« មុខនៅក្នុងបង្អួច » ទស្សនាវដ្តី លីអាហូណា ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
សំឡេងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ
មុខនៅក្នុងបង្អួច
ខ្ញុំបានគិតថា អ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំមានភាពឡូឡាណាស់ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានដឹងថា គាត់គ្រាន់តែត្រូវការមិត្តម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ។
អ្នកនិពន្ធផ្តល់សិទ្ធិឲ្យប្រើប្រាស់រូបថត
ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំបានឃើញមុខដដែលៗដែលសម្លឹងមើលមកពីបង្អួចផ្ទះជួលមួយ ។ ខ្ញុំបានគិតក្នុងចិត្តថា « តើវាមិនគួរឲ្យសោកសៅទេឬអី ដែលមាននរណាម្នាក់ចេះតែសម្លឹងមើលតាមបង្អួចរបស់ពួកគេជានិច្ច ចាំវិនិច្ឆ័យសកម្មភាពរបស់អ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេនោះ ? »
បន្ទាប់មក មានថ្ងៃមួយខ្ញុំបានគិតថា ប្រហែលជាខ្ញុំគួរទៅសួរថា តើខ្ញុំអាចជួយអ្វីបានខ្លះដែរឬទេ ។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តយកនំបុ័ងដែលទើបដុតថ្មីមួយទៅជាមួយខ្ញុំ ។
នំប៉័ងក្តៅៗបានបន្ធូរអារម្មណ៏របស់អ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំឲ្យទន់ចិត្ត ។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំទាំងស្រក់ទឹកភ្នែកថា គាត់មានអារម្មណ៍ឯកោខ្លាំងណាស់ ។ គ្មាននរណាម្នាក់បានទៅសួរសុខទុក្ខគាត់ទេ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់បានទូរសព្ទទៅគាត់ដែរ សូម្បីតែកូនៗរបស់គាត់ក៏ដោយ ។ គាត់បានជូតទឹកភ្នែកចេញពីមុខរបស់គាត់ដោយដៃញ័រៗ ។
គាត់បានដកដង្ហើមធំ ហើយបន្ទាប់មកបាននិយាយថា « វាល្អណាស់ បើបានចាកចេញពីពិភពលោកនេះទៅ ។ ខ្ញុំមិនវិនិច្ឆ័យនរណាម្នាក់ទេ នៅពេលដែលខ្ញុំមើលចេញពីបង្អួចរបស់ខ្ញុំនោះ ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែមើលក្មេងៗលេង និងអ្វីៗផ្សេងទៀតដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងទីធ្លានោះ »។
រចនារូបភាពដោយ អាឡិច ណាបោម
យូរៗទៅ យើងបាននិយាយអំពីដំណឹងល្អ ។ ដំបូងគាត់បានរុញរាក្នុងចិត្ត ដោយសារស្វាមីរបស់គាត់បានបម្រើជាមន្ត្រីនៅក្នុងព្រះវិហារមួយផ្សេងទៀត ។ ប៉ុន្តែនៅពេលយើងបាននិយាយកាន់តែច្រើនទៅ នោះគាត់កាន់តែចាប់អារម្មណ៍ទៅនឹងសេចក្ដីពិតដែលខ្ញុំបានចែកចាយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។
គាត់បាននិយាយថា « វាអស្ចារ្យណាស់ដែលយើងមានព្រះយេស៊ូវដូចគ្នា ! តើយើងនឹងជួបគ្នានៅស្ថានសួគ៌ឬទេ ? »
ខ្ញុំតបវិញថា « ចាស យើងនឹងនៅទីនោះជាមួយគ្នា—កាន់ដៃគ្នា » ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក យើងបានក្លាយជាមិត្តល្អអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ រហូតដល់គាត់បានចាកចេញពីពិភពលោកនេះទៅ ។
ឥឡូវខ្ញុំចូលចិត្តគិតថា អតីតអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំមើលពីបង្អួចផ្ទះសួគ៌ារបស់គាត់ តាមដានសកម្មភាពទាំងឡាយរបស់យើង ហើយសង្ឃឹមថាយើងមានភាពសុខសាន្តគ្រប់គ្រាន់ ហើយស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ។