Pagtabang og Bag-ong Higala
Usa ka bag-ong babaye miapil sa among klase sa tunga-tunga sa tuig. Ang iyang panagway ug pinulongan lahi kay sa ubang mga estudyante. Kadaghan na siyang nagbalhin-balhin ug naglisud sa pagpakighigala. Adunay dili maayong nanghitabo sa iyang pamilya ug usahay moeskwela nga naghilak. Nasayud ko nga gusto nakong tabangan kining babaye, apan dili sigurado kon unsay akong buhaton tungod kay dili siya makig-istorya sama sa ubang mga bata. Nag-ampo ko kon unsay angay nakong buhaton ug mabati ang Espiritu Santo nga naghunghong nga maningkamot nga mahimo niyang higala.
Gitabangan nako siya sa iyang buluhaton sa eskwelahan, ug miingon kaniya nga ang atong Langitnong Amahan mihatag niya og espesyal nga mga talento aron iyang magamit ug ipakigbahin sa uban. Gidapit nako siya nga makigdula nako ug sa ubang estudyante panahon sa recess. Pipila ka bulan ang milabay, miingon siya nga ako ang una niya nga higala sukad.
Mibalhin na usab siya, ug nagguol ko og maayo. Gihangyo nako ang sekretarya sa eskwelahan nga magpadala ko og sulat sa iyang bag-o nga address. Sa sulat, akong giingnan ang akong higala nga gimingaw ko niya ug siya kanunay akong higala. Nag-drawing ko nga nagdula mi ug nagpahinumdom kaniya sa pipila sa iyang mga talento. Giingnan nako siya nga kinahanglan niyang magmaisugon ug maningkamot nga makighigala aron siya makatabang sa uban. Nag-ampo ko nga siya makakaplag og higala sa iyang bag-o nga eskwelahan ug ang ubang mga bata magbinuotan ngadto kaniya.
Nasayud ko nga ang Langitnong Amahan nahigugma sa tanan Niyang mga anak, ug mapasalamaton ko nga kitang tanan Iyang tabangan aron makatabang kanila.