1. Słowo, które widział Izajasz, syn Amoza, dotyczące Judy i Jerozolimy:

2. I stanie się w ostatnich dniach, gdy góra domu Pana stanie na szczytach górskich, i będzie wywyższona ponad wzgórza, i wszystkie narody będą tam napływać.

3. I wielu ludzi, zdążając, powie: Chodźcie z nami i pójdźmy na górę Pana, do domu Boga Jakuba! I będzie On nas uczył dróg Swoich, i będziemy kroczyć Jego ścieżkami, bo prawo wyjdzie z Syjonu, a słowo Pana z Jerozolimy.

4. I będzie sądzić pośród narodów i zgani liczne ludy. I wtedy przekują swe miecze na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Żaden naród nie podniesie miecza przeciwko narodowi ani nie będą się więcej zaprawiać do wojny.

5. Chodźcie, o domu Jakuba, kroczmy w światłości Pana. Zaiste, pójdźcie, gdyż wszyscy zbłądziliście, obierając niegodziwe drogi.

6. Przeto, o Panie, porzuciłeś Swój lud, dom Jakuba, bowiem jest napełniony ze wschodu, i zważa na wróżbiarzy, jak Filistyni, i zawiera związki z dziećmi cudzoziemców.

7. Na ich ziemi jest również pełno srebra i złota, tak że nie ma końca ich skarbom; na ich ziemi jest również pełno koni, tak że nie ma końca ich wozom.

8. Na ich ziemi jest również pełno bożków, oddają cześć dziełu swoich rąk, temu, co uczyniły ich palce.

9. I podły człowiek nie składa pokłonu, a wielki mąż nie korzy się; dlatego nie przebaczaj mu.

10. O niegodziwi, wejdźcie między skały i skryjcie się w prochu, albowiem porazi was strach przed Panem i chwała Jego majestatu.

11. I stanie się, że oczy zarozumiałych ukorzą się, a wyniosłość ludzka będzie upokorzona. Sam tylko Pan będzie wywyższony w owym dniu.

12. Albowiem wkrótce nastanie dzień Pana Zastępów nad wszystkimi narodami, zaiste, nad każdym z nich; zaiste, nad pysznymi i zarozumiałymi, i nad każdym, który jest wyniosły; i zostanie on poniżony.

13. Zaiste, i dzień Pana nastanie nad wszystkimi cedrami Libanu, wysokimi i wyniosłymi; i nad wszystkimi dębami Baszanu,

14. I nad wszystkimi wysokimi górami, i nad wszystkimi wzgórzami, i nad wszystkimi wyniosłymi narodami, i nad każdym ludem,

15. I nad każdą wieżą wysoką, i nad każdym murem warownym;

16. I nad wszystkimi okrętami morza, i nad wszystkimi okrętami Tarszyszu, i nad wszystkimi przyjemnymi obrazami.

17. I zarozumiałość ludzka zostanie upokorzona, a wyniosłość będzie poniżona; i jedynie Pan będzie wywyższony w owym dniu.

18. I bożki całkowicie usunie.

19. I wejdą do jaskiń skalnych i do jam ziemnych, bo strach przed Panem ich ogarnie i chwała Jego majestatu ich porazi, gdy powstanie On, aby strasznie wstrząsnąć ziemią.

20. W owym dniu rzuci człowiek kretom i nietoperzom swoje bożki ze srebra i swoje bożki ze złota, które sobie zrobił, aby oddawać im cześć;

21. A wejdzie do jaskiń skalnych i do szczelin między opokami, bo strach przed Panem ich ogarnie i majestat Jego chwały ich porazi, kiedy powstanie On, aby strasznie wstrząsnąć ziemią.

22. Przestańcie polegać na człowieku, którego dech jest w jego nozdrzach; albowiem za cóż jest on uważany?