Ang Dios Kanunayng Mag-uban Kanimo
Bisan kon wala ko motuo sa Dios, nahigugma Siya gihapon kanako ug nagbantay kanako.
Paghulagway pinaagi ni Uran Duo
Ang Dios Nakaila Kanako sa wala pa Ko Makaila Kaniya
Sa dihang otso anyos ko, ang mga misyonaryo nakighimamat sa akong lola ug tiya diha sa dalan. Human makat-on mahitungod sa ebanghelyo, kaming tanan gibunyagan. Niadtong 2020, hinuon, kinahanglan kaming moundang sa pag-adto sa simbahan tungod sa COVID. Sa kadugayan mihunong mi sa pagtuo.
Duha ka tuig ang milabay, wala gani ko motuo sa Dios o nasayod kon Siya tinuod ba. Usa ka adlaw human sa klase, gusto kong motabok sa kalsada aron mopalit og miryenda. Apan usa ka tingog misulti kanako nga dili motabok sa kalsada. Mihunong ko, ug duha ka sakyanan nagbangga diha gayod sa akong atubangan. Kon mitabok pa ko sa kalsada, ako unta ang mabanggaan sa mga sakyanan o tingali patay na ko. Nasayod dayon ko nga ang Dios nakaila kanako ug nahigugma kanako. Bisan wala ko motuo Kaniya ug wala magtambong sa simbahan nianang panahona, nahigugma gihapon Siya kanako ug nanalipod kanako.
Misugod ko sa pagbasa sa Basahon ni Mormon pag-usab ug nakahibalo nga kini pulong sa Dios. Misugod usab ko og balik sa pagsimba. Kon mosimba ko, mobati ko og kalinaw, gugma sa Dios, ug sa Iyang tabang. Gibati nako nga kanunay Siya nga nag-uban kanako, ug kana nakapalipay nako.
Ang akong paborito nga himno kay “Ako Anak sa Dios” tungod kay kini nagpahinumdom nako nga ang Langitnong Amahan nahigugma kanato ug nagtabang kanato. Ganahan usab ko sa kasulatan nga 2 Nephi 2:27, nga naghisgot mahitungod kon sa unsang paagi kita gawasnong mopili sa maayo ug sa sayop.
Ang Dios nag-uban Kanako sa Akong mga Hagit
Daghang bulan na ang milabay, ang akong igsoong lalaki misugod sa pag-uban kanako sa simbahan, apan sa wala madugay mihunong siya. Nabalaka siya mahitungod sa unsay hunahuna sa iyang mga higala ug sa uban ngadto kaniya. Nagtuo siya nga makauulaw ang pag-adto sa atong simbahan, apan gisultihan nako siya nga dili kana importante kon unsay hunahuna sa mga higala. Ang importante kon unsay gihunahuna sa Dios.
Ang akong pamilya dili mosimba. Ako rang usa ang moadto. Tungod kay walay bus nga moagi sa among dalan paingon sa bilding sa Simbahan, maglakaw ko og mga 30 minutos aron makaabot didto. Ang akong pamilya mabalaka kon unsay hunahunaon sa ubang tawo kanila, apan moingon ko nga dili kana importante tungod kay nasayod ko nga kini tinuod.
Kon makigkita ko sa akong mga higala, usahay moinom sila og kape. Ug kon makita nako kana, usahay ganahan usab ko nga moinom og kape. Apan mahinumdom ko nga ang Dios nag-uban kanako. Gikuptan niya ang akong kamot ug gitabangan ko. Nakadungog ko og tingog nga nagsulti kanako nga dili kini buhaton, ug nasayod ko nga ang Dios nagtabang kanako nga mabuntog kini nga mga hagit.
Lisod ang pagtambong sa simbahan nga wala ang iyang pamilya, apan si Nara nasayod nga ang Dios nahigugma ug nagpanalangin kaniya. Gipanalipdan pa gani Niya siya gikan sa usa ka aksidente sa sakyanan.
Ang Akong Tambag sa Uban nga Sama Nako
Kon ako mohatag og tambag sa usa ka tawo nga sama sa akong sitwasyon, ako moingon kanila nga ikaw bulahan kaayo, ug ikaw adunay dakong pagtuo. Wala ka mag-inusara, tungod kay ang mga miyembro sa Simbahan ug mga misyonaryo makahatag nimo og maayong tambag. Ang Dios nahigugma kanimo. Ikaw Iyang anak nga lalaki o anak nga babaye, ug gusto Niya nga motabang kanimo.
Ang tagsulat nagpuyo sa Yerevan, Armenia.