፩ እናም ከዚያ ለውድ ወዳጄ የወይን አትክልት ስፍራውን በተመለከተ የወዳጄን ^ሀዘፈን እዘፍንለታለሁ። የእኔ ውድ ወዳጄ በጣም ፍሬያማ ኮረብታ ውስጥ የአትክልት ስፍራ አለው።

፪ እናም አጠረው፣ በውስጡ ያሉ ድንጋዮችንም ሰብስቦ አወጣና፣ የተመረጠውን ^ሀወይን ተከለ፣ በመካከሉም ግንብን ገነባ፣ ደግሞም በውስጡ የወይን መጭመቂያ ሰራ፤ እናም ወይኑ ያፈራ ዘንድ ጠበቀው፣ የበረሃ ወይንንም አወጣ።

፫ እናም አሁን፣ በኢየሩሳሌም የምትኖሩና የይሁዳ ሰዎች ሆይ፣ በእኔና በወይን የአትክልት ስፍራዬ መካከል እንድትፈርዱ እጠይቃችኋለሁ።

፬ እኔ ያላደረግኩት በወይን የአትክልት ስፍራዬ ውስጥ ሊደረግ የሚገባ ነገር ምን ነበር? ስለዚህ፣ ወይን ያፈራል ብዬ በጠበቅሁት ጊዜ የበረሃ ወይንን አፈራ።

፭ እናም አሁን ሂዱ፤ የወይን አትክልት ስፍራዬን ምን እንደማደርገው እነግራችኋለሁ—አጥሩን ^ሀእነቅላለሁ፣ ይህም ይበላል፤ እናም በዚያ ያለውን ግድግዳ አፈርሳለሁ፣ ለመራገጫም ይሆናል፤

፮ እናም እኔ አጠፋዋለሁ፤ አይከረከምም ወይም አይቆፈርም፤ ነገር ግን ^ሀአረምና እሾህ ይበቅልበታል፤ እናም ደግሞ ደመናን በእርሱ ላይ ^ለዝናብ ደግመው እንዳያዘንቡ አዛለሁ።

፯ የሰራዊት ጌታ ^ሀየወይን አትክልት ስፍራ የእስራኤል ቤት ነውና፣ የደስታውም አትክልት የይሁዳ ሰዎች ናቸው፤ እናም ^ለፍትህን ፈለገ፣ ነገር ግን እነሆ፣ ግፍ አየ፤ ፅድቅን ፈለገ፣ ነገር ግን ልቅሶ ሰማ።

፰ ቦታ እስኪጠፋና እራሳቸው በምድር መካከል ^ሀብቻቸውን እስኪቀሩ ድረስ ^ለቤትን ከቤት ለሚያገናኙ ወዮላቸው!

፱ የሰራዊት ጌታ እንዲህ ብሎ ሲምል በጆሮዬ ሰማሁት፣ በእውነት ብዙ ቤቶች ባዶ ይሆናሉ፣ እናም ታላቅና የሚያምሩ ከተሞችም ያለነዋሪዎች ይሆናሉ።

፲ አዎን፣ ከወይኑ ቦታ አስር ጥማድ በሬ ካረሰው አንድ ^ሀየባዶስ መስፈሪያ ብቻ ይወጣል፣ እናም አንድ የቆሮስ መስፈሪያ ዘር አንድ የኢፍ መስፈሪያ ይሰጣል።

፲፩ በማለዳ ተነስተው ^ሀሃይለኛ መጠጥ ለሚፈልጉ፣ እስከማታም ቀጥለው፣ እናም ^ለበወይን ለሚሰክሩ ወዮላቸው!

፲፪ እናም መሰንቆና፣ በገና፣ ከበሮና፣ እምቢልታም፣ የወይን ጠጅም በግብዣቸው አለ፤ የጌታን ስራ ግን ^ሀአልተመለከቱም፣ እጁም ያደረገውን አላስተዋሉም።

፲፫ ስለዚህ፣ ሕዝቦቼ ምንም ^ሀእውቀት ስለሌላቸው በግዞት ተይዘዋል፤ እናም የተከበሩት ሰዎቻቸው ተርበዋል፣ ሕዝቡም ደግሞ በጥማት ደርቋል።

፲፬ ስለዚህ፣ ሲዖል ራሷን አስፍታለች፣ እናም አፍዋን ያለገደብ ከፍታለች፤ እናም የእነርሱ ክብርና፣ ሕዝባቸው፣ ውበታቸውም፣ እናም ያ የሚደሰተውም፣ ወደ እርሷ ይወርዳል።

፲፭ እናም ተራው ሰው ዝቅ ይላል፣ ታላቁም ሰው ትሁት ይሆናል፣ የኩራተኞች ዐይን ትሁት ትሆናለች።

፲፮ ነገር ግን የሠራዊት ጌታ ^ሀበፍርዱ ይከብራል፣ እናም ቅዱስ የሆነው እግዚአብሔር በፅድቁ ይቀደሳል።

፲፯ ከዚያም በጎቹ እንደተለመደው ይመገባሉ፣ እንግዶችም የሰቡትን ባድማ ይበላሉ።

፲፰ ^ሀበግብዝነት ገመድ በደልን፣ እና ኃጢያትንም በሰረገላ ማሰሪያ ^ለይመስል ወደ ራሳቸው ለሚስቡ ወዮላቸው፤

፲፱ እናም ^ሀያፍጥን፣ ስራውን ያስቸኩል፣ እኛ ^ለእንድናየው፤ እናም የእስራኤሉን ቅዱስ ምክርም እኛ እናውቀው ዘንድ ይቅረብ ለሚሉትም ወዮላቸው።

፳ መጥፎውን መልካም የሚሉ፣ እናም ጥሩውን መጥፎ ^ሀየሚሉ፣ ጨለማን ብርሃን፣ ብርሃንን ^ለጨለማ፣ መራራውን ጣፋጭ፣ ጣፋጩን መራራ ለሚሉትም ወዮላቸው!

፳፩ በራሳቸው ዐይን ^ሀብልህና አስተዋይ ለሆኑት ወዮላቸው!

፳፪ የወይን ጠጅ ለመጠጣት ኃያላንና፣ ጠንካራ መጠጦችን በመደባለቅ ለበረቱት ሰዎች ወዮላቸው፤

፳፫ በደለኛውን ስለ ጉቦ ጻድቅ ለሚያደርጉ፥ የጻድቁንም ^ሀጽድቅ ለሚያስወግዱበት ወዮላቸው!

፳፬ ስለዚህ፣ ^ሀየእሳት ወላፈን ^ለቃርሚያን እንደሚበላ፣ እና ^ሐእብቅም በነበልባል እንደሚጠፋ፣ ስራቸው የበሰበሰ ይሆናል፣ ቡቃያቸውም እንደትቢያ ይበናል፤ የእግዚአብሔርን የሰራዊት ጌታን ህግ ጥለዋልና፣ የእስራኤሉንም ቅዱስ ቃል ^መንቀዋልና።

፳፭ ስለዚህ፣ የጌታ ^ሀቁጣ በሕዝቡ ላይ ነድዶአል፣ እጁንም በእነርሱ ላይ ዘርግቷል፣ እናም መትቶአቸዋል፤ ተራሮች ተንቀጥቅጠዋል፣ ሬሳዎቻቸውም በመንገዶቻቸው መካከል ተከፍተዋል። በዚህ ሁሉ ግን ቁጣው አልበረደችም፣ ነገር ግን አሁንም እጁን እንደዘረጋ ነው።

፳፮ እናም ለሃገሮች ሁሉ ከሩቅ ^ሀምልክትን ያነሳል፣ ከምድር ዳርቻ ይመጡም ዘንድ ^ለበፉጨት ይጠራቸዋል፤ እናም እነሆ፣ እነርሱ እየተጣደፉ በፍጥነት ^ሐይመጣሉ፤ በመካከላቸውም ደካማና ስንኩል አይኖርም።

፳፯ የሚያንቀላፋም ሆነ የሚተኛ የለም፤ የወገባቸውም መቀነት አይፈታም፣ የጫማቸውም ማሰሪያ አይበጠስም፤

፳፰ ፍላፃዎቻቸው ስለታም ይሆናሉ፣ ቀስቶቻቸውም ሁሉ ተወጥረዋል፣ የፈረሶቻቸው ኮቴ እንደ ባልጩት እና ተሽከርካሪዎቻቸውም እንደአውሎ ነፋስ ይቆጠራሉ፣ ጩኸታቸውም እንደአንበሳ ነው።

፳፱ እንደ ^ሀአንበሳ ደቦሎች ይጮሃሉ፤ አዎን፣ ይገሳሉም፣ ያዳኑአቸውንም አጥብቀው ይይዛሉ፣ እና በጥንቃቄም ይዘዋቸው ይሄዳሉ፣ ማንም አያድናቸውም።

፴ እናም በዚያ ቀን እንደ ባሕር ጩኸት ይጮሁባቸዋል፤ ወደ ምድር ቢመለከቱ፣ እነሆ ጨለማና መከራን ይመለከታሉ፣ እናም ብርሃንም በዚያም ሰማያት ውስጥ ጨልሟል።