Ny Zavatra Inoantsika

I Jesoa Kristy dia Nanonitra ny Fahotantsika

Isan’ny iray amin’ireo antony maha-eto an-tany antsika ny hianatra ny hankato ireo didin’Andriamanitra. Ankoatra an’i Jesoa Kristy izay niaina fiainana tonga lafatra dia efa nanota avokoa ny olona rehetra niaina teto an-tany (jereo ny Romana 3:23; 1 Jaona 1:8). Ny hoe fahotana dia rehefa mandika an-tsitrapo ny didin’Andriamanitra isika ary ireo fahotana rehetra dia manana sazy mifamatotra aminy. Rehefa manota isika dia mitaky antsika hizaka ny sazy ny fahamarinana (jereo Alma 42:16–22).

Amin’ny farany dia ny fisarahana amin’Andriamanitra no vokatry ny fahotana rehetra (jereo ny 1 Nefia 10:21). Izany fisarahana izany dia tena henjana hany ka tsy afaka amboarintsika amin’ny alalan’ny tenantsika irery izany.

Mba hisorohana izany fisarahana izany, ny Raintsika any an-danitra dia nanome fomba iray mba hitondran’ilay Zanany Lahitokana, Jesoa Kristy, eo Aminy ny vesatry ny fahotantsika, izay ahafahantsika ho madio ara-panahy sy ho tafaray Aminy. Izany no drafitry ny famindram-po.

Ny Mpamonjy dia nampianatra hoe: “Fa indro, Izaho Andriamanitra dia efa nijaly tamin’ireo zavatra ireo ho an’ny rehetra, mba tsy hahatonga azy ireo hijaly raha mibebaka; nefa raha tsy mibebaka izy ireo dia tsy maintsy mijaly tahaka Ahy” (F&F 19:16–17).

Tao anatin’ny Sorompanavotana nataony, i Jesoa dia nijaly noho ny fahotantsika tao amin’ny Sahan’i Getsemane sy teo amin’ny hazofijalian’i Kalvary. Amin’ny alalan’ny fibebahana amin’ny fahotantsika dia afaka mitondra ny herin’ny Sorompanavotany eo amin’ny fiainantsika isika.

I Jesoa Kristy izay nanonitra an-tsitrapo ireo fahotantsika dia nilaza hoe:

“Mankanesa aty Amiko, ianareo rehetra izay mavesatra entana, fa omeko fitsaharana ianareo.

“Raiso ny ziogako ary mianara amiko; fa mora sy malemy fanahy aho ary dia hahita fiadanana ho an’ny fanahinareo ianareo.

“Fa mora ny ziogako ary maivana ny enta-mavesatro” (Matio 11:28–30).

Ny Sorompanavotana dia manolotra ihany koa ireto fitahiana manaraka ireto:

1. Ny fitsanganana amin’ny maty ho an’ireo rehetra izay teraka eto an-tany (jereo ny Almà 11:42–45).

2. Ny Fiainana Mandrakizay eo anatrehan’Andriamanitra ho an’ny ankizy rehetra izay maty mialohan’ny fahatongavany amin’ny taona maha-tompon’andraikitra azy dia ny fahavalo taonany (jereo ny Môsià 3:16; 15:24–25; Môrônia 8:8–12).

3. Fahafahana mahita fiadanana amin’ny fotoam-pisedrana satria i Jesoa dia nitondra teo Aminy ireo fanaintainantsika sy ireo fahalementsika (jereo ny Jaona 14:27; Almà 7:11–12).

4. Ny fanonerana ho an’ny marina noho ny faharatsian’ity fiainana ity (jereo ny Torio ny Filazantsarako [2004], 52).

Raha mila hevitra fanampiny dia jereo ny Ny Fitsipiky ny Filazantsara (2009), 59–66; sy ny Ancrés dans la Foi (2004), 14–20.

“Indro, efa tonga amin’izao tontolo izao Aho mba hitondra ny fanavotana ho an’izao tontolo izao, mba hamonjy izao tontolo izao amin’ny fahotany.

“Koa na zovy na zovy no mibebaka sy mankaty Amiko toy ny ankizy madinika, dia izy no horaisiko, fa an’ny toa azy ny fanjakan’Andriamanitra. Indro, ny toa azy no efa nanolorako ny Aiko sy efa nakako izany indray; koa mibebaha ary mankanesa aty Amiko ianareo faran’ny tany, ary aoka ho voavonjy” (3 Nefia 9:21–22).

“I Jesoa Kristy ihany, amin’ny maha- Zanakalahitokan’Andriamanitra sy amin’ny maha-hany olona tsy nanota teto ambony tany Azy no hany nahavita ny Sorompanavotana ho an’ny olombelona rehetra” (Torolalana ho an’ny Soratra Masina, “Sorompanavotana”).

Ô Ry Ray, nataon’i Simon Dewey; Nitsidika an’i Amerika i Jesoa Kristy, nataon’i John Scott © IRI; SARIN’NY zazakely © Getty Images; SARY hafa NALAIN’I Christina Smith