Bunyag ni Lola

Marilena Kretly Pretel Busto, São Paulo, Brazil

Niadtong Hunyo 30, 2001, naghimo ako og birthday cake alang sa akong anak nga babaye sa dihang mibagting ang telepono. Ang akong igsoong babaye kadto sa Brazil, nagpahibalo kanako nga ang among lola namatay.

Ang balita subo, pero ako wala magsubo. Total, ang akong minahal nga lola nagpakabuhi hapit moabut og 102. Ako nalipay nga siya gawasnon na sa iyang edad, sa mortal nga lawas ug miadto na sa kalibutan sa espiritu.

Dayon nagsugod ko sa paghunahuna mahitungod sa pagkaatol sa iyang kamatayon nga nahitabo sa adlawng natawhan sa akong anak nga babaye, ug ako naghunahuna kon aduna bay importante sa iyang pagkatayming. Sa paglabay sa mga adlaw, akong nadiskobrehan unsa kini: sayon alang kanako ang paghinumdom nga magpabunyag alang sa akong lola usa ka tuig human siya mamatay. Akong giangkon kini nga responsibilidad, nga nakahibalo nga ako mohulat hangtud sa sunod nga adlawng natawhan sa akong anak nga babaye.

Ang tuig dali nga milabay. Wala akoy kahigayunan sa pag-adto sa templo sa sakto nga anibersaryo sa kamatayon sa akong lola, hinoon, tungod kay nagpuyo ako sa Portugal ug mitambong sa Templo sa Madrid Spain . Pero walay adlaw nga molabay nga dili ako maghunahuna mahitungod sa akong responsibilidad nga magpabunyag alang ni Lola Josefina.

Wala kini mahitabo hangtud sa Oktubre 2002 nga kami nakaadto sa templo. Ang akong bana ug ako mikuyog sa among anak nga lalaki, nga si Mathew, kinsa modawat sa iyang endowment sa pagpangandam alang sa iyang misyon. Malipayon ako nga moadto sa templo, ug ako naghunahuna nga ako mobati og espesyal nga butang kon ako bunyagan alang sa akong lola.

Ang akong bana mipahigayon sa bunyag, pero wala akoy bisan unsa nga gibati. Ang akong anak nga lalaki ang mipahigayon sa kumpirma, pero sa gihapon, wala. Ang akong kabalaka sa pagkawalay gibati niadtong higayona milabay ra, ug ako nalipay na lang nga ang mga ordinansa napahigayon na alang sa akong lola.

Human sa endowment, miadto kami sa lawak bugkusanan [sealing room] aron si Lola mabugkos ngadto sa iyang mga ginikanan. Sa dihang kami nagluhod nga nag-atbang sa altar aron sa pagpahigayon sa ordinansa ug ang tigbugkos misugod sa pagpamulong, akong gibati nga ingon og ang pagkakugang nagsugod sa akong ulo ug milatay sa tibuok kong lawas. Malisud ang paghulagway, pero nianang mainiton nga higayon, ako nakasiguro nga si Lola Josefina nalipay nga nabugkos ngadto sa iyang mga ginikanan.