Materiały przygotowawcze dla nauczyciela prowadzącego program samodzielnego studiowania
Streszczenie lekcji do codziennego samodzielnego studiowania
Poniższe podsumowanie wydarzeń, doktryn i zasad, z jakimi uczniowie zapoznali się podczas studiowania rozdziałów: Nauki i Przymierza 60–64 (część 14.), nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach swojej lekcji. Twoja lekcja ma koncentrować się jedynie na kilku doktrynach i zasadach. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, mając na uwadze potrzeby swoich uczniów.
Dzięki studiowaniu rad, jakich Pan udzielił starszym podróżującym z Missouri do Ohio, uczniowie dowiedzieli się, że możemy utracić świadectwo, jeśli nie będziemy się nim dzielić. Odkryli też, że Pan ma wszelką moc, może nas zachować i że mamy polegać na własnym osądzie i wskazówkach danych przez Ducha, kiedy podejmujemy decyzje.
Podczas studiowania rozdziału: Nauki i Przymierza 63 uczniowie dowiedzieli się, że Pan napomina tych, którzy nie przestrzegają Jego przykazań i pociesza tych, którzy są wierni. Uczniowie dowiedzieli się, że wiara nie przychodzi przez znaki, ale że znaki przychodzą dzięki wierze, zgodnie z wolą Boga. Rozpoznali też następujące prawdy: kiedy pożądliwie patrzymy na innych ludzi, nie mamy Ducha, lecz zaprzeczamy wierze; jeśli będziemy wierni i wytrwamy, to wówczas przemożemy świat; imię Jezusa Chrystusa jest święte i należy je wypowiadać z rozwagą.
Kiedy uczniowie studiowali słowa Pana skierowane do członków Kościoła, którzy zgrzeszyli, dowiedzieli się, że Pan jest pełen współczucia, wybacza i jest miłosierny. Dowiedzieli się też, że kiedy nie wybaczamy innym ludziom, jesteśmy potępieni przed Panem.
W czasie tej lekcji uczniowie dowiedzieli się o tym, że Pan wymagał od świętych ofiary, kiedy zaczęli budować Syjon. Lekcja ta podkreśla następujące prawdy: jeśli będziemy wypełniać boską wolę wobec nas, nie będziemy kuszeni ponad naszą wytrzymałość; jesteśmy błogosławieni, kiedy jesteśmy posłuszni Panu i dokonujemy poświęceń, jakich od nas wymaga; jeśli będziemy gorliwie czynić dobro, będziemy mogli osiągnąć wielkie rzeczy; mamy być posłuszni Panu z całego serca i z ochotnym umysłem.
Wprowadzenie
Latem 1831 roku Prorok Józef Smith nadzorował poświęcenie ziemi, na której święci mieli zbudować Syjon w Independence w stanie Missouri. Pod nieobecność Proroka niektórzy członkowie Kościoła w Ohio odwrócili się od przykazań Pana i zaczęli popełniać poważne grzechy. Lekcja ta koncentruje się na przykazaniach, na jakie Pan zwrócił uwagę po powrocie Józefa Smitha do Ohio — łącznie z przykazaniami dotyczącymi unikania pożądliwości i wybaczania innym ludziom.
Pan ostrzega świętych przed konsekwencjami niegodziwego zachowania i buntu
Zapisz na tablicy następujące pytanie: Jak sądzicie, dlaczego ważne jest, abyśmy jako członkowie Kościoła Jezusa Chrystusa żyli zgodnie z naszymi wierzeniami? Poproś uczniów o podzielenie się swoimi odpowiedziami z resztą klasy.
Wyjaśnij, że latem 1831 roku, kiedy Józef Smith i inni przywódcy Kościoła byli w Missouri, żeby poświęcić tę ziemię dla głoszenia ewangelii oraz miejsce pod budowę świątyni w Syjonie, niektórzy członkowie Kościoła zaczęli w sekrecie popełniać poważne grzechy. Po powrocie do Ohio Prorok otrzymał objawienie, które jest obecnie zapisane w rozdziale: Nauki i Przymierza 63.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 63:1. Reszta klasy niech śledzi tekst i dowie się, w jaki sposób Pan zwrócił się w tym wersecie do członków Kościoła. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Jaka jest różnica między nazywaniem się ludem Pana a byciem ludem Pana? (Kiedy uczniowie będą odpowiadać na to pytanie, możesz zwrócić uwagę, że wielu świętych robiło więcej, niż tylko nazywało siebie ludem Pana. Pozostali wierni).
Poproś uczniów, aby jeszcze raz przejrzeli werset 1. i poszukali, co Pan przykazał tym, którzy nazywają się Jego ludem.
Co, zgodnie z wolą Pana, powinniśmy robić jako Jego lud? (Podsumuj odpowiedzi uczniów, pisząc na tablicy następującą zasadę: Jako lud Pana mamy otworzyć swe serca i słuchać Jego słów i woli odnośnie do nas).
Jak myślicie, co to znaczy, że mamy otworzyć swe serca?
W jaki sposób otwarcie serca przygotowuje nas na to, abyśmy usłyszeli głos Pana?
Co wam pomaga otworzyć wasze serca?
Podsumuj wersety: Nauki i Przymierza 63:2–21, wyjaśniając, że Pan napomniał tych, którzy nie wierzyli, a pragnęli znaków oraz popełniali cudzołóstwo i inne poważne grzechy. Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 63:16. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odszukają ostrzeżenia, jakie dał Pan.
Co to znaczy patrzeć na kogoś pożądliwie? (Słowo pożądliwość oznacza, że ma się „nieproporcjonalnie silne pragnienie w stosunku do czegoś” lub kogoś [Guide to the Scriptures, „Lust”, strona internetowa: scriptures.lds.org]. Patrzeć na kogoś pożądliwie („spozierać, aby pożądać”) oznacza patrzeć na czyjeś ciało w niestosowny sposób lub w sposób wyzwalający pożądanie seksualne. Obejmuje to również oglądanie pornografii).
Jaką zasadę dostrzegacie w ostrzeżeniu Pana w wersecie 16.? (Uczniowie mogą użyć różnych słów, ale powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy pożądliwie patrzymy na innych ludzi, nie mamy Ducha, lecz zaprzeczamy wierze. Możesz zaproponować uczniom, aby zaznaczyli tę zasadę w swoich pismach świętych).
Jak sądzicie, dlaczego pożądliwe myślenie o drugiej osobie sprawia, że człowiek traci Ducha?
Co możemy zrobić, aby pokonać pokusę pożądliwego pragnienia innych osób?
Podczas rozmowy o tym, jak unikać pożądliwości, możesz dać każdemu uczniowi kopię poniższej rady udzielonej przez Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów. Poproś kilkoro uczniów, aby po kolei czytali na głos po jednym akapicie. Po przeczytaniu każdego akapitu poproś klasę o wyjaśnienie, w jaki sposób ta rada może pomóc nam w przezwyciężeniu pokusy pożądania.
Starszy Jeffrey R. Holland nauczał:
Obraz
Starszy Jeffrey R. Holland
„Przede wszystkim zacznijcie od odseparowania się od ludzi, przedmiotów i sytuacji, które mogą wam zaszkodzić […].
Jeśli jakiś program w telewizji jest nieprzyzwoity, wyłączcie go. Jeśli film jest lubieżny, wyjdźcie. Jeśli zaczyna się rozwijać niewłaściwy związek, zakończcie go. Wiele z tych rzeczy może przynajmniej z początku nie być z gruntu złe, lecz mogą zaćmiewać nasz osąd, przytępiać naszą duchowość i prowadzić do czegoś, co mogłoby być złe.
Zastąpcie pożądliwe myśli obrazami pełnymi nadziei i radosnymi wspomnieniami, myślcie o twarzach osób, które was kochają i które byłyby zdruzgotane, gdybyście je zawiedli […]. Dołóżcie starań, by wszelkie wasze myśli miały dostęp do waszego serca jedynie za zaproszeniem.
Dbajcie o Ducha Pana i przebywajcie tam, gdzie On. Upewnijcie się, że wśród tych miejsc jest wasz dom czy mieszkanie, decydując, jakie dzieła sztuki, muzykę i literaturę tam gromadzicie” („Nie dam miejsca wrogowi mojej duszy”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 45, 46).
Zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby podzielić się świadectwem o tym, jak był błogosławiony za swoje wysiłki związane z życiem zgodnie z prawem czystości moralnej.
Pan daje Swym sługom przykazanie, aby sobie wzajemnie wybaczali
Przypomnij uczniom o zadaniu z dnia 3. z tej części, kiedy to starali się nauczyć na pamięć wersetów: Nauki i Przymierza 64:9–11, które stanowią fragment do opanowania z pism świętych. Poproś klasę o wspólne wyrecytowanie tych wersetów. (Uczniowie mogą zaglądać do pism świętych, jeśli potrzebują pomocy). Zapytaj, czy któryś z uczniów chciałby sam wyrecytować ten werset przed klasą. Napisz na tablicy następujące przykazanie: Pan nakazuje nam wybaczać wszystkim ludziom.
Jak sądzicie, dlaczego ważne jest, abyśmy wybaczali wszystkim ludziom niezależnie od tego, czy przeproszą za swoje złe uczynki?
W jaki sposób pomocne jest pozostawienie osądu nad tymi, którzy wobec nas zawinili, w rękach Boga?
W jakiej sytuacji czuliście, że jesteście błogosławieni za przebaczenie komuś?
Zwróć uwagę, że czasami jesteśmy gotowi wybaczyć innym ludziom, ale mamy problemy z wybaczeniem sobie samym.
Dlaczego musimy przebaczyć również sobie samym?
Zwróć uwagę uczniów na pierwszą zasadę, którą zapisaliście na tablicy na początku lekcji: Jako lud Pana mamy otworzyć swe serca i słuchać Jego słów i woli odnośnie do nas. Poproś uczniów, aby zastanowili się, czy ich serca były otwarte na podszepty i natchnienie Ducha podczas dzisiejszego studiowania pism świętych. Zachęć ich, żeby postępowali w zgodzie z podszeptami i wskazówkami, jakie otrzymują od Pana i złóż świadectwo, że kiedy będą to robić, będą ludem Pana.
Aby przygotować uczniów do przestudiowania materiału w przyszłym tygodniu, możesz zachęcić ich, aby zastanowili się nad następującymi kwestiami: Co to znaczy, że kamień ma się toczyć, aż wypełni ziemię? Jak dobrze zna Pan każdego z nas? Dlaczego rodzice czują silne zobowiązanie, by nauczać dzieci ewangelii? Jakie są konsekwencje tego, że rodzice tego nie robią? Powiedz uczniom, że podczas studiowania pism świętych w tym tygodniu poznają odpowiedzi na te pytania.