Διαθήκες και ευθύνες
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι γνωστή ως μια εκκλησία που τονίζει τη σύναψη διαθηκών με τον Θεό.
«Πώς διαφέρει η Εκκλησία σας από τις άλλες;» Η απάντησή μου σε αυτό το σημαντικό ερώτημα διαφοροποιήθηκε καθώς ωρίμαζα και καθώς η Εκκλησία μεγάλωνε. Όταν γεννήθηκα στη Γιούτα το 1932, τα μέλη της Εκκλησίας μας ήταν μόνον περίπου 700.000, συγκεντρωμένα κυρίως στη Γιούτα και στις κοντινές πολιτείες. Τότε είχαμε μόνον 7 ναούς. Σήμερα τα μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών αριθμούν περισσότερα από 17 εκατομμύρια σε περίπου 170 έθνη. Από την 1η Απριλίου, έχουμε 189 αφιερωμένους ναούς σε πολλά έθνη και άλλους 146 περισσότερους υπό σχεδιασμό και κατασκευή. Ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω για τον σκοπό αυτών των ναών και για την ιστορία και τον ρόλο των διαθηκών στη λατρεία μας. Αυτό θα συμπληρώσει τις εμπνευσμένες διδασκαλίες προηγούμενων ομιλητών.
Ι.
Μια διαθήκη είναι μια δέσμευση για την εκπλήρωση ορισμένων ευθυνών. Οι προσωπικές δεσμεύσεις είναι ουσιώδεις για τη ρύθμιση της ατομικής ζωής μας και για τη λειτουργία της κοινωνίας. Αυτή η ιδέα αμφισβητείται επί του παρόντος. Μια ηχηρή μειονότητα αντιτίθεται στη θεσμική εξουσία και επιμένει ότι τα άτομα θα πρέπει να είναι ελεύθερα από κάθε περιορισμό που περιορίζει την ατομική τους ελευθερία. Όμως γνωρίζουμε από χιλιετίες εμπειρίας ότι τα άτομα εγκαταλείπουν κάποια ατομική ελευθερία για να αποκτήσουν τα πλεονεκτήματα της ζωής σε οργανωμένες κοινότητες. Οι εν λόγω παραιτήσεις των ατομικών ελευθεριών βασίζονται κατ’ αρχήν σε δεσμεύσεις ή διαθήκες, ρητές ή σιωπηρές.
Ορίστε μερικά παραδείγματα των ευθυνών της διαθήκης στην κοινωνία μας: (1) δικαστές, (2) στρατιωτικοί, (3) ιατρικό προσωπικό και (4) πυροσβέστες. Όλοι όσοι ασχολούνται με αυτά τα οικεία επαγγέλματα έχουν μία δέσμευση –συχνά επισημοποιημένη με όρκο ή διαθήκη– να επιτελούν τα ανατεθειμένα καθήκοντά τους. Το ίδιο ισχύει για τους πλήρους απασχόλησης ιεραποστόλους μας. Τα διακριτικά ρούχα ή τα ταμπελάκια με τα ονόματα έχουν σκοπό να υποδηλώνουν ότι αυτός που τα φορά βρίσκεται υπό διαθήκη και, ως εκ τούτου, έχει καθήκον να διδάσκει και να υπηρετεί και θα πρέπει να υποστηρίζεται σε αυτήν την υπηρέτηση. Ένας συναφής σκοπός είναι να υπενθυμίζει στους χρήστες τις ευθύνες τους στο πλαίσιο της διαθήκης. Δεν υπάρχει καμία μαγεία στα διακριτικά τους ρούχα ή σύμβολα, παρά μόνο μια αναγκαία υπενθύμιση των ειδικών ευθυνών που έχουν αναλάβει αυτοί που τα φορούν. Αυτό ισχύει επίσης για τα σύμβολα των δαχτυλιδιών αρραβώνων και γάμου, και για τον ρόλο τους να ειδοποιούν τους παρατηρητές ή να υπενθυμίζουν στους κατόχους τους τις ευθύνες της διαθήκης.
II.
Αυτά που έχω πει για τις διαθήκες που αποτελούν θεμέλιο για τη ρύθμιση της ατομικής ζωής ισχύουν ιδίως για τις θρησκευτικές διαθήκες. Τα θεμέλια και η ιστορία πολλών θρησκευτικών συνδέσμων και απαιτήσεων βασίζονται σε διαθήκες. Για παράδειγμα, η αβραμιαία διαθήκη είναι θεμελιώδης σε αρκετές μεγάλες θρησκευτικές παραδόσεις. Παρουσιάζει την αγία ιδέα των υποσχέσεων της διαθήκης του Θεού με τα τέκνα Του. Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται συχνά στη διαθήκη του Θεού με τον Αβραάμ και τους απογόνους του1.
Το πρώτο μέρος του Βιβλίου του Μόρμον, το οποίο γράφτηκε κατά την περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης, καταδεικνύει ευκρινώς τον ρόλο των διαθηκών στην ιστορία και λατρεία των Ισραηλιτών. Ελέχθη στον Νεφί ότι τα γραπτά των Ισραηλιτών εκείνης της περιόδου ήταν «ένα χρονικό των Ιουδαίων, το οποίο περιέχει τις διαθήκες του Κυρίου, τις οποίες έχει συνάψει στον οίκο του Ισραήλ»2. Τα βιβλία του Νεφί κάνουν συχνή αναφορά στην αβραμιαία διαθήκη3 και στον Ισραήλ ως «ο λαός της διαθήκης του Κυρίου»4. Η πρακτική της σύναψης διαθήκης με τον Θεό ή τους θρησκευτικούς ηγέτες καταγράφεται επίσης στα γραπτά του Βιβλίου του Μόρμον για τον Νεφί, τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο, τον βασιλιά Βενιαμίν, τον Άλμα και τον αρχιστράτηγο Μορόνι5.
III.
Όταν ήλθε ο καιρός για την Αποκατάσταση της πληρότητας του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, ο Θεός κάλεσε έναν προφήτη, τον Τζόζεφ Σμιθ. Δεν γνωρίζουμε το πλήρες περιεχόμενο των πρώτων οδηγιών του αγγέλου Μορόνι προς αυτόν τον ωριμάζοντα νεαρό προφήτη. Ξέρουμε ότι είπε στον Τζόζεφ ότι «ο Θεός είχε προορίσει για [εκείνον] να εκτελέσ[ει] ένα έργο» και ότι «η πληρότητα του αιώνιου Ευαγγελίου» πρέπει να φανερωθεί, συμπεριλαμβανομένων «τ[ων] υποσχ[έσεων] που δόθηκαν προς τους πατέρες»6. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι γραφές που διάβαζε εντατικότατα ο νεαρός Τζόζεφ –ακόμα και προτού καθοδηγηθεί να οργανώσει μία εκκλησία– ήταν οι πολλές διδασκαλίες σχετικά με τις διαθήκες που μετέφραζε στο Βιβλίο του Μόρμον. Αυτό το βιβλίο είναι η κύρια πηγή της Αποκατάστασης για την πληρότητα του Ευαγγελίου, συμπεριλαμβανομένου του σχεδίου του Θεού για τα τέκνα Του και το Βιβλίο του Μόρμον είναι γεμάτο με αναφορές σε διαθήκες.
Καθώς ο Τζόζεφ ήταν καλά διαβασμένος στη Βίβλο, θα πρέπει να γνώριζε την αναφορά του βιβλίου στην Προς Εβραίους επιστολή στην πρόθεση του Σωτήρος να «πραγματοποιήσ[ει] επάνω στον οίκο Iσραήλ και επάνω στον οίκο Iούδα μία καινούργια διαθήκη»7. Στο Προς Εβραίους αναφέρεται επίσης ο Ιησούς ως «μεσίτην νέας διαθήκης»8. Είναι ενδεικτικό ότι η βιβλική περιγραφή της θνητής διακονίας του Σωτήρος έχει τον τίτλο «Καινή Διαθήκη», που αποτελεί ουσιαστικά συνώνυμο της «Νέας Διαθήκης».
Οι διαθήκες ήσαν θεμελιώδεις για την Αποκατάσταση του Ευαγγελίου. Αυτό είναι εμφανές στα πρώτα βήματα που ο Κύριος έδωσε στον Προφήτη να κάνει για την οργάνωση της Εκκλησίας Του. Μόλις εκδόθηκε το Βιβλίο του Μόρμον, ο Κύριος καθοδήγησε την οργάνωση της αποκατεστημένης Εκκλησίας Του, που σύντομα θα ονομαζόταν η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών9. Η αποκάλυψη που καταγράφηκε τον Απρίλιο του 1830 κατευθύνει ώστε τα άτομα θα «γίνονται δεκτοί μέσω βαπτίσματος στην εκκλησία Του» αφού «δώσουν μαρτυρία» (που σημαίνει να καταθέσουν επίσημα μαρτυρία) «ότι έχουν πραγματικά μετανοήσει από όλες τις αμαρτίες τους και είναι πρόθυμοι να πάρουν επάνω τους το όνομα του Ιησού Χριστού, αποφασισμένοι να τον υπηρετήσουν έως το τέλος»10.
Η ίδια αυτή αποκάλυψη κατευθύνει την Εκκλησία «να συγκεντρώνεται συχνά για να μεταλαμβάνει ψωμί και κρασί [νερό] σε ανάμνηση του Κυρίου Ιησού». Η σπουδαιότητα αυτής της διατάξεως είναι εμφανής στα λόγια διαθηκών που προσδιορίζονται για τον πρεσβύτερο ή τον ιερέα που ιερουργεί. Ευλογεί τα σύμβολα του ψωμιού για «τις ψυχές όλων εκείνων που το παίρνουν… ώστε να… δώσουν μαρτυρία προς Εσένα, ω Θεέ, Αιώνιε Πατέρα, ότι είναι πρόθυμοι να πάρουν επάνω τους το όνομα του Υιού Σου, και να Τον θυμούνται πάντοτε, και να τηρούν τις εντολές Του, τις οποίες Εκείνος τους έχει δώσει»11.
Ο κεντρικός ρόλος των διαθηκών στη νεωστί αποκατεστημένη Εκκλησία επιβεβαιώθηκε εκ νέου στον πρόλογο που έδωσε ο Κύριος για την πρώτη έκδοση των αποκαλύψεών Του. Εκεί ο Κύριος διακηρύσσει ότι έχει καλέσει τον Τζόζεφ Σμιθ, επειδή οι κάτοικοι της Γης «έχουν παρεκκλίνει από τις διατάξεις μου και έχουν καταπατήσει την αιώνια διαθήκη μου»12. Αυτή η αποκάλυψη εξηγεί περαιτέρω ότι οι εντολές Του δίδονται «ώστε η αιώνια διαθήκη μου να εδραιωθεί»13.
Σήμερα κατανοούμε τον ρόλο των διαθηκών στην αποκατεστημένη Εκκλησία και στη λατρεία των μελών της. Ο Πρόεδρος Γκόρντον Μ. Χίνκλυ έδωσε αυτήν τη σύνοψη της επίδρασης της βάπτισής μας και της εβδομαδιαίας μας μετάληψης: «Κάθε μέλος αυτής της εκκλησίας που έχει εισέλθει στα ύδατα του βαπτίσματος έχει γίνει συμβαλλόμενο μέρος μίας ιερής διαθήκης Κάθε φορά που μεταλαμβάνουμε το δείπνο του Κυρίου, ανανεώνουμε εκείνη τη διαθήκη»14.
Πολλοί ομιλητές σε αυτήν τη συνέλευση μάς υπενθύμισαν ότι ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον συχνά αναφέρεται στο σχέδιο σωτηρίας ως το «μονοπάτι της διαθήκης» που «μας οδηγεί πίσω στον [Θεό]» και «αφορά στη σχέση μας με τον Θεό»15. Διδάσκει για τη σημασία των διαθηκών στις τελετές του ναού μας και μας παροτρύνει να δούμε το τέλος από την αρχή και να «σκε[πτόμαστε] επουράνια»16.
IV.
Τώρα μιλώ περισσότερο για τις διαθήκες του ναού. Εκπληρώνοντας την ευθύνη του να αποκαταστήσει την πληρότητα του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ πέρασε μεγάλο μέρος των τελευταίων ετών του καθοδηγώντας την οικοδόμηση ενός ναού στη Ναβού του Ιλλινόι. Μέσω αυτού ο Κύριος απεκάλυψε ιερές διδασκαλίες, διδαχές και διαθήκες για να τις διαχειρίζονται οι διάδοχοί του στους ναούς. Εκεί τα άτομα που προικοδοτήθηκαν έπρεπε να διδαχθούν το σχέδιο του Θεού περί σωτηρίας και καλούνταν να συνάπτουν ιερές διαθήκες. Εκείνοι που έζησαν πιστοί σε αυτές τις διαθήκες είχαν την υπόσχεση για αιώνια ζωή, στην οποία «τα πάντα είναι δικά τους» και «θα κατοικούν στην παρουσία του Θεού και του Χριστού Του στους αιώνες των αιώνων»17.
Οι τελετές προικοδότησης στον Ναό της Ναβού χορηγήθηκαν λίγο πριν εκδιωχθούν οι πρώτοι μας πρωτοπόροι για να αρχίσουν το ιστορικό τους ταξίδι προς τα βουνά στη Δύση. Έχουμε τις μαρτυρίες πολλών πρωτοπόρων ότι η δύναμη που έλαβαν από τη σύνδεσή τους με τον Χριστό στις προικοδοτήσεις τους στον Ναό της Ναβού τούς έδωσε τη δύναμη να κάνουν το επικό ταξίδι τους και να εγκατασταθούν στη Δύση18.
Τα άτομα που έχουν προικοδοτηθεί σε έναν ναό έχουν την ευθύνη να φορούν το ένδυμα του ναού, ένα είδος ένδυσης που δεν είναι ορατό, επειδή φοριέται κάτω από την εξωτερική ένδυση. Υπενθυμίζει στα προικοδοτημένα μέλη τις ιερές διαθήκες που έχουν συνάψει και τις ευλογίες που τους έχουν υποσχεθεί στον άγιο ναό. Για να επιτύχουμε αυτούς τους αγίους σκοπούς, έχουμε λάβει οδηγίες να φορούμε τα ενδύματα του ναού συνεχώς, με τις μόνες εξαιρέσεις να είναι οι προφανώς αναγκαίες. Επειδή οι διαθήκες δεν «παίρνουν ρεπό», η αφαίρεση των ενδυμάτων κάποιου μπορεί να εκληφθεί ως αποποίηση των ευθυνών των διαθηκών και των ευλογιών με τις οποίες σχετίζονται. Σε αντίθεση, τα άτομα που φορούν τα ενδύματά τους πιστά και τηρούν τις διαθήκες του ναού επιβεβαιώνουν συνεχώς τον ρόλο τους ως μαθητών του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών κατασκευάζει ναούς σε όλον τον κόσμο. Σκοπός τους είναι να ευλογήσουν τα τέκνα της διαθήκης του Θεού με τη λατρεία στον ναό και με τις ιερές ευθύνες και δυνάμεις και μοναδικές ευλογίες να δεθούν με τον Χριστό που λαμβάνουν με διαθήκη.
Η Εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι γνωστή ως μια εκκλησία που τονίζει τη σύναψη διαθηκών με τον Θεό. Οι διαθήκες είναι εγγενείς σε καθεμία από τις διατάξεις σωτηρίας και υπερύψωσης που χορηγεί αυτή η αποκατεστημένη Εκκλησία. Η διάταξη του βαπτίσματος και οι σχετικές της διαθήκες είναι προϋποθέσεις για την είσοδο στο επουράνιο βασίλειο. Οι διατάξεις και οι σχετικές διαθήκες του ναού είναι προϋποθέσεις για την υπερύψωση στο επουράνιο βασίλειο, το οποίο είναι η αιώνια ζωή, «το ανώτερο από όλα τα δώρα του Θεού»19. Αυτή είναι η εστίαση της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Καταθέτω μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι η κεφαλή αυτής της Εκκλησίας, και επικαλούμαι τις ευλογίες Του σε όλους όσοι επιζητούν να τηρούν τις ιερές διαθήκες τους. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.