2010-2019
«Έλα, ακολούθα με».
Γενική Συνέλευση Απριλίου 2019


«Έλα, ακολούθα με».

Ο Ιησούς Χριστός μας προσκαλεί να πάρουμε το μονοπάτι της διαθήκης πίσω στο σπίτι στους Επουράνιους Γονείς μας και να είμαστε με εκείνους που αγαπάμε.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, η σύζυγός μου Γουέντυ και εγώ αγαλλιούμε που είμαστε μαζί σας αυτό το πρωινό της Ημέρας του Κυρίου. Πολλά έχουν συμβεί από την τελευταία γενική συνέλευσή μας. Νέοι ναοί αφιερώθηκαν στο Κονσεπσιόν στη Χιλή, στην Μπαρρανκίγια στην Κολομβία και στη Ρώμη στην Ιταλία. Βιώσαμε την καταλυτική δύναμη του Πνεύματος σε εκείνες τις ιερές εκδηλώσεις.

Συγχαίρω τις πολλές γυναίκες (και άνδρες) που διάβασαν πρόσφατα το Βιβλίο του Μόρμον και ανακάλυψαν χαρά και κρυμμένους θησαυρούς. Εμπνέομαι από αναφορές σχετικά με τα θαύματα που ελήφθησαν.

Θαυμάζω τους 11χρονους άνδρες οι οποίοι, τώρα ως διάκονοι, διανέμουν άξια τη μετάληψη κάθε Κυριακή. Πηγαίνουν στον ναό μαζί με τις 11χρονες νέες γυναίκες μας, οι οποίες μαθαίνουν τώρα πρόθυμα και υπηρετούν ως Μέλισσες. Τόσο οι νέοι άνδρες, όσο και οι νέες γυναίκες κηρύττουν αλήθειες του Ευαγγελίου με σαφήνεια και πεποίθηση.

Αγαλλιώ με τα παιδιά και τους νέους, οι οποίοι βοηθούν στη διδασκαλία του Ευαγγελίου στο σπίτι τους καθώς εργάζονται με τους γονείς τους για να ακολουθήσουν το πρόγραμμα μαθημάτων με επίκεντρο το σπίτι, με την υποστήριξη από την Εκκλησία.

Λάβαμε αυτή τη φωτογραφία του πεντάχρονου Μπλέικ ο οποίος, νωρίς ένα Σάββατο πρωί, άρπαξε ένα βιβλίο της Εκκλησίας και φώναξε: «Πρέπει να δώσω τροφή στο πνεύμα μου!»

Εικόνα
Ο Μπλέικ που τρέφει το πνεύμα του

Μπλέικ, είμαστε ενθουσιασμένοι μαζί σου και με άλλους που επιλέγουν να δώσουν τροφή στο πνεύμα τους χορταίνοντας με τις αλήθειες του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Και ευφραινόμεθα στη γνώση ότι πολλοί λαμβάνουν τη δύναμη του Θεού στη ζωή τους καθώς λατρεύουν και υπηρετούν στον ναό.

Όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, η οικογένειά μας βίωσε έναν συναισθηματικό αποχωρισμό πριν από τρεις μήνες, όταν η κόρη μας Γουέντυ αποχώρησε από ετούτη τη θνητή ζωή. Κατά τις τελευταίες ημέρες της μάχης της με τον καρκίνο, ευλογήθηκα με την ευκαιρία να έχω την αποχαιρετιστήρια συνομιλία πατέρα- κόρης.

Κράτησα τα χέρια της και της είπα πόσο πολύ την αγαπούσα και πόσο ευγνώμων ήμουν να είμαι ο πατέρας της. Είπα: «Παντρεύτηκες στον ναό και τίμησες με πίστη τις διαθήκες σου. Εσύ και ο σύζυγός σου καλωσορίσατε επτά παιδιά στο σπιτικό σας και τα αναθρέψατε για να γίνουν αφοσιωμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού, γενναία μέλη της Εκκλησίας και πολίτες που συνεισφέρουν. Και αυτοί έχουν επιλέξει συζύγους του ίδιου βεληνεκούς. Ο πατέρας σας είναι πολύ, πολύ υπερήφανος για σας. Μου έχετε δώσει πολλή χαρά!»

Απάντησε ήρεμα: «Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά».

Ήταν μία στιγμή με πολύ συναίσθημα και δάκρυα για εμάς. Στη διάρκεια των 67 χρόνων της, εργαστήκαμε μαζί, τραγουδήσαμε μαζί και συχνά κάναμε σκι μαζί. Όμως εκείνο το απόγευμα, μιλήσαμε για πράγματα που είχαν ιδιαίτερη σημασία, όπως διαθήκες, διατάξεις, υπακοή, πίστη, οικογένεια, αφοσίωση, αγάπη και αιώνια ζωή.

Μας λείπει πάρα πολύ η κόρη μας. Ωστόσο, χάρη στο αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού δεν ανησυχούμε για εκείνην. Καθώς εξακολουθούμε να τιμούμε τις διαθήκες μας με τον Θεό, ζούμε αναμένοντας να είμαστε ξανά μαζί της. Στο αναμεταξύ, υπηρετούμε τον Κύριο εδώ και εκείνη Τον υπηρετεί εκεί – στον παράδεισο1.

Στην πραγματικότητα εγώ και η σύζυγός μου επισκεφθήκαμε τον Παράδεισο νωρίτερα αυτόν τον χρόνο – το Παραντάις της Καλιφόρνιας δηλαδή. Συμπτωματικά, η προγραμματισμένη επίσκεψή μας εκεί έγινε λιγότερο από 40 ώρες μετά την αποχώρηση της κόρης μας από αυτόν τον κόσμο. Εμείς, μαζί με τον Πρεσβύτερο Κέβιν Πήρσον και τη σύζυγό του, Τζουν, ενδυναμωθήκαμε από τους Αγίους του Πασσάλου Τσίκο της Καλιφόρνιας. Μάθαμε για τη μεγάλη πίστη τους, την τέλεση διακονίας τους και τα θαύματα που έγιναν, ακόμα και εν τω μέσω των ολέθριων απωλειών τους από την πιο καταστροφική πυρκαγιά στην ιστορία της Καλιφόρνιας.

Όσο βρισκόμασταν εκεί, μιλήσαμε επί μακρού με έναν νέο αξιωματικό της αστυνομίας, τον Τζων, ο οποίος ήταν ένας από τους πολλούς θαρραλέους που ανταποκρίθηκαν πρώτοι. Θυμήθηκε το πυκνό σκοτάδι που κατέβηκε στο Παραντάις την Παρασκευή 8 Νοεμβίου 2018, καθώς φλόγες και στάχτες εξαπλώνονταν σε όλη την πόλη, καταβροχθίζοντας ιδιοκτησίες και περιουσίες σαν μάστιγα και αφήνοντας πίσω αποκαΐδια και γυμνά τούβλα στις καμινάδες.

Εικόνα
Το οίκημα συγκεντρώσεων μετά τη φωτιά

Επί 15 ώρες ο Τζων οδηγούσε μέσα σε ένα αδιαπέραστο σκοτάδι μέσα από απειλητικά κινούμενα αποκαΐδια καθώς βοηθούσε το ένα μετά το άλλο τα άτομα, τη μία μετά την άλλη οικογένεια να διαφύγουν με ασφάλεια – όλα με κίνδυνο της ζωής του. Ωστόσο, στη διάρκεια εκείνης της επίπονης δοκιμασίας, αυτό που τρομοκρατούσε περισσότερο τον Τζων ήταν το πιο βασανιστικό ερώτημα που είχε: «Πού είναι η οικογένειά μου;» Μετά από πολλές ατελείωτες, τρομακτικές ώρες αγωνίας, τελικά έμαθε ότι είχαν φύγει με ασφάλεια.

Η αφήγηση για την ανησυχία του Τζων σχετικά με την οικογένειά του, με παρακίνησε να μιλήσω σήμερα με εκείνους από εσάς που ίσως να ρωτήσετε όταν θα πλησιάζετε στο τέλος της θνητής ζωής σας: «Πού είναι η οικογένειά μου;» Εκείνη τη μελλοντική ημέρα, όταν θα έχετε ολοκληρώσει τη θνητή δοκιμασία σας και θα εισέλθετε στον κόσμο των πνευμάτων θα έρθετε αντιμέτωποι με εκείνη την ερώτηση που ραγίζει την καρδιά: «Πού είναι η οικογένειά μου;»

Ο Ιησούς Χριστός διδάσκει τον τρόπο επιστροφής στο αιώνιο σπίτι μας. Καταλαβαίνει το σχέδιο αιώνιας προόδου του Επουράνιου Πατέρα μας καλύτερα από το καθέναν μας. Τελικά, Εκείνος είναι ο ακρογωνιαίος λίθος όλου αυτού. Είναι ο Λυτρωτής μας, ο Θεραπευτής μας και ο Σωτήρας μας.

Από τότε που εκδιώχθηκαν ο Αδάμ και η Εύα από τον Κήπο της Εδέμ, ο Ιησούς ο Χριστός πρόσφερε τον ισχυρό βραχίονά Του για να βοηθήσει όλους όσοι επιλέξουν να Τον ακολουθούν. Επανειλημμένα οι γραφές αναφέρουν ότι, παρά κάθε είδους αμαρτίες από κάθε είδους ανθρώπων, οι βραχίονές Του είναι πάντοτε ανοιχτοί2.

Το πνεύμα στον καθέναν από εμάς λαχταρά φυσιολογικά να κρατήσει η οικογενειακή αγάπη παντοτινά. Τα τραγούδια αγάπης διαιωνίζουν μία ψεύτικη ελπίδα, ότι η αγάπη είναι όλα όσα χρειάζεστε αν θέλετε να είστε μαζί παντοτινά. Και κάποιοι λανθασμένα πιστεύουν ότι η Ανάσταση του Ιησού Χριστού δίνει μία υπόσχεση ότι όλοι οι άνθρωποι θα είναι με τους αγαπημένους τους μετά θάνατον.

Στην πραγματικότητα, ο Ίδιος ο Σωτήρας έχει κάνει απόλυτα ξεκάθαρο ότι ενώ η Ανάστασή Του διαβεβαιώνει ότι κάθε άτομο το οποίο έζησε ποτέ θα αναστηθεί πράγματι και θα ζήσει παντοτινά,3 απαιτούνται πολλά περισσότερα, αν θέλουμε να έχουμε το υψηλό προνόμιο της υπερύψωσης. Η σωτηρία είναι ατομικό ζήτημα, αλλά η υπερύψωση είναι οικογενειακό ζήτημα.

Ακούστε αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν από τον Κύριο Ιησού Χριστό στον προφήτη Του: «Όλες οι διαθήκες, τα συμβόλαια, οι δεσμεύσεις, οι υποχρεώσεις, οι όρκοι, οι ιερές υποσχέσεις, οι εκτελέσεις, οι συνοχές, οι σχέσεις και οι προσδοκίες, που δε γίνονται και δεν εισέρχονται και δεν επισφραγίζονται μέσω του Αγίου Πνεύματος της επαγγελίας… δεν έχουν εφαρμογή, αξία ή ισχύ κατά και μετά την ανάσταση από τους νεκρούς. Γιατί όλα τα συμφωνητικά που δεν έχουν γίνει μ’ αυτήν την κατάληξη έχουν τέλος όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν»4.

Επομένως, τι απαιτείται ώστε μία οικογένεια να είναι υπερυψωμένη παντοτινά; Έχουμε τα απαραίτητα προσόντα για αυτό το προνόμιο συνάπτοντας διαθήκες με τον Θεό, τηρώντας εκείνες τις διαθήκες και λαμβάνοντας τις απαραίτητες διατάξεις.

Αυτό υπήρξε αληθινό από την απαρχή του χρόνου. Ο Αδάμ και η Εύα, ο Νώε και η σύζυγός του, ο Αβραάμ και η Σάρα, ο Λεχί και η Σαρία και όλοι οι άλλοι αφοσιωμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού –από τη δημιουργία του κόσμου– έχουν συνάψει τις ίδιες διαθήκες με τον Θεό. Έχουν λάβει τις ίδιες διατάξεις που εμείς, ως μέλη της αποκατεστημένης Εκκλησίας του Κυρίου σήμερα έχουμε συνάψει: αυτές τις διατάξεις που λαμβάνουμε κατά το βάπτισμα και στον ναό.

Ο Σωτήρας προσκαλεί όλους μας να Τον ακολουθήσουμε στα ύδατα του βαπτίσματος και, με τον καιρό, να συνάψουμε επιπρόσθετες διαθήκες με τον Θεό στον ναό, να λάβουμε και να είμαστε πιστοί σε εκείνες τις επιπρόσθετα βασικές διατάξεις. Όλα αυτά απαιτούνται, αν θέλουμε να είμαστε υπερυψωμένοι με τις οικογένειές μας και με τον Θεό για πάντα.

Η αγωνία της καρδιάς μου είναι ότι πολλοί άνθρωποι τους οποίους αγαπώ, τους οποίους θαυμάζω και τους οποίους σέβομαι, απορρίπτουν την πρόσκλησή Του. Αγνοούν τις ικεσίες του Ιησού Χριστού, όταν Εκείνος γνέφει: «Έλα, ακολούθα με»5.

Καταλαβαίνω γιατί ο Θεός θρηνεί6. Κι εγώ επίσης θρηνώ για τέτοιους φίλους και συγγενείς. Είναι υπέροχοι άνδρες και γυναίκες, αφοσιωμένοι στην οικογένειά τους και στις υποχρεώσεις τους ως πολιτών. Προσφέρουν γενναιόδωρα από τον χρόνο τους, την ενέργεια και τις ικανότητές τους. Και ο κόσμος είναι καλύτερος με τις προσπάθειές τους. Όμως έχουν επιλέξει να μην συνάψουν διαθήκες με τον Θεό. Δεν έχουν λάβει τις διατάξεις που θα τους υπερυψώσουν με τις οικογένειές τους και θα τους δέσουν μαζί για πάντα7.

Πόσο θα επιθυμούσα να μπορούσα να τους επισκεφθώ και να τους προσκαλέσω να σκεφθούν σοβαρά τους νόμους του Κυρίου που παρέχουν τη δυνατότητα. Έχω αναρωτηθεί τι θα μπορούσα πιθανόν να πω, ώστε να αισθανθούν πόσο πολύ τους αγαπά ο Σωτήρας και να μάθουν πόσο πολύ τους αγαπώ και αναγνωρίζω πώς οι γυναίκες και οι άνδρες που τηρούν διαθήκες μπορούν να λάβουν μία «πληρότητα αγαλλίασης»8.

Χρειάζεται να καταλάβουν ότι ενώ υπάρχει ένας τόπος για αυτούς από εδώ και πέρα –με υπέροχους άνδρες και γυναίκες που επίσης επιλέγουν να μην συνάψουν διαθήκες με τον Θεό– αυτός δεν είναι ο τόπος όπου μπορούν να ενωθούν ξανά οι οικογένειες και να έχουν το προνόμιο να ζουν και να προοδεύουν παντοτινά. Αυτό δεν είναι το βασίλειο όπου θα βιώσουν την πληρότητα αγαλλίασης – της ατελείωτης προόδου και ευτυχίας9. Αυτές οι υπέρτατες ευλογίες μπορούν να έρθουν μόνο ζώντας σε ένα υπερυψωμένο σελέστιο βασίλειο με τον Θεό, τον Αιώνιο Πατέρα μας, τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, και τα υπέροχα, άξια και με τα προσοντούχα μέλη της οικογένειάς μας.

Νιώθω ότι θέλω να πω στους απρόθυμους φίλους μου:

«Σε τούτη τη ζωή δεν έχετε ποτέ υπάρξει ευτυχισμένοι με μία λιγότερο επιθυμητή εναλλακτική λύση στη θνητότητα». Ωστόσο, όταν επιμείνετε να εναγκαλιστείτε πλήρως το αποκατεστημένο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, επιλέγετε να είστε ευτυχισμένοι με μία λιγότερο επιθυμητή εναλλακτική λύση στη θνητότητα.

»Ο Σωτήρας είπε: “Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα”10. Παρ’ όλα αυτά, όταν επιλέγετε να μην συνάψετε διαθήκες με τον Θεό, επιλέγετε μία πολύ ανεπαρκή στέγη επάνω από το κεφάλι σας σε όλη την αιωνιότητα».

Θα ήθελα περαιτέρω να πείσω τους απρόθυμους φίλους μου, λέγοντας:

«Ανοίξτε την καρδιά σας στον Θεό. Ρωτήστε Τον αν αυτά τα πράγματα είναι αληθινά. Βρείτε χρόνο να μελετήσετε τα λόγια Του. Μελετήστε πραγματικά! Αν πραγματικά αγαπάτε την οικογένειά σας και αν επιθυμείτε να υπερυψωθείτε με εκείνους σε όλη την αιωνιότητα, πληρώστε το τίμημα τώρα –μέσω σοβαρής μελέτης και ένθερμης προσευχής– να γνωρίσετε αυτές τις αιώνιες αλήθειες και κατόπιν να ζήσετε με αυτές.

»Αν δεν είστε βέβαιοι ότι δεν πιστεύετε καν στον Θεό, ξεκινήστε από εκεί. Καταλάβετε ότι κατά την απουσία εμπειριών με τον Θεό, κάποιος μπορεί να αμφιβάλλει για την ύπαρξη του Θεού. Επομένως, βάλτε τον εαυτό σας σε μία θέση να αρχίσει να έχει εμπειρίες με Εκείνον. Ταπεινώστε τον εαυτό σας. Προσευχηθείτε να έχετε μάτια να δείτε το χέρι του Θεού στη ζωή σας και στον κόσμο γύρω σας. Ρωτήστε Τον να σας πει αν βρίσκεται πραγματικά εκεί – αν σας γνωρίζει. Ρωτήστε Τον πώς νιώθει για σας. Και μετά ακούστε προσεκτικά».

Ένας τέτοιος αγαπητός φίλος μου είχε περιορισμένες εμπειρίες με τον Θεό. Όμως λαχταρούσε να βρεθεί με την αποθανούσα σύζυγό του. Έτσι μου ζήτησε να τον βοηθήσω. Τον παρότρυνα να συναντηθεί με τους ιεραποστόλους μας, ώστε να κατανοήσει τη διδαχή του Χριστού και να μάθει τις διαθήκες, τις διατάξεις και τις ευλογίες του Ευαγγελίου.

Πράγμα που έκανε. Όμως αισθανόταν ότι η πορεία που τον συμβούλεψαν απαιτούσε από αυτόν πάρα πολλές αλλαγές στη ζωή του. Είπε: «Αυτές οι εντολές και οι διαθήκες είναι πολύ δύσκολες για μένα. Επίσης, μάλλον δεν μπορώ να πληρώνω δέκατα και δεν έχω χρόνο να υπηρετώ στην Εκκλησία». Μετά με ρώτησε: «Όταν πεθάνω, σε παρακαλώ να κάνεις το απαραίτητο έργο ναού για τη σύζυγό κι εμένα, ώστε να μπορούμε να είμαστε ξανά μαζί».

Ευτυχώς, δεν είμαι κριτής αυτού του άνδρα. Όμως αμφισβητώ την αποτελεσματικότητα του δι’ αντιπροσώπου έργου ναού για έναν άνδρα, ο οποίος είχε την ευκαιρία να βαπτισθεί στη ζωή του –να χειροτονηθεί στην ιεροσύνη και να λάβει ευλογίες του ναού ενόσω ήταν εδώ στη θνητότητα– που όμως αποφάσισε συνειδητά να απορρίψει αυτήν την πορεία.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ο Ιησούς Χριστός μας προσκαλεί να πάρουμε το μονοπάτι της διαθήκης πίσω στο σπίτι στους Επουράνιους Γονείς μας και να είμαστε με εκείνους που αγαπάμε. Μας προσκαλεί: «Έλα, ακολούθα με».

Τώρα, ως Πρόεδρος της Εκκλησίας Του, παρακαλώ εσάς που έχετε απομακρυνθεί από την Εκκλησία και εσάς που δεν έχετε ακόμα πραγματικά επιζητήσει να μάθετε ότι η Εκκλησία του Σωτήρος έχει αποκατασταθεί. Κάνετε το πνευματικό έργο για να μάθετε από μόνοι σας και παρακαλώ, κάντε το τώρα. Ο χρόνος τελειώνει.

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Θεός ζει! Ο Ιησούς είναι ο Χριστός. Η Εκκλησία Του και η πληρότητα του Ευαγγελίου Του έχουν αποκατασταθεί για να ευλογήσουν τη ζωή μας με χαρά, εδώ και στην επόμενη ζωή. Δίνω μαρτυρία για αυτό στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.