Προσεκτικός έναντι χαλαρού
Καθώς οι επιρροές του κόσμου εναγκαλίζονται όλο και πιο πολύ το κακό, πρέπει να προσπαθούμε με κάθε επιμέλεια να παραμένουμε σταθερά στο μονοπάτι που μας οδηγεί με ασφάλεια στον Σωτήρα μας.
Είδα κάποτε μία ταμπέλα στη βιτρίνα ενός καταστήματος που έλεγε: «Ευτυχία, 15 δολάρια». Ήμουν τόσο περίεργη να μάθω πόση ευτυχία μπορούσα να αγοράσω με 15 δολάρια, ώστε μπήκα μέσα να δω. Αυτό που είδα ήταν πολλά φτηνά μπιχλιμπίδια και αναμνηστικά – ούτε ένα από όσα είδα δεν θα μπορούσε να μου φέρει το είδος της ευτυχίας που υπαινισσόταν η ταμπέλα! Με τα χρόνια, σκέφθηκα πολλές φορές εκείνη την ταμπέλα και πόσο εύκολο μπορεί να είναι να αναζητούμε ευτυχία σε πράγματα φτηνά ή παροδικά. Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, είμαστε ευλογημένοι που ξέρουμε πώς και πού βρίσκεται η αληθινή ευτυχία. Βρίσκεται στο να ζούμε προσεκτικά το Ευαγγέλιο που εδραίωσε ο Κύριος και Σωτήρας μας, Ιησούς Χριστός, και στο να προσπαθούμε να γίνουμε περισσότερο όπως Εκείνος.
Έχουμε έναν αγαπητό φίλο, ο οποίος ήταν μηχανοδηγός τρένου. Μία ημέρα, καθώς οδηγούσε ένα τρένο στη διαδρομή του, διέκρινε ένα σταματημένο αυτοκίνητο στη σιδηροτροχιά μπροστά του. Γρήγορα κατάλαβε ότι το αυτοκίνητο ήταν ακινητοποιημένο και δεν μπορούσε να διασχίσει τις ράγες. Έθεσε αμέσως το τρένο σε κατάσταση συναγερμού, πράγμα που κινητοποίησε τα φρένα σε κάθε ένα από τα βαγόνια που έφθαναν τα 1.200 μέτρα πίσω από τη μηχανή, μεταφέροντας ένα φορτίο 6.500 τόνων. Δεν υπήρχε νόμος της φυσικής ώστε να μπορέσει να σταματήσει το τρένο πριν χτυπήσει το αυτοκίνητο, πράγμα που έγινε. Ευτυχώς για τους ανθρώπους στο αυτοκίνητο, άκουσαν το προειδοποιητικό σφύριγμα του τρένου και έφυγαν από το αυτοκίνητο πριν από τη σύγκρουση. Καθώς ο μηχανικός μιλούσε με τον αξιωματικό της αστυνομίας που διενεργούσε την ανάκριση, μία θυμωμένη γυναίκα τους πλησίασε. Φώναζε ότι είχε δει όλο το ατύχημα και μετά κατέθεσε ότι ο μηχανικός δεν είχε καν προσπαθήσει να παρεκκλίνει της πορείας του για να αποφύγει το αυτοκίνητο!
Προφανώς, αν ο μηχανικός κατάφερνε να παρεκκλίνει και να φύγει από τις ράγες για να αποφύγει ένα ατύχημα, ο ίδιος και ολόκληρο το τρένο θα είχαν χαθεί σε έναν εκτροχιασμό και η πορεία του τρένου προς τα εμπρός θα σταματούσε απότομα. Ευτυχώς για εκείνον, οι ράγες όπου έτρεχε το τρένο του, κράτησαν τους τροχούς να κινούνται σταθερά στην πορεία του, άσχετα με το εμπόδιο στον δρόμο του. Ευτυχώς για εμάς, κι εμείς επίσης βρισκόμαστε επάνω σε ράγες, ένα μονοπάτι διαθήκης για το οποίο έχουμε δεσμευθεί όταν βαπτισθήκαμε ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Μολονότι μπορεί να συναντήσουμε περιστασιακά εμπόδια στον δρόμο, αυτό το μονοπάτι θα μας κρατήσει να κινούμαστε προς τον πολύτιμο αιώνιο προορισμό μας, αν παραμείνουμε σταθερά σε αυτό.
Το όραμα του δέντρου της ζωής μάς δείχνει πώς οι συνέπειες της χαλαρότητας μπορεί να μας οδηγήσουν μακριά από το μονοπάτι της διαθήκης. Σκεφθείτε ότι η σιδερένια ράβδος και το στενό και στενόχωρο μονοπάτι ή το μονοπάτι της διαθήκης, οδηγούν κατευθείαν προς το δέντρο της ζωής, όπου όλες οι ευλογίες οι οποίες παρασχέθηκαν από τον Σωτήρα μας και την Εξιλέωσή Του είναι διαθέσιμες στους πιστούς. Στο όραμα υπήρχε επίσης ένας ποταμός νερού που αντιπροσώπευε τη ρυπαρότητα του κόσμου. Οι γραφές περιγράφουν ότι αυτός ο ποταμός «έρεε παράπλευρα» στο μονοπάτι, ωστόσο περνούσε «πλάι» στο δένδρο και όχι προς αυτό. Ο κόσμος είναι φορτωμένος με περισπασμούς που μπορούν να εξαπατήσουν ακόμα και τους εκλεκτούς, κάνοντάς τους να είναι χαλαροί στο να ζουν τις διαθήκες τους – οδηγώντας τους έτσι πλάι στο δένδρο αλλά όχι προς αυτό. Αν δεν είμαστε προσεκτικοί στο να ζούμε τις διαθήκες μας με ακρίβεια, οι χαλαρές προσπάθειές μας μπορεί τελικά να μας οδηγήσουν σε απαγορευμένα μονοπάτια ή να ενωθούμε με εκείνους που έχουν ήδη εισέλθει στο μέγα και εκτεταμένο κτήριο. Αν δεν είμαστε προσεκτικοί μπορεί ακόμα και να πνιγούμε στα βάθη ενός ρυπαρού ποταμού1.
Υπάρχει ένας προσεκτικός τρόπος και ένας χαλαρός τρόπος να κάνουμε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου να ζούμε το Ευαγγέλιο. Καθώς συλλογιζόμαστε τη δέσμευσή μας προς τον Σωτήρα, είμαστε προσεκτικοί ή χαλαροί; Εξαιτίας της θνητής φύσης μας, δεν εκλογικεύουμε μερικές φορές τη συμπεριφορά μας, αναφερόμενοι κατά καιρούς στις πράξεις μας ότι βρίσκονται στο γκρίζο ή αναμιγνύοντας το καλό με κάτι το οποίο δεν είναι τόσο καλό; Κάθε φορά που λέμε «πάντως», «εκτός» ή «αλλά» όταν αφορά στο να ακολουθούμε τη συμβουλή των ηγετών προφητών μας ή να ζούμε προσεκτικά το Ευαγγέλιο, στην πραγματικότητα λέμε: «Αυτή η συμβουλή δεν ισχύει για μένα». Μπορούμε να εκλογικεύουμε ό,τι θέλουμε, όμως γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει σωστός τρόπος για να κάνουμε το λάθος πράγμα!
Το θέμα για τους νέους το 2019 λαμβάνεται από το Κατά Ιωάννην 14:15, όπου ο Κύριος δίνει οδηγία: «Αν με αγαπάτε, φυλάξτε τις εντολές μου». Αν Τον αγαπούμε όπως ισχυριζόμαστε, δεν μπορούμε να δείξουμε εκείνη την αγάπη όντας λίγο προσεκτικότεροι στο να ζούμε τις εντολές Του;
Το να είμαστε προσεκτικοί στο να ζούμε το Ευαγγέλιο δεν σημαίνει απαραιτήτως να είμαστε τυπικοί ή ανιαροί. Σημαίνει να είμαστε ορθοί στις σκέψεις και στη συμπεριφορά μας ως μαθητές του Ιησού Χριστού. Καθώς συλλογιζόμαστε τη διαφορά μεταξύ του προσεκτικού και του χαλαρού στο να ζούμε το Ευαγγέλιο, ιδού κάποιες σκέψεις να σκεφθούμε:
Είμαστε προσεκτικοί στη λατρεία μας της Ημέρας του Κυρίου και στην προετοιμασία να μεταλαμβάνουμε κάθε εβδομάδα;
Θα μπορούσαμε να είμαστε πιο προσεκτικοί στις προσευχές μας και στη μελέτη των γραφών ή να συμμετέχουμε πιο ενεργά στο Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες;
Είμαστε προσεκτικοί στη λατρεία μας στον ναό και ζούμε προσεκτικά και συνειδητά τις διαθήκες που συνήψαμε τόσο στο βάπτισμα, όσο και στον ναό; Είμαστε προσεκτικοί στην εμφάνιση και σεμνοί στην ένδυσή μας, ιδιαιτέρως σε ιερά μέρη και περιστάσεις; Είμαστε προσεκτικοί στο πώς φοράμε τα ιερά ενδύματα του ναού; Ή μήπως η μόδα του κόσμου υπαγορεύει μία πιο χαλαρή συμπεριφορά;
Είμαστε προσεκτικοί στο πώς τελούμε διακονία στους άλλους και πώς εκπληρώνουμε τις κλήσεις μας στην Εκκλησία ή είμαστε αδιάφοροι ή χαλαροί στην κλήση μας να υπηρετούμε;
Είμαστε προσεκτικοί ή χαλαροί στο τι διαβάζουμε και τι παρακολουθούμε στην τηλεόραση και στις κινητές συσκευές μας; Είμαστε προσεκτικοί στη γλώσσα που χρησιμοποιούμε; Ή μήπως εναγκαλιζόμαστε χαλαρά το αγενές και το χυδαίο;
Το φυλλάδιο Για την ενδυνάμωση των νέων περιλαμβάνει πρότυπα που, όταν τα ακολουθούμε προσεκτικά, θα φέρει πλούσιες ευλογίες και θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε στο μονοπάτι της διαθήκης. Αν και γράφτηκε προς όφελος των νέων, τα πρότυπά του δεν λήγουν όταν φεύγουμε από τα προγράμματα των Νέων Ανδρών και Νέων Γυναικών. Ισχύουν για τον καθέναν μας διαρκώς. Μία επανεξέταση αυτών των προτύπων θα μπορούσε να εμπνεύσει άλλους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στο να ζούμε το Ευαγγέλιο.
Δεν χαμηλώνουμε τα πρότυπά μας για να είμαστε αποδεκτοί ή για να κάνουμε κάποιον άλλον να αισθάνεται άνετα. Είμαστε μαθητές του Ιησού Χριστού και ως τέτοιοι ενασχολούμαστε με το να ανυψώνουμε άλλους, να τους ανεβάζουμε σε ένα υψηλότερο, ιερότερο μέρος, όπου και εκείνοι επίσης μπορούν να δρέψουν μεγαλύτερες ευλογίες.
Προσκαλώ τον καθέναν από εμάς να επιζητήσει την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος για να γνωρίζει ποιες προσαρμογές χρειάζεται να κάνουμε στη ζωή μας, ώστε να είμαστε πιο προσεκτικά ευθυγραμμισμένοι με τις διαθήκες μας. Επίσης, σας παρακαλώ να μην είστε επικριτικοί στους άλλους που κάνουν το ίδιο ταξίδι. «Η κρίση είναι δική μου, είπε ο Κύριος»2. Ο καθένας μας βρίσκεται στη διαδικασία της ανάπτυξης και της αλλαγής.
Η ιστορία στο Βιβλίο του Μόρμον για τους αποστάτες Αμλισίτες μου προκαλεί το ενδιαφέρον. Σαν έναν τρόπο για να γνωρίζουν οι άλλοι ότι δεν είναι πλέον μαζί με τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία Του, έβαλαν ένα κόκκινο σημείο διακρίσεως στο μέτωπό τους, ώστε να το βλέπουν όλοι3. Με τον αντίθετο τρόπο και ως μαθητές του Ιησού Χριστού, ποιο σημείο έχουμε για τον εαυτό μας; Μπορούν οι άλλοι να δουν εύκολα την εικόνα Του στη συμπεριφορά μας και να ξέρουν ποιον αντιπροσωπεύουμε με τον τρόπο που χειριζόμαστε προσεκτικά τη ζωή μας;
Ως λαός της διαθήκης, δεν αναμιγνυόμαστε με τον υπόλοιπο κόσμο. Μας έχουν αποκαλέσει «λαό τον οποίο ο Θεός απέκτησε»4 – τι φιλοφρόνηση! Καθώς οι επιρροές του κόσμου εναγκαλίζονται όλο και πιο πολύ το κακό, πρέπει να προσπαθούμε με κάθε επιμέλεια να παραμένουμε σταθερά στο μονοπάτι που μας οδηγεί με ασφάλεια στον Σωτήρα μας, διευρύνοντας την απόσταση ανάμεσα στο να ζούμε τη διαθήκη και στις εγκόσμιες επιρροές.
Καθώς αναλογίζομαι το να λάβουμε αιώνια ευτυχία, καταλαβαίνω ότι μερικές φορές βρισκόμαστε στο γκρίζο. Ομίχλη σκότους είναι αναπόφευκτη καθώς ταξιδεύουμε στο μονοπάτι της διαθήκης. Ο πειρασμός και η χαλαρότητα μπορούν να μας κάνουν να παρεκκλίνουμε ελαφρά από την πορεία μας στο σκοτάδι του κόσμου και μακριά από το μονοπάτι της διαθήκης. Για τις στιγμές που μπορεί να συμβεί αυτό, ο αγαπημένος μας προφήτης, Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον μας έχει παροτρύνει να επιστρέψουμε στο μονοπάτι της διαθήκης και να το πράξουμε γρήγορα. Πόσο ευγνώμων είμαι για το δώρο της μετάνοιας και για τη δύναμη Εξιλέωσης του Σωτήρα μας.
Είναι αδύνατον να ζούμε μία τέλεια ζωή. Μόνον ένας άνθρωπος μπόρεσε να ζήσει τέλεια κατοικώντας σε αυτόν τον τελέστιο πλανήτη. Ήταν ο Ιησούς Χριστός. Αν και δεν μπορούμε να είμαστε τέλειοι, αδελφοί και αδελφές, μπορούμε να είμαστε άξιοι: άξιοι να μεταλαμβάνουμε, άξιοι για τις ευλογίες του ναού και άξιοι να λαμβάνουμε προσωπική αποκάλυψη.
Ο βασιλιάς Βενιαμίν κατέθεσε μαρτυρία για τις ευλογίες και την ευτυχία που έρχεται σε όσους ακολουθούν προσεκτικά τον Σωτήρα: «Και επιπλέον, θα επιθυμούσα να συλλογιστείτε την ευλογημένη και ευτυχισμένη κατάσταση εκείνων που τηρούν τις εντολές του Θεού. Γιατί, ιδέστε, είναι ευλογημένοι στα πάντα, και υλικά και πνευματικά. Και αν κρατήσουν πιστοί ως το τέλος, θα γίνουν δεκτοί στους ουρανούς, ώστε με αυτόν τον τρόπο να κατοικούν με το Θεό σε κατάσταση απέραντης ευτυχίας»5.
Μπορεί να αγοραστεί η ευτυχία με 15 δολάρια; Όχι, δεν μπορεί. Η βαθιά και διαρκής ευτυχία έρχεται όταν εκ προθέσεως και προσεκτικά ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.