Θαύματα, άγγελοι και δύναμη της Ιεροσύνης
Εάν επιθυμείτε τις ευλογίες της ιεροσύνης, συμπεριλαμβανομένων των θαυμάτων και της διακονίας των αγγέλων, περπατήστε το μονοπάτι των διαθηκών που ο Θεός έχει κάνει διαθέσιμο.
Πολλοί σήμερα λένε ότι δεν γίνονται πλέον θαύματα, ότι οι άγγελοι είναι φανταστικοί και ότι οι ουρανοί είναι κλειστοί. Καταθέτω μαρτυρία ότι τα θαύματα δεν έχουν σταματήσει, άγγελοι είναι ανάμεσά μας και οι ουρανοί είναι πράγματι ανοικτοί.
Όταν ο Σωτήρας μας, ο Ιησούς Χριστός, ήταν στη Γη, έδωσε τα κλειδιά της ιεροσύνης στον επικεφαλής Απόστολό Του, τον Πέτρο1. Μέσω αυτών των κλειδιών, ο Πέτρος και οι άλλοι Απόστολοι ηγούντο της Εκκλησίας του Σωτήρος. Όμως όταν πέθαναν εκείνοι οι Απόστολοι, τα κλειδιά της ιεροσύνης αφαιρέθηκαν από τη Γη.
Καταθέτω μαρτυρία ότι τα αρχαία κλειδιά της ιεροσύνης έχουν αποκατασταθεί. Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης και άλλοι αρχαίοι προφήτες εμφανίστηκαν ως ανεστημένα όντα, που απένειμαν στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ αυτό που ο Κύριος περιέγραψε ως «τα κλειδιά του βασιλείου μου, και τη θεϊκή νομή του Ευαγγελίου»2.
Αυτά τα ίδια κλειδιά έχουν περάσει από προφήτη σε προφήτη μέχρι σήμερα. Οι 15 άνδρες που υποστηρίζουμε ως προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές τα χρησιμοποιούν για να ηγηθούν της Εκκλησίας του Σωτήρος. Όπως και στην αρχαία εποχή, υπάρχει ένας ανώτερος Απόστολος ο οποίος κατέχει και είναι εξουσιοδοτημένος να ασκεί όλα τα κλειδιά της ιεροσύνης. Είναι ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον, προφήτης και Πρόεδρος της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Χριστού στην εποχή μας: Της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών.
Μέσω της Εκκλησίας του Σωτήρος, λαμβάνουμε τις ευλογίες της ιεροσύνης – συμπεριλαμβανομένης της δύναμης του Θεού να μας βοηθά στη ζωή μας. Υπό εξουσιοδοτημένα κλειδιά της ιεροσύνης, συνάπτουμε ιερές υποσχέσεις προς τον Θεό και λαμβάνουμε ιερές διατάξεις που μας προετοιμάζουν να ζήσουμε στην παρουσία Του. Ξεκινώντας με το βάπτισμα και την επικύρωση και κατόπιν στον ναό, προχωρούμε σε ένα μονοπάτι διαθηκών που μας οδηγεί πίσω σε Εκείνον.
Μέσω της χειροθεσίας στο κεφάλι μας, λαμβάνουμε επίσης ευλογίες της ιεροσύνης, συμπεριλαμβανομένης της καθοδήγησης, της παρηγοριάς, της συμβουλής, της ίασης και της δύναμης να ακολουθούμε τον Ιησού Χριστό. Σε όλη μου τη ζωή έχω ευλογηθεί από αυτή τη μεγάλη δύναμη. Όπως έχει αποκαλυφθεί στις γραφές, αναφερόμαστε σε αυτήν ως τη δύναμη της αγίας Μελχισεδικής Ιεροσύνης3.
Στα νιάτα μου απέκτησα μεγάλο σεβασμό γι’ αυτή τη δύναμη, ειδικά καθώς εκδηλωνόταν μέσω των ευλογιών της ιεροσύνης. Ενώ υπηρετούσαμε ως νέοι ιεραπόστολοι στη Χιλή, ο συνάδελφός μου και εγώ συλληφθήκαμε και χωριστήκαμε. Ποτέ δεν μας είπαν τον λόγο. Ήταν μία περίοδος μεγάλης πολιτικής αναταραχής. Χιλιάδες άνθρωποι τέθηκαν υπό κράτηση από τη στρατιωτική αστυνομία και δεν ξανακούσαμε γι’ αυτούς.
Αφού με ανέκριναν, κάθισα μόνος σε ένα κελί φυλακής, χωρίς να ξέρω αν θα ξαναέβλεπα ποτέ τους αγαπημένους μου. Στράφηκα στον Επουράνιο Πατέρα μου, παρακαλώντας ενθέρμως: «Πατέρα, πάντα με δίδασκαν ότι προσέχεις τους ιεραποστόλους Σου. Σε παρακαλώ, Πατέρα, δεν είμαι τίποτα το ξεχωριστό, αλλά υπήρξα υπάκουος και χρειάζομαι τη βοήθειά Σου απόψε».
Οι σπόροι αυτής της βοήθειάς είχαν φυτευτεί πολλά χρόνια νωρίτερα. Μετά τη βάπτισή μου, επικυρώθηκα ως μέλος της Εκκλησίας και μου δόθηκε η δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Καθώς προσευχόμουν, μόνος, πίσω από τα κάγκελα, το Άγιο Πνεύμα αμέσως ήλθε σε εμένα και με παρηγόρησε. Έφερε στον νου μου μία πολύ ξεχωριστή περικοπή από την πατριαρχική ευλογία μου, η οποία είναι άλλη μία ευλογία της ιεροσύνης. Σε αυτήν ο Θεός μού υποσχέθηκε ότι μέσω της πίστης μου θα μπορούσα να επισφραγισθώ στον ναό για τον παρόντα καιρό και όλη την αιωνιότητα με μία γυναίκα γεμάτη ομορφιά και αρετή και αγάπη, ότι θα γινόμασταν γονείς πολύτιμων γυιων και θυγατέρων, και ότι θα ευλογούμουν και θα μεγαλυνόμουν ως πατέρας στον Ισραήλ.
Αυτά τα εμπνευσμένα λόγια για το μέλλον μου γέμισαν την ψυχή μου με γαλήνη. Ήξερα ότι είχαν προέλθει από τον στοργικό Επουράνιο Πατέρα μου, ο οποίος πάντοτε τηρεί τις υποσχέσεις Του4. Εκείνη τη στιγμή, είχα τη διαβεβαίωση ότι θα ελευθερωνόμουν και θα ζούσα για να δω να εκπληρώνονται αυτές οι υποσχέσεις.
Περίπου έναν χρόνο αργότερα, ο Επουράνιος Πατέρας με ευλόγησε με μία σύζυγο που είναι γεμάτη ομορφιά, αρετή και αγάπη. Η Λυνέτ κι εγώ επισφραγιστήκαμε στον ναό. Ευλογηθήκαμε με τρεις πολύτιμους γυιους και τέσσερεις πολύτιμες θυγατέρες. Έγινα πατέρας, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Θεού στην πατριαρχική ευλογία που έλαβα ως 17χρονο αγόρι.
«Επομένως, αγαπημένοι μου αδελφοί [και αδελφές], σταμάτησαν τα θαύματα επειδή ο Χριστός ανελήφθη στους ουρανούς;…
«…Όχι. Ούτε έχουν πάψει οι άγγελοι να τελούν διακονία προς τα τέκνα των ανθρώπων»5.
Καταθέτω μαρτυρία ότι θαύματα και διακονίες συμβαίνουν συνεχώς στη ζωή μας, συχνά ως άμεσο αποτέλεσμα της δύναμης της ιεροσύνης. Ορισμένες ευλογίες της ιεροσύνης εκπληρώνονται αμέσως, με τρόπους που μπορούμε να δούμε και να καταλάβουμε. Άλλες ξεδιπλώνονται σταδιακά και δεν θα πραγματοποιηθούν πλήρως σε αυτήν τη ζωή. Όμως ο Θεός τηρεί όλες τις υποσχέσεις Του, πάντοτε, όπως επεξηγείται στην αφήγηση αυτή από την οικογενειακή ιστορία μας:
Ο παππούς μου από την πλευρά του πατέρα μου, ο Γκραντ Ρις Μπόουεν, ήταν ένας άνδρας με μεγάλη πίστη. Θυμάμαι έντονα να τον ακούω να αφηγείται πώς έλαβε τη δική του πατριαρχική ευλογία. Στο ημερολόγιό του κατέγραψε: «Ο πατριάρχης μού υποσχέθηκε το χάρισμα της ίασης. Είπε: “Οι άρρωστοι θα θεραπευθούν. Ναι, οι νεκροί θα εγερθούν από το χέρι σου”».
Χρόνια αργότερα, ο παππούς στοίβαζε σανό, όταν ένιωσε την παρότρυνση να επιστρέψει στο σπίτι. Τον συνάντησε ο πατέρας του που ερχόταν προς αυτόν. «Γκραντ, η μητέρα σου μόλις απεβίωσε» είπε ο πατέρας του.
Παραθέτω ξανά από το ημερολόγιο του παππού μου: «Δεν σταμάτησα, αλλά μπήκα βιαστικά στο σπίτι και βγήκα στην μπροστινή βεράντα όπου ήταν ξαπλωμένη σε μια κούνια. Την κοίταξα και μπορούσα να δω ότι δεν υπήρχε κανένα σημάδι ζωής μέσα της. Θυμήθηκα την πατριαρχική μου ευλογία και την υπόσχεση ότι αν ήμουν πιστός, μέσω της πίστης μου θα θεραπεύονταν οι άρρωστοι και οι νεκροί θα εγείρονταν. Έβαλα τα χέρια μου στο κεφάλι της και είπα στον Κύριο ότι αν η υπόσχεση που μου είχε δώσει μέσω του πατριάρχη ήταν αληθινή, να την φανέρωνε εκείνη τη στιγμή και να επαναφέρει στη ζωή τη μητέρα μου. Του υποσχέθηκα ότι αν το έκανε αυτό, δεν θα δίσταζα ποτέ να κάνω ό,τι μπορώ για την οικοδόμηση της βασιλείας Του. Καθώς προσευχόμουν, άνοιξε τα μάτια της και είπε: “Γκραντ, σήκωσέ με. Ήμουν στον κόσμο των πνευμάτων, αλλά εσύ με κάλεσες πίσω. Ας είναι αυτό μία παντοτινή μαρτυρία προς εσένα και την υπόλοιπη οικογένειά μου”».
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον μας έχει διδάξει να επιζητούμε και να αναμένουμε θαύματα6. Καταθέτω μαρτυρία ότι επειδή η ιεροσύνη έχει αποκατασταθεί, η δύναμη και η εξουσία του Θεού είναι επί της Γης. Μέσω κλήσεων και συμβουλίων, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, μπορούν να συμμετέχουν στο έργο της ιεροσύνης. Είναι έργο θαυμάτων στο οποίο παρευρίσκονται άγγελοι. Είναι το έργο των ουρανών και ευλογεί όλα τα τέκνα του Θεού.
Το 1989, η επταμελής οικογένειά μας επέστρεφε από μία έξοδο τομέως. Ήταν αργά. Η Λυνέτ περίμενε το έκτο παιδί μας. Ένιωσε μία δυνατή προτροπή να βάλει τη ζώνη ασφαλείας της, κάτι που είχε ξεχάσει να κάνει. Λίγο αργότερα καθώς περνούσαμε από μία στροφή του δρόμου, ένα αυτοκίνητο πέρασε τη διαχωριστική γραμμή και μπήκε στη λωρίδα μας. Οδηγώντας περίπου με 112 χιλιόμετρα την ώρα, έκανα ελιγμό για να αποφύγω να κτυπήσω το επερχόμενο αυτοκίνητο. Το φορτηγάκι μας ανετράπη, σύρθηκε στον αυτοκινητόδρομο και ξέφυγε από τον δρόμο μέχρι που τελικά σταμάτησε πέφτοντας με την πλευρά του συνοδηγού στο χώμα.
Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι να ακούω ήταν η φωνή της Λυνέτ: «Σέυν, πρέπει να βγούμε από την πόρτα σου». Κρεμόμουν στον αέρα από τη ζώνη ασφαλείας μου. Χρειάστηκαν λίγα δευτερόλεπτα για να προσανατολιστώ. Αρχίσαμε να σηκώνουμε καθένα από τα παιδιά έξω από το φορτηγάκι μέσα από το παράθυρό μου, το οποίο ήταν τώρα η οροφή από το φορτηγάκι. Έκλαιγαν, αναρωτιούνταν τι είχε συμβεί.
Σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι η 10χρονη κόρη μας, Έμιλυ, έλειπε. Φωνάξαμε το όνομά της, αλλά δεν λάβαμε απάντηση. Τα μέλη του τομέως, τα οποία επίσης επέστρεφαν σπίτι, βρίσκονταν εκεί και την αναζητούσαν μανιωδώς. Ήταν τόσο σκοτεινά. Ξανακοίταξα στο φορτηγάκι με έναν φακό και, με τρόμο, είδα το μικροσκοπικό σώμα της Έμιλυ παγιδευμένο κάτω από το βαν. Φώναξα απελπισμένα: «Πρέπει να σηκώσουμε το φορτηγάκι από την Έμιλυ». Άρπαξα την οροφή και τράβηξα προς τα πίσω. Υπήρχαν μόνον λίγοι άλλοι που το σήκωναν, αλλά το φορτηγάκι με τρόπο θαυμαστό επανήλθε στους τροχούς του, φανερώνοντας το άψυχο σώμα της Έμιλυ.
Η Έμιλυ δεν ανέπνεε. Το πρόσωπό της είχε το χρώμα ενός μωβ δαμάσκηνου. Είπα: «Πρέπει να της δώσουμε μία ευλογία». Ένας αγαπητός φίλος και μέλος του τομέως γονάτισε μαζί μου, και με την εξουσία της Μελχισεδικής Ιεροσύνης, στο όνομα του Ιησού Χριστού, της δώσαμε εντολή να ζήσει. Εκείνη τη στιγμή η Έμιλυ πήρε μια μεγάλη ανάσα.
Ύστερα από αυτό που φάνηκε σαν να πέρασαν ώρες, το ασθενοφόρο τελικώς έφθασε. Η Έμιλυ μεταφέρθηκε εσπευσμένως στο νοσοκομείο. Είχε πνευμοθώρακα και κομμένο τένοντα στο γόνατό της. Η εγκεφαλική βλάβη ήταν ανησυχητική λόγω του χρόνου που ήταν χωρίς οξυγόνο. Η Έμιλυ ήταν σε κώμα για μιάμιση ημέρα. Συνεχίσαμε να προσευχόμαστε και να νηστεύουμε για εκείνη. Ευλογήθηκε με πλήρη ανάκτηση υγείας. Σήμερα η Έμιλυ και ο σύζυγός της, Κέβιν, είναι γονείς έξι θυγατέρων.
Κατά θαυμαστό τρόπο, όλοι οι άλλοι μπόρεσαν να φύγουν περπατώντας. Το μωρό που κυοφορούσε η Λυνέτ ήταν ο Τάισον. Και εκείνος γλίτωσε από κάθε βλάβη και γεννήθηκε τον επόμενο Φεβρουάριο. Οκτώ μήνες αργότερα, αφού έλαβε το επίγειο σώμα του, ο Τάισον επέστρεψε στην κατοικία στον Επουράνιο Πατέρα. Είναι ο φύλακας άγγελος γυιος μας. Αισθανόμαστε την επιρροή του στην οικογένειά μας και ανυπομονούμε να είμαστε μαζί του ξανά7.
Εκείνοι που σήκωσαν το φορτηγάκι από την Έμιλυ παρατήρησαν ότι δεν φαινόταν να ζυγίζει τίποτε. Ήξερα ότι επουράνιοι άγγελοι είχαν ενωθεί με επίγειους αγγέλους για να σηκώσουν το όχημα από το σώμα της Έμιλυ. Επίσης ξέρω ότι η Έμιλυ επανήλθε στη ζωή με τη δύναμη της αγίας ιεροσύνης.
Ο Κύριος αποκάλυψε αυτήν την αλήθεια στους υπηρέτες Του: «Θα πορεύομαι μπροστά από το πρόσωπό σας. Θα είμαι στα δεξιά σας και στα αριστερά σας, και το Πνεύμα μου θα είναι στην καρδιά σας, και οι δικοί μου άγγελοι γύρω σας, για να σας βαστάζουν»8.
Καταθέτω μαρτυρία ότι «η Αγία Ιεροσύνη, κατά την Τάξη του Υιού του Θεού»9 –η Μελχισεδική Ιεροσύνη– με τα κλειδιά, την εξουσία και τη δύναμή της έχει αποκατασταθεί στη Γη αυτές τις τελευταίες ημέρες. Ξέρω ότι, ενώ δεν εξελίσσονται όλες οι περιστάσεις όπως ελπίζουμε και προσευχόμαστε, τα θαύματα του Θεού θα έρχονται πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του, τον χρονισμό Του και το σχέδιό Του για εμάς.
Εάν επιθυμείτε τις ευλογίες της ιεροσύνης, συμπεριλαμβανομένων των θαυμάτων και της διακονίας των αγγέλων, σας καλώ να περπατήσετε το μονοπάτι των διαθηκών που ο Θεός έχει κάνει διαθέσιμες για τον καθένα μας. Μέλη και ηγέτες της Εκκλησίας που σας αγαπούν θα σας βοηθήσουν να κάνετε το επόμενο βήμα.
Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, ζει και ηγείται της Εκκλησίας Του μέσω ζώντων προφητών που φέρουν και ασκούν τα κλειδιά της ιεροσύνης. Το Άγιο Πνεύμα υπάρχει. Ο Σωτήρας έδωσε τη ζωή Του για να μας θεραπεύσει, να μας διεκδικήσει και να μας φέρει στην επουράνια κατοικία.
Καταθέτω μαρτυρία ότι τα θαύματα δεν έχουν σταματήσει, άγγελοι είναι ανάμεσά μας και οι ουρανοί είναι ανοικτοί. Και ω, πόσο ανοικτοί είναι! Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.