« ពាក្យនៃសេចក្តីពិត » ទស្សនាវដ្តី លីអាហូណា ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៤ ។
រូបភាពនៃសេចក្តីជំនឿ
ពាក្យនៃសេចក្ដីពិត
ខ្ញុំមានសំណួរជាច្រើន ប៉ុន្តែគូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំ និងសាសនាចក្របានជួយខ្ញុំឲ្យរកឃើញចម្លើយ ។
អ្នកនិពន្ធផ្តល់សិទ្ធិឲ្យប្រើប្រាស់រូបថត
ដោយបានធំឡើងនៅក្នុងវប្បធម៌ដែលមិនមែនជាគ្រិស្ដសាសនានៅតៃវ៉ាន់ ខ្ញុំត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់មិនឲ្យជឿលើសាសនាទេ ។ ខ្ញុំជឿលើព្រះ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដឹងអ្វីសោះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សាសនារបស់ខ្ញុំគឺជាអាជីពរបស់ខ្ញុំ និងជីវិតសង្គមដ៏មមាញឹក ។ នោះរួមមានការផឹកស្រា និងការជក់បារីច្រើន ។ ខ្ញុំក៏ជាអ្នកផឹកកាហ្វេ និងតែដ៏ខ្លាំងផងដែរ ។ នេះគឺជាផ្នែកមួយនៃវប្បធម៌អាជីវកម្មរបស់យើង ។
ខ្ញុំបានស្គាល់សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយតាមរយៈគូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំ និងគ្រួសាររបស់គាត់ ។ ឆេស គឺជាជនជាតិអាមេរិក ។ គាត់បានធំឡើងនៅក្នុងសាសនាចក្រ ហើយបានបម្រើបេសកកម្មមួយ ប៉ុន្តែគាត់មិនសកម្មទេនៅពេលនោះ ។ ប៉ុន្តែកូនប្រុសច្បងរបស់គាត់បានត្រៀមខ្លួនដើម្បីបម្រើបេសកកម្មមួយ ហើយ ឆេស គាំទ្រការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ ។
ក្នុងអំឡុងពេលបិទខ្ទប់កូវីដ-១៩ យើងបានចូលរួមប្រជុំសាក្រាម៉ង់នៅក្នុងផ្ទះឪពុកម្តាយរបស់ ឆេស មើលការផ្សាយចេញពីសាលាប្រជុំក្នុងព្រះវិហាររបស់ពួកគេ ។ នៅពេលដែលការនិយាយចប់ កូនប្រុសពីរនាក់របស់ ឆេស បានប្រសិទ្ធពរ និងបានចែកនំបុ័ង និងទឹក ។
ខ្ញុំមានចម្ងល់ជាច្រើន ។ គូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំបានឆ្លើយសំណួរនីមួយៗដោយអត់ធ្មត់ ។ តើព្រះយេស៊ូវជានរណា ? តើអារម្មណ៍នៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំរាល់ពេលដែលយើងបានប្រមូលផ្តុំគ្នា ដើម្បីមានការប្រជុំនៅព្រះវិហារជាអារម្មណ៍អ្វី ? វាជាអារម្មណ៍មួយដែលខ្ញុំមិនដែលមានពីមុនមកទេ ។ តើនំបុ័ង និងទឹកតំណាងឲ្យអ្វី ? ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែក នៅពេលខ្ញុំទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ? តើអារម្មណ៍សុខសាន្តនេះគឺជាអ្វី ?
នៅយប់មួយ ខ្ញុំបានរកឃើញគេហទំព័រមួយជាភាសាកំណើតរបស់ខ្ញុំ ដែលបានពន្យល់ថា តើព្រះយេស៊ូវជានរណា ហើយបានប្រាប់អំពីព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ ។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ខ្ញុំបានប្រាប់ម្តាយគូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំថា ខ្ញុំដឹងថាព្រះយេស៊ូវជានរណា ហើយថាខ្ញុំជឿលើទ្រង់ ។
នៅថ្ងៃអាទិត្យមួយ ប៊ីស្សពបានមកលេងផ្ទះ ដោយសារកូនប្រុសច្បងរបស់ ឆេស នឹងត្រូវតែងតាំងប្អូនប្រុសរបស់គាត់ឲ្យធ្វើជាសង្ឃ ។ នៅពេលកូនប្រុសច្បងដាក់ដៃលើក្បាលប្អូនប្រុសរបស់គាត់ ខ្ញុំយំមិនឈប់សោះ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍រំជួលចិត្តយ៉ាងខ្លាំងក្នុងចិត្ត ខ្ញុំមិនអាចទប់ទឹកភ្នែកបានទេ ។ ក្រោយមក គូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំបានពន្យល់ថា ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយថាគាត់ក៏មានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ ។
ខ្ញុំអាចមើលឃើញថា សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គូដណ្តឹងខ្ញុំចំពោះព្រះវិហាររបស់គាត់បានត្រឡប់មករកគាត់វិញ ។ ដោយមិនដឹងជាយ៉ាងម៉េច ខ្ញុំបានដឹងថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍គឺជាប់ទាក់ទងជាមួយព្រះ និងអ្វីដែលពិត ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់មានពីមុនមកទេ ។
« ខ្ញុំបានអំពាវនាវដល់ព្រះ »
ទិដ្ឋាការទេសចរណ៍របស់ខ្ញុំបានផុតកំណត់ ហើយខ្ញុំត្រូវត្រឡប់ទៅតៃវ៉ាន់វិញ ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៅតែឯងប៉ុន្មានខែបន្ទាប់ ខ្ញុំនឹកនូវអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំធ្លាប់មានពីមុននោះ ។ មួយរយៈនេះ ខ្ញុំមានពោរពេញទៅដោយភាពអស់សង្ឃឹម និងភាពងងឹត ។ អារម្មណ៍ទាំងនោះច្រើនលើសលុបណាស់ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំចង់បោះបង់ចោល ។ ខ្ញុំពិតជាមិនដឹងពីរបៀបអធិស្ឋានទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានអំពាវនាវដល់ព្រះ ហើយទូលទ្រង់នូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលខ្ញុំកំពុងមានអារម្មណ៍ និងគិត ។ អារម្មណ៍នៃសេចក្ដីសុខសាន្តបានចូលមក—អារម្មណ៍ដដែលនោះដែលខ្ញុំបានមាន កាលខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងព្រះវិហារនៅផ្ទះរបស់យើង ។ ខ្ញុំដឹងថា នោះគឺជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ទ្រង់បានធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្ងប់ ។
បន្ទាប់ពីនេះ គូដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំបានបញ្ជូនអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាឲ្យមកបង្រៀនខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា ខ្ញុំដឹងរួចហើយថា ដំណឹងល្អដែលបានស្តារឡើងវិញគឺពិត ហើយថាខ្ញុំដឹងថាការមានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយ៉ាងម៉េច ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំព្រួយបារម្ភថា វានឹងពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំ ក្នុងការបោះបង់ចោលការជក់បារី និងផឹកកាហ្វេ និងតែ ។
ខ្ញុំបានចាប់ផ្ដើមចូលព្រះវិហារ អានព្រះគម្ពីរមរមន ហើយជួបជាមួយស៊ីស្ទើរអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបី ឬបួនដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ។ នៅទីបំផុត ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានជួយខ្ញុំឲ្យឈប់ជក់បារី និងផឹកកាហ្វេ និងតែ ។
មិត្តរបស់ខ្ញុំកាលនៅពីក្មេងបានចាប់ផ្ដើមឃើញការផ្លាស់ប្ដូរក្នុងខ្លួនខ្ញុំពីមួយសប្តាហ៍ទៅមួយសប្តាហ៍ ។ ខ្ញុំបានអញ្ជើញនាងឲ្យចូលរួមការណាត់ជួបអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារបស់ខ្ញុំ ។ ពេលនាងស្តាប់ នាងក៏មានអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយទទួលបានទីបន្ទាល់ផងដែរ ។ នៅពេលវិបត្តិកូវីដ-១៩ បានថយចុះ គូដណ្ដឹងរបស់ខ្ញុំ ដែលពេលនេះជាសមាជិកសកម្មនៅក្នុងសាសនាចក្រ នៅទីបំផុតអាចមកតៃវ៉ាន់បាន ។ យើងបានរៀបការ ហើយគាត់បានជ្រមុជទឹកឲ្យខ្ញុំ ។ ខ្ញុំជាមនុស្សថ្មី ។
បងស្រី វីលីង ឆិន ខេនហ្វៀល ( វិននី ) ជាមួយនឹងស៊ីស្ទើរអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា និងសមាជិកវួដដែលបានបង្រៀន និងរាប់អានគាត់ ។ គាត់និយាយថា « យើងនៅតែនិយាយគ្នារៀងរាល់សប្តាហ៍ និងធ្វើការជាមួយគ្នានៅក្នុងការហៅបម្រើថ្មីរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងសមាគមសង្គ្រោះ » ។
មិត្តភក្តិដ៏យូរអង្វែង និងសហការីអាជីវកម្មរបស់ខ្ញុំ រួមទាំងអ្នកធ្វើការនៅធនាគារ និងភ្នាក់ងារទីផ្សារហ៊ុនមួយចំនួនបាននិយាយថា ពួកគេអាចឃើញខ្ញុំខុសពីមុន និងសប្បាយរីករាយជាងមុន ។ ខ្ញុំបានអញ្ជើញពួកគេទៅកាន់ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ខ្ញុំ ហើយពួកគេបានមកចូលរួម ។ ក្រោយមក ពួកគេបានប្រាប់ខ្ញុំថា ពួកគេមានអារម្មណ៍អ្វីមួយ ដែលពួកគេមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ។
ខ្ញុំមិនខ្លាចនឹងប្រាប់អ្នកដទៃពីអ្វីដែលខ្ញុំដឹង និងមានអារម្មណ៍អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឡើយ—ថាអ្វីដែលខ្ញុំដឹងគឺពិត ។ ខ្ញុំដឹងថា ទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំគឺភ្លឺចែងចាំង ។ អ្នកដទៃទៀតដែលបានស្គាល់ខ្ញុំពេញមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំក៏ឃើញរឿងនេះដែរ ។ ការគោរពរបស់ពួកគេចំពោះសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំ ថែមទាំងបានបញ្ឈប់ពួកគេពីការជក់បារី និងការផឹកស្រាក្នុងអំឡុងពេលកិច្ចប្រជុំអាជីវកម្ម និងអាហារពេលល្ងាចផងដែរ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលពិសេសនៅក្នុងវប្បធម៌អាជីវកម្មរបស់យើង ។
បងស្រី ខេនហ្វៀល ជាមួយ ជីន ហ៊ូ គឺជាមិត្តយូរអង្វែងដែលបានចាប់អារម្មណ៍លើសាសនាចក្រតាមរយៈការប្រែចិត្តជឿរបស់បងស្រី ខេនហ្វៀល ។
ខ្ញុំមិនខ្លាចនឹងឲ្យអ្នកដទៃមើលឃើញ ស្តាប់ឮ និងទទួលអារម្មណ៍អំពីទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំទេ ។ ខ្ញុំជឿថា មនុស្សជាច្រើនដែលមិនដឹងពីរបៀបស្វែងរកព្រះ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នឹងមានអារម្មណ៍ដូចខ្ញុំធ្លាប់មាន នៅពេលពួកគេឮពាក្យនៃសេចក្តីពិត ។ ខ្ញុំនឹងត្រៀមខ្លួនជានិច្ចដើម្បីចែកចាយពាក្យដែលបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតខ្ញុំ ។