« ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់មនុស្សទាំងអស់ ជាដំណឹងល្អសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប » លីអាហូណា ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់មនុស្សទាំងអស់ ជាដំណឹងល្អសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប
ដំណឹងល្អ ដង្វាយធួន និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានពរដល់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះ ។
ព្រះគ្រីស្ទ និងបុរសស្លាប់ដៃជើងម្នាក់ ដោយ ជេ ឃើក រីឆាដ មិនអាចចម្លងបានទេ
ដំបូងគេបំផុត និងជារៀងរហូត ដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាប្រភពនៃសុភមង្គលដ៏យូរអង្វែង ភាពសុខសាន្តពិត និងអំណរសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នានៅថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ។ ពរជ័យដែលហូរចេញមកពីដំណឹងល្អ និងមកពីសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏គ្មានកំណត់របស់ព្រះគ្រីស្ទមិនមានន័យថា មានតែចំពោះមនុស្សជម្រើសមួយចំនួនពីបុរាណ ឬសម័យទំនើបនេះទេ ។
មិនថាយើងអាចមានអារម្មណ៍មិនគ្រប់គ្រាន់ប៉ុណ្ណាទេ ហើយទោះបីជាអំពើបាបដែលអាចរារាំងយើងពីទ្រង់អស់មួយរយៈកាលក៏ដោយ ក៏ព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើងបានធានានឹងយើងថា « ទ្រង់លូកព្រះហស្តទ្រង់ទៅរក [ យើង ] អស់ទាំងថ្ងៃ » ( យ៉ាកុប ៦:៤ ) ដោយអញ្ជើញយើងទាំងអស់គ្នាឲ្យមករកទ្រង់ ហើយទទួលអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ។
ដំណឹងល្អផ្ដល់ពរជ័យដល់មនុស្សទាំងអស់នៅលើពិភពលោកនេះ
ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទត្រូវបាន « ស្ដារឡើងវិញនៅក្នុងថ្ងៃចុងក្រោយនេះ ដើម្បីបំពេញ … តម្រូវការរបស់គ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ពូជមនុស្ស ហើយគ្រប់ទាំងភាសា និងមនុស្សនៅលើផែនដី » ។១ ដំណឹងល្អបានទៅដល់គ្រប់ពូជសាសន៍ និងពណ៌សម្បុរទាំងអស់ នៅខណៈពេលកំពុងជ្រៀតចូលគ្រប់វប្បធម៌ទាំងអស់ ដើម្បីបង្រៀនថា « ទាំងអស់គឺដូចគ្នានៅចំពោះព្រះ » ( នីហ្វៃទី២ ២៦:៣៣ ) ។២ ព្រះគម្ពីរមរមនឈរជាសាក្សីដ៏អស្ចារ្យមួយនៃសេចក្ដីពិតនេះ ។
កំណត់ត្រាដ៏អស្ចារ្យនេះធ្វើទីបន្ទាល់ថា ព្រះគ្រីស្ទចងចាំគ្រប់ជាតិសាសន៍ទាំងអស់ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ២៩:៧ ) ហើយទ្រង់នឹងសម្ដែង « រូបអង្គទ្រង់ដល់អស់អ្នកណាដែលជឿដល់ទ្រង់ … [ និងសម្ដែង ] អព្ភូតហេតុទាំងឡាយ ទីសម្គាល់ទាំងឡាយ និងការណ៍អស្ចារ្យដ៏ធំទាំងឡាយនៅក្នុងចំណោមកូនចៅមនុស្ស » ( នីហ្វៃទី២ ២៦:១៣ ) ។ នៅក្នុងចំណោមអព្ភូតហេតុដ៏អស្ចារ្យ ទីសម្គាល់ និងការណ៍ដ៏អស្ចារ្យទាំងនេះ គឺការផ្សព្វផ្សាយនៃដំណឹងល្អ ។ ដូច្នេះហើយ យើងបញ្ជូនពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទៅទូទាំងពិភពលោក ដើម្បីធ្វើជាសាក្សីអំពីដំណឹងល្អ ។ យើងក៏ចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយអ្នកដែលនៅជុំវិញខ្លួនរបស់យើងផងដែរ ។ ការអនុវត្តនៃការស្ដារកូនសោបព្វជិតភាពឡើងវិញសម្រាប់អ្នកនៅរស់ និងអ្នកដែលបានស្លាប់ធានាបានថា ភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អនឹងអាចរកបាននៅទីបំផុតសម្រាប់បុត្រា និងបុត្រីគ្រប់រូបរបស់ព្រះវរបិតាមាតាសួគ៌របស់យើង—អតីតកាល បច្ចុប្បន្នកាល ឬអនាគតកាល ។
ចំណុចដ៏សំខាន់នៃដំណឹងល្អនេះ—សារដ៏សំខាន់របស់ព្យាការី និងពួកសាវកទាំងអស់ដែលធ្លាប់បានហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការនេះ—គឺថាព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយទ្រង់បានយាងមកដើម្បីប្រទានពរដល់មនុស្សគ្រប់រូប ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ យើងប្រកាសថាដង្វាយធួនដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់គឺសម្រាប់ពិភពលោកទាំងអស់ ។
តម្រូវការដើម្បីមានដង្វាយធួនដ៏និរន្ដរ៍ និងអស់កល្បជានិច្ច
នៅពេលខ្ញុំទៅជុំវិញពិភពលោក ខ្ញុំធ្វើការសម្ភាសជាមួយសមាជិកសាសនាចក្រជាច្រើន ។ ខ្ញុំទទួលការបំផុសគំនិតឲ្យស្តាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីពរជ័យនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ សូម្បីតែពេលពួកគេសារភាពពីអំពើបាបនៅក្នុងអតីតកាលមួយចំនួនក៏ដោយ ។ ពិតជាអស្ចារ្យណាស់ដែលការលួងលោមនៃការសម្អាតនៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់តែងតែមានជានិច្ចសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា !
អាមូលេក បានប្រកាសថា « ត្រូវតែមានដង្វាយធួនមួយកើតឡើង បើពុំនោះសោតទេ មនុស្សលោកទាំងអស់នឹងពុំអាចចៀសផុតពីសេចក្ដីវិនាសបានឡើយ » ។ យើងនឹង « ធ្លាក់ចុះ ហើយ … វង្វេង … លើកលែងតែតាមរយៈដង្វាយធួន » ដែលតម្រូវឲ្យមាន « ការបូជាមួយដ៏និរន្តរ៍ និងអស់កល្បជានិច្ច » ។ ហេតុដូច្នេះហើយ « ពុំអាចមានអ្វីក្រៅពីដង្វាយធួនមួយដ៏និរន្តរ៍ ទើបអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើឲ្យធួននឹងអំពើបាបទាំងឡាយនៃមនុស្សលោកនេះបាន » ( អាលម៉ា ៣៤:៩, ១០, ១២ ) ។
យ៉ាកុប ព្យាការីដ៏អស្ចារ្យក៏បានបង្រៀនដែរថា ដោយសារតែ « សេចក្ដីស្លាប់បានមកដល់មនុស្សលោកគ្រប់រូប … នោះក៏ជាការចាំបាច់ដែលត្រូវតែមានអំណាចនៃដំណើររស់ឡើងវិញយ៉ាងនោះដែរ » ដើម្បីនាំយើងចូលទៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ ( នីហ្វៃទី២ ៩:៦ ) ។
ទាំងអំពើបាប និងសេចក្ដីស្លាប់ចាំបាច់ត្រូវយកឈ្នះ ។ នេះគឺជាបេសកកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលទ្រង់បានបញ្ចប់ដោយអង់អាចសម្រាប់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះ ។
Gethsemane ( សួនច្បារគែតសេម៉ានី )ដោយ ជេ ឃើក រីឆាដ មិនអាចចម្លងបានទេ
ដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង
នៅយប់ចុងក្រោយរបស់ទ្រង់នៅក្នុងព្រះជន្មរមែងស្លាប់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងចូលទៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ នៅទីនោះ ទ្រង់បានលុតជង្គង់នៅកណ្តាលព្រៃដើមអូលីវ ហើយបានចាប់ផ្តើមធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភាពឈឺចាប់ដ៏ជ្រាលជ្រៅដែលបងប្អូន និងខ្ញុំនឹងមិនអាចដឹងបានឡើយ ។
នៅទីនោះ ទ្រង់បានចាប់ផ្ដើមលើកដាក់លើព្រះអង្គទ្រង់នូវអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយ ។ ទ្រង់មានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ខូចចិត្ត និងសោកសៅគ្រប់យ៉ាង ហើយទ្រង់បានស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខសោក និងទុក្ខវេទនាទាំងអស់ដែលបងប្អូន ខ្ញុំ និងគ្រប់ព្រលឹងទាំងអស់ដែលធ្លាប់រស់នៅ ឬនឹងរស់ដកពិសោធន៍ ។ ការរងទុក្ខដ៏ធំធេង និងគ្មានកំណត់នេះ « បានបណ្ដាលឲ្យ [ ទ្រង់ ] … ដែលជាព្រះដ៏មហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ ត្រូវញ័រដោយសារតែការឈឺចាប់ ហើយត្រូវច្រួចលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៨ ) ។ មានតែទ្រង់ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចធ្វើរឿងនេះបាន ។
គ្មាននរណាទៀតដ៏ល្អគ្រប់គ្រាន់
ដើម្បីបង់ថ្លៃនៃបាប ។
មានតែព្រះអង្គទ្រង់ទើបអាចបើកទ្វារ
នៃស្ថានសួគ៌ឲ្យយើង ។៣
បន្ទាប់មក ព្រះយេស៊ូវត្រូវបាននាំទៅកាន់កាល់វ៉ារី ហើយនៅក្នុងគ្រាដ៏សោកសៅបំផុតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពលោកនេះ គឺទ្រង់ត្រូវបានគេឆ្កាង ។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចយកព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ចេញពីទ្រង់បានឡើយ ។ ក្នុងនាមជាបុត្រាដ៏ស្ងួនភ្ញារបស់ព្រះ ទ្រង់មានអំណាចលើការស្លាប់ខាងរាងកាយ ។ ទ្រង់អាចអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ហើយកងទ័ពនៃពួកទេវតានឹងមកបំផ្លិចបំផ្លាញអ្នកធ្វើទារុណកម្មរបស់ទ្រង់ ហើយបង្ហាញអំពីអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់លើអ្វីៗទាំងអស់ ។ ព្រះយេស៊ូវចោទសួរទៅអ្នកដែលក្បត់ទ្រង់ថា « បើយ៉ាងនោះធ្វើដូចម្តេចនឹងបានសម្រេចតាមព្រះគម្ពីរ ដែលថាត្រូវតែកើតមានដូច្នេះ ? » ( ម៉ាថាយ ២៦:៥៤ ) ។
ចេញពីការស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់យ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ—និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះចំពោះយើង—ព្រះយេស៊ូវបានស្ម័គ្រព្រះទ័យលះបង់ព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ និងបានធ្វើដង្វាយធួនដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់ទ្រង់ ដែលឈានទៅដល់ពេលវេលាក្នុងអតីតកាល និងឆ្ពោះទៅមុខអស់ដ៏កល្បជានិច្ច ។
ជ័យជម្នះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង
ព្រះយេស៊ូវបានបង្គាប់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ឲ្យបន្តកិច្ចការរបស់ទ្រង់ បន្ទាប់ពីទ្រង់បានសុគតទៅ ។ តើសាវកទាំងនោះធ្វើតាមដោយរបៀបណា ? សាវកមួយចំនួនគ្រាន់តែជាអ្នកនេសាទធម្មតាប៉ុណ្ណោះ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ត្រូវបានបង្ហាត់បង្រៀននៅក្នុងសាលាប្រជុំសម្រាប់ការងារបម្រើឡើយ ។ នៅគ្រានោះ សាសនាចក្ររបស់ព្រះគ្រីស្ទមើលទៅហាក់ដូចជាត្រូវផុតពូជរលត់អ៊ីចឹង ។ ប៉ុន្តែពួកសាវកបានរកឃើញកម្លាំងដើម្បីបំពេញតាមការហៅរបស់ពួកគេ ហើយបង្កើតនូវប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពលោកនេះ ។
តើអ្វីដែលបណ្ដាលឲ្យមានកម្លាំងដែលចេញមកពីភាពទន់ខ្សោយបែបនេះ ? អ្នកដឹកនាំសាសនាកាតូលិក និងជាអ្នកប្រាជ្ញ លោក ហ្វ្រេឌ្រិច ហ្វារ៉ា បាននិយាយ ៖ « មានចម្លើយមួយ ហើយតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចធ្វើទៅបាន—គឺការរស់ឡើងវិញពីការស្លាប់ ។ គ្រប់បដិវត្តន៍ដ៏ធំទាំងអស់នេះគឺអាស្រ័យទៅលើអំណាចនៃការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ » ។៤ ក្នុងនាមជាសាក្សីនៃព្រះអម្ចាស់ដែលបានរស់ឡើងវិញ ពួកសាវកបានដឹងថា គ្មានអ្វីអាចបញ្ឈប់កិច្ចការនេះពីការចម្រើនទៅមុខបាននោះទេ ។ សាក្សីរបស់ពួកគេគឺជាប្រភពនៃអំណាចដែលទ្រទ្រង់ នៅពេលសាសនាចក្រដំបូងបានយកឈ្នះលើឧបសគ្គទាំងអស់ ។
រដូវបុណ្យអ៊ីស្ទើរនេះ ក្នុងនាមជាសាក្សីម្នាក់នៅក្នុងចំណោមសាក្សីដែលបានតែងតាំង ខ្ញុំសូមប្រកាសថា នៅព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យដ៏ស្រស់ស្អាតនេះ ព្រះអម្ចាស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរស់ឡើងវិញពីសេចក្ដីស្លាប់ដើម្បីពង្រឹងយើង និងបំបាក់ចំណងនៃសេចក្ដីស្លាប់សម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ ! ដោយសារទ្រង់ នោះសេចក្ដីស្លាប់មិនមែនជាទីបញ្ចប់របស់យើងនោះទេ ។ ការរស់ឡើងវិញគឺជាអំណោយដ៏ឥតគិតថ្លៃ និងជាសកលរបស់ព្រះគ្រីស្ទចំពោះមនុស្សទាំងអស់ ។
ព្រះគ្រីស្ទ និង ម៉ារី ម៉ាកដាឡីន នៅឯផ្នូរ ដោយ យ៉ូសែប ប្រ៊ីកឃី
មករកព្រះគ្រីស្ទ
ដំណឹងល្អ និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់—គឺសម្រាប់ មនុស្សគ្រប់រូប ។ វិធីតែមួយគត់ដែលយើងទទួលនូវបទពិសោធន៍នៃពរជ័យដ៏ពេញលេញនៃពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ គឺដោយការទទួលយកការអញ្ជើញរបស់ទ្រង់ដោយផ្ទាល់ ៖ « ចូរមករកខ្ញុំ » ( ម៉ាថាយ ១១:២៨ ) ។
យើងមករកព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលយើងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿទៅលើទ្រង់ ហើយប្រែចិត្ត ។ យើងមករកទ្រង់ នៅពេលយើងជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ហើយទទួលអំណោយនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ យើងមករកទ្រង់ នៅពេលយើងរក្សាបទបញ្ញត្តិ ទទួលពិធីបរិសុទ្ធ គោរពតាមសេចក្ដីសញ្ញា ឱបក្រសោបបទពិសោធន៍នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហើយរស់នៅតាមជីវិតជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។
ជួនកាល បងប្អូននឹងប្រឈមមុខជាមួយនឹងការបាក់ទឹកចិត្ត និងការខកចិត្ត ។ ដួងចិត្តរបស់បងប្អូនអាចឈឺផ្សាចំពោះខ្លួនឯង ឬនរណាម្នាក់ដែលបងប្អូនស្រឡាញ់ ។ បងប្អូនអាចត្រូវបានទទួលបន្ទុកដោយអំពើបាបរបស់អ្នកដទៃ ។ កំហុសដែលបងប្អូនបានធ្វើ—ប្រហែលជាធ្ងន់ធ្ងរ—ប្រហែលជាធ្វើឲ្យបងប្អូនភ័យខ្លាចថា ភាពសុខសាន្ត និងសុភមង្គលបានចាកចេញពីបងប្អូនជារៀងរហូតហើយ ។ នៅពេលនេះ សូមចងចាំថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះមិនត្រឹមតែលើកបន្ទុកនៃអំពើបាបប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំង « រងទុក្ខ [ វេទនា ] ឈឺចាប់ និងទុក្ខវេទនា និងការល្បួងគ្រប់បែបយ៉ាង » ( អាលម៉ា ៧:១១ ) រួមទាំងរបស់បងប្អូនផងដែរ ! ដោយសារតែអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើសម្រាប់បងប្អូន នោះទ្រង់ដឹងដោយផ្ទាល់អំពីរបៀបដើម្បីជួយបងប្អូន នៅពេលដែលបងប្អូនទទួលយកការអញ្ជើញដែលផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់ទ្រង់ ៖ « ចូរមករកខ្ញុំ » ។
យើងស្វាគមន៍មនុស្សទាំងអស់
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា បុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទាំងអស់មានចំណែកស្មើគ្នាចំពោះពរជ័យនៃដំណឹងល្អ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់រំឭកយើងថា យើង « ទទួលយកឯកសិទ្ធដូចៗគ្នា ហើយគ្មានអ្នកណាម្នាក់ត្រូវបានហាមប្រាមឡើយ » ( នីហ្វៃទី២ ២៦:២៨ ) ។
« ហើយទ្រង់អញ្ជើញពួកគេទាំងអស់គ្នាឲ្យមករកទ្រង់ ហើយទទួលទាននូវសេចក្ដីល្អសប្បុរសរបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់ពុំបដិសេធអ្នកណាម្នាក់ ដែលមករកទ្រង់ឡើយ គឺទាំងខ្មៅ និងស ទាំងបាវគេ និងសេរី ទាំងប្រុស និងស្រី » ( នីហ្វៃទី២ ២៦:៣៣ ) ។
« ទ្រង់អញ្ជើញពួកគេទាំងអស់គ្នា »—មានន័យថា យើងទាំងអស់គ្នា ! យើងមិនគួរដាក់ស្លាករាក់កំភែល និងភាពខុសគ្នានៃសិប្បនិម្មិតមកលើខ្លួនរបស់យើង ឬនៅលើអ្នកផ្សេងទៀតនោះទេ ។ យើងមិនគួរដាក់របាំងណាមួយចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ឬការសម្តែងគំនិតដែលថា យើង ឬអ្នកដទៃគឺហួសពីការឈោងរបស់ទ្រង់ឡើយ ។ ដូចដែលខ្ញុំបាននិយាយពីមុនមក « វាមិនអាចទៅរួចទេដែល [ នរណាម្នាក់ ] លិចទៅជ្រៅជាងពន្លឺនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះគ្រីស្ទដ៏និរន្ដរ៍ដែលអាចចែងចាំងទៅដល់បាននោះទេ » ។៥
ផ្ទុយទៅវិញ កាលស៊ីស្ទើរ ហូឡិន និងខ្ញុំបានបង្រៀនពីរបីខែមុនពេលគាត់ទទួលមរណភាពថា យើងទទួលបានព្រះបញ្ញត្តិឲ្យ « មានសេចក្ដីសប្បុរស ឯសេចក្ដីសប្បុរសនោះ គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ » ( នីហ្វៃទី២ ២៦:៣០ ) ។៦ នេះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្ហាញយើង ព្រោះ « ទ្រង់មិនធ្វើការណ៍ណាឡើយ លើកលែងតែការណ៍នោះមានប្រយោជន៍ដល់មនុស្សលោក ដ្បិតទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់ប្ដូរជីវិតទ្រង់ផ្ទាល់ ដើម្បីទ្រង់អាចទាញមនុស្សទាំងអស់មករកទ្រង់ » ( នីហ្វៃទី២ ២៦:២៤ ) ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ដំណឹងល្អ និងដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺសម្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។ ខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថា បងប្អូននឹងឱបក្រសោបពរជ័យដែលទ្រង់ប្រទានឲ្យដោយអំណរ ។