρίσουμε ότι είναι ο Θεός, ότι γνωρίζει τα πάντα και ότι γνωρίζει τον καθέναν μας24.
Προσφάτως είχα την ευκαιρία να τελέσω διακονία σε μία χηρευάμενη αδελφή ονόματι Φράνκα Καλαμάσσι, η οποία πάσχει από μία εξουθενωτική ασθένεια. Η αδελφή Καλαμάσσι ήταν το πρώτο μέλος στην οικογένειά της που προσεχώρησε στην αποκατεστημένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού. Μολονότι ο σύζυγός της δεν βαπτίσθηκε ποτέ, συναίνεσε να συναντηθεί με τους ιεραποστόλους και συχνά παρευρισκόταν σε συγκεντρώσεις της Εκκλησίας. Παρά τις συνθήκες αυτές, η αδελφή Καλαμάσσι παρέμεινε πιστή και μεγάλωσε τα τέσσερα παιδιά της στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Έναν χρόνο μετά την εκδημία του συζύγου της, η αδελφή Καλαμάσσι πήγε τα παιδιά της στον ναό και συμμετείχαν σε ιερές διατάξεις επισφραγίσθηκαν μαζί ως οικογένεια. Οι υποσχέσεις σχετικές με αυτές τις διατάξεις τής έφεραν πολλή ελπίδα, χαρά και ευτυχία που τη βοήθησαν να συνεχίσει στη ζωή.
Όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας, ο επίσκοπός της τής έδωσε μία ευλογία. Τότε είπε στον επίσκοπό της ότι ήταν έτοιμη να δεχθεί το θέλημα του Κυρίου, εκφράζοντας την πίστη της να θεραπευθεί καθώς και την πίστη της να υπομείνει την ασθένειά της μέχρι τέλους.
Κατά τη διάρκεια της επισκέψεώς μου, ενώ κρατούσα το χέρι της αδελφής Καλαμάσσι και κοίταζα στα μάτια της, είδα μία αγγελική λάμψη να αναδύεται από την όψη της – που αντικατόπτριζε την πεποίθησή της στο σχέδιο του Θεού και την τέλεια λαμπρή ελπίδα της στην αγάπη και το σχέδιο του Πατέρα για εκείνη25. Ένιωσα την ακλόνητη αποφασιστικότητά της να υπομείνει στην πίστη της μέχρι τέλους, σηκώνοντας τον σταυρό της, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Η ζωή αυτής της αδελφής είναι μία μαρτυρία για τον Χριστό, μία δήλωση της πίστης και της αφοσίωσής της σε Εκείνον.
Αδελφοί και αδελφές, θέλω να καταθέσω μαρτυρία προς εσάς ότι το να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να ακολουθήσουμε τον Σωτήρα απαιτεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του και να αγωνισθούμε να γίνουμε σαν Εκείνον,26 αντιμετωπίζοντας με υπομονή τις συνθήκες της ζωής, αρνούμενοι και περιφρονώντας τις ορέξεις του φυσικού ανθρώπου και προσμένοντας τον Κύριο. Ο ψαλμωδός έγραψε:
«Πρόσμενε τον Κύριο· ανδρίζου, και ας ενδυναμωθεί η καρδιά σου· και πρόσμενε τον Κύριο»27.
«Αυτός είναι βοηθός μας και ασπίδα μας»28.
Καταθέτω μαρτυρία προς εσάς ότι ακολουθώντας τα χνάρια του Διδασκάλου μας και προσμένοντάς Τον, που είναι ο υπέρτατος θεραπευτής της ζωής μας, θα προσφέρει ανάπαυση στην ψυχή μας και θα κάνει τα βάρη μας εύκολα και ελαφριά29. Καταθέτω μαρτυρία για αυτά τα πράγματα, στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.