Մորմոնի Գրքի պատմությունը
Ի՞նչ է տեղի ունենում Մորմոնի Գրքում: Օգտագործեք այս նկարները՝ այս հրաշալի սուրբ գրքի մարգարեների մասին սովորելու և դրա պատմություններին ծանոթանալու համար:
-
Մորմոնի Գիրքը սկսվում է Լեքի անունով մարգարեի մասին պատմությամբ: Նա զգուշացնում էր Երուսաղեմի ամբարիշտ մարդկանց, որ ապաշխարեն, սակայն մարդիկ չէին լսում: Տերը Լեքիին պատվիրեց՝ վերցնել իր ընտանիքը, ներառյալ՝ իր կնոջը՝ Սարիային, և իրենց որդիներին՝ Լամանին, Լեմուելին, Սամին և Նեփիին, և տանել նրանց անապատ (տես 1 Նեփի 1–2):
-
Լեքին իր որդիներին հետ ուղարկեց՝ բերելու արույրե թիթեղների վրա գրված սուրբ գրությունները: Այդ թիթեղները պարունակում էին իրենց նախնիների պատմությունը և այն, ինչ Տերը պատվիրել էր նրանց գրի առնել: Լեքին և Նեփին լավ էին խնամում այդ թիթեղները: Նրանք նույնպես գրեցին մետաղե թիթեղների վրա այն, ինչ պատահեց իրենց ընտանիքի հետ (տես 1 Նեփի 3–5):
-
Տերը Լեքիին մի ուղեցույց տվեց, որը կոչվում էր Լիահոնա. այն պետք է առաջնորդեր նրա ընտանիքին՝ անապատի միջով դեպի խոստացված երկիր (տես 1 Նեփի 16):
-
Տերը Նեփիին պատվիրեց մի նավ կառուցել՝ Լեքիի ընտանիքը խոստացված երկիր տանելու համար: Նեփին հնազանդվեց իր հորը և Տիրոջը, սակայն Լամանն ու Լեմուելը՝ ոչ (տես 1 Նեփի 17):
-
Լեքին և նրա ընտանիքը՝ իրենց կառուցած նավով նավարկեցին դեպի խոստացված երկիր (տես 1 Նեփի 18):
-
Լամանը և Լեմուելը շարունակում էին չհնազանդվել իրենց հորը և Տիրոջը: Նրանց սերունդները հայտնի են որպես Լամանացիներ: Նեփին շարունակում էր հնազանդվել իր հորը և Տիրոջը: Նրա սերունդները կոչվեցին Նեփիացիներ (տես 2 Նեփի 4–5):
-
Լեքիի և Նեփիի մահից հետո, այլ մարդիկ, օրինակ՝ Նեփիի եղբայր Հակոբը, թիթեղների վրա գրում էին կարևոր ուսմունքները և իրադարձությունները (տես Հակոբ 1):
-
Ենովսը աղոթեց իր մեղքերի թողության համար, և ներվեց (տես Ենովս 1):
-
Բենիամին թագավորը աշտարակ կառուցեց՝ իր ժողովրդին ավետարանը ուսուցանելու համար (տես Մոսիա 2–6):
-
Նոյ անունով ամբարիշտ մի թագավոր հրամայեց սպանել Աբինադի մարգարեին: Սակայն Աբինադիի ուսմունքները դարձի բերեցին Ալմա անունով Նոյի քահանաներից մեկին (տես Մոսիա 11–17):
-
Ալման փախչեց Նոյ թագավորի պալատից, ավետարանի մասին ուսուցանեց այլ մարդկանց և մկրտեց նրանց (տես Մոսիա 18):
-
Ալմայի որդին՝ Ալմա Կրստերը, հնազանդ չէր: Նա և նրա ընկերները՝ Մոսիայի որդիները, ամբարիշտ էին: Հրեշտակը նրանց ասաց, որ ապաշխարեին: Ալման և Մոսիայի որդիները ապաշխարեցին և իրենց կյանքի մնացած տարիները նվիրեցին ավետարանի քարոզին (տես Մոսիա 27–28):
-
Մոսիայի որդի Ամմոնը դարձի բերեց շատ Լամանացիների՝ նրանից հետո, երբ Ամմոնը պաշտպանեց Լամոնի թագավորի հոտերը և ձեռք բերեց նրա վստահությունը (տես Ալմա 17–19):
-
Մորոնի հրամանատարը գրեց ազատության կոչը և պայքարեց իր ժողովրդի ազատության համար (տես Ալմա 46, 48):
-
Հելամանը առաջնորդեց 2000 արդար երիտասարդների բանակը (տես Ալմա 53, 56–58):
-
Սամուել անունով Լամանացի մարգարեն մարգարեացավ այն մասին, որ շուտով պետք է ծնվեր Հիսուս Քրիստոսը (տես Հելաման 13–16):
-
Հիսուս Քրիստոսը ծնվեց հեռավոր Բեթլեհեմում: Նա ուսուցանեց Իր ավետարանը, բուժեց և օրհնեց մարդկանց և հիմնեց Իր Եկեղեցին: Այնուհետև, Նա խաչվեց և հարություն առավ (տես 3 Նեփի 1, 8–10):
-
Իր Հարությունից հետո, Նա այցելեց արդար Նեփիացիներին և Լամանացիներին: Նա նրանց ուսուցանեց Իր ավետարանը, բժշկեց և օրհնեց նրանց, ճիշտ ինչպես արել էր Երուսաղեմի շրջակայքում (տես 3 Նեփի 11–28):
-
Մորմոն անունով 10 տարեկան մի տղա ընտրվեց, որպեսզի ավելի մեծ տարիքում գրեր թիթեղների վրա: 24 տարեկանում նա սկսեց հավաքել բոլոր գրառումներից առավել կարևոր պատմությունները և կազմեց մետաղե թիթեղների մեկ հավաքածու (տես Մորմոն 1):
-
Մահից առաջ Մորմոնը թիթեղները տվեց իր որդի Մորոնիին: Մորոնին բանակի զորավարն էր: Նա վերջին ողջ մնացած Նեփիացին էր Լամանացիների և Նեփիացիների միջև պատերազմից հետո (տես Մորմոն 6, 8):
-
Մահից առաջ Մորոնին թաղեց թիթեղները Կումորա անուն կրող վայրում: Մոտ 1400 տարի անց, Ջոզեֆ Սմիթ անունով 14-ամյա մի տղա աղոթեց, որպեսզի իմանար, թե որ եկեղեցին էր ճշմարիտ (տես Ջոզեֆ Սմիթ - Պատմություն 1.5–16):
-
Երկնային Հայրը և Հիսուս Քրիստոսը այցելեցին Ջոզեֆ Սմիթին և ասացին նրան, որ ոչ մի եկեղեցի ճշմարիտ և ամբողջական չէր: Ջոզեֆ Սմիթը պետք է օգներ վերականգնել Հիսուս Քրիստոսի ճշմարիտ Եկեղեցին (տես Ջոզեֆ Սմիթ - Պատմություն 1.17–20):
-
Մորոնին այցելեց Ջոզեֆ Սմիթին և պատմեց նրան թաղված թիթեղների մասին: Երբ Ջոզեֆ Սմիթը մեծանար, նա պետք է հաներ թիթեղները և թարգմաներ դրանք (տես Ջոզեֆ Սմիթ - Պատմություն 1.27–54):
-
Երբ Ջոզեֆ Սմիթը դարձավ 21 տարեկան, նա գնաց Կումորա Բլուր և գտավ թիթեղները այն վայրում, որտեղ Մորոնին թաղել էր դրանք (տես Ջոզեֆ Սմիթ - Պատմություն 1.59):
-
Աստծո զորությամբ Ջոզեֆ Սմիթը թարգմանեց թիթեղների գրվածքները: Նա հրատարակեց այդ թարգմանությունը: Այն կոչվեց Մորմոնի Գիրք (տես Մորմոնի Գրքի տիտղոսաթերթը և նախաբանը:)