សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយ
គ្រាដ៏ល្អបំផុតដើម្បី ដាំដើមឈើ
នៅក្នុងសាសនារ៉ូមកាលពីបុរាណ ជេនណុស គឺជាព្រះនៃការចាប់ផ្ដើម ។ ជារឿយៗទ្រង់ត្រូវបានបរិយាយថាមានព្រះភ័ក្រពីរ—ព្រះភ័ក្រមួយមើលទៅអតីតកាល ព្រះភ័ក្រមួយទៀតមើលឆ្ពោះទៅរកអនាគត ។ មានភាសាខ្លះបានដាក់ឈ្មោះខែមករាតាមឈ្មោះរបស់ទ្រង់ ដោយសារដើមឆ្នាំគឺជាគ្រាមួយសម្រាប់ការគិតក៏ដូចជាការរៀបចំផែនការផងដែរ ។
រាប់ពាន់ឆ្នាំក្រោយមក មានវប្បធម៌ជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោកបានអនុវត្តនូវប្រពៃណីមួយនៃការធ្វើការតាំងចិត្តនានាសម្រាប់ឆ្នាំថ្មី ។ ពិតណាស់ ការធ្វើការតាំងចិត្តជារឿងងាយស្រួលទេ—ប៉ុន្តែរក្សាការតាំងចិត្តនោះគឺជារឿងមួយដែលផ្ទុយស្រឡះ ។
បុរសម្នាក់ដែលបានសរសេរបញ្ជីមួយយ៉ាងវែងស្ដីពីការតាំងចិត្តសម្រាប់ឆ្នាំថ្មីមានអារម្មណ៍ល្អពីការរីកចម្រើនរបស់ខ្លួន ។ គាត់បានគិតក្នុងចិត្តថា « មកដល់ពេលនេះ ខ្ញុំបានប្រកាន់ខ្ជាប់នឹង របបអាហាររបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំពុំឆាប់ខឹង ខ្ញុំបានធ្វើតាមគម្រោងថវិការបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំពុំបានត្អូញត្អែរម្ដងណាឡើយពីឆ្កែរបស់អ្នកជិតខាងខ្ញុំ ។ ប៉ុន្តែថ្ងៃនេះជាថ្ងៃទី 2 ខែ មករា ហើយនាឡិកាបានរោទិ៍ឡើង ជាពេលដែលខ្ញុំត្រូវក្រោកពីដេក ។ វាត្រូវការអព្ភូតហេតុមួយដើម្បីខ្ញុំបន្តធ្វើតាមការតាំងចិត្តរបស់ខ្ញុំ » ។
ការចាប់ផ្ដើមម្ដងទៀត
មានអ្វីមួយដែលពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមយ៉ាងអស្ចារ្យចំពោះការចាប់ផ្ដើមថ្មីមួយនោះ ។ ខ្ញុំសូមសន្មតថា នៅពេលខ្លះយើងទាំងអស់គ្នាចង់ចាប់ផ្ដើមម្ដងទៀតដោយគ្មានកំហុស ។
ខ្ញុំចូលចិត្តមានកុំព្យូទ័រថ្មីមួយដែលមានថាសរឹងគឺទទេរស្អាត ។ មានគ្រាមួយវាដំណើរការយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ ។ ប៉ុន្តែពេលវេលាចេះតែកន្លងផុតទៅ ហើយនៅពេលមានកម្មវិធីកាន់តែច្រើនត្រូវបានដាក់ដំឡើង ( ដោយចេតនាខ្លះ អចេតនាខ្លះ ) នោះនៅទីបំផុតកុំព្យូទ័រនោះបានចាប់ផ្ដើមគាំង ហើយកិច្ចការទាំងឡាយដែលធ្លាប់តែធ្វើយ៉ាងលឿន ហើយល្អ បានក្លាយទៅជាយឺត ។ ពេលខ្លះ វាអត់ដំណើរការទាល់តែសោះ ។ សូម្បីតែធ្វើឲ្យដំណើរការក៏ពិបាក ដោយសារថាសរឹងនោះបានពង្រាយដោយភាពច្របូលច្របល់ផ្សេងៗ និងកំទេចអេឡិចត្រូនិក ។ មានពេលខ្លះវិធីតែមួយគត់គឺត្រូវ លុបថាសរឹងនោះចេញ ហើយចាប់ផ្ដើមសារជាថ្មី ។
ដូចគ្នានេះដែរ មនុស្សអាចត្រូវបានពោរពេញដោយភាពភ័យខ្លាច ភាពសង្ស័យ និងកំហុសដ៏ធំ ។ កំហុសទាំងឡាយដែលយើងធ្វើ ( ទាំងចេតនា និងអចេតនា ) អាចដាក់បន្ទុកលើយើងរហូតដល់វាធ្វើឲ្យយើងមានការលំបាកធ្វើចំពោះអ្វីដែលយើងគួរធ្វើ ។
នៅក្នុងករណីនៃអំពើបាប មានដំណើរការលុបបំបាត់មួយដ៏អស្ចារ្យហៅថាការប្រែចិត្តដែលអនុញ្ញាតឲ្យយើងសម្អាតបន្ទុកនៅក្នុងខ្លួនរបស់ខ្លួនដែលធ្វើឲ្យដួងចិត្តរបស់យើងមានទុក្ខព្រួយ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនដ៏អស្ចារ្យ ហើយពេញដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដំណឹងល្អបង្ហាញផ្លូវយើងឲ្យសម្អាតស្នាមប្រឡាក់នៃអំពើបាបចេញពីព្រលឹងរបស់យើង ហើយប្រែក្លាយជាមនុស្សថ្មី បរិសុទ្ធ ហើយគ្មានកំហុសដូចជាកូនក្មេងម្នាក់ ។
ប៉ុន្តែពេលខ្លះ មានរឿងផ្សេងទៀតបានរារាំង ហើយបង្អាក់យើង ដោយធ្វើឲ្យកើតឡើងនូវគំនិត និងទង្វើឥតប្រយោជន៍ដែលធ្វើឲ្យយើងមានការលំបាកដើម្បីចាប់ផ្ដើម ។
ការធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើង
ការដាក់គោលដៅគឺជាកិច្ចការមួយដ៏មានតម្លៃ ។ យើងដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌យើងមានគោលដៅច្រើន ដោយសារទ្រង់បានប្រាប់យើងថា កិច្ចការ និងសិរីល្អរបស់ទ្រង់គឺ « ដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » ( ម៉ូសេ 1:39 ) ។
គោលដៅផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងអាចឲ្យយើងធ្វើបានល្អបំផុត ។ ប៉ុន្តែ រឿងមួយដែលបំផ្លាញការខិតខំរបស់យើងនៅក្នុងការធ្វើ និងការរក្សាការតាំងចិត្តគឺការពន្យាពេល ។ ពេលខ្លះ យើងពន្យាពេលការចាប់ផ្ដើម ដោយរង់ចាំពេលត្រឹមត្រូវដើម្បីចាប់ផ្ដើម—ជាថ្ងៃដំបូងនៃឆ្នាំថ្មី នៅដើមរដូវក្ដៅ ពេលដែលយើងត្រូវបានហៅជាប៊ីស្សព ឬប្រធានសមាគមសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីកូនៗចូលសាលារៀន បន្ទាប់ពីយើងចូលនិវត្តន៍ ។
អ្នកពុំចាំបាច់ឲ្យមានការអញ្ជើញមួយពីមុនអ្នកចាប់ផ្ដើមងាកចូលទៅក្នុងទិសដៅនៃគោលដៅដ៏សុចរិតរបស់អ្នកឡើយ ។ អ្នកពុំចាំបាច់រង់ចាំការអនុញ្ញាតដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលអ្នកត្រូវបានរៀបចំឲ្យប្រែក្លាយនោះទេ ។ អ្នកពុំចាំបាច់រង់ចាំឲ្យគេអញ្ជើញដើម្បីបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រនោះទេ ។
ពេលខ្លះ យើងអាចខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាពេញមួយជីវិតរបស់យើងដើម្បីរង់ចាំឲ្យគេជ្រើសរើស ( សូមមើល គ. និង ស. 121:34–36 ) ។ ប៉ុន្តែនោះជាគំនិតមួយដែលមិនពិត ។ អ្នកត្រូវបានជ្រើសរើសរួចហើយ !
ពេលខ្លះ នៅក្នុងជិវិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំដេកមិនលក់ដោយគិតពីបញ្ហា ការព្រួយបារម្ភ ឬភាពសោកសៅផ្ទាល់ខ្លួន ។ ប៉ុន្តែមិនថាយប់នោះមានភាពងងឹតដល់កម្រិតនោះទេ ខ្ញុំតែងតែលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងនូវគំនិតនេះថា ៖ នៅពេលព្រឹកព្រះអាទិត្យនឹងរះឡើង ។
ជាមួយនឹងថ្ងៃថ្មី នោះពន្លឺនៃព្រឹកព្រលឹមថ្មីមួយបានមកដល់—ពុំមែនតែចំពោះផែនដីប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែចំពោះយើងផងដែរ ។ ហើយជាមួយនឹងថ្ងៃថ្មី នោះការចាប់ផ្ដើមថ្មីមួយបានមកដល់—ជាឱកាសដើម្បីចាប់ផ្ដើមម្ដងទៀត ។
ចុះបើយើងបរាជ័យវិញ ?
ពេលខ្លះ រឿងដែលធ្វើឲ្យយើងរារែកគឺការភ័យខ្លាច ។ យើងប្រហែលជាភ័យខ្លាចថា យើងនឹងពុំទទួលបានជោគជ័យ ថាយើងនឹងទទួលបានជោគជ័យ ថាយើងអាចនឹងត្រូវធ្វើឲ្យអាម៉ាស់មុខ ថាជោគជ័យនឹងផ្លាស់ប្ដូរយើង ឬថាវាអាចផ្លាស់ប្ដូរមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ ។
ដូច្នេះហើយយើងក៏រង់ចាំ ។ ឬបោះបង់ ។
រឿងមួយទៀតដែលយើងត្រូវចងចាំនៅពេលដាក់គោលដៅនោះគឺថា ៖ យើងអាចនឹងបរាជ័យយ៉ាងប្រាកដ—យ៉ាងហោចណាស់នៅពេលដ៏ខ្លីខាងមុខ ។ ប៉ុន្តែជាជាងបាក់ទឹកចិត្ត យើងអាចត្រូវបានផ្ដល់អំណាចឲ្យដោយសារការយល់ដឹងនេះបានដកយកសម្ពាធនៃការមានភាពល្អឥតខ្ចោះនៅពេលនេះ ។ វាទទួលស្គាល់តាំងពីដើមដំបូងមកថា នៅពេលណាមួយ យើងអាចធ្វើខុស ។ ការដឹងពីបញ្ហានេះទុកជាមុនអាចដកយកការភ្ញាក់ផ្អើល និងការបាក់ទឹកចិត្តនៃការបរាជ័យជាច្រើន ។
នៅពេលយើងចាប់ផ្ដើមគោលដៅរបស់យើងតាមរបៀបនេះ ការបរាជ័យមិនអាចកំណត់យើងបានឡើយ ។ សូមចងចាំថា ទោះជាយើងបរាជ័យនៅក្នុងការសម្រេចគោលដៅដែលប៉ងប្រាថ្នាភ្លាមៗក្ដី ក៏យើងនឹងបានធ្វើនូវការរីកចម្រើនដែលនឹងដឹកនាំទៅរកវាផងដែរ ។
ហើយនោះជាបញ្ហាសំខាន់—វាមានន័យធំធេងណាស់ ។
ទោះជាយើងអាចបរាជ័យនៅចុងបញ្ចប់ក្ដី ការបន្តធ្វើដំណើរនឹងធ្វើឲ្យយើងបានប្រសើរឡើងជាងពីមុន ។
គ្រាចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អបំផុតគឺនៅពេលនេះ
មានសុភាសិតបុរាណមួយពោលថា « គ្រាដ៏ល្អបំផុតដើម្បីដាំដើមឈើមួយគឺនៅ 20 ឆ្នាំមុន ។ គ្រាដ៏ល្អបំផុតទីពីរគឺនៅពេលនេះ » ។
មានអ្វីមួយដែលអស្ចារ្យ និងពោរពេញដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះពាក្យថានៅពេលនេះ ។ មានអ្វីមួយដែលមានអំណាចចំពោះការពិតថាប្រសិនបើយើងជ្រើសរើសសម្រេចចិត្តនៅពេលនេះ នោះយើងអាចដើរឆ្ពោះទៅមុខឥឡូវនេះភ្លាម ។
នៅពេលនេះ គឺជាគ្រាដ៏ល្អបំផុតដើម្បីចាប់ផ្ដើមក្លាយជាមនុស្សដែលយើងចង់ប្រែក្លាយ—ពុំមែនត្រឹម 20 ឆ្នាំរាប់ពីពេលនេះទៅនោះទេ ប៉ុន្តែដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចផងដែរ ។
ការបង្រៀនចេញពីសារលិខិតនេះ
ប្រធាន អុជដូហ្វ បានពន្យល់ថា នៅពេលយើងបរាជ័យនៅក្នុងការសម្រេចគោលដៅរបស់យើង « យើងអាចត្រូវបានប្រទានអំណាចឲ្យ ។… ទោះជាយើងអាចបរាជ័យនៅចុងបញ្ចប់ក្ដី ការបន្តធ្វើដំណើរនឹងធ្វើឲ្យយើងបានប្រសើរឡើងជាងពីមុន » ។សុំឲ្យសមាជិកគ្រួសារចែកចាយបទពិសោធន៍ដែលពួកគេបានរៀនពីដំណើរការនេះច្រើនជាងអ្វីដែលពួកគេរៀនពីលទ្ធផល ដូចជាការបញ្ចប់ការសិក្សា ឬការទទួលរង្វាន់មួយ ។
រូបថតពី iStockphoto/Thinkstock