Ακούγοντας τη φωνή Του
Σε έναν κόσμο με τόσες ανταγωνιζόμενες φωνές, ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει καταστήσει δυνατόν να Τον ακούμε και να Τον ακολουθούμε.
Νωρίτερα σήμερα το πρωί, ο αδελφός της συζύγου μου της έδωσε ένα σημείωμα που είχε γράψει στη μητέρα της πριν από πολλά χρόνια. Την εποχή εκείνη, η αδελφή Χόμερ ήταν κοριτσάκι. Εν μέρει, το σημείωμά της έλεγε: «Αγαπητή μητέρα, λυπάμαι που δεν κατέθεσα τη μαρτυρία μου σήμερα – αλλά σε αγαπώ». Καθώς πήγαμε για γεύμα, σκέφτηκα ότι αυτό ήταν ενδιαφέρον. Έτσι κάθισα και έγραψα ένα σημείωμα που έλεγε: «Αγαπητέ Πρόεδρε Νέλσον, λυπάμαι που δεν έδωσα την ομιλία μου σήμερα – αλλά σε αγαπώ». Κατά κάποιον τρόπο, αυτό δεν έμοιαζε σωστό. Είμαστε λοιπόν εδώ και είμαι ευτυχής να προσθέσω τα λόγια μου σε αυτά που έχουν ειπωθεί σήμερα στη συγκέντρωση αυτή.
Πριν από πολλά χρόνια, ταξίδεψα με ένα μικρό αεροπλάνο με έναν κυβερνήτη προσφάτως πιστοποιημένο στους ελέγχους. Στο τέλος της πτήσης μας, δόθηκε άδεια να προσγειωθούμε. Όμως καθώς πλησιάζαμε το έδαφος, άκουσα έναν συναγερμό στο πιλοτήριο να προειδοποιεί τον κυβερνήτη να «ανεβάσει» το αεροσκάφος. Ο κυβερνήτης κοίταξε τον πιο έμπειρο συγκυβερνήτη, ο οποίος έδειξε προς μία καθοδική κατεύθυνση, μακριά από τον διάδρομο και είπε: «Τώρα!»
Το αεροπλάνο μας ταχέως κινήθηκε προς τα αριστερά και κάτω, μετά ανέβηκε στο κατάλληλο ύψος, εισήλθε ξανά στη διαδικασία προσγειώσεως και έφθασε με ασφάλεια στον προορισμό μας. Αργότερα μάθαμε ότι ένα άλλο αεροσκάφος είχε πάρει άδεια για απογείωση. Αν είχαμε ακολουθήσει τις οδηγίες του συναγερμού, θα είχαμε πετάξει προς και όχι μακριά από το επερχόμενο αεροπλάνο. Αυτή η εμπειρία με δίδαξε δύο σημαντικά μαθήματα: Πρώτον, σε κρίσιμες στιγμές στη ζωή μας θα ακούσουμε πολλαπλές φωνές να ανταγωνίζονται την προσοχή μας. Και δεύτερον, είναι ζωτικής σημασίας να ακούσουμε τις σωστές φωνές.
Ανταγωνιζόμενες φωνές
Ζούμε σε έναν κόσμο με πολλές φωνές να επιζητούν την προσοχή μας. Με όλα τα έκτακτα νέα, τα tweet, τα ιστολόγια, τα podcast και τις πειστικές συμβουλές από την Alexa, τη Siri και άλλους, μπορεί να δυσκολευτούμε να βρούμε ποιες φωνές να εμπιστευτούμε. Ενίοτε ζητούμε πολλές γνώμες για την καθοδήγηση στη ζωή μας, σκεπτόμενοι ότι η πλειονότητα θα παρέχει την καλύτερη πηγή αληθείας. Άλλες φορές «χωλαίν[ουμε] ανάμεσα σε δύo φρoνήματα»1, επιλέγοντας να είμαστε «ούτε ψυχρ[οί] ούτε ζεστ[οί]»2. Όμως άλλες φορές ακολουθούμε αυτό που είναι βολικό, εστιαζόμαστε σε μία μεμονωμένη φωνή ή θέμα να μας καθοδηγήσει ή βασιζόμαστε αποκλειστικώς στη δική μας ικανότητα να σκεπτόμαστε.
Ενώ καθεμία από αυτές τις προσεγγίσεις μπορεί να είναι χρήσιμη, η εμπειρία διδάσκει ότι δεν είναι πάντοτε αξιόπιστες. Αυτό που είναι δημοφιλές δεν είναι πάντα το καλύτερο. Το να χωλαίνουμε ανάμεσα σε δύο φρονήματα δεν φέρνει καμία κατεύθυνση. Σπάνια η άνεση οδηγεί σε πράγματα που έχουν σημασία. Η προσήλωση σε μία μεμονωμένη φωνή ή θέμα μπορεί να φθείρει την ικανότητά μας να δούμε. Και το να βασιζόμαστε αποκλειστικώς στον δικό μας τρόπο σκέψης μπορεί να μας οδηγήσει σε υπέρ-διανοητικό μούδιασμα της σκέψης. Αν δεν είμαστε προσεκτικοί, οι λανθασμένες φωνές μπορούν να μας έλξουν μακριά από το κέντρο του Ευαγγελίου σε μέρη όπου η πίστη είναι δύσκολο να υποστηριχθεί και βρίσκουμε λίγο περισσότερο από κενότητα, πικρία και δυσαρέσκεια.
Ακούγοντας τη λανθασμένη φωνή
Επιτρέψτε μου να δείξω τι εννοώ, χρησιμοποιώντας μία αναλογία και ένα παράδειγμα από τις γραφές. Οι αναρριχητές βουνών αναφέρονται κοινώς σε υψόμετρα πάνω από 8.000 μέτρα ως «ζώνη θανάτου», επειδή σε τέτοια ύψη δεν υπάρχει αρκετό οξυγόνο για να υποστηρίξει τη ζωή. Υπάρχει πνευματικό αντίστοιχο της ζώνης θανάτου. Αν δαπανούμε πάρα πολύ χρόνο σε άπιστα μέρη, οι φαινομενικώς καλοπροαίρετες φωνές μάς στερούν το πνευματικό οξυγόνο που χρειαζόμαστε.
Στο Βιβλίο του Μόρμον, διαβάζουμε για τον Κοριχόρ, ο οποίος είχε μία τέτοια εμπειρία. Έχαιρε μεγάλης δημοτικότητας, επειδή οι διδασκαλίες του ήταν «ευχάριστα προς το σαρκικό νου»3. Έλεγε ότι οι γονείς και οι προφήτες διδάσκουν ανόητες παραδόσεις που σκοπό έχουν να περιορίσουν την ελευθερία και να διαιωνίσουν την άγνοια4. Επιχειρηματολογούσε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να κάνουν οτιδήποτε επιλέγουν, επειδή οι εντολές δεν είναι τίποτε περισσότερο από επινοημένες με άνεση περιορισμοί5. Για εκείνον, η πεποίθηση στην Εξιλέωση του Ιησού Χριστού ήταν «το αποτέλεσμα ενός φρενιασμένο μυαλού», που δημιουργήθηκε από την πεποίθηση σε ένα ον που δεν θα μπορούσε να υπάρχει, επειδή δεν μπορούσε να θεαθεί6.
Ο Κοριχόρ προκάλεσε τόση πολλή αναταραχή, που προσήχθη ενώπιον του αρχιδικαστή και του αρχιερέα. Εκεί, σηκώθηκε «επάνω με μεγάλα φουσκωμένα λόγια», επικρίνοντας τους ηγέτες και απαιτώντας ένα σημάδι. Το σημάδι δόθηκε. Έγινε από τον Θεό, ώστε δεν μπορούσε να μιλήσει. Ο Κοριχόρ τότε συνειδητοποίησε ότι είχε εξαπατηθεί και σκεπτόμενος πολύτιμες αλήθειες που είχε εγκαταλείψει, θρήνησε: «Πάντα ήξερα»7.
Ο Κοριχόρ κατόπιν παρακαλούσε για φαγητό έως ότου ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου από μία ομάδα Ζωραμιτών8. Το τελευταίο εδάφιο στην ιστορία του περιέχει αυτή τη σοβαρή βαθιά σκέψη: «Και έτσι βλέπουμε ότι ο διάβολος δε θα υποστηρίξει τα τέκνα του κατά την τελευταία ημέρα, αλλά ταχύτατα θα τους σύρει κάτω στην κόλαση»9.
Η σωστή φωνή
Επειδή ο Επουράνιος Πατέρας μας θέλει το καλύτερο για εμάς, καθιστά δυνατόν να ακούμε τη φωνή Του. Συχνότατα, Τον ακούμε μέσω εντυπώσεων που δίδονται από το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο μέλος της Θεϊκής Κεφαλής. Καταθέτει μαρτυρία για τον Πατέρα και τον Υιό10, εστάλη να «[μ]ας τα διδάξει όλα»11 και «[μ]ας δείξει όλα όσα πρέπει να κάν[ουμε]»12.
Το Πνεύμα μιλά σε διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικούς τρόπους και μπορεί να μιλά στο ίδιο άτομο με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικές στιγμές. Ως αποτέλεσμα, το να μάθουμε τους πολλούς τρόπους που μας μιλά είναι μία διά βίου αναζήτηση. Ενίοτε, μας μιλά «στο μυαλό και στην καρδιά [μας]»13 με μία φωνή που είναι μικρή κι όμως δυνατή, διαπερνώντας «[τα]… ώς την ψυχή»14. Άλλοτε, οι εντυπώσεις Του «κυριαρχ[ούν] στο μυαλό [μας]» ή «πιέζ[ονται]… επάνω στα αισθήματά [μας]»15. Άλλοτε, ο κόλπος μας θα «φλέγεται μέσα [μας]»16. Όμως, άλλοτε, γεμίζει την ψυχή μας με χαρά, διαφωτίζει τον νου μας17 ή μιλά ειρήνη στην ταραγμένη ψυχή μας18.
Βρίσκοντας τη φωνή Του
Θα βρούμε τη φωνή του Πατέρα σε πολλά μέρη. Θα την βρούμε όταν προσευχόμαστε, μελετούμε τις γραφές, παρευρισκόμαστε στην εκκλησία, συμμετέχουμε σε πιστές συζητήσεις ή πηγαίνουμε στον ναό. Ασφαλώς, θα την βρούμε στη συνέλευση αυτό το σαββατοκύριακο.
Σήμερα υποστηρίξαμε 15 άνδρες ως προφήτες, βλέποντες και αποκαλυπτές. Η πνευματικότητα και η εμπειρία τους τούς δίνει μία μοναδική προοπτική που χρειαζόμαστε απεγνωσμένα. Τα μηνύματά τους είναι εύκολα να βρεθούν και να ειπωθούν με απόλυτη διαύγεια. Μας λένε αυτά που θέλει ο Θεός να γνωρίζουμε, είτε είναι δημοφιλή είτε όχι19.
Η επιζήτηση της φωνής Του σε οποιαδήποτε από αυτά τα μέρη είναι καλή, αλλά η επιζήτησή της σε πολλά από αυτά τα μέρη είναι ακόμη καλύτερη. Και όταν την ακούσουμε, πρέπει να ακολουθήσουμε την κατεύθυνση που δίδεται. Ο Απόστολος Ιάκωβος είπε: «Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές»20. Και ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον δίδαξε κάποτε: «Παρακολουθούμε. Περιμένουμε. Ακούμε προσεκτικά τη σιγαλή, σαν αύρα φωνή. Όταν μιλήσει, σοφοί άνδρες και γυναίκες υπακούν»21.
Όταν αργεί να έλθει η κατεύθυνση
Νωρίς στον επαγγελματικό βίο μου, ζητήθηκε από την αδελφή Χόμερ κι εμένα να αποδεχθώ μία αλλαγή σε μία ανάθεση εργασίας. Τότε, μας φαινόταν τεράστια απόφαση. Μελετήσαμε, νηστέψαμε και προσευχηθήκαμε, αλλά αργούσε να έλθει η απάντηση. Τελικώς, πήραμε την απόφαση και προχωρήσαμε. Καθώς το κάναμε, νιώσαμε γαλήνη και σύντομα μάθαμε ότι ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που είχαμε πάρει ποτέ.
Ως αποτέλεσμα, έχουμε μάθει ότι οι απαντήσεις ενίοτε αργούν να έλθουν. Αυτό μπορεί να γίνεται, επειδή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, επειδή μία απάντηση δεν χρειάζεται ή επειδή ο Θεός μάς εμπιστεύεται, ώστε να πάρουμε εμείς την απόφαση. Ο Πρεσβύτερος Ρίτσαρντ Σκοτ δίδαξε κάποτε ότι θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τέτοιες στιγμές και έδωσε την εξής υπόσχεση: «Όταν ζείτε αξίως και η επιλογή σας είναι συνεπής με τις διδασκαλίες του Σωτήρος και πρέπει να ενεργήσετε, προχωρήστε με εμπιστοσύνη… Ο Θεός δεν θα σας αφήσει να προχωρήσετε πολύ μακριά χωρίς μία εντύπωση προειδοποίησης, αν έχετε πάρει λανθασμένη απόφαση»22.
Πρέπει να διαλέξουμε
Κι έτσι, πρέπει να αποφασίσουμε σε ποια, ανάμεσα σε όλες τις διαφορετικές φωνές, θα υπακούσουμε. Θα ακολουθήσουμε τις αναξιόπιστες φωνές που προωθεί ο κόσμος ή θα κάνουμε το έργο που απαιτείται, για να επιτρέψουμε στη φωνή του Πατέρα μας να μας καθοδηγήσει στις αποφάσεις μας και να μας προστατεύσει από τον κίνδυνο; Όσο πιο επιμελώς επιζητούμε τη φωνή Του, τόσο ευκολότερο γίνεται να ακούσουμε. Δεν είναι ότι η φωνή Του γίνεται δυνατότερη, αλλά ότι η ικανότητά μας να την ακούσουμε έχει αυξηθεί. Ο Σωτήρας έχει υποσχεθεί ότι αν «υπακού[σουμε] στα διδάγματά [Του], και δίνου[με] προσοχή στη συμβουλή [Του], θα [μας] δώσ[ει] περισσότερα»23. Καταθέτω μαρτυρία ότι αυτή η υπόσχεση είναι αληθινή – για τον καθέναν μας.
Σχεδόν πριν από έναν χρόνο, χάσαμε τον μεγαλύτερο αδελφό μου σε ένα τραγικό αυτοκινητικό δυστύχημα. Τα πρώτα χρόνια του Τζων ήταν γεμάτα υποσχέσεις και επιτεύγματα. Όμως καθώς μεγάλωνε, σωματικές παθήσεις και ο μη συνεργάσιμος νους έκαναν τη ζωή πολύ δύσκολη. Ενώ η ίαση που ελπίζαμε δεν ήλθε σε τούτη τη ζωή, ο Τζων παρά ταύτα κρατήθηκε στην πίστη του, αποφασισμένος να αντέξει, όσο καλύτερα μπορούσε, ώς το τέλος.
Τώρα, ξέρω ότι ο Τζων δεν ήταν τέλειος, αλλά έχω αναρωτηθεί τι ήταν εκείνο που του έδωσε τέτοια αντοχή. Πολλές φωνές τον καλούσαν να είναι κυνικός, αλλά επέλεξε να μην είναι. Αντ’ αυτού, έκανε το καλύτερο που μπορούσε για να αγκυροβολήσει τη ζωή του στο κέντρο του Ευαγγελίου. Έζησε τη ζωή του εκεί, διότι ήξερε ότι θα έβρισκε τη φωνή του Διδασκάλου του εκεί. Έζησε τη ζωή του εκεί, διότι ήξερε ότι εκεί θα διδασκόταν.
Συμπέρασμα
Αδελφοί και αδελφές, σε έναν κόσμο με τόσες ανταγωνιζόμενες φωνές, καταθέτω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει καταστήσει δυνατόν να Τον ακούμε και να Τον ακολουθούμε. Εάν είμαστε επιμελείς, Εκείνος και ο Υιός Του θα μας δώσουν την κατεύθυνση που επιζητούμε, τη δύναμη που χρειαζόμαστε και την ευτυχία που όλοι επιθυμούμε. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.