፩ እናም እንዲህ ሆነ በአካዝ በኢዮአታም ልጅ ዘመን፣ በይሁዳ ንጉስ በኡዝያን ልጅ፣ የሶርያው ንጉስ ረአሶን፣ እና የሮሜልዩ ልጅ፣ የእስራኤልም ንጉስ ፋቁሔ ኢየሩሳሌምን ሊወጉ ወጡ፣ ነገር ግን ሊያሸንፉአትም አልቻሉም።

፪ እናም ለዳዊት ቤት ሶርያ ^ሀከኤፍሬም ጋር ተባብራለች የሚል ወሬ ተነገረ። እናም የጫካ ዛፍ በንፋስ እንደሚናወጥ የእርሱ ልብና የህዝቡም ልብ ተናወጠ።

፫ ከዚያም ጌታ ኢሳይያስን አለው—አሁን አንተና ልጅህ ^ሀያሱብ ከአካዝ ጋር ትገናኙት ዘንድ በልብስ አጣቢው እርሻ መንገድ ወዳለው ወደ ላይኛው የኩሬ መስኖ ጫፍ ውጡ፤

፬ እናም እንዲህ በለው—ተጠንቀቅ፣ ዝምም በል፣ ስለእነዚህ ስለሚጨሱ ስለሁለት ጥላሸቶች፣ ስለረአሶን በሶርያና፣ ሮሜልዩም ልጅ ቁጣ ^ሀአትፍራ።

፭ ምክንያቱም ሶርያ፣ ኤፍሬምና የሮሜልዩም ልጅ በአንተ ላይ እንዲህ ሲሉ ክፋትን መክረዋልና፤

፮ ወደ ይሁዳ እንውጣና እናስጨንቀው፣ እናም ለራሳችን ^ሀበእዚያም እንስበረው፣ በመካከሉም ንጉስ፣ አዎን፣ የጠብኤልንም ልጅ፣ እናስቀምጥ።

፯ እንዲሁም ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል—ይህ ምክር አይፀናም፣ አይሆንምም።

፰ የሶርያ ራስ ደማስቆ ነውና፣ እናም የደማስቆም ራስ ረአሶን ነውና፤ እናም በስድሳ አምስት ዓመት ውስጥ ኤፍሬም ይሰባበራል፣ ህዝብም አይሆንም።

፱ እናም የኤፍሬም ራስ ሰማርያ ነው፣ እናም የሰማርያ ራስ የሮሜልዩ ልጅ ነው። ^ሀየማታምኑ ከሆነ በእርግጥ አትፀኑም።

፲ ከዚያም በላይ ጌታ አካዝን በድጋሚ እንዲህ ብሎ ተናገረው—

፲፩ ከጥልቁ ወይም ከከፍታውም ቢሆን ከጌታ ከአምላክህ ^ሀምልክትን ለምን።

፲፪ ነገር ግን አካዝም፣ አልለምንም፣ ጌታንም ^ሀአልፈተንም አለ።

፲፫ እናም እርሱ አለ፥ የዳዊት ቤት ሆይ፣ አሁን ስሙኝ፤ በእውነት ሰውን ማድከም ቀላል ሆነባችሁ፣ ግን አምላኬን ደግሞ ልታደክሙ ነውን?

፲፬ ስለዚህ፣ ጌታ ራሱ ምልክት ይሰጣችኋል—እነሆ፣ ^ሀድንግል ትፀንሳለች፣ እናም ወንድ ልጅም ትወልዳለች፣ ስሙንም ^ለአማኑኤል ብላ ትጠራዋለች።

፲፭ እርሱም ክፉን ለመጥላትና መልካሙን ለመምረጥ ማወቅ ይችል ዘንድ ቅቤና ማር ይበላል።

፲፮ ^ሀህፃን መጥፎውን ከመጥላቱና ጥሩውን ከመምረጡ በፊት፣ የጠላኸው መሬት በሁሉም ^ለነገሥታቶች ይተዋል።

፲፯ ጌታ ^ሀኤፍሬም ከይሁዳ ከተለየበት ቀን ጀምሮ ያልመጣውን ዘመን በአንተና በሕዝብህ በአባትህም ቤት ላይ ^ለያመጣል፤ እርሱም የአሦር ንጉሥ መምጣት ነው።

፲፰ እናም በዚያ ቀን እንዲህ ይሆናል ጌታ በግብፅ ዳርቻ ያለውን ዝንብ እና በአሶር ምድር ያለውን ንብ ^ሀበፉጨት ይጠራል።

፲፱ እናም ይመጣሉ፣ እነርሱም ሁሉ በበረሃ ሸለቆ፣ እና በድንጋይም ዋሻና በእሾህ ላይ ሁሉ፣ በቁጥቋጦውም ሁሉ ላይ ያርፋሉ።

፳ በዚያም ቀን ጌታ ከወንዙ ባሻገር፣ በቀጠራቸው ^ሀበአሶር ንጉስ፣ የራስና የእግሩን ጠጉር ^ለይላጫል፣ እናም ምላጩ ደግሞ ጢሙን ይበላል።

፳፩ እናም በዚያ ቀን እንዲህ ይሆናል፣ አንድ ሰው ጊደርና ሁለት በጎችን ^ሀይመግባል፤

፳፪ እናም እንዲህ ይሆናል፣ ከሚሰጡት ወተት ብዛት የተነሳ እርሱ ቅቤን ይበላል፣ በሀገሪቱም መካከል የቀረ ማንም ሰው ቅቤና ማር ይበላል።

፳፫ እናም በዚያ ቀን እንዲህ ይሆናል፣ ሺህ ^ሀብር የሚያወጣው ሺህ የወይን ግንድ በነበረበት ቦታ ሁሉ ኩርንችትና እሾህ ብቻ ይሆናሉ።

፳፬ በምድሪቱ ሁሉ ኩርንችትና እሾህ በመሆኑ ሰዎች በፍላፃና በቀስት ወደዚያ ይመጣሉ።

፳፭ እናም በመቆፈሪያ ወደ ተቆፈሩ ኮረብቶች ሁሉ፣ ከኩርንችትና እሾህ ፍርሀት ወደዚያ ማንም አይሄድም፤ ነገር ግን የበሬ ማሰማሪያና ^ሀየታናሽ ከብት መረገጫ ይሆናል።