Ako? Usa ka Magbalantay sa Israel?
Ako nahimo nang usa ka saksi ug usa ka partisipante sa liboan ka mga pagbisita sa mga nanginahanglan. Ako mopamatuod sa talagsaong pagbu-bu sa Espiritu nga nag-uban niini.
Usa sa mga binuhatan nga nakalahi sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang pagbaton og walay bayad nga mga magbalantay. Kita walay binayran nga mga lider [clergy] sa mga ward, mga branch, mga stake, ug sa mga district sa Simbahan; hinoon, ang mga miyembro mismo mangalagad sa usag usa.
Ang matag miyembro sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw adunay calling isip usa ka magbalantay sa Israel. Ang mga miyembro nga magbalantay moalagad sa mga bishopric ug mga branch presidency, isip mga lider sa priesthood ug auxiliary, isip mga clerk ug mga secretary, isip mga magtutudlo sa bisan unsa nga matang—apil ang mga magtutudlo sa home ug visiting teaching—ug sa uban pang daghang dili maihap nga mga kapasidad.
Ang walay bayad nga mga magbalantay adunay daghang mga butang nga kapareha. Ang matag usa adunay karnero nga amumahon, awhagon, ug serbisyohan. Ang matag usa gitawag sa Ginoo pinaagi sa Iyang tinudlo nga mga sulugoon. Ang matag usa adunay tulubagon ngadto sa Ginoo sa iyang pagkatinugyanan isip usa ka magbalantay.
Pagpangita sa Nawala nga Karnero
Si Joseph Serge Merilus mibiya sa iyang yutang natawhan sa Haiti sa edad nga 19 ug mibalhin sa Dominican Republic niadtong 1980 aron sa pagpangita og trabaho. Dise otso ka bulan ang milabay siya mibalik sa Haiti, nahigugma, ug mibalik ngadto sa Dominican Republic uban sa iyang bag-ong asawa, nga si Marie Reymond Esterlin.
Samtang sila nagsugod sa ilang kinabuhi isip magtiayon sa ilang bag-ong gipuy-an nga nasud, si Joseph nakasinati og espirituhanong kagutom. Siya ug si Marie mibisita og pipila ka mga simbahan nagpangita og makapatagbaw niana nga kagutom, apan isip mamumulong og Haitian Creole sa usa ka nasud nga mamulong og Spanish, sila naglisud sa pagsabut ug lisud sab silang masabtan. Sa kaulahian sila mikuyog sa duha ka mga misyonaryo nga Santos sa Ulahing mga Adlaw, kinsa midapit kanila ngadto sa simbahan. Human si Joseph ug Marie mitambong og pipila ka mga miting, ang mga misyonaryo mapailubong mitudlo kanila sa mga panaghisgutan pinaagi sa Spanish, ug sila nabunyagan niadtong Septyembre 1997.
Si Joseph gitawag nga moalagad sa Sunday School presidency, dayon usa ka magtatambag sa branch presidency, ug sa kaulahian isip branch president. Apan tungod sa sunod-sunod nga dili pagkasinabtanay ug nasakitan nga mga pagbati, kadaghanan niini naggikan sa sayop nga pag-istorya, sila si Joseph, Marie, ug ang ilang lima ka mga anak mihunong sa pagsimba ug nakalimtan sa mga miyembro sa lokal nga Simbahan.
Sulod sa sunod pito ka tuig, ang magtiayon nadungagan og upat ka mga anak ug miatiman og usa ka pag-umangkon nga lalaki ug usa ka pag-umangkon nga babaye gikan sa Haiti ngadto sa ilang panimalay. Pinaagi sa hilabihan nga paningkamot si Joseph maayo nang mosulti og Spanish ug Iningles ug nagsugod sa pagtudlo og Iningles ug Haitian Creole alang sa usa ka lokal nga kompanya.
Pagka Agosto 2007 duha ka mga lider sa priesthood, sa proseso sa pagpangita sa nawala nga mga karnero sa Ginoo, nakita diha sa may pultahan sa balay sa pamilya. Ilang nadiskobrehan nga sila si Joseph ug Marie aduna gihapoy mga pagpamatuod sa ebanghelyo, bisan wala na sila magsimba sulod sa pito ka tuig. Ang mga lider midapit sa pamilya sa pagbalik sa simbahan, diin ilang gibuhat pagkasunod gayud adlaw—silang 13 kabuok. Sila nagpadayon na sa pagtambong sukad niadto.
Karon si Joseph mao ang branch mission leader sa Barahona, nga nahimutang sa habagatang kasadpan nga bahin sa Dominican Republic. Ang iyang duha ka kinamagulangang anak nga mga lalaki nangalagad usab sa pagpangulo sa branch, ug ang iyang pag-umangkon nga lalaki, usa ka bag-ong gi-orden nga elder, mao ang Young Men president. Bag-ohay lamang ang pamilya mibiyahe ngadto sa templo, diin sila gibugkos isip usa ka mahangturong pamilya.
Hunahunaa lang kini, 13 ka nawala nga mga karnero karon nakita na tungod sa duha ka mga miyembro nga magbalantay andam sa pagpangita, sa pag-amuma, ug sa pagdala niining pamilya balik sa panon sa Ginoo. Sila gigiyahan padulong niining panimalay sama nga ikaw ug ako pagagiya-han samtang kita mangita niadtong nangawala nga karnero kinsa mao ang atong responsibilidad.
Ako nahimo nang usa ka saksi ug usa ka partisipante sa liboan ka mga pagbisita sa mga nanginahanglan. Ako mopamatuod sa talagsaong pagbubu sa Espiritu nga nag-uban niini. Ako nakakita og daghang mga nangawala nga karnero nga mibalik ug mibati sa hingpit nga kalipay nga moabut samtang sila giabi-abi pagbalik sa pundok. Ako nakakita sa mga kasingkasing nga natandog, mga panalangin nga gipamulong, mga luha nga miagas, mga pagpamatuod nga gipakigbahin, mga pag-ampo nga gihalad ug gitubag, ug gugma nga gipakita. Ako nakakita sa mga kinabuhi nga nausab.
Pag-amuma sa Pundok
Mga tunga-tunga sa 592 ug 570 B.C., ang Dios misulti sa Iyang propeta nga si Ezequiel kabahin sa walay pagpanumbaling nga mga magbalantay. Tungod sa ilang walay pagpanumbaling, ang pundok nagkatibulaag. Niadtong mga magbalantay, ang Ginoo miingon:
“Anak sa tawo, panagna batok sa mga magbalantay sa mga karnero sa Israel, panagna, ug umingon ka kanila, bisan sa mga magbalantay sa mga karnero mao kini ang giingon sa Ginoong Dios[:] … dili ba ang mga magbalantay sa mga karnero magapasibsib sa mga karnero? …
“Ang karnero nga gitakboyan sa sakit wala ninyo palig-ona, ni tambalan ninyo ang masakiton, ni bugkosan ninyo ang nabunggoan sa bukog, ni pabalikon ninyo pag-usab kadtong gipanatlaag sa halayo, ni pangitaon ninyo ang nawala. …
“… Oo, ang akong mga karnero gipatibulaag sa tibuok nawong sa yuta, ug walay mausa nga nagsusi ug nangita kanila.
“Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios; … Akong panilngon ang akong mga karnero diha sa ilang kamot ” (Ezequiel 34:2, 4, 6, 10).
Sa daghang mga pamaagi, kita nahimong usa ka simbahan nga molig-on lamang niadtong mosimba. Kita adunay dako nga paningkamot sa paghatag og espiritwal ug emosyonal ang pag-amuma niadtong kinsa moadto sa simbahan, apan unsaon naman lang kadtong nangawala sa dalan paingon sa simbahan?
Kon ako nakadawat og usa ka calling nga moalagad sa Simbahan, nan ako adunay karnero diin ako adunay balaang obligasyon sa pagpangalagad ug pagserbisyo. Pananglitan, isip usa ka magtutudlo ako usa ka magbalantay dili lamang niadtong motambong sa akong klase apan usab niadtong wala motambong. Ako adunay responsibilidad sa pagpangita kanila, moila-ila kanila, mahimo nilang higala, mangalagad ngadto sa ilang panginahanglan, ug dad-on sila balik sa pundok.
Pagdala Nila og Balik
Isip miyembro nga mga magbalantay kita kinahanglan nga maayong mohinumdom ug mopalandong sa mga pagtulun-an diha sa Lucas 15. Niana nga kapitulo ang Ginoo mitudlo sa mga sambingay sa karnero nga nawala, sa drakma [piece of silver] nga nawala, ug sa anak nga nawala. Kining tanang tulo may kalabutan sa “niadtong nawala” ug dayon nakit-an pag-usab. Sa sambingay sa karnero nga nawala, ang Ginoo nangutana:
“Kinsa bang tawhana kaninyo, nga may usa ka gatus ka mga karnero, nga kon kawad-an siyag usa ka buok niini, dili mobiya sa kasiyaman ug siyam diha sa kaawaawan, ug moadto sa pagpangita niadtong usa nga nawala, hangtud nga hikaplagan niya kini?
“Ug sa iya na kining makaplagan, kini pas-anon niya nga malipayon diha sa iyang abaga.
“Ug sa mahiuli na siya, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug ingnon sila, Pangalipay kamo uban kanako; kay hingkaplagan ko ang akong karnero nga nawala.
“Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may labi pang kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol kay sa tungod sa kasiyaman ug siyam ka mga tawong matarung nga wala magkinahanglan sa paghinulsol” (Lucas 15:4–7).
Diha sa sambingay, usa lamang ka karnero ang nahisalaag ug nawala, apan dili kaayo ingon ani ang panghitabo sa atong mga ward ug mga branch. Ang pag-apply sa sambingay nagpabiling susama ra gihapon, hinoon, dili igsapayan ang gidaghanon sa mga karnero kinsa nahisalaag gikan sa pundok.
Ang sambingay wala mopakita kon unsa ka dugay ang proseso sa pagkaayo. Sa atong mga paningkamot sa pagpangalagad, ang ubang mga karnero mobalik pagkahuman sa usa ka bisita, samtang ang uban nagkinahanglan og daghang tuig sa makanunayon ug maayong pag-awhag.
Panahon sa proseso sa pag-ayo sa atong mga kaigsoonan, dili nato kalimtan nga ang mga karnero nga atong “gidala … balik sa panon” mga “gimahal sa Magbalantay.”1 Siya tagsa-tagsang nakaila kanila. Siya nahigugma sa matag usa kanila uban sa usa ka hingpit nga gugma. Tungod kay sila Iyang gipanag-iya, Siya mogiya kanato, motudlo kanato, ug modasig kanato kon unsa ang isulti kon kita mangutana ug dayon maminaw ngadto sa tingog sa Espiritu. Pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo, daghan ang motubag sa positibong paagi samtang kita kinasingkasing ug mapainubsanong moduol.
Unta kita makahinumdom sa atong mga responsibilidad isip mga magbalantay aron kita makahatag og maayong pagsubay ngadto sa Ginoo kabahin sa atong pagkatinugyan mahitungod sa karnero nga Iyang gisangon sa matag usa kanato.
Detalye gikan sa Ang Dalan Padulong sa Bethlehem, pinaagi ni Joseph Brickey; sa tuo: Detalye gikan sa Sila si Cain ug Abel, pinaagi ni Robert T. Barrett
Wala Na Mahisalaag, pinaagi ni Greg K. Olsen, dili mahimong pakopyahan; paghulagway sa litrato pinaagi ni Laureni Fochetto