Η δύναμη της υποστηρικτικής πίστης

Από τον Πρόεδρο Χένρυ Άιρινγκ

Δεύτερο Σύμβουλο στην Πρώτη Προεδρία

Σηκώνοντας το χέρι σας για να υποστηρίξετε, δίνετε μία υπόσχεση στον Θεό, του οποίου αυτοί είναι υπηρέτες, ότι θα τους υποστηρίξετε.

Πολλές φορές έχω ακούσει ηγέτες της ιεροσύνης να ευχαριστούν εκείνους τους οποίους υπηρετούν για την υποστηρικτική τους πίστη. Από τη συγκίνηση στη φωνή τους, ξέρετε ότι η ευγνωμοσύνη τους είναι βαθιά και αληθινή. Ο σκοπός μου σήμερα είναι να διαβιβάσω την εκτίμηση του Κυρίου για την υποστήριξη που δείχνετε στους υπηρέτες Του στην ΕκκλησίαΤου. Και είναι επίσης να σας παροτρύνω να εξασκείτε και να επαυξάνετε μέσα σας αυτή τη δύναμη να υποστηρίζετε άλλους με την πίστη σας.

Πριν γεννηθείτε, επιδείξατε τέτοια δύναμη. Αναλογισθείτε τι γνωρίζουμε για τον κόσμο των πνευμάτων πριν γεννηθούμε. Ο Επουράνιος Πατέρας μας παρουσίασε ένα σχέδιο για τα παιδιά Του. Ήμασταν εκεί. Ο Εωσφόρος, ο πνευματικός αδελφός μας, διαφώνησε με το σχέδιο που θα μας επέτρεπε ελευθερία στην επιλογή. Ο Ιεχωβά, ο Αγαπημένος Υιός του Επουράνιου Πατέρα, υποστήριξε το σχέδιο. Ο Εωσφόρος ηγήθηκε μίας εξέγερσης. Η υποστηρικτική φωνή του Ιεχωβά επικράτησε και προσφέρθηκε εθελοντικά να γίνει ο Σωτήρας μας.

Το γεγονός ότι βρίσκεστε στη θνητότητα τώρα μας διαβεβαιώνει ότι υποστηρίξατε τον Πατέρα και τον Σωτήρα. Χρειάστηκε πίστη στον Ιησού Χριστό για να υποστηρίξετε το σχέδιο ευδαιμονίας και τη θέση του Ιησού Χριστού σε αυτό, όταν γνωρίζατε τόσο λίγα για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίζατε στη θνητότητα.

Η πίστη σας να υποστηρίζετε τους υπηρέτες του Θεού ήταν ουσιώδης για την ευτυχία σας και σε αυτή τη ζωή. Όταν δεχθήκατε την πρόσκληση ενός ιεραποστόλου να προσευχηθείτε για να γνωρίσετε αν το Βιβλίο του Μόρμον είναι ο λόγος του Θεού, είχατε την πίστη να υποστηρίξετε έναν υπηρέτη του Κυρίου. Όταν δεχτήκατε την πρόσκληση για να βαπτισθείτε, υποστηρίξατε έναν ταπεινό υπηρέτη του Θεού.

Όταν αφήσατε κάποιον να τοποθετήσει τα χέρια του στο κεφάλι σας και να πει: «Λάβε το Άγιο Πνεύμα», τον υποστηρίξατε ως φέροντα τη Μελχισεδική Ιεροσύνη.

Από εκείνη την ημέρα, υπηρετώντας πιστά, έχετε υποστηρίξει κάθε άτομο το οποίο σας έχει απονείμει την ιεροσύνη και καθέναν ο οποίος σας έχει χειροτονήσει σε κάποια θέση αυτής της ιεροσύνης.

Στην αρχή της εμπειρίας σας στην ιεροσύνη, κάθε υποστήριξη ήταν ένα απλό γεγονός εμπιστοσύνης προς έναν υπηρέτη του Θεού. Τώρα, πολλοί από εσάς έχετε προοδεύσει σε μία θέση όπου η υποστήριξη απαιτεί περισσότερα.

Επιλέγετε εάν θα υποστηρίξετε όλους όσους ο Κύριος καλεί – σε ό,τι ο Κύριος τους έχει καλέσει. Εκείνη η επιλογή ασκείται σε συνελεύσεις σε όλον τον κόσμο. Ασκήθηκε και σε αυτήν. Σε τέτοιες συγκεντρώσεις, διαβάζονται ονόματα ανδρών και γυναικών –υπηρετών του Θεού– και καλείσθε να τους υποστηρίξετε με ανάταση του χεριού. Μπορείτε να μη δώσετε ψήφο υποστηρίξεως ή μπορείτε να δείξετε την υποστηρικτική πίστη σας. Σηκώνοντας το χέρι σας για να υποστηρίξετε, δίνετε μία υπόσχεση. Δίνετε μία υπόσχεση στον Θεό, του οποίου αυτοί είναι υπηρέτες, ότι θα τους υποστηρίξετε.

Αυτά είναι ατελή ανθρώπινα όντα, όπως κι εσείς. Η τήρηση των υποσχέσεών σας θα απαιτήσει την ακλόνητη πίστη ότι ο Κύριος τους κάλεσε. Η τήρηση εκείνων των υποσχέσεων θα φέρει επίσης αιώνια ευτυχία. Η μη τήρησή τους θα φέρει θλίψη σε εσάς και σε εκείνους που αγαπάτε – ακόμη και απώλειες που δεν μπορείτε να φανταστείτε.

Μπορεί να έχετε ερωτηθεί ή θα ερωτηθείτε, αν υποστηρίζετε τον επίσκοπο, τον πρόεδρο πασσάλου σας, τα Μέλη της Γενικής Εξουσίας και τους γενικούς κατέχοντες υπεύθυνη θέση της Εκκλησίας. Αυτό συμβαίνει όταν σας ζητείται να υποστηρίξετε κατέχοντες υπεύθυνη θέση και ηγέτες σε μία συνέλευση. Μερικές φορές θα συμβεί και σε μία συνέντευξη με έναν επίσκοπο ή έναν πρόεδρο πασσάλου.

Η συμβουλή μου είναι να αναρωτηθείτε για αυτά εκ των προτέρων, με περίσκεψη και προσευχή. Καθώς το κάνετε, μπορείτε να αναλογισθείτε τις πρόσφατες σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις σας. Προσπαθήστε να θυμηθείτε και να διαμορφώσετε τις απαντήσεις που θα δώσετε όταν ο Κύριος σας πάρει συνέντευξη, γνωρίζοντας ότι κάποια μέρα θα το κάνει. Θα μπορούσατε να προετοιμαστείτε κάνοντας στον εαυτό σας ερωτήσεις όπως οι ακόλουθες:

Έχω σκεφτεί ή μιλήσει για τις ανθρώπινες αδυναμίες αυτών που υποσχέθηκα να υποστηρίξω;
Έψαξα για αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Κύριος τους οδηγεί;
Έχω ακολουθήσει επιμελώς και αφοσιωμένα την ηγεσία τους;
Έχω μιλήσει για τα αποδεικτικά στοιχεία που μου δείχνουν ότι είναι υπηρέτες του Θεού;
Προσεύχομαι γι’ αυτούς τακτικά και ονομαστικά και με αισθήματα αγάπης;

Αυτά τα ερωτήματα θα οδηγήσουν τους περισσότερους από εμάς να νιώσουμε κάποια ανησυχία και την ανάγκη να μετανοήσουμε. Μας έχει δοθεί η εντολή από τον Θεό να μην κρίνουμε τους άλλους αδίκως, αλλά στην πράξη, μας είναι δύσκολο να το αποφύγουμε. Όταν συνεργαζόμαστε με άλλους ανθρώπους, έχουμε την τάση να τους αξιολογούμε. Και σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής μας, συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Μπορεί να το κάνουμε αυτό για πολλούς λόγους, μερικοί από αυτούς είναι λογικοί, αλλά αυτό μας οδηγεί συχνά να είμαστε επικριτικοί.

Ο Πρόεδρος Τζωρτζ Κάννον έδωσε μία προειδοποίηση, την οποία σας διαβιβάζω ως δική μου. Πιστεύω ότι είπε την αλήθεια: «Ο Θεός έχει επιλέξει τους υπηρέτες Του. Το ισχυρίζεται ως δικαίωμά Του να τους καταδικάσει, αν χρειάζονται καταδίκη. Εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να τους κρίνουμε και να τους καταδικάζουμε. Κανένας άνδρας, όσο δυνατή κι αν είναι η πίστη του, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται στην Ιεροσύνη, δεν μπορεί να πει κακίες για τους κεχρισμένους του Κυρίου και να κατηγορεί την εξουσία του Θεού στη γη, χωρίς να προκαλέσει τη δυσαρέσκειά Του. Το Άγιο Πνεύμα θα αποσυρθεί από έναν τέτοιον άνδρα και αυτός θα πάει στο σκοτάδι. Αν αυτό συμβαίνει, δεν βλέπετε πόσο σημαντικό είναι να είμαστε προσεκτικοί;»¹

Παρατηρώ ότι τα μέλη της Εκκλησίας σε ολόκληρο τον κόσμο είναι γενικά αφοσιωμένα μεταξύ τους και προς εκείνους που προεδρεύουν επ’ αυτών. Υπάρχουν, ωστόσο, βελτιώσεις που θα μπορούσαμε και πρέπει να κάνουμε. Θα μπορούσαμε να μεγαλώσουμε την υποστήριξή μας, ο ένας προς τον άλλον. Θα χρειαστεί πίστη και προσπάθεια. Ακολουθούν τέσσερεις προτάσεις που κάνω σε αυτή τη συνέλευση, για να ενεργήσουμε επ’ αυτών.

Θα μπορούσαμε να επιλέξουμε συγκεκριμένες ενέργειες που προτείνουν οι ομιλητές και να ξεκινήσουμε σήμερα να τις πραγματοποιούμε. Καθώς το κάνουμε, η δύναμή μας να τους υποστηρίζουμε θα μεγαλώσει.
Θα μπορούσαμε να προσευχόμαστε γι’ αυτούς καθώς μιλούν, το Άγιο Πνεύμα να μεταφέρει τα λόγια τους στις καρδιές συγκεκριμένων ανθρώπων που αγαπάμε. Όταν μάθουμε αργότερα ότι η προσευχή μας απαντήθηκε, η δύναμή μας να υποστηρίζουμε αυτούς τους ηγέτες θα μεγαλώσει.
Θα μπορούσαμε να προσευχηθούμε οι συγκεκριμένοι ομιλητές να ευλογηθούν και να μεγαλυνθούν, καθώς απευθύνουν τα μηνύματά τους. Όταν δούμε ότι μεγαλύνθηκαν, η πίστη μας να τους υποστηρίζουμε θα μεγαλώσει και θα διαρκέσει.
Θα μπορούσαμε να ακούσουμε τα μηνύματα από τους ομιλητές, που έρχονται ως απάντηση στις προσωπικές προσευχές μας για βοήθεια. Όταν έρθουν οι απαντήσεις, και θα έρθουν, η πίστη μας να υποστηρίζουμε όλους τους υπηρέτες του Κυρίου θα μεγαλώσει.

Εκτός του ότι θα βελτιωθεί η υποστήριξη προς εκείνους που υπηρετούν στην Εκκλησία, θα μάθουμε ότι υπάρχει ένα άλλο περιβάλλον, στο οποίο μπορεί να μεγαλώσει αυτή η δύναμη. Εκεί, μπορεί να μας φέρει ακόμη μεγαλύτερες ευλογίες. Είναι το σπίτι και η οικογένεια.

Μιλώ στον νεότερο φέροντα την ιεροσύνη που ζει στο σπίτι με τον πατέρα του. Επιτρέψτε μου να σας πω από δική μου εμπειρία, τι σημαίνει για έναν πατέρα να νιώθει την υποστηρικτική πίστη σας. Μπορεί να σας φαίνεται ότι έχει αυτοπεποίθηση. Αλλά αντιμετωπίζει περισσότερες δυσκολίες από ό,τι γνωρίζετε. Κάποιες φορές δεν μπορεί να δει τον δρόμο μέσα από τα προβλήματα που υπάρχουν μπροστά του.

Ο θαυμασμός σας για αυτόν θα τον βοηθήσει κάπως. Η αγάπη σας για αυτόν θα τον βοηθήσει ακόμα περισσότερο. Αλλά αυτό που θα βοηθήσει πολύ περισσότερο είναι ειλικρινείς λέξεις όπως αυτές: «Μπαμπά, προσευχήθηκα για σένα και ένιωσα ότι ο Κύριος θα σε βοηθήσει. Όλα θα φτιάξουν. Το ξέρω πως θα φτιάξουν».

Λέξεις όπως αυτές έχουν επίσης δύναμη και προς την άλλη κατεύθυνση, από πατέρα προς γιο. Όταν ένας γιος έχει κάνει ένα σοβαρό λάθος, ίσως σε ένα πνευματικό θέμα, μπορεί να αισθανθεί ότι απέτυχε. Ως πατέρας του εκείνη τη στιγμή, θα εκπλαγείτε όταν, αφού προσευχηθείτε για να μάθετε τι πρέπει να κάνετε, το Άγιο Πνεύμα βάλει αυτά τα λόγια στο στόμα σας: «Γιε μου, είμαι πάντα μαζί σου. Ο Κύριος σε αγαπά. Με τη βοήθειά Του, μπορείς να επιστρέψεις σε Εκείνον. Ξέρω ότι μπορείς και ότι θα το κάνεις. Σε αγαπώ».

Στην απαρτία της ιεροσύνης και στην οικογένεια, η αυξημένη πίστη να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον, είναι ο τρόπος να οικοδομήσουμε τη Σιών που ο Κύριος επιθυμεί από εμάς να δημιουργήσουμε. Με τη βοήθειά Του μπορούμε και θα το κάνουμε. Θα χρειαστεί να μάθουμε να αγαπάμε τον Κύριο με όλη μας την καρδιά, την ισχύ, τον νου και τη δύναμή μας και να αγαπάμε ο ένας τον άλλον όπως αγαπάμε τον εαυτό μας.

Καθώς προοδεύουμε προς αυτήν την αγνή αγάπη του Χριστού, οι καρδιές μας μαλακώνουν. Αυτή η αγάπη θα μας ταπεινώσει και θα μας οδηγήσει να μετανοήσουμε. Η εμπιστοσύνη μας στον Κύριο και μεταξύ μας, θα αυξηθεί. Και τότε θα βαδίσουμε προς το να γίνουμε ένα, όπως ο Κύριος υπόσχεται ότι μπορούμε².

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας σάς γνωρίζει και σας αγαπά. Ο Ιησούς είναι ο ζων Χριστός. Αυτή είναι η Εκκλησία Του. Φέρουμε την ιεροσύνη Του. Θα τιμήσουμε τις προσπάθειές μας να μεγαλώσει η δύναμή μας, για να την ασκούμε και να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Για αυτό δίνω μαρτυρία στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.