Niniejsza lekcja dotyczy dalszej części listu Józefa Smitha skierowanego do świętych, który powstał na początku września 1842 roku. W tej części listu Prorok nauczał o zbawieniu żyjących i umarłych. Zachęcał świętych, aby byli wierni w wykonywaniu pracy za zmarłych oraz wyraził radość z Przywrócenia ewangelii.
Józef Smith naucza o zbawieniu żyjących i umarłych
Obraz
chrzcielnica w świątyni
Pokaż ilustrację przedstawiającą chrzcielnicę w świątyni (na przykład: „Chrzcielnica w świątyni”, Album: Ewangelia w malarstwie [2009], nr 121; zob także stronę internetową: LDS.org). Niech uczniowie wyobrażą sobie, że udają się do świątyni podczas jednego z dni otwartych ze swoim przyjacielem, który jest spoza Kościoła. Po przejściu obok chrzcielnicy ów przyjaciel zadaje pytanie: „Dlaczego musisz być zanurzony w wodzie podczas chrztu?”. Pyta również: „Dlaczego dokonujecie chrztów za osoby zmarłe?”.
Przypomnij uczniom, że gdy Józef Smith ukrywał się przed tymi, którzy bezprawnie próbowali go aresztować, napisał do świętych list. W liście tym nauczał o chrzcie za zmarłych. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 128:12–13. Pozostali nich śledzą tekst i odszukają nauki Józefa Smitha na temat symboliki chrztu.
W jaki sposób możecie użyć nauk z wersetów 12–13, aby pomóc komuś zrozumieć, dlaczego chrzest ma być dokonywany poprzez zanurzenie w wodzie?
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos wersetu: Nauki i Przymierza 128:15. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, dlaczego dokonujemy chrztów za zmarłych.
Dlaczego, według tego wersetu, nasi przodkowie potrzebują nas, abyśmy dostąpili chrztu w ich imieniu? (Możesz zwrócić uwagę uczniów na słowa „oni nie mogą być udoskonaleni bez nas”. Pomóż uczniom rozpoznać następującą doktrynę: Nasi przodkowie, którzy zmarli nie poznawszy ewangelii, nie mogą być udoskonaleni, aż nie zostaną wykonane za nich niezbędne do zbawienia obrzędy ewangelii).
Jeśli uczniowie mają problem z udzieleniem odpowiedzi na to pytanie, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź:
„Wasi zmarli przodkowie żyją w miejscu zwanym ‘świat duchów’. Mają tam możliwość usłyszenia i przyjęcia ewangelii Jezusa Chrystusa. Jednakże nie mogą otrzymać obrzędów ewangelii za siebie samych i nie mogą być udoskonaleni, aż inni ludzie nie wykonają za nich tych obrzędów.
Waszym przywilejem i obowiązkiem jest ofiarować swoim przodkom ten dar poprzez zidentyfikowanie ich danych oraz upewnienie się, że w ich imieniu są dokonane obrzędy w świątyni. Do nich należy wybór czy zaakceptują pracę, która została za nich wykonana” (Member’s Guide to Temple and Family History Work [2009], str. 2).
Co, waszym zdaniem, czują przodkowie, kiedy wykonujecie za nich tę pracę?
Jaki, zgodnie z wersetem 15., jest inny powód wykonywania chrztów za zmarłych? (Kiedy uczniowie udzielą odpowiedzi, zapisz na tablicy następującą doktrynę: Zbawienie naszych zmarłych przodków jest niezbędne i zasadnicze dla naszego zbawienia).
Jak myślicie, dlaczego „ich zbawienie jest niezbędne i zasadnicze dla naszego zbawienia”? (Kiedy uczniowie omówią odpowiedź na to pytanie, powiedz im, że dowiedzą się więcej na temat tej doktryny podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 128).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 128:16–17. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają w Biblii zapisy proroków, którzy mówili o chrzcie za zmarłych. Poproś, aby opowiedzieli, co znaleźli.
W jakim sensie te fragmenty z Biblii pomogą przyjacielowi, który nie jest członkiem Kościoła?
Pokaż łańcuch z kilkoma ogniwami lub narysuj go na tablicy.
Obraz
łańcuch
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 128:18. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, jak ogniwa łańcucha odnoszą się do nauk Józefa Smitha na temat chrztu za zmarłych. (Możesz przypomnieć uczniom, że dyspensacja, to okres czasu, w którym Pan objawia Swoje doktryny, obrzędy i kapłaństwo. Możesz także wyjaśnić, że w tym wersecie słowo dzieci odnosi się do nas, a słowo ojcowie odnosi się do naszych przodków).
Jak ogniwa łańcucha wiążą się z naukami Józefa Smitha na temat chrztu za zmarłych? (Uczniowie powinni rozpoznać następującą prawdę: Chrzest za zmarłych pomaga połączyć nas na wieczność z naszymi przodkami. Wyjaśnij, że oprócz chrztu również inne obrzędy zbawienia — jak konfirmacja czy ustanowienie do Kapłaństwa Melchizedeka [dla mężczyzn], obdarowanie świątynne i obrzęd zapieczętowania — są niezbędne do zabezpieczenia ogniwa łączącego nas z przodkami).
Aby pomóc uczniom lepiej zrozumieć doktryny i zasady rozpoznane we fragmencie: Nauki i Przymierza 128:12–18, poproś jednego z nich, aby przeczytał na głos następującą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha:
Obraz
Prezydent Joseph Fielding Smith
„Musi istnieć organizacja rodzinna składająca się z poszczególnych jednostek — rodzin — której doskonały charakter opiera się na tym, że każde pokolenie jest połączone ogniwem z tym, które je poprzedza. Ostatecznie więc będziemy jedną wielką rodziną, na której czele będzie stał Adam, archanioł Michał, przewodząc swojemu potomstwu” (Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy [1954–1956], 2:175).
Wskaż, że według wersetu 18. ziemia będzie obrzucona klątwą, o ile pokolenia ojców i dzieci nie zostaną ze sobą połączone. Aby pomóc uczniom zrozumieć tę doktrynę, przeczytaj poniższą wypowiedź Prezydenta Josepha Fieldinga Smitha:
Obraz
Prezydent Joseph Fielding Smith
„Gdyby nie było ogniwa łączącego ojców i dzieci — którym jest praca za zmarłych — wówczas wszyscy zostalibyśmy odrzuceni, całe dzieło Boże okazałoby się daremne i obróciłoby się wniwecz” (Doctrines of Salvation, 2:122).
Józef Smith wyraża radość z Przywrócenia ewangelii i zachęca świętych, aby byli wierni w wykonywaniu pracy w celu zbawienia zmarłych
Poproś uczniów, aby zastanowili się, kiedy cieszyli się z usłyszenia naprawdę dobrej nowiny. Niech kilku uczniów podzieli się swoimi doświadczeniami. Następnie zapytaj, czy chcieli podzielić się tą nowiną z bliźnimi i dlaczego.
Wyjaśnij, że synonimem słowa nowina jest wieść. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 128:19. Poproś uczniów, aby odszukali, jakie, według Józefa Smitha, otrzymaliśmy wieści.
Jaką „radosną nowinę” usłyszeliśmy? (Ewangelię Jezusa Chrystusa).
W jakim sensie ewangelia Jezusa Chrystusa jest głosem radości zarówno dla żyjących, jak i dla zmarłych?
Wyjaśnij, że Józef Smith wymienił niektóre ze swoich doświadczeń, jakie miał z udziałem niebiańskich posłanników podczas przywrócenia ewangelii. Poproś uczniów, aby przejrzeli fragment: Nauki i Przymierza 128:20 i wskazali opisane doświadczenia oraz posłanników. Możesz zaproponować, aby zaznaczyli to, co odnajdą. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dowiedzieli. Kiedy podzielą się tym, co odkryli, podsumuj ich odpowiedzi, zapisując na tablicy następującą doktrynę: Klucze, moce i upoważnienie poprzednich dyspensacji zostały przywrócone w dyspensacji pełni czasów.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos następującej wypowiedzi Prezydenta Johna Taylora:
Obraz
Prezydent John Taylor
„Zasady, które umożliwiły [Józefowi Smithowi] komunikację z Panem i Bogiem Ojcem, umożliwiły mu także kontakt ze starożytnymi apostołami i prorokami, takimi jak: Abraham, Izaak, Jakub, Noe, Adam, Set, Enoch oraz apostołami z tego kontynentu, jak również z tymi, którzy żyli na kontynencie azjatyckim. Zdawało się, jakby znał tych ludzi, jak my znamy jeden drugiego. Dlaczego? Ponieważ jego zadaniem było rozpoczęcie dyspensacji, która została nazwana dyspensacją pełni czasów, o czym wiedzieli starożytni słudzy Boga” (The Gospel Kingdom [1987], str. 353).
Co dla was oznacza wiedza o tym, że ewangelia została przywrócona na ziemię poprzez niebiańskich posłańców?
Wyjaśnij, że we fragmencie: Nauki i Przymierza 128:22–23 Józef Smith wyraził radość, jaką odczuwał z powodu przywrócenia kluczy kapłańskich i możliwości, jaka została dana świętym, by pomogli w odkupieniu zmarłych. Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos tych wersetów. Poproś pozostałych, aby śledzili tekst i wyszukali zwrotów, które mają dla nich szczególne znaczenie (Możesz im zaproponować zaznaczenie tych wyrażeń). Następnie poproś uczniów o przeczytanie tych wyrażeń oraz wyjaśnienie, dlaczego są one dla nich znaczące.
Poproś jednego z uczniów, aby po cichu przeczytał fragment: Nauki i Przymierza 128:24, a pozostali niech wyszukają, co Bóg nakazał świętym. Poproś, aby opowiedzieli, co znaleźli.
Jaki dar sprawiedliwości, zgodnie z tym wersetem, mamy ofiarować Panu? (Księgę zawierającą kroniki naszych zmarłych).
Co możemy zrobić, aby być współautorem tej „księgi”? Które nauki z wersetu 24. dotyczą uczestnictwa w badaniach nad historią rodziny oraz w pracy świątynnej? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy wykonujemy pracę nad historią rodziny i wykonujemy obrzędy świątynne za naszych przodków, ofiarowujemy Panu dar sprawiedliwości. Zapisz tę zasadę na tablicy).
Poproś jednego z uczniów, aby na głos przeczytał poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów. Pozostali niech wsłuchają się w to, jaką rolę odgrywają w zbawieniu zmarłych:
Obraz
Starszy David A. Bednar
„Wielu z was może myśleć, że praca nad historią rodziny ma być wykonywana głównie przez osoby starsze. Ja jednak nie wiem nic o tym, żeby z pism świętych lub wytycznych ogłaszanych przez przywódców Kościoła wynikało, by [na tę ważną służbę były nałożone ograniczenia] […].
To nie przypadek, że […] narzędzia pojawiły się w czasach, kiedy młodzi ludzie są tak zaznajomieni z najróżniejszymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi […]. Umiejętności i talent widoczne u wielu młodych ludzi są przygotowaniem na to, aby przyłączyli się do dzieła zbawienia.
[…]. Zachęcam was, abyście wyszukiwali i poznawali swoich przodków oraz przygotowywali się do wykonywania chrztów w zastępstwie za waszych zmarłych krewnych w domu Pana […]. Namawiam was, abyście pomagali innym ludziom poznawać historie ich rodzin” („Serca dzieci się zwrócą”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 26).
W jaki sposób możecie uczestniczyć w pracy nad historią rodziny oraz pracy świątynnej?
Kiedy złożyliście ofiarę poprzez pracę nad historią rodziny i pracę świątynną? W jaki sposób zostaliście za to pobłogosławieni?
Podziel się swoim świadectwem o błogosławieństwach, jakie otrzymają, kiedy będą uczestniczyć w pracy nad historią rodziny i w pracy świątynnej. Poproś ich, aby wyznaczyli cele, które pomogą im badać historię rodziny oraz wykonywać pracę świątynną.
Komentarz i tło historyczne
Nauki i Przymierza 128:15. „Oni nie mogą być udoskonaleni bez nas — ani my nie możemy być udoskonaleni bez naszych umarłych”
Prorok Józef Smith ostrzegł:
Obraz
Prorok Józef Smith
„Ci święci, którzy zaniedbują [doktrynę zbawienia zmarłych] względem swych zmarłych krewnych, czynią to, ryzykując własne zbawienie” [Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], str. 471–472].
Nauki i Przymierza 128:15. Błogosławieństwa związane z wykonywaniem pracy nad historią rodziny oraz pracą świątynną
Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Czy wy, młodzi ludzie, pragniecie znaleźć pewny sposób na eliminację wpływu przeciwnika z waszego życia? Zagłębcie się w poszukiwania własnych przodków, przygotujcie ich imiona i nazwiska na otrzymanie świętych obrzędów zastępczych dostępnych w świątyni, a następnie udajcie się do świątyni, aby w ich zastępstwie przyjąć obrzędy chrztu oraz nadania daru Ducha Świętego […]. Gdy dorośniecie, będziecie mogli również uczestniczyć w otrzymaniu innych obrzędów. Nie wyobrażam sobie lepszej obrony przed wpływem przeciwnika w waszym życiu” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 94).
Wyrażenie „naszych zmarłych” w wersecie: Nauki i Przymierza 128:24 wskazuje na nasz obowiązek wykonywania badań nad historią rodziny oraz dokonywania obrzędów świątynnych za własnych przodków. Starszy Richard G. Scott wyjaśnił:
Obraz
Starszy Richard G. Scott
„Praca świątynna i praca nad historią rodziny to jedno zadanie podzielone na dwie części […].
Prezydent Howard W. Hunter nauczał:
‘Musimy wykonać kapłańską pracę obrzędów świątynnych niezbędną dla naszego własnego wywyższenia, a następnie musimy wykonać niezbędną pracę za tych, którzy nie mieli możliwości przyjęcia ewangelii za życia. Wykonanie pracy w zastępstwie za zmarłych składa się z dwóch części: część pierwsza to ustalenie, kim byli nasi przodkowie poprzez badanie historii rodziny; część druga to wykonanie obrzędów świątynnych, aby zapewnić im te same możliwości, które dane są żywym […].
Przekonałem się, że osoby, które prowadzą badania nad historią rodziny, a następnie dokonują obrzędów świątynnych za tych, których imiona sami znaleźli, zaznają dodatkowej radości płynącej z otrzymania obu części tego błogosławieństwa’ [„A Temple-Motivated People”, Ensign, luty 1995, str. 4–5].
Ojciec w Niebie pragnie, aby każdy z nas otrzymał obie części błogosławieństwa tej kluczowej pracy zastępczej […].
Wszelka praca, jaką wykonujecie w świątyni, to dobrze spędzony czas, ale przyjmowanie obrzędów w imieniu własnych przodków uczyni czas spędzony w świątyni świętszym i umożliwi otrzymanie wspanialszych błogosławieństw. Pierwsze Prezydium oświadczyło: ‘Naszym szczególnym obowiązkiem jest odnalezienie i zidentyfikowanie naszych własnych przodków’ [List od Pierwszego Prezydium, 29 lutego 2012; kursywa dodana]” („Radość płynąca z odkupienia zmarłych”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 93–94).