May Kinadak-ang Bili
Ni Ray Taylor, Utah, USA
Sa dihang akong gipili ang painting sa Manluluwas, duha sa akong mga igsoong lalaki ug mga igsoong babaye ang nangatawa sa hilum. Ang mga butang nga ilang gihunahuna nga mas bililhon anaa pa gihapon uban sa mga butang nga gipanag-iya sa akong Mama ug Papa.
Kami gipatapok sa among nadak-ang balay, diin si Mama nagpuyo mga pipila ka semana sa wala pa siya mamatay. Si Papa namatay lima ka tuig na ang miagi, pagka 2001. Karon mao na ang panahon nga bahinon ang ilang mga kabtangan. Naghulbot-hulbot mi og mga numero ug mipili og mga butang, ang tawo nga adunay pinakaubos nga numero maoy mopunit og una.
Ang higdaanan maoy unang nakuha, gisundan sa refrigerator, lamesa nga kan-anan ug mga lingkuranan, ug ang karaan nga sakyanan. Akong gipili ang piano, bisan og dili ko kahibalo nga mopatugtug. Kami nalingaw sa musika diha sa among panimalay sa dihang ako nagtubo pa. Ang akong Papa kanunay nga nagserbisyo isip ward music director, ug ang akong mga ginikanan maayong mokanta. Ang akong amahan, kinsa usa ka dakong tawo nga may kusog nga tingog, dili gayud mobalibad og oportunidad sa pagkanta. Ang piano dako kaayo og kahulugan ngari kanako, ingon man ang painting sa Manluluwas.
Sa dihang akong gipili ang painting, nga gikwadro tapad sa kopya sa “Ang Buhi nga Kristo: Ang Pagpamatuod sa mga Apostoles,”1 kini nagbitay sa bongbong sa kwarto sa pamilya, diin kami nanglingkod.
Nianang higayona dili nako mapugngan nga maghunahuna mahitungod sa Manluluwas, sa plano sa kaluwasan, ug kon unsa ka dako sa bili sa akong mga ginikanan ngari kanako. Ug dili nako mapugngan nga mobati og pasalamat alang sa paagi sa ilang pagpadako kanamo, sa ebanghelyo nga ilang gitudlo kanamo, ug sa ehemplo nga ilang gipakita kanamo, lakip na sa ilang kaandam sa pagserbisyo.
Sa dihang si Papa natawag isip usa ka bishop, iyang gipahinumduman ang stake president nga siya 70 anyos na. “Sa akong hunahuna sayop ang inyong pagtawag nako,” siya miingon.
“Sa imong hunahuna pila man ang edad sa mga Kaigsoonan nga anaa sa Siyudad sa Salt Lake?” ang stake president nangutana agig tubag. “Dili ikaw ang una namong napilian. Dili gani ikaw ang ikaduha namong napilian. Ikaw mao ang napilian sa Ginoo.”
Si Papa nasayud nga siya gitawag sa Dios, ug siya nahimong usa ka maayong bishop. Walay mga pagpakaaron-ingon diha kaniya. Dili siya eksperto sa mga kasulatan. Usa lamang siya ka mapaubsanon nga tawo kinsa mipakita og hilabihan nga pagpakabana alang sa mga sakop sa ward.
Samtang si Papa nagserbisyo isip bishop, ako nagserbisyo isip usa ka counselor sa lain nga bishopric sa among stake. Samtang magdungan kami og tambong sa leadership nga mga miting, ang among relasyon nakapokus kang Kristo, ug akong nasayran ang iyang espirituhanong bahin.
Sa dihang si Papa gitawag isip bishop pagka 1994, siya nag-antus og mga problema sa panglawas. “Kini nga calling ba makagarantiya kanako og lima pa ka tuig nga kinabuhi?” pasiaw niya nga pangutana sa stake president. Duha ka tuig human sa pagka-release ni Papa, namatay siya.
Kini nga mga hunahuna miabut kanako samtang nahuman na kami og bahin-bahin sa mga kabtangan sa among mga ginikanan. Pag-abut sa balay, nangita ko og saktong dapit nga kabitayan sa painting sa Manluluwas. Sa dihang akong gitan-aw ang likod niini, sa akong katingala akong nakita nga gipahinungod kini ngadto sa akong amahan: “Hinumduman namo kanunay si Bishop Taylor isip usa ka dakong tawo nga may kasingkasing nga ikatandi.” Pinirmahan kini sa among stake presidency: “Presidente Cory, Presidente Carter, Presidente Stubbs.”
Diha-diha dayon ang painting nahimong mas bililhon pa gayud ngari kanako. Karon nagbitay kini sa bongbong sa akong balay ibabaw sa piano sa akong mga ginikanan. Adunay pipila ka mga butang gihapon didto sa among daang balay nga akong gipili apan wala nako kuhaa. Sige lang. Anaa kanako ang mga butang nga may kinadak-ang bili.
Sa dihang akong gitan-aw ang likod sa painting, diha-diha dayon kini nahimong mas bililhon pa gayud ngari kanako.