ምዕራፍ ፰
ያዕቆብ ከኢሳይያስ ማንበብ ቀጠለ፥ በመጨረሻዎቹ ቀናት፣ ጌታ ፅዮንን ያፅናናል እንዲሁም እስራኤልን ይሰበስባል—የዳኑትም ወደ ፅዮን በታላቅ ደስታ ተከበው ይመጣሉ—ኢሳይያስ ፶፩ እና ፶፪፥፩–፪ን አነጻፅሩ። ከ፭፻፶፱–፭፻፵፭ ም.ዓ. ገደማ።
፩ እናንተ ፅድቅን የምትከተሉ ስሙኝ። የተቆረጣችሁበትን ድንጋይ፣ እንዲሁም የተቆፈራችሁበትን ጉድጓድ ተመልከቱ።
፪ ወደ አባታችሁ አብርሃምና ወደ ወለደቻችሁ ሣራ ተመልከቱ፤ ብቻውን ጠራሁት፣ እናም ባረክሁትም።
፫ ጌታ ፅዮንን ያፅናናል፣ በእርሷ ባድማ የሆነውን ቦታ ሁሉ ያፅናናል፤ እናም ምድረበዳዋንም እንደ ዔድን፣ እናም በረሃዋን እንደ ጌታ የአትክልት ስፍራ ያደርገዋል። ደስታና ተድላ፣ ምስጋና እና የዝማሬ ድምፅ ይገኝባታል።
፬ ሕዝቤ ሆይ፥ አድምጡኝ፤ ወገኔ ሆይ፣ ስሙኝ፤ ህግ ከእኔ ይወጣልና፣ እና ፍርዴን ለህዝብ እንደ ብርሃን እንዲያርፍ አደርጋለሁ።
፭ ፅድቄ ቀርቧል፤ ማዳኔም ወጥቷል፣ እናም ክንዴ በህዝቡ ይፈርዳል። ደሴቶች እኔን ይጠባበቃሉ፣ እናም በክንዴ ይታመናሉ።
፮ ዐይኖቻችሁን ወደ ሰማያት አንሱ፣ እናም ወደታች ወደ ምድር ተመልከቱ፤ ሰማያት እንደጢስ በንነው ይጠፋሉ፣ ምድርም እንደልብስ ታረጃለች፤ እናም የሚኖሩባት እንዲሁ ይሞታሉ። ነገር ግን ማዳኔ ለዘለዓለም ይሆናል፣ ፅድቄም አይፈርስም።
፯ ፅድቅን የምታውቁ፣ ህጌንም በልባችሁ የፃፍኩባችሁ እኔን አድምጡኝ፣ የሰዎችን ዘለፋ አትፍሩ፣ ወይም ስድባቸውንም አትፍሩ።
፰ እንደልብስም ብል ይበላቸዋልና፣ እናም ትል እንደሱፍ ይበላቸዋል። ነገር ግን ፅድቄ ለዘለዓለም፣ እናም ማዳኔ ከትውልድ ወደ ትውልድ ይሆናል።
፱ የእግዚአብሔር ክንድ ሆይ ተነስ! ተነስ! ኃይልንም ልበስ፣ እንደጥንቱ ቀናት ተነሳ። ረዓብን የቆራረጥክ፣ ዘንዶውንም የወጋህ አንተ አይደለህምን?
፲ ባህሩን፣ የታላቁን ጥልቅ ውሃ ያደረቅህ፣ የዳኑትም ይሻገሩ ዘንድ ጥልቁን ባህር መንገድ ያደረግህ አንተ አይደለህምን?
፲፩ ስለዚህ፣ ጌታ ያዳናቸው ይመለሳሉ፣ በዝማሬም ወደ ፅዮን ይመጣሉ፤ እናም የዘለዓለም ደስታና ቅዱስነት በራሳቸው ላይ ይሆናል፤ እናም ደስታና ተድላን ያገኛሉ፤ ሀዘንና ልቅሶም ይሸሻሉ።
፲፪ እኔ እርሱ ነኝ፤ የማፅናናችሁ እኔ ነኝ። እነሆ፣ የሚሞተውን ሰውና እንደሳርም የሚሆነውን የሰው ልጅ ትፈራ ዘንድ አንተ ማን ነህ?
፲፫ እናም ሰማያትን የዘረጋውንና፣ የምድርን መሰረት የሰራውን፣ ጌታ ፈጣሪህን ረሳህ፣ እናም ሊያጠፉህ የተዘጋጁ ይመስል በአስጨናቂዎችህ ቁጣ ምክንያት ሁልጊዜ ቀኑን ሁሉ ፈራህ? እናም የአስጨናቂዎችህ ቁጣ የት አለ?
፲፬ ምርኮኛ እንዲፈታ፣ እና እርሱ በጉድጓድ እንዳይሞት፣ ወይም እንጀራም አይጐድልበት ይፈጥናል።
፲፭ ነገር ግን ሞገዱም እንዲተምም ባሕርን የማናውጥ ጌታ እግዚአብሔር እኔ ነኝ፤ ስሜም የሰራዊት ጌታ ነው።
፲፮ እናም ሰማያትን እዘረጋና ምድርንም እመሰርት ዘንድ፣ እናም ለፅዮን፣ እነሆ፣ አንቺ ህዝቤ ነሽ እንድላት ቃሌን በአፍህ አድርጌአለሁ፣ እንዲሁም በእጄ ጥላ ጋርጄሃለሁ።
፲፯ ከጌታ እጅ የቁጣውን አተላ በፅዋ የጠጣሽ ኢየሩሳሌም ሆይ ንቂ፣ ንቂ፣ ቁሚ፣ ከሚያንገደግድ ዋንጫ መራራን ጠጥተሻል—
፲፰ እናም ከወለደቻቸው ወንዶች ልጆች ሁሉ መካከል የሚመራትም የለም፤ ካሳደገቻቸውም ልጆች ሁሉ እጅዋን የሚይዝ የለም።
፲፱ እነዚህ ሁለቱ ወንዶች ልጆች ወደ አንቺ ይመጣሉ፣ ላንቺ ማን ያዝንልሻል—መደምሰስሽና መውደምሽ፣ ረሃብና ሰይፍም—እንዲሁም በማን አፅናናሻለሁ?
፳ ከእነዚህ ከሁለቱ በስተቀር ወንዶች ልጆችሽ ዝለዋል፤ በአደባባይ ላይ ተኝተዋል፤ በወጥመድ እንዳለ የሜዳ ኮርማ በጌታ ቁጣ፣ በአምላክሽ ተግሳፅ ተሞልተዋል።
፳፩ ስለዚህ አሁን ይህን ስሚ፣ አንቺ ተሰቃዪና ያለ ወይን ጠጅ የሰከርሽ፥
፳፪ ጌታሽ ይላል፣ ጌታ እና አምላክሽ የወገኑ ጉዳይ ይማፀናል፤ እነሆ፣ የሚያንገደግድን ፅዋ፣ የቁጣዬንም ዋንጫ አተላውን ከእጅሽ ወስጃለሁ፣ ደግመሽም ከእንግዲህ አትጠጪውም።
፳፫ ነገር ግን ነፍስሽን እንሻገር ዘንድ ዝቅ በይ በሚሉት በአስጨናቂዎችሽ እጅ አኖረዋለሁ፥ እናም ሰውነትሽንም ለሚሻገሩበት እንደ መሬት መንገድ አድርገሽ ዘርግተሽዋል።
፳፬ ፅዮን ሆይ ንቂ፣ ንቂ ሀይልሽን ልበሺ፤ ቅድስት ከተማ ኢየሩሳሌም ሆይ፣ ቆንጆ ልብስሽን ልበሺ፤ ያልተገረዘና እርኩስ ከእንግዲህ አይገባብሽምና።
፳፭ ትቢያን አራግፊ፤ ኢየሩሳሌም ሆይ፣ ተነሺ፣ ተቀመጪ፤ ምርኮኛይቱ የፅዮን ሴት ልጅ ሆይ የአንገትሽን እስራት እራስሽ ፍቺ።