Mensahe sa Unang Kapangulohan
Pagkakita og Kalig-on pinaagi sa Pagkamasulundon
Sa atong kalibutan karon, ang pokus anaa sa kabatan-onan. Ang tanan gusto nga tan-awong batan-on, mobati nga batan-on, ug mahimong batan-on. Tinuod gyud, hilabihan ka daghang kwarta ang gigasto matag tuig alang sa mga produkto nga ang gilauman sa mga tawo mopabalik sa ilang batan-ong mga panagway. Nan, maayo sad hinoon nga pangutan-on nato ang atong mga kaugalingon, “Ang pagpangita ba sa pagkabatan-on bag-o pa ba sa atong panahon, sa atong henerasyon?” Kita kinahanglan lamang nga mobasa sa mga pahina sa kasaysayan aron sa pagpangita og tubag.
Mga siglo na ang milabay, sa talagsaong panahon sa pagpaniksik, mga pagpanaw [expedition] gipanghimo ug mga barko nga adunay mga masaligon ug mapanimpalaron [adventurous] nga mga kawani milawig padulong sa wala pa mahibaloi nga mga kadagatan sa pagpangita sa tuburan sa pagkabatan-on. Ang sugilanon sa panahon misaad nga sa usa ka dapit sa “mga lagyong kayutaan” adunay usa ka malamaton nga tuburan nga adunay hilabihan ka tin-aw nga tubig, ug ang buhaton lamang sa usa ka tawo aron mahibalik ang kinaiyanhon ug pagkalagsik sa pagkabatan-on mao lamang ang pag-inom sa nag-agas nga tubig gikan niini nga tuburan.
Si Ponce de León, kinsa mipanaw uban ni Columbus, mihimo og sunod-sunod nga mga pagpanaw, nagpangita sa Bahamas ug uban pang mga dapit sa Caribbean uban sa tibuok nga pagtuo sa sugilanon nga kining butanga nga makapabatan-on hangtud sa kahangturan mahimong makit-an. Ang iyang mga paningkamot, sama ra gihapon niadtong uban, wala gayuy nakaplagan, tungod kay sa balaanong plano sa atong Dios, kita misulod niining pagkamortal aron sa pagtilaw sa pagkabatan-on kausa lamang.
Ang Tuburan sa Kamatuoran
Bisan og walay tuburan sa pagkabatan-on nga sa maalamong paagi atong mapangita, apan adunay laing tuburan nga adunay mas hilabihan ka bililhon nga tubig, gani ang mga tubig sa kinabuhing dayon. Mao kini ang tuburan sa kamatuoran.
Ang usa ka magbabalak nakakuha sa tinuod nga kahulugan sa pagpangita sa kahulugan sa dihang siya misulat niining mahangturon nga mga linya:
Sulti unsa ang kamatuoran? Ang ganti
Nga labing dungganan.
Lakaw pangitaa sa kahiladman,
O ngadto sa kapunaw-punawan:
Dungganan nga katuyoan. …
Isulti unsang kamatuoran? Kini una ug katapusan,
Kay hapit na mahuman ang oras.
Langit mobiya ug yuta mosiak,
Mosugakod ang kamatuoram,
Mohangtud sa kahangturan.1
Sa usa ka pagpadayag nga gihatag ngadto kang Propeta Joseph Smith sa Kirtland, Ohio, niadtong Mayo sa 1833, ang Ginoo mipahayag:
“Ang kamatuoran mao ang kahibalo sa mga butang ingon nga mao sila karon, ug ingon nga sila mao kaniadto, ug ingon nga sila mao sa umaabut; …
“Ang Espiritu sa Kamatuoran mao ang Dios. … Siya [Jesus] nakadawat sa usa ka kahingpitan sa kamatuoran … ;
“Ug walay tawo nga makadawat sa usa ka kahingpitan hangtud nga siya maghupot sa iyang mga sugo.
“Siya nga maghupot sa iyang mga sugo makadawat og kamatuoran ug kahayag, hangtud siya pagahimayaon diha sa kamatuoran ug masayud sa tanan nga mga butang.”2
Dili na kinahanglan para kanimo o kanako niining nalamdagan na nga panahon, sa dihang ang kahingpitan sa ebanghelyo napahiuli, maglawig sa wala mahibaloi nga mga kadagatan o magbiyahe sa wala pa maagii nga mga dalan alang sa pagpangita lamang sa tuburan sa kamatuoran. Tungod kay ang usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan ang mibuhat sa atong agianan ug mihatag og dili mapakyas nga mapa—ang pagkamasulundon!
Ang Iyang napadayag na nga pulong klaro nga mihulagway sa mga panalangin nga moabut sa pagkamasulundon ug ang dili mapugngan nga kasakit sa kasingkasing ug kasubo nga mabati sa tigpanaw kinsa motipas padulong ngadto sa gidili nga mga agianan sa sala ug sayop. Ngadto sa henerasyon nga hugot nga nagtuo sa tradisyon sa pagsakripisyo og hayop, si Samuel maisugong mipahayag, “Ang pagsugot labi pang maayo kay sa halad, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero.”3
Ang mga propeta, sa una ug karon, nakahibalo sa kalig-on nga moabut pinaagi sa pagkamasulundon. Hunahunaa si Nephi: “Ako moadto ug mobuhat sa mga butang nga ang Ginoo nagsugo.”4 O ang maanindot nga paghulagway ni Mormon sa kalig-on nga naangkon sa anak nga mga lalaki ni Mosiah:
“Sila nag-anam og kalig-on diha sa kasayuran sa kamatuoran; kay sila mga tawo nga mabuot og salabutan ug sila misiksik sa mga kasulatan sa kakugi, nga sila unta masayud sa pulong sa Dios.
“Apan kini dili ang tanan; sila naghatag ngadto sa ilang kaugalingon ngadto sa tuman nga pag-ampo, ug pagpuasa; busa sila adunay espiritu sa pagpanagna, ug espiritu sa pagpadayag; ug kon sila nagtudlo, sila nagtudlo uban sa gahum ug pagtugot sa Dios.”5
Sunda ang mga Kasugoan
Si Presidente David O. McKay (1873–1970), sa usa sa iyang pangbukas nga mensahe ngadto sa mga miyembro sa Simbahan sa usa ka kinatibuk-ang komperensya, mihatag kanato og usa ka direksyon alang sa atong panahon nga yano kaayo ug gani gamhanan kaayo: “Sunda ang mga kasugoan sa Dios.”6
Kini mao ang palas-unon sa mensahe sa atong Manluluwas sa dihang Siya mipahayag, “Alang sa tanan kinsa may panalangin sa akong mga kamot kinahanglan nga motuman sa balaod nga gitudlo alang niana nga panalangin, ug sa mga kinahanglanon niini, ingon nga gitukod sa wala pa ang katukuran sa kalibutan.” 7
Ang mga gipangbuhat gayud sa Agalon naghatag og kredibilidad sa Iyang mga pulong. Siya mipakita sa tinud-anay nga gugma sa Dios pinaagi sa pagpuyo og hingpit nga kinabuhi, pinaagi sa pagtuman sa balaang misyon nga para Kaniya. Wala gayud Siya magmapahitas-on. Wala gayud Siya mapuno sa garbo. Wala gayud Siya magmabudhion. Siya gayud nagmapainubsanon kanunay. Siya gayud nagmatinud-anon kanunay. Siya gayud matinuoron kanunay.
Bisan Siya gitintal sa batid sa pagpanglinla, gani ang yawa; bisan Siya sa pisikal nga paagi naluya tungod sa pagpuasa sa 40 ka mga adlaw ug 40 ka mga gabii ug “tapus niini gibati niya ang kagutom”; apan sa diha ang yawa mihalad kang Jesus sa labing maanindot ug makatintal nga mga tanyag, Siya mihatag kanato og usa ka balaan nga ehemplo sa pagkamasalundon pinaagi sa pagbalibad aron sa pagtuman unsa nga Iyang nahibaloan nga sakto.8
Sa dihang Siya nakasinati sa panghingutas sa Getsemani, diin Siya milahutay sa ingon ka sakit nga ang Iyang singot gihulagway nga mga dagkong tulo sa dugo nga nangahulog ngadto sa yuta, Siya mipakita sa pagkamasulundon nga Anak pinaagi sa pagsulti, “Amahan, kon buot ka, kuhaa kining kopa gikan kanako: apan dili ang akong pagbuot maoy matuman, kondili ang imo.”9
Kang Pedro sa Galilea, si Jesus miingon “Sumunod ka kanako.” Kang Philip miabut ang sama nga instruksyon, “Sumunod ka kanako.” Ug sa maniningil sa buhis nga si Levi, kinsa naglingkud sa buhisanan, miabut ang pangamay nga tawag, “Sumunod ka kanako.” Bisan ngadto sa usa kinsa nagdagan nga nagsunod kaniya, kadtong adunay daghang mga kabtangan, miabut ang mga pulong, “Sumunod ka kanako.”10 Ug diha kanimo ug kanako kana nga samang tingog, kining sama nga Jesus, miingon, “Sumunod ka kanako.” Kita ba andam nga mosunod?
Ang pagkamasulundon mao ang timailhan sa mga propeta, apan kini kinahanglan nga masabtan nga kining tinubdan sa kalig-on anaa para kanatong tanan karon.
Usa ka Moderno nga Ehemplo
Ang usa ka tawo kinsa nakakat-on pag-ayo sa leksyon sa pagkamasulundon, kinsa nakakita sa tuburan sa kamatuoran, mao ang usa ka manggiloy-on ug matinud-anon nga tawo sa mapainubsanon nga panginabuhi ug pagpuyo. Siya namiyembro sa Simbahan sa Europe ug, pinaagi sa makugihon nga pagtigum ug pagsakripisyo, siya mibalhin og puyo sa North America—sa usa ka bag-o nga yuta, usa ka lahi og pinulongan, lain nga pamaagi sa pagpuyo sa kinabuhi, apan sama nga Simbahan ubos sa pagpangulo sa sama nga Ginoo, kinsa iyang gisaligan ug gisunod. Siya nahimong branch president sa usa ka gamay nga pundok sa nagkalisud nga mga Santos sa usa ka siyudad nga dili mahigalaon. Siya misunod sa programa sa Simbahan, bisan ang mga miyembro gamay lamang ug ang mga buluhaton daghan kaayo. Siya nagsilbing ehemplo sa iyang mga miyembro sa branch sa tinud-anay gayud nga pagkasama kang Kristo, ug sila mibalos og paghigugma nga tagsa lang makita.
Siya nagpakabuhi gamit ang iyang mga kamot isip usa ka negosyante [tradesman]. Ang iyang kita gamay lang, apan siya kanunay nagbayad sa saktong ikapulo ug mohatag og mas daghan pa. Siya misugod sa paghatag og pundo sa misyonaryo sa iyang gamay nga branch, ug sulod sa daghang mga bulan, siya lamang ang nag-inusarang tighatag. Sa dihang adunay mga misyonaryo sa iyang siyudad, iyaha silang pakaunon, ug dili sila makabiya sa iyang balay nga walay donasyon nga ibutang alang sa ilang trabaho ug kaayohan. Ang mga miyembro nga nagpuyo sa layo nga moagi sa siyudad asa siya ug mobisita sa branch, kanunay makadawat sa iyang pagkamaabi-abihon ug sa mainiton niyang diwa ug mopadayon sa ilang padulngan nga nasayud nga sila nakahimamat og usa ka talagsaon nga tawo, usa sa masulundon nga sulugoon sa Dios.
Kinsa kadtong nangulo kaniya nakadawat sa iyang lawum nga pagrespeto ug sa iyang hilabihang espesyal nga pag-atiman. Alang kaniya sila mga pinadala sa Ginoo; siya nangalagad alang sa ilang pisikal nga mga kahupayan ug hilabihan ka matinguhaon sa iyang mga pag-ampo—nga makanunayon gayud —alang sa ilang kaayohan. Sa usa ka adlaw nga Igpapahulay pipila sa mga lider nga nagbisita sa iyang branch miapil uban kaniya sa dili moubos sa usa ka dosena nga pag-ampo sa nagkalain-laing mga miting ug sa pagbisita sa mga miyembro. Ang mga lider mibiya kaniya pagkatapos nianang adlawa uban sa usa ka pagbati nga hilabihang kasadya ug pagkabayaw sa espirituhanong paagi nga naghimo kanilang malipayon sa upat ka oras nga pagdrayb sa tugnaw nga panahon ug hangtud karon, human sa daghang mga tuig, nagpainit sa diwa ug mopabag-o sa kasingkasing kon kadto nga adlaw hinumduman.
Ang mga tawo nga edukado, mga tawo nga adunay daghang kasinatian sa kalibutan nangita niining mapainubsanon; dili edukado nga tawo sa Dios ug iphon nila ang ilang kaugalingon nga swerte kon ilang makauban siya og usa ka oras. Ang iyang panagway ordinaryo lang, ang iyang Iningles dili perpekto ug usahay lisud masabtan, ang ilang panimalay yano lang. Wala siyay sakyanan o telebisyon. Siya wala makasulat og libro ug wala makasangyaw og nindot nga mga wali ug walay nabuhat nga butang nga sa kasagaran hatagan og pagtagad sa kalibutan. Apan ang matinud-anon mopaingon ngadto sa iyang pultahan. Ngano? Tungod kay sila nangandoy nga makainom sa iyang tuburan sa kamatuoran. Sila dili kaayo mapasalamaton kabahin sa unsang iyang gisulti, kabahin sa iyang gibuhat, dili ang kahulugan sa wali nga iyang gipamulong apan ang kalig-on sa kinabuhi nga iyang gipakita.
Sa pagkasayud nga ang usa ka pobre nga tawo makanunayon ug malipayon nga naghatag og dili moubos doble nga ikapulo ngadto sa Ginoo, naghatag sa usa ka tawo og mas klaro nga panabut sa tinuod nga kahulugan sa ikapulo. Makakita kaniya nga mangalagad sa mga gipanggutom ug mopasulod sa mga estranghero mopahibalo sa usa ka tawo nga iya kining gibuhat sama nga mao ang buhaton sa Ginoo. Sa pag-ampo uban kaniya ug sa pag-ambit sa iyang pagsalig sa balaanong pangamuyo mao ang pagsinati og usa ka bag-ong pamaagi sa pagpakig-istorya.
Nan mahimong masulti nga iyang gisunod ang una ug dakong sugo ug ang ikaduha susama ra niini,11 nga ang iyang kasingkasing napuno sa gugmang putli ngadto sa tanang mga tawo, nga ang hiyas midayan-dayan sa iyang hunahuna nga walay paghunong ug, ang resulta, ang iyang pagsalig misamot pagkalig-on diha sa atubangan sa Dios.12
Ang kabuotan ug kamaayo niini nga tawo makita gayud sa tanan. Ang iyang pagkalig-on naggagikan sa iyang pagkamasulundon.
Ang kalig-on nga atong kinasingkasing nga gipangita aron sa pagsagubang sa mga hagit sa usa ka libug ug mausabon nga kalibutan mahimong maatoa kon, uban sa kalig-on ug makanunayon nga kaisug, kita mobarug ug mopahayag uban ni Josue, “Alang kanako ug sa akong balay, kami magaalagad sa Ginoo.”13
Sa wala: Gilitratohan ni Matthew Reier; Ang Imahe ni Kristo, ni Heinrich Hofmann, sa maayong kabubut-on sa C. Harrison Conroy Co.; sa tuo: gihulagway pinaagi ni Jerry Thompson
Detalye gikan sa Si Kristo Nagtawag kang Pedro ug Andres, ni James Taylor Haywood, sa maayong kabubut-on sa Church History Museum