Μη με παραπλανάς
Καθώς υπακούμε στις εντολές του Θεού, θα οδηγούμεθα πάντοτε στη σωστή οδό και δεν θα παραπλανηθούμε.
Σήμερα, προσφέρω λόγια συμβουλής για όλους, αλλά ιδίως για εσάς την ανατέλλουσα γενεά – παιδιά της Προκαταρκτικής, νέοι άνδρες και νέες γυναίκες. Ο Πρόεδρος Νέλσον, ο προφήτης του Κυρίου για την εποχή μας σας αγαπά βαθιά – τόσο πολύ, που μίλησε σε πολλούς από εσάς πέρυσι σε μία ειδική μετάδοση παγκόσμιας πνευματικής συγκέντρωσης για νέους με τίτλο «Ελπίδα του Ισραήλ»1. Συχνά ακούμε τον Πρόεδρο Νέλσον να σας αποκαλεί ακριβώς αυτό – «ελπίδα του Ισραήλ», την ανατέλλουσα γενεά και το μέλλον της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Ιησού Χριστού.
Νεαροί φίλοι μου, θα ήθελα να αρχίσω, αναφέροντας δύο οικογενειακές ιστορίες.
Το 102ο της Δαλματίας
Πριν από χρόνια, έφθασα σπίτι από τη δουλειά και ξαφνιάστηκα που είδα λευκή βαφή απλωμένη παντού – στο έδαφος, στην πόρτα του γκαράζ και στο σπίτι μας από κόκκινα τούβλα. Επιθεώρησα τα σημεία πιο προσεκτικά και ανεκάλυψα ότι η βαφή ήταν ακόμη υγρή. Ίχνη βαφής οδηγούσαν προς την πίσω αυλή και έτσι τα ακολούθησα. Εκεί, βρήκα τον πεντάχρονο γιο μου με μία βούρτσα στο χέρι του να κυνηγά τον σκύλο μας. Το όμορφο μαύρο Λαμπραντόρ μας ήταν πιτσιλισμένο σχεδόν το μισό σε λευκό!
«Τι κάνεις;» Ρώτησα με ζωηρή φωνή.
Ο γιος μου σταμάτησε, με κοίταξε, κοίταξε τον σκύλο, κοίταξε τη βούρτσα που έσταζε από βαφή και είπε: «Απλώς θέλω να μοιάζει σαν τα σκυλιά με τις μαύρες βούλες στην ταινία – ξέρεις, εκείνη με τα 101 σκυλιά της Δαλματίας».
Αγαπούσα τον σκύλο μας. Νόμιζα ότι ήταν τέλειος, αλλά εκείνη την ημέρα ο γιος μου είχε διαφορετική ιδέα.
Η ριγωτή ψιψίνα
Η δεύτερη ιστορία μου επικεντρώνεται γύρω από τον θείο μου Γκρόβερ, που ζούσε σε ένα σπίτι στην εξοχή, μακριά από την πόλη. Ο θείος Γκρόβερ γερνούσε. Σκεφθήκαμε ότι οι γιοι μας θα έπρεπε να τον συναντήσουν προτού πεθάνει. Έτσι ένα απόγευμα, οδηγήσαμε μακριά μέχρι το ταπεινό σπίτι του. Καθίσαμε μαζί να συζητήσουμε και να του συστήσουμε τους γιους μας. Λίγη ώρα κατά τη συζήτηση, τα δυο μας μικρά αγόρια, περίπου πέντε και έξι ετών, ήθελαν να πάνε έξω και να παίξουν.
Ο θείος Γκρόβερ, ακούγοντας το αίτημά τους, έσκυψε με το πρόσωπό τους κοντά στο δικό τους. Το πρόσωπό του ήταν τόσο γηραιό και μη οικείο, που τα αγόρια τον φοβήθηκαν λίγο. Τους είπε, με τη βραχνή φωνή του: «Προσέξτε – υπάρχουν πολλά κουνάβια εκεί έξω». Ακούγοντάς το αυτό, η Λέσα κι εγώ ήμασταν κάτι παραπάνω από ξαφνιασμένοι. Ανησυχούσαμε μήπως τους ψεκάσει ένα κουνάβι! Τα αγόρια σύντομα πήγαν έξω για να παίξουν καθώς εμείς συνεχίσαμε να συζητούμε.
Αργότερα, όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε σπίτι, ρώτησα τα αγόρια: «Είδατε ένα κουνάβι;» Ένα από αυτά απήντησε: «Όχι, δεν είδαμε κανένα κουνάβι, αλλά είδαμε μία μαύρη ψιψίνα με μία λευκή λωρίδα στην πλάτη της!»
Ο Μέγας Απατεών
Αυτές οι ιστορίες για αθώα παιδιά που ανακαλύπτουν κάτι σχετικά με τη ζωή και την πραγματικότητα μπορεί να μας κάνουν να χαμογελάσουμε, αλλά επεξηγούν επίσης μία βαθύτερη έννοια.
Στην πρώτη ιστορία, ο μικρός γιος μας είχε έναν όμορφο σκύλο ως κατοικίδιο. Παρά ταύτα, πήρε έναν κουβά βαφή και με τη βούρτσα ανά χείρας αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του πραγματικότητα που φανταζόταν.
Στη δεύτερη αφήγηση, τα αγόρια μακαρίως δεν είχαν επίγνωση της δυσάρεστης απειλής που αντιμετώπισαν από ένα κουνάβι. Αδυνατώντας να προσδιορίσουν καταλλήλως αυτό που είχαν συναντήσει στην πραγματικότητα, διέτρεχαν τον κίνδυνο να υποστούν κάποιες ατυχείς συνέπειες. Αυτές είναι ιστορίες λανθασμένης ταυτότητας – υποθέτοντας ότι το πραγματικό είναι κάτι άλλο. Σε καθεμία περίπτωση, οι συνέπειες ήσαν ήσσονες.
Ωστόσο, πολλοί σήμερα παλεύουν με τα ίδια αυτά θέματα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Είτε δεν μπορούν να δουν τα πράγματα όπως είναι πραγματικά είτε δεν είναι ικανοποιημένοι με την αλήθεια. Επιπροσθέτως, υπάρχουν δυνάμεις σήμερα σχεδιασμένες να μας οδηγούν εσκεμμένως μακριά από την απόλυτη αλήθεια. Αυτές οι παραπλανήσεις και τα ψεύδη υπερβαίνουν την αθώα, λανθασμένη ταυτότητα και συχνά έχουν σοβαρές, όχι ήσσονες συνέπειες.
Ο Σατανάς, ο πατέρας των ψευδών και μέγας απατεών, θα μας έκανε να αμφισβητήσουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα και είτε να αγνοήσουμε αιώνιες αλήθειες είτε να τις αντικαταστήσουμε με κάτι που φαίνεται πιο ευχάριστο. «Κάνει πόλεμο με τους αγίους τού Θεού»2 και έχει περάσει χιλιετίες να υπολογίζει και να εξασκεί την ικανότητα να πείθει τα τέκνα του Θεού να πιστεύουν ότι το καλό είναι κακό και ότι το κακό είναι καλό.
Έχει δημιουργήσει τη φήμη για τον ίδιο που πείθει τους θνητούς ότι τα κουνάβια είναι απλώς ψιψίνες ή, ότι με την εφαρμογή βαφής, μπορείτε να αλλάξετε έναν σκύλο Λαμπραντόρ σε έναν σκύλο Δαλματίας.
Ας περάσουμε τώρα σε ένα παράδειγμα αυτής της αρχής που βρίσκεται στις γραφές, όταν ο προφήτης του Κυρίου ήλθε πρόσωπο με πρόσωπο με αυτό το ίδιο ζήτημα. «Ο Μωυσής αρπάχθηκε ψηλά προς ένα εξαιρετικά υψηλό βουνό… είδε τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο, και μίλησε μαζί του»3. Ο Θεός δίδαξε τον Μωυσή για τη θεία ταυτότητά του. Μολονότι ο Μωυσής ήταν θνητός και ατελής, ο Θεός δίδαξε ότι ο Μωυσής ήταν «κατά την ομοίωση του Μονογενούς μου, και ο Μονογενής μου… θα είναι ο Σωτήρας»4.
Για να συνοψίσω, σε αυτό το θαυμάσιο όραμα, ο Μωυσής είδε τον Θεό, και έμαθε επίσης κάτι σημαντικό για τον ίδιο: ήταν όντως γιος του Θεού.
Ακούστε προσεκτικά τι συνέβη καθώς τελείωνε αυτό το θαυμαστό όραμα. «Και έγινε ώστε… ήλθε ο Σατανάς βάζοντάς τον σε πειρασμό» λέγοντας «Μωυσή, γιε τού ανθρώπου, προσκύνησέ με!»5 Ο Μωυσής απήντησε θαρραλέα: «Ποιος είσαι εσύ; Γιατί ιδές, εγώ είμαι γιος τού Θεού, κατά την ομοίωση τού Μονογενούς του, και πού είναι η δόξα σου, για να σε προσκυνήσω;»6
Με άλλα λόγια, ο Μωυσής είπε: «Δεν μπορείς να με παραπλανήσεις, διότι ξέρω ποιος είμαι. Δημιουργήθηκα κατ’ εικόνα του Θεού. Δεν έχεις το φως και τη δόξα Του. Επομένως, γιατί να σε προσκυνήσω ή να πέσω βορά στην παραπλάνησή σου;»
Τώρα δώστε προσοχή στον τρόπο που απήντησε ο Μωυσής περαιτέρω. Δηλώνει: «Έξω απ’ εδώ, Σατανά. Μη με παραπλανάς»7.
Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε από τη δυνατή απάντηση του Μωυσή στον πειρασμό από τον ενάντιο. Σας προσκαλώ να απαντήσετε με τον ίδιο τρόπο, όταν νιώσετε επηρεασμένοι από τον πειρασμό. Προστάξτε τον εχθρό της ψυχής σας, λέγοντας: «Φύγε πέρα! Δεν έχεις καθόλου δόξα. Μη με βάζεις σε πειρασμό ούτε να μου λες ψέματα! Γιατί ξέρω ότι είμαι τέκνο του Θεού. Και θα επικαλούμαι πάντοτε τον Θεό μου για τη βοήθειά Του».
Ο εναντίος, ωστόσο, δεν εγκαταλείπει εύκολα τα καταστρεπτικά του κίνητρα να μας παραπλανά και να μας εξευτελίζει. Ασφαλώς δεν το έκανε με τον Μωυσή, επιθυμώντας αντ’ αυτού να κάνει τον Μωυσή να ξεχάσει ποιος ήταν αιωνίως.
Καθώς είχε ένα παιδικό ξέσπασμα οργής, «ο Σατανάς έβγαλε φωνή μεγάλη, και φώναξε αλαζονικά επάνω στη γη, και πρόσταξε, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Μονογενής, προσκύνησέ με»8.
Ας κάνουμε επανάληψη. Ακούσατε τι είπε μόλις; «Εγώ είμαι ο Μονογενής. Προσκύνησέ με!»
Ο μεγάλος απατεών είπε, στην πραγματικότητα: «Μην ανησυχείτε. Δεν θα σας βλάψω – δεν είμαι κουνάβι· είμαι απλώς μία αθώα, ασπρόμαυρη ριγωτή ψιψίνα».
Εν συνεχεία ο Μωυσής επικαλέσθηκε τον Θεό και έλαβε τη θεία δύναμή Του. Μολονότι ο εναντίος έτρεμε και η γη εσείετο, ο Μωυσής δεν ενέδωσε. Η φωνή του ήταν βέβαιη και καθαρή. «Φύγε από εμένα, Σατανά» δήλωσε «γιατί ετούτον τον ένα Θεό μόνο θα προσκυνώ, που είναι ο Θεός τής δόξας»9.
Εντέλει, «έφυγε… από την παρουσία τού Μωυσή»10.
Αφού εμφανίσθηκε ο Κύριος και ευλόγησε τον Μωυσή για την υπακοή του, ο Κύριος είπε:
«Ευλογημένος είσαι συ, Μωυσή, επειδή… θα γίνεις δυνατότερος από πολλά νερά…
»Και να, εγώ είμαι μαζί σου, ακόμη και ώς το τέλος των ημερών σου»11.
Η αντίσταση του Μωυσή στον εναντίο είναι ένα ζωηρό και διαφωτιστικό παράδειγμα για τον καθέναν μας, σε όποιο στάδιο κι αν βρισκόμαστε στη ζωή. Είναι ένα δυνατό μήνυμα για σας προσωπικώς – να γνωρίζετε τι να κάνετε, όταν προσπαθεί να σας παραπλανήσει. Σαν τον Μωυσή κι εσείς έχετε ευλογηθεί με τη δωρεά της επουράνιας βοήθειας.
Εντολές και ευλογίες
Πώς θα μπορούσατε να βρείτε αυτήν την επουράνια βοήθεια, όπως ο Μωυσής, και να μην παραπλανηθείτε ή να ενδώσετε στον πειρασμό; Ένας καθαρός δίαυλος για θεία βοήθεια επιβεβαιώθηκε εκ νέου σε αυτήν τη θεϊκή νομή από τον Ίδιο τον Κύριο, όταν δήλωσε: «Επομένως, εγώ ο Κύριος, ξέροντας τον όλεθρο που πρόκειται να έλθει επάνω στους κατοίκους της γης, κάλεσα το δούλο μου Τζόζεφ Σμιθ τον νεότερο, και του μίλησα από τους ουρανούς, και του έδωσα εντολές»12. Χρησιμοποιώντας απλούστερα λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Κύριος, ο οποίος γνωρίζει «το τέλος από την αρχή»,13 γνωρίζει τις μοναδικές δυσκολίες της εποχής μας. Συνεπώς, έχει παράσχει έναν τρόπο να ανθιστάμεθα στις δυσκολίες και τους πειρασμούς, πολλοί εκ των οποίων έρχονται ως άμεσο αποτέλεσμα των δολίων επιρροών του εναντίου και των επιθέσεών του.
Ο δρόμος είναι απλός. Μέσω των υπηρετών Του, ο Θεός μιλά σε εμάς, τα τέκνα Του και μας δίδει εντολές. Θα μπορούσαμε να επαναδιατυπώσουμε το εδάφιο που μόλις παρέθεσα και να πούμε: «Εγώ ο Κύριος… κάλεσα το δούλο μου [Πρόεδρο Ράσσελ Νέλσον] και του μίλησα από τους ουρανούς, και του έδωσα εντολές». Δεν είναι μία ένδοξη αλήθεια;
Δίδω επίσημη μαρτυρία ότι ο Κύριος μίλησε τω όντι στον Τζόζεφ Σμιθ από τους ουρανούς, αρχίζοντας με το μέγα Πρώτο Όραμα. Μιλά επίσης στον Πρόεδρο Νέλσον στην εποχή μας. Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Θεός επικοινωνούσε με προφήτες τις περασμένες εποχές και τους έδιδε εντολές σχεδιασμένες να οδηγούν τα τέκνα Του σε ευτυχία σε αυτήν τη ζωή και δόξα στην επόμενη.
Ο Θεός συνεχίζει να δίδει εντολές στον ζώντα μας προφήτη σήμερα. Παραδείγματα υπάρχουν εν αφθονία – μία πιο επικεντρωμένη στο σπίτι, με την υποστήριξη από την Εκκλησία ισορροπία στην εκπαίδευση του Ευαγγελίου· η αντικατάσταση της οικογενειακής διδασκαλίας και επίσκεψης διδασκαλισσών από την τέλεση διακονίας· προσαρμογές στις διαδικασίες και διατάξεις ναού· και το νέο πρόγραμμα Παιδιά και Νέοι. Θαυμάζω την καλοσύνη και τη συμπόνια ενός στοργικού Επουράνιου Πατέρα και του Υιού Του, Ιησού Χριστού, ο οποίος αποκατέστησε την Εκκλησία του Σωτήρος στη γη για άλλη μια φορά και έχει καλέσει έναν προφήτη στην εποχή μας. Η Αποκατάσταση του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού αντισταθμίζει τους χαλεπούς καιρούς με την πληρότητα των καιρών.
Η κακία ποτέ δεν αποτέλεσε ευδαιμονία.
Η υπακοή στις εντολές, δοθείσες στον προφήτη μας, είναι το κλειδί όχι μόνον για να αποφεύγουμε την επιρροή του απατεώνος, αλλά επίσης για να βιώσουμε διαρκή χαρά και ευδαιμονία. Αυτή η θεία συνταγή είναι μάλλον απλή: η χρηστότητα ή η υπακοή στις εντολές φέρνει ευλογίες και οι ευλογίες φέρνουν ευτυχία ή χαρά στη ζωή μας.
Ωστόσο, με τον ίδιο τρόπο που ο εναντίος προσπάθησε να παραπλανήσει τον Μωυσή, επιζητεί να σας ξεγελάσει. Πάντοτε προσποιείτο ότι είναι κάτι που δεν είναι. Πάντα αποπειράται να αποκρύπτει ποιος είναι αληθινά. Ισχυρίζεται ότι η υπακοή θα κάνει τη ζωή σας δυστυχισμένη και ότι θα σας κλέψει την ευτυχία.
Μπορείτε να σκεφθείτε κάποιο από τα τεχνάσματά του να παραπλανά; Για παράδειγμα, μεταμφιέζει τις καταστρεπτικές συνέπειες από τα ναρκωτικά και τις χημικές ουσίες ή το ποτό και αντ’ αυτού προτείνει ότι θα φέρει ευχαρίστηση. Μας εμβυθίζει στα διάφορα αρνητικά στοιχεία που μπορούν να υπάρχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένων συγκρίσεων που καταβάλλουν και εξιδανικευμένη πραγματικότητα. Επιπροσθέτως, μεταμφιέζει άλλο σκοτεινό, βλαβερό περιεχόμενο που βρίσκεται διαδικτυακά, όπως η πορνογραφία, κατάφωρες επιθέσεις σε άλλους μέσω του διαδικτυακού εκφοβισμού και σπέρνοντας παραπληροφόρηση για να προκαλεί αμφιβολία και φόβο στην καρδιά και τον νου μας. Με πανουργία ψιθυρίζει: «Ακολουθήστε με απλώς και ασφαλώς θα είστε ευτυχισμένοι».
Τα λόγια που εγράφησαν πριν από τόσους πολλούς αιώνες από έναν προφήτη του Βιβλίου του Μόρμον ισχύουν ιδίως για την εποχή μας: «Η κακία ποτέ δεν αποτέλεσε ευδαιμονία»14. Είθε να αναγνωρίζουμε τις παραπλανήσεις του Σατανά γι’ αυτό που είναι. Είθε να ανθιστάμεθα και να αναγνωρίζουμε τα ψεύδη και τις επιρροές εκείνου που επιζητεί να καταστρέψει την ψυχή μας και να μας κλέψει την παρούσα χαρά και τη μέλλουσα δόξα μας.
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές μου, πρέπει να συνεχίσουμε να είμαστε πιστοί και σε επαγρύπνηση, διότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διακρίνουμε την αλήθεια και να ακούσουμε τη φωνή του Κυρίου μέσω των υπηρετών Του. «Γιατί το Πνεύμα λέει την αλήθεια και δεν ψεύδεται. Αυτά φανερώνονται σε μας απλά, για τη σωτηρία των ψυχών μας… Γιατί ο Θεός μίλησε επίσης γι’ αυτά σε προφήτες της αρχαίας εποχής»15. Είμαστε οι Άγιοι του Παντοδύναμου Θεού, η ελπίδα του Ισραήλ! Θα κλονισθούμε; «Θα οπισθοχωρήσουμε ή θα αποφύγουμε τη μάχη; Όχι!… Στην εντολή του Θεού, με ψυχή, καρδιά και χέρι, πιστοί και αληθινοί θα στεκόμαστε πάντα»16.
Δίδω τη μαρτυρία μου για τον Άγιο του Ισραήλ – δηλαδή το όνομα του Ιησού Χριστού. Καταθέτω μαρτυρία για την ακατάλυτη αγάπη, αλήθεια και χαρά Του που είναι δυνατές από την άπειρη και αιώνια θυσία Του. Καθώς υπακούμε στις εντολές Του, θα οδηγούμεθα πάντοτε στη σωστή οδό και δεν θα παραπλανηθούμε. Στο ιερό όνομα του Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού, αμήν.