Ritningar
3 Nefí 12


12. Kapítuli

Jesús kallar hina tólf lærisveina og veitir þeim valdsumboð sitt — Hann flytur Nefítum ræðu hliðstæða fjallræðunni — Hann fer með sæluboðin — Kenningar hans eru æðri Móselögmálinu — Mönnum boðið að verða fullkomnir eins og hann og faðir hans eru fullkomnir — Samanber Matteus 5. Um 34 e.Kr.

1 Og svo bar við, að þegar Jesús hafði mælt þessi orð til Nefís og þeirra, sem kallaðir höfðu verið, (þeir sem kallaðir höfðu verið og hlotið kraft og vald til að skíra voru atólf að tölu) sjá, þá rétti hann út hönd sína til mannfjöldans og hrópaði til hans og sagði: bBlessaðir eruð þér, ef þér gefið gaum að orðum þessara tólf, sem ég hef cvalið yðar á meðal til að veita yður þjónustu og verða þjónar yðar. Og þeim hef ég gefið vald til að skíra yður með vatni, en eftir að þér eruð skírðir með vatni, sjá, þá mun ég skíra yður með eldi og heilögum anda. Blessaðir eruð þér þess vegna, ef þér trúið á mig og látið skírast, eftir að þér hafið séð mig og vitið, að ég er.

2 En enn fremur, meira blessaðir eru þeir, sem atrúa munu orðum yðar, vegna þess að þér berið því vitni að hafa séð mig, og þér vitið, að ég er. Já, blessaðir eru þeir, sem trúa munu orðum yðar og bhverfa niður í djúp auðmýktar og láta skírast, því að þeirra mun vitjað cmeð eldi og með heilögum anda, og þeir munu hljóta fyrirgefningu synda sinna.

3 Já, blessaðir eru afátækir í anda, sem til mín bkoma, því að þeirra er himnaríki.

4 Blessaðir eru enn fremur allir syrgjendur, því að þeir munu huggaðir verða.

5 Og blessaðir eru ahógværir, því að þeir munu björðina erfa.

6 Og blessaðir eru allir þeir, sem ahungrar og bþyrstir eftir créttlæti, því að þeir munu fylltir verða heilögum anda.

7 Og blessaðir eru amiskunnsamir, því að þeim mun miskunnað verða.

8 Og blessaðir eru allir ahjartahreinir, því að þeir munu bGuð sjá.

9 Og blessaðir eru allir afriðflytjendur, því að þeir munu Guðs bbörn kallaðir verða.

10 Og blessaðir eru allir þeir, sem aofsóttir eru vegna nafns míns, því að þeirra er himnaríki.

11 Og blessaðir eruð þér, þá er menn smána yður, ofsækja og ljúga á yður öllu illu mín vegna —

12 Því að mikil verður gleði yðar og ákaft munuð þér fagna, því að alaun yðar verða mikil á himni; því að þannig ofsóttu þeir spámennina, sem voru á undan yður.

13 Sannlega, sannlega segi ég yður, að ég fel yður að verða asalt jarðar. En ef saltið dofnar, með hverju skal þá jörðin söltuð? Saltið verður þá til einskis annars nýtt en fleygja því og troða undir fótum manna.

14 Sannlega, sannlega segi ég yður, að ég kalla yður til að vera ljós þessarar þjóðar. Borg, sem á fjalli stendur, fær eigi dulist.

15 Sjá. Kveikja menn aljós og setja það undir mæliker? Nei, það er sett á ljósastiku, og það lýsir öllum, sem í húsinu eru —

16 Látið þannig aljós yðar lýsa meðal þessarar þjóðar, til þess að hún sjái góð verk yðar og vegsami föður yðar, sem er á himni.

17 Þér skuluð ekki ætla, að ég sé kominn til að tortíma lögmálinu eða spámönnunum. Ég kom ekki til að tortíma, heldur til að uppfylla —

18 Því að sannlega segi ég yður, að hvorki hefur einn smástafur né stafkrókur fallið úr alögmálinu, heldur hefur allt fullkomnast í mér.

19 Og sjá. Ég hef gefið yður lögmálið og boðorð föður míns, til að þér trúið á mig, iðrist synda yðar og komið til mín með asundurkramið hjarta og sáriðrandi anda. Sjá. Þér hafið boðorðin fyrir yður, og blögmálið er uppfyllt.

20 Komið þess vegna til mín og látið frelsast, því að sannlega segi ég yður, að ef þér haldið ekki boðorð mín, sem ég hef gefið yður á þessari stundu, komist þér með engu móti í himnaríki.

21 Þér hafið heyrt, að fyrrum hafi menn sagt — og það er einnig skráð fyrir framan yður — að þér skylduð ekki amorð fremja, og sá, sem morð fremur, hættir sér undir dóm Guðs —

22 En ég segi yður: Hver sá, sem reiðist bróður sínum, hættir sér undir dóm hans. Og sá, sem hrakyrðir bróður sinn, hættir sér undir ráðið, og hver, sem segir: Þú heimskingi, á loga vítis á hættu.

23 Ef þér þess vegna komið til mín eða þráið að koma til mín og minnist þess þá, að bróðir yðar hafi gjört eitthvað á móti yður —

24 Farið þá fyrst til bróður yðar og asættist við hann, og komið síðan til mín með einlægum ásetningi, og ég mun taka á móti yður.

25 Verið skjótir til sátta við andstæðing yðar, meðan þér eigið enn samleið með honum, því að annars gæti hann náð yður hvenær sem er og yður verði varpað í fangelsi.

26 Sannlega, sannlega segi ég yður, að alls eigi munuð þér komast út þaðan, fyrr en þér hafið greitt yðar síðasta senín. Og getið þér greitt svo mikið sem eitt asenín, meðan þér eruð í fangelsinu? Sannlega, sannlega segi ég yður, nei.

27 Sjá. Fyrrum var skráð: Þú skalt ekki drýgja ahór —

28 En ég segi yður: Hver sá, sem horfir á konu með agirndarhug, hefur þegar drýgt hór með henni í hjarta sínu.

29 Sjá. Ég gef yður boð um að leyfa engu slíku aðgang að ahjörtum yðar —

30 Því að betra er að neita sér um slíkt og taka þar með upp akross sinn en láta varpa sér til vítis.

31 Skráð hefur verið, að hver sá, sem skilur við konu sína, skuli fá henni askilnaðarbréf.

32 Sannlega, sannlega segi ég yður, að hver, sem askilur við konu sína, nema fyrir bhórsök, verður til þess, að hún drýgir chór. Og hver, sem gengur að eiga fráskilda konu, drýgir hór.

33 Enn er skráð, að þú skulir ekki sverja rangan eið, heldur halda aeiða þína við Drottin —

34 En sannlega, sannlega segi ég yður, að þér skuluð alls enga eiða asverja, hvorki við himininn, því að hann er hásæti Guðs —

35 Né við jörðina, því að hún er fótskör hans —

36 Og eigi skuluð þér sverja við höfuðið, því að þér getið hvorki gjört eitt einasta hár hvítt né svart —

37 En tjáning yðar sé já, já og nei, nei. Það, sem er umfram það, er illt.

38 Og sjá. Skráð er: aAuga fyrir auga og tönn fyrir tönn —

39 En ég segi yður, að þér skulið ekki arísa gegn þeim, sem gjörir yður mein. Slái einhver yður á hægri kinn, þá bbjóðið honum einnig hina —

40 Og vilji einhver lögsækja yður og hafa af yður kyrtil yðar, látið honum þá einnig eftir yfirhöfnina —

41 Og neyði einhver yður með sér eina mílu, þá gangið með honum tvær.

42 aGefið þeim, sem biður yður, og snúið ekki baki við þeim, sem vill fá lán hjá yður.

43 Og enn fremur er skráð: Þú skalt elska náunga þinn og hata óvin þinn —

44 En sjá. Ég segi yður: Elskið aóvini yðar, blessið þá, sem bölva yður, gjörið þeim gott, sem hata yður og bbiðjið fyrir þeim, sem misnota yður og ofsækja —

45 Svo að þér megið verða börn föður yðar á himni, því að hann lætur sól sína renna upp yfir vonda sem góða.

46 Þess vegna uppfyllist í mér allt hið liðna, sem lögmálinu tilheyrði.

47 Hið aaldna er liðið undir lok, og allt er orðið nýtt.

48 Þess vegna vil ég, að þér séuð afullkomnir, rétt eins og ég eða faðir yðar á himni er fullkominn.