Mga Pagtulon-an sa mga Presidente
Hugna 3: Jesukristo: Akong Manluluwas, Akong Ginoo


Hugna 3

Jesukristo: Akong Manluluwas, Akong Ginoo

Si Jesukristo mao ang Anak sa Dios ug ang Manluluwas sa katawhan, ug kita makadawat sa tanang mga panalangin nga Iyang gipuy-an ug gipakamatyan aron mahatag ngari kanato.

Gikan sa Kinabuhi ni Spencer W. Kimball

Sayo sa iyang pagserbisyo isip usa ka Apostol, si Elder Spencer W. Kimball giatake og katulo sa kasingkasing sulod sa duha ka mga semana. Human sa hapit pito ka semana nga pagpaayo didto sa ilang balay, siya “nagsugod sa pagpangita og kalutsan gikan sa iyang pagkabilanggo sa balay.” Iyang giplanohan nga magpaayo kauban sa iyang minahal nga mga higalang Navajo sa estado sa New Mexico.1

“Usa ka buntag sa panahon sa iyang pagpalagsik, nakit-an nga ang higdaanan ni Elder Kimball wala nay tawo. Sa pagtuo nga siya naglakaw-lakaw lang sa gawas ug mobalik ra inig ka taudtaod alang sa pamahaw, ang mga nag-atiman kaniya mipadayon sa ilang mga buluhaton. Pero sa dihang wala gihapon siya mahibalik pagka alas 10:00 sa buntag, nabalaka na sila. Ang pagpangita gisugdan.

“Sa katapusan nakit-an siya sa layo-layo na nga mga milya ilawom sa pine tree. Ang iyang Biblia diha tupad kaniya, nga bukas ngadto sa katapusang kapitulo sa San Juan. Ang iyang mga mata nakapiyong, ug sa pagduol sa mga nangita kaniya wala gayud siya molihok nga sama ra gihapon sa pagkakita nila kaniya.

“Ang ilang gikuyawan nga mga tingog nakapamata kaniya, pero, sa dihang mihangad siya ilang nakita ang marka sa mga luha diha sa iyang mga aping. Sa ilang mga pangutana, siya mitubag, ‘[Lima] ka tuig na ang milabay karong adlawa nga gitawag ako isip usa ka Apostol sa Ginoo nga si Jesukristo, ug gusto lang ako nga mogahin og adlaw nga kauban Siya kinsang saksi mao ako.’”2

Si Presidente Kimball mipamatuod sa kabalaan sa Manluluwas “nga iyang gisige og balik-balik.”3 Siya namahayag: “Bisan unsa pa kadaghan ang atong masulti bahin kaniya kini diyutay ra gihapon kaayo.”4 Ug ang kamaayo sa kinabuhi ni Presidente Kimball mitugma sa kalig-on sa iyang pagpamatuod. Si Elder Neal A. Maxwell sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles nakaobserbar: “Si Presidente Kimball usa ka tawo sa Ginoo ug wala nay lain. Ang iyang pinakadako nga tinguha mao ang pagserbisyo sa Ginoo, ug dili siya gusto nga makompromiso sa lain pang mga konsiderasyon.”5

Mga Pagtulun-an ni Spencer W. Kimball

Mas labaw pa kay sa pinakamaayong magtutudlo, si Jesukristo mao ang Anak sa buhi nga Dios ug ang Manluluwas sa katawhan.

Sa magasin nga, Time, sa pinakabag-o nga isyu, usa ka inila nga retiradong propesor sa usa sa among pinakadako nga unibersidad, kanunayng makutlo tungod sa iyang mga pangatarungan. Matud pa niya si Jesus nga Nazareno adunay pagbati alang sa katawhan; usa ka talagsaong kapasidad sa gugma; talagsaon nga panabut. Siya mitawag kang Jesus nga usa ka batid nga makatawhanon [great humanist], usa ka maayo nga magtutudlo, usa ka maayo nga dramatista. Isip usa ka tipikal nga pangatarungan, mipasabut siya nga si Lazaro wala mamatay, pero igo lang “… gidala ‘pagbalik ngadto sa kalagsik’ pinaagi ni Jesus, ang gahum sa hunahuna ug pagkat-on, ug pinaagi sa ‘tambal gikan sa iyang kaugalingong buhong nga kusog!’”

Gusto nakong ipamatuod karon nga si Jesus dili lang kay usa ka maayo nga magtutudlo, usa ka batid nga makatawhanon, ug usa ka maayo nga dramatista, apan sa pagkatinuod, ang Anak sa Buhi nga Dios, ang Tiglalang, ang Manunubos sa kalibutan, ug ang Manluluwas sa katawhan.6

Nasayud ako nga si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa buhi nga Dios. Nasayud ako niana.7

Ang Kristo mipahayag sa iyang kaugalingon nga mao ang Ginoong Dios nga Makagagahum, ang Kristo nga Ginoo, ang sinugdanan ug ang katapusan, ang Manunubos sa kalibutan, si Jesus ang Kristo, ang usa nga gamhanan sa Israel, ang Tiglalang, ang Anak sa Buhi nga Dios, si Jehovah.

Ang Amahan nga si Elohim namahayag nga si Jesus ang Bugtong nako nga Anak, ang pulong sa akong gahum. Pinakaminus, duha ka higayon, sa bunyag didto sa Jordan ug dayon didto sa Bungtod sa Transpigurasyon, iyang gipahayag:

“Kini mao ang akong Anak nga pinalangga kaniya may kalipay ako” (tan-awa sa Marcos 1:11; Lucas 3:22) ug namulong nga “ang kalibutan iyang mga binuhat: Ang mga tawo iyang mga binuhat: Ang tanang mga butang iyang mga binuhat, ug pinaagi ngadto kaniya ug tungod kaniya.” [Tan-awa sa D&P 93:10.]8

Kita mopamatuod uban kang Juan Bautista, kinsa, sa dihang nakita niya ang Ginoo nga miduol kaniya, namulong: “… Ug tanawa mao kana ang Kordero sa Dios, nga magakuha sa sala sa kalibutan.” (Juan 1:29.) Dili lang usa ka tawo nga may tawhanong kainit, pero ang Kordero sa Dios.

Kita mohatag og pagsaksi uban kang Natanael, usa nga taga Israel kinsa dili manlimbong: “… Rabi, ikaw mao ang anak sa Dios; ikaw mao ang Hari sa Israel.” (Juan 1:49.) Dili lang kay usa ka maayo nga magtutudlo, pero ang matuod nga Anak sa Dios.

Kita mopamatuod pag-usab uban ni Juan ang Hinigugma, nga sa pagkakita kang Jesus sa baybayon, miingon uban sa konbiksyon, “Mao kana ang Ginoo!” [Tan-awa sa Juan 21:7.] Dili lang kay usa ka batid nga makatawhanon, pero ang Ginoong Dios sa langit.

Ug kang Simon Pedro, kinsa, dihang gipangutana sa Ginoo, “Apan si kinsa man ako?” miingon, “Ikaw mao ang Kristo, ang Anak sa Dios nga buhi,” (Mat. 16:15, 16), ug nakadawat niining mga pulonga gikan sa Manluluwas: “… Dalaygon ikaw, Simon Barjona: kay wala kini gipadayag kanimog tawo, kondili sa akong Amahan nga anaa sa langit.” (Mat. 16:17.)

Ug sa katapusan, kita mohatag og pagsaksi uban kang Propeta Joseph Smith kinsa andam nga mobuhis sa iyang kaugalingong kinabuhi tungod ug alang sa iyang pagpamatuod.9

Nasayud ako nga si Jesukristo Anak sa buhi nga Dios ug nga Siya gilansang sa krus alang sa mga sala sa kalibutan. Siya akong higala, akong Manluluwas, akong Ginoo, ug akong Dios.10

Ang pagpangalagad sa Manluluwas gihimo hangtud ngadto sa kahangturan––sa nangagi, karon, ug sa umaabut.

Gusto kong … mopamatuod nga si [Jesukristo] wala lang magpuyo sa tunga-tunga nga kapanahunan sa gibanabana nga traynta y tres ka tuig, apan nagpuyo sa kahangturan sa wala pa kini, ug mopuyo sa kahangturan lapas niadto; ug ako mohatag sa pagpamatuod nga dili lang siya tig-organisar sa gingharian sa Dios dinhi sa yuta, pero Tiglalang sa kalibutan, ang Manunubos sa katawhan.11

Si Jesukristo mao ang Dios sa Daang Tugon, ug Siya kadtong kinsa nakigsulti kang Abraham ug kang Moises. Siya kadtong kinsa midasig ni Isaias ug ni Jeremias; Siya kadtong kinsa nanagna sa mga panghitabo sa umaabut pinaagi sa mga piniling mga tawo, bisan sa pinakaulahi nga adlaw ug oras.12

Siya kadto, si Jesukristo, atong Manluluwas, kinsa gipailaila ngadto sa mga nahingangha nga mga tigpaminaw sa Jordan (tanawa sa Mat. 3:13–17), sa balaaang bungtod sa Transpigurasyon (tan-awa sa Mat. 17:1–9), sa templo sa mga Nephites (tan-awa sa 3 Ne. 11–26), ug sa ilawom sa kakahoyan sa Palmyra, New York [tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:17–25]; ug ang tigpaila walay lain kondili ang iya mismong Amahan, ang balaan nga Elohim, kansang panagway sama kaniya ug kang kansang kagustuhan iyang gisunod.13

Nasayud ako nga ang Ginoo buhi ug nasayud ako nga iyang gipadayag kanato ang iyang hunahuna ug kabubut-on matag adlaw, aron kita madasig kon asa nga direksyon kita mosubay.14

Siya ang tukurang bato. Siya ang pangulo sa gingharian—mao kini sila ang iyang mga sumusunod—kini iyang Simbahan—kini ang iyang mga doktrina ug mga ordinansa—kini iyang mga kasugoan.15

Gipaabut nato karon ang iyang ikaduha nga pagbalik sumala sa iyang gisaad. Kini nga saad matuman gayud sama sa lain pang daghan nga iyang gipanaad, ug sa pagkakaron, kita nagdayeg sa iyang balaan nga ngalan ug nagserbisyo kaniya, ug nagpamatuod sa katinuod sa iyang misyon, uban sa mga propeta subay sa mga henerasyon! …

Nasayud ako nga si Jesus, sa kahangturan sa nanglabay ug sa umaabut, mao ang Tiglalang, ang Manunubos, ang Manluluwas, ang Anak sa Dios.16

Pinaagi sa Iyang Pag-ula, giluwas ni Jesukristo ang tanang katawhan gikan sa mga epekto sa Pagkapukan ug miluwas sa mga mahinulsulon gikan sa personal nga mga sala.

Minahal nako nga mga kaigsoonan, ang Dios buhi, ug ako mopamatuod niini. Si Jesukristo buhi, ug siya ang tinubdan sa tinuod nga agianan sa kinabuhi ug kaluwasan.

Mao kini ang mensahe sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Mao kini ang pinakaimportante nga mensahe sa kalibutan karon. Si Jesukristo mao ang anak sa Dios. Siya gipili sa Amahan isip Manluluwas niini nga kalibutan.17

Sa dihang mituyo ug maalamon nga mikaon si Adan sa gidili nga prutas didto sa Garden sa Eden, iyang gidala ngari kanatong tanan, nga iyang mga kaliwatan, ang duha ka kamatayon—ang pisikal o “mortal nga kamatayon,” ug ang espiritwal nga kamatayon o pagkahimulag gikan sa presensya sa Ginoo.18

Sa balaanon nga plano sa Dios, may pagpangandam nga gihimo alang sa usa ka manluluwas aron badbaron ang higot sa kamatayon ug, pinaagi sa pagkabanhaw, mahimong posible ang panagbalik sa mga espiritu ug mga lawas sa tanang katawhan kinsa nakapuyo sa kalibutan.

Si Jesus nga Nazareno mao ang usa kinsa, nga sa wala pa malalang ang kalibutan, gipili nga moanhi sa yuta aron ipahigayon kini nga serbisyo, nga buntogon ang mortal nga kamatayon. Kining boluntaryo nga aksyon makatubos sa pagkapukan ni Adan ug ni Eva ug motugot sa espiritu sa tawo nga maangkon og balik ang iyang lawas, dinha magkabalik ang lawas ug ang espiritu.19

Kining pagkabanhaw nga gihisgutan mao ang buluhaton ni Jesukristo, ang Manluluwas, kinsa, tungod kay siya parehong mortal (anak ni Maria) ug balaanon (Anak sa Dios), nakahimo pagbuntog sa mga gahum nga naghari sa unod. Iya gayung gibuhis ang iyang kinabuhi ug mikuha pagbalik niini isip “nahauna,” ug pagasundan sa tanang kalag nga mipuyo sukad [tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:22–23]. Isip usa ka dios, iyang gitugyan ang iyang kinabuhi. Walay bisan kinsa nga makakuha niini gikan kaniya. Siya milambo, pinaagi sa iyang kahingpitan sa pagbuntog sa tanang mga butang, ang gahum sa pagpabalik sa iyang kinabuhi pag-usab. Ang kamatayon maoy iyang katapusan nga kaaway, ug siya nakabuntog bisan pa niana ug napasiugdahan ang pagkabanhaw.20

Kini tungod sa gasa sa Langitnong Amahan sa Iyang Anak nga ang tanang katawhan—nanglabay, karon, ug umaabut—makabalik pagpuyo uban kaniya kinsa maoy Amahan sa atong mga espiritu. Apan aron sa pagsiguro nga mahitabo kana, gikinahanglan una ni Jesus nga moanhi sa yuta nga may lawas aron pagtudlo sa katawhan piaagi sa Iyang ehemplo sa husto nga pamaagi sa pagpuyo ug dayon sa pagkaandam nga motugyan sa Iyang kinabuhi ug, sa pipila ka milagroso nga paagi, dawaton ang kabug-at sa mga sala sa katawhan.21

Ang paglimpyo sa sala mahimong imposible pero sa tinud-anay nga paghinulsol sa usa ka indibidwal ug sa mabination nga kalooy ni Ginoong Jesukristo diha sa iyang maulaong sakripisyo mahimo kini. Niini lamang nga paagi nga ang tawo makabawi, mamaayo ug mahugasan ug malimpyohan, ug magpadayong takus alang sa mga kahimayaan sa kahangturan. Sa talagsaong papel sa Manluluwas kabahin niini, si Helaman mipahinumdom sa iyang mga anak sa mga gipamulong ni Haring Benjamin:

“… Nga walay lain nga paagi ni mga pamaagi diin ang mga tawo maluwas, lamang pinaagi sa matubsanon nga dugo ni Jesukristo, kinsa moanhi, oo, hinumdumi nga siya moabut aron sa pagtubos sa kalibutan.” (Hel. 5:9.)

Ug, sa paghinumdom sa mga pulong nga gipamulong ni Amulek ngadto ni Zeezrom, gipasabut og maayo ni Helaman ang buluhaton sa tawo sa pag-angkon og kapasayloan—paghinulsol sa iyang mga sala:

“… Siya miingon kaniya nga ang Ginoo sa pagkatinuod moabut aron sa pagtubos sa iyang mga katawhan, apan siya dili moabut aron sa pagtubos kanila diha sa ilang mga sala, apan aron sa pagtubos kanila gikan sa ilang mga sala.

“Ug siya adunay gahum nga gihatag ngadto kaniya gikan sa Amahan aron sa pagtubos kanila gikan sa ilang mga sala tungod sa paghinulsol….” (Hel. 5:10–11. Mga italik gidugang.)22

[Ang Manluluwas] namatay isip bayad sa atong mga sala aron ablihan ang agianan alang sa atong pagkabanhaw, sa pagtultol sa agianan padulong sa atong kahingpitan sa kinabuhi, aron ipakita ang agianan padulong sa kahimayaan [exaltation]. Siya namatay nga may hinungdan, sa kaugalingong kabubut-on. Ang iyang pagkahimugso mapaubsanon, ang iyang kinabuhi hingpit, ang iyang ehemplo madanihon; ang iyang kamatayon miabli og mga pultahan, ug ang tawo gitanyagan sa tanang nindot nga gasa ug panalangin.23

Aron madawat ang tanang mga panalangin sa Pag-ula sa Manluluwas, kinahanglan natong itingub ang atong mga paningkamot diha Kaniya.

Ang tanang kalag adunay iyang kagawasan sa pagpili [free agency]. Mahimo niyang angkonon ang tanang mga panalangin nga gipuy-an ug gipakamatyan ni Kristo aron ihatag kaniya. Apan, ang kamatayon ni Kristo ug ang plano makawang lamang ug labaw pa kay sa walay bili kon dili nato kini hatagan og kapuslanan: “Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol” (D&P 19:16).

Ang Manluluwas mianhi sa “pagpahinabo sa pagka-imortal ug sa kinabuhing dayon sa tawo” (Moises 1:39). Ang iyang pagkatawo, kamatayon, ug ang pagkabanhaw maoy mipahinabo sa una. Pero kinahanglan natong itingub ang atong mga paningkamot diha kaniya aron sa pagpahinabo sa ikaduha, ang pag-angkon og kinabuhing dayon.24

Kon atong hunahunaon ang dakong sakripisyo sa atong Ginoong Jesukristo ug ang mga pag-antus nga iyang gisagubang alang kanato, mahimo kitang mga walay utang kabubut-on kon wala nato kadto pasalamati kutob sa atong mahimo. Siya nagantus ug namatay alang kanato, pero kon dili kita maghinulsol, ang tanan niyang paghingutas ug kasakit nga alang lamang kanato walay kapuslanan.25

Ang iyang mga pag-antus sa wala pa ug sa didto na sa krus ug ang iyang dako nga sakripisyo mahimong gamay ra o mahimong wala lamang alang kanato gawas kung atong sundon ang iyang mga kasugoan. Kay siya miingon:

“… nganong motawag man kamo kanako nga, Ginoo, Ginoo, apan dili mobuhat sa mga ginasugo ko kaninyo?” (Lucas 6:46.)

“Kon nahigugma kamo kanako, inyong pagatumanon ang akong mga sugo.” (Juan 14:15.)26

Ang mga tawo nga nakaila sa Dios ug nahigugma kaniya ug misunod sa mga kasugoan ug mituman sa iyang tinuod nga ordinansa mahimo nga niining kinabuhia, o sa kinabuhi nga moabut, makakita sa iyang panagway ug masayud nga siya buhi ug makigsulti kanila.27

Kita nagtuo, ug kini ang atong pagpamatuod, ug ato kining gisangyaw sa tibuok kalibutan “nga walay lain nga ngalan nga gihatag, ni lain nga mga agianan ni mga paagi diin ang kaluwasan modangat ngadto sa mga katawhan, lamang diha ug pinaagi sa ngalan ni Kristo, ang Ginoong Makagagahum” (Mosiah 3:17).

Kita nasayud, ug kini ang atong pagpamatuod, ug ato usab nga isangyaw kini ngadto sa kalibutan nga aron maluwas ang mga tawo kinahanglang “motuo nga ang kaluwasan mao, ug sa gihapon, ug sa umaabut, diha ug pinaagi sa pag-ula sa dugo ni Kristo, ang Ginoong Makagagahum” (Mosiah 3:18).

Sa ingon, uban kang Nephi, “kami nagkugi sa pagsulat, aron sa pagdasig sa among mga anak, ug usab sa among mga kaigsoonan, sa pagtuo kang Kristo, ug aron makig-uli sa Ginoo; kay kami nasayud nga pinaagi sa grasya kami maluwas, human sa tanan nga atong mabuhat. …

“Ug kami naghisgot kang Kristo, kami nalipay diha kang Kristo, kami nagsangyaw kang Kristo, nanagna kami kang Kristo, ug kami nagsulat sumala sa among mga panagna, nga ang among mga anak mahimo nga masayud sa unsa nga tinubdan sila mahimo nga mangita alang sa kapasayloan sa ilang mga sala.” (2 Ne. 25:23, 26; mga italic gidugang.)28

Atong mapahimuot ang Ginoo kon atong sundon ang Iyang ebanghelyo.

Akong mahunahuna ang Ginoong Jesukristo [panahon sa iyang mortal nga pangalagad,] nga nagpahiyom samtang nagsudong sa iyang mga katawhan sa ilang debosyon. …

… Nagtuo ako nga ang Ginoong Jesukristo nagpahiyom kon siya motan-aw ngadto sa mga balay niining mga tawo nga makita silang nagluhod alang sa pamilya nga pag-ampo sa gabii ug sa buntag, nga ang mga anak miapil usab. Nagtuo ako nga siya nagpahiyom kon iyang makita ang batan-ong mga bana ug asawa, ug ang mga hamtong na, uban sa ilang tinud-anay nga pagbati sa usag usa, kinsa nagpadayon sa ilang paghalad og gugma …, kinsa nagpadayon sa paghigugma sa usag usa sa tibuok nilang kinabuhi hangtud sa adlaw sa ilang kamatayon ug unya alimahan kini hangtud sa kahangturan.

Nagtuo ako nga nahimuot siya sa mga pamilya nga nagsakripisyo ug nakigbahin. … Nagtuo ako nga ang Ginoong Jesukristo nagpahiyom kon siya motan-aw sa ubos ug makita ang [liboan] kinsa dili mga aktibo usa ka tuig ang milabay, apan karon malipayon na sa gingharian, daghan kanila nakasulod na sa templo sa Dios ug midawat sa ilang mga endowment ug sa ilang mga sealing, ug kinsa uban sa luha sa kalipay nagpasalamat sa Ginoo sa iyang programa.

Siguro makita nako ang luha sa kalipay sa iyang mga mata ug ang pahiyom sa iyang mga ngabil samtang iyang nakita ang … bagong mga kalag kinsa miduol kaniya niining tuiga, kinsa namulong sa iyang pangalan, kinsa nabunyagan, ug nagtuo ako nga gihigugma usab niya kadtong kinsa mitabang kanila nga makabig.

Nakita ko siya nga nagpahiyom samtang iyang nakita ang daghan kaayong katawhan nga nagluhod sa paghinulsol, nag-usab sa ilang mga kinabuhi, gihimo kini nga mas hayag ug mas limpyo, ug mas mahisama sa ilang Langitnong Amahan ug sa ilang Igsoon, nga si Jesukristo.

Nagtuo ako nga siya nahimuot ug nagpahiyom nga makita ang mga kabatan-onan samtang ilang gihan-ay ang ilang mga kinabuhi ug giprotektahan ug gipalig-on ang ilang mga kaugalingon batok sa mga sayop nianang adlawa. Nagtuo ako nga sa una gibati niya ang kasubo, ug dayon ang kalipay, sa iyang pagkakita, sama sa iyang gihimo pipila ka adlaw ang milabay sa sulod sa akong opisina, usa ka bag-ohay pa lang nga magtiayon kinsa nakahimo og seryoso nga sayop ug karon nagdungan na sa pagluhod nga hugot ang paggunitay sa mga kamot. Siguro adunay kamaya sa iyang pahiyom sa dihang iyang nakita sa ilang mga kalag ug nakita nga sila mihimo og pagpahiangay, samtang ang ilang mga luha mikaligo sa akong mga kamot nga malumo nakong gipatong sa ilang mga kamot.

O, gihigugma nako ang Ginoong Jesukristo. Manghinaut ako nga akong mapakita kaniya ug mapamatuod ang akong sinseridad ug debosyon. Gusto nakong mopuyo nga duol kaniya. Gusto kong mahisama kaniya, ug nag-ampo ako nga ang Ginoo motabang kanatong tanan nga kita mahimo sama sa iyang giingon ngadto sa iyang mga Nephite nga mga disipulo, “Busa, unsa nga matang sa mga tawo kamo mahisama?” ug siya mitubag sa iyang kaugalingong pangutana sa pag-ingon, “Gani sama nga ako mao.” (3 Nephi 27:27.)29

Ang Pag-ula naghatag kanato og paglaum niini nga kinabuhi ug sa umaabut nga kahangturan.

Aduna kitay paglaum kang Kristo dinhi ug karon. Siya namatay alang sa atong mga sala. Tungod kaniya ug sa iyang ebanghelyo, ang atong mga sala mawala pinaaagi sa tubig sa bunyag; ang sala ug kadautan sunugon paggawas sa atong mga kalag nga sama sa paagi sa kalayo; ug malimpyohan kita, makaangkon og limpyo nga mga konsensya, ug maangkon ang kalinaw nga lapaw sa tanang pagpanabut. (Tan-awa sa Mga Taga-Fil. 4:7.)

Pinaagi sa pagsunod sa balaod sa iyang ebanghelyo, makaangkon kita og temporal nga pag-uswag ug himsog kanunay nga panglawas ug kalig-on sa panghunahuna. Ang ebanghelyo mipanalangin kanato karon.

Pero ang karon usa lang ka tipik sa kahangturan sama sa usa ka buok balas sa usa ka lapad nga disyerto sa Sahara. Aduna usab kitay paglaum kang Kristo alang sa kahangturan nga nagpaabut sa unahan; kay og dili pa, sama sa giingon ni Pablo, mahimo kita nga “sa tanang mga tawo kita mao ang labing takus nga pagakaloy-an” (1 Mga Taga-Corinto. 15:19).

Unsa ka dako ang atong kasub-anan—ug angay ang ingon niana—kon walay pagkabanhaw! Unsa kaha kita ka miserable kon wala nay paglaum sa kinabuhing dayon! Kon ang atong paglaum sa kaluwasan ug ang mahangturong ganti molubad, siguradong mas miserable pa kita kaysa niadtong wala maglaum niini.

“Apan ang tinuod mao nga si Kristo gibanhaw gikan sa mga patay, ang nahaunang gibanhaw sa tanang nangamatay” (1 Mga Taga-Cor. 15:20).

Karon ang mga epekto sa iyang pagkabanhaw mahitabo sa tanang katawhan, “kay maingon nga diha kang Adan ang tanan mangamatay, maingon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi” (1 Mga Taga-Cor. 15:22).

Karon “maingon nga kita nagasul-ob sa dagway sa tawo nga hinimog abog, kita usab managsul-ob unya sa dagway niya nga gikan sa langit” (1 Mga Taga-Cor. 15:49).

Karon ang pangandam gihimo diin “kini nga madunot … kailisan nag dili madunot, ug ang lawas nga mamatay ra … kailisan nag dili mamatay, nan matuman na gayud unya ang nahisulat nga nagaingon, Ang kamatayon gilamoy diha sa kadaugan” (1 Mga Taga-Cor. 15:54). …

Aduna kitay mahangturong paglaum diha ni Kristo. Nasayud kita nga kining kinabuhia gihatag kanato aron mangandam alang sa kahangturan, “ug kana nga panag-uban nga ania kanato dinhi maanaa kanato didto, lamang kini pagaubanan sa walay katapusan nga himaya, nga ang mao nga himaya kita wala karon makatagamtam” (D&P 130:2).30

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang ikaw magtuon sa hugna o samtang ikaw mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa ang mga pahina v–xi.

  • Basaha ang istorya nga anaa sa pahina 29. Sa unsang mga paagi nga kita mas mahiduol ngadto sa Ginoo ug “mogahin og adlaw” uban Kaniya, sama sa gibuhat ni Presidente Kimball?

  • Ribyuha ang mga pahina 29–31, sa pagpangita sa mga pangalan ug mga tawag nga gigamit ni Presidente Kimball alang kang Jesukristo. Unsang mga pangalan ug mga tawag [titles] kang Jesukristo ang adunay espesyal nga kahulugan alang kanimo ug ngano? Unsaon nimo sa pagpasabut ang usa ka tawo nga moingon nga si Jesukristo usa lang ka maayo nga magtutudlo?

  • Hinuktuki ang mga pagpamatuod ni Presidente Kimball kabahin sa pagpangalagad sa Manluluwas sa kinabuhi sa wala pa dinhi sa yuta [premortal], mortal, ug human niini nga kina buhi (mga pahina 31–32). Hunahunaa kon unsa ang imong buhaton aron mas molig-on pa gayud ang imong pagpamatuod sa misyon sa Manluluwas.

  • Tun-i ang mga pahina 32–35, pangita sa mga hinungdan nganong gikinahanglan nato ang Manluluwas. Unsay kalainan nga nahimo sa imong kinabuhi sa Pag-ula ni Jesukristo?

  • Sa mga pahina 29–31, si Presidente Kimball mipamatuod sa mga butang nga nahimo sa Manluluwas alang kanato. Sa mga pahina 35–39, atong nakat-unan ang mga butang nga kinahanglan natong buhaton aron madawat ang tanang panalangin sa Pagula. Unsay inyong mga pagbati sa dihang inyong gikomparar unsay nahimo sa Manluluwas kanato ngadto sa unsay iyang gihangyo ngari kanato nga buhaton?

  • Ribyuha ang mga panahom ni Presidente Kimball kon unsaon nato sa pagpahimuot ang Ginoo (mga pahina 36–38). Hunahunaa kon unsa ang imong gibati sa dihang imong nasayran nga ang Ginoo nahimuot kanimo.

  • Si Presidente Kimball mitudlo nga makaangkon kita og paglaum kang Kristo karon ug sa umaabut nga kahangturan (mga pahina 38–39). Unsaon sa pagkausab sa kinabuhi sa katawhan kon aduna silay paglaum kang Kristo?

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Juan 14:6, 21–23; 2 Nephi 9:5–13, 21–23; Moroni 7:41; 10:32–33; D&P 19:15–19

Mubo nga mga Sulat

  1. Tan-awa sa Edward L. Kimball ug Andrew E. Kimball Jr., Spencer W. Kimball (1977), 249–52.

  2. Sa “The Gospel of Love: Stories about President Spencer W. Kimball,” Ensign, Dis. 1985, 22–23.

  3. Sa Conference Report, Abr. 1978, 9; o Ensign, Mayo 1978, 7.

  4. The Teachings of Spencer W. Kimball, ed. Edward L. Kimball (1982), 7.

  5. “Spencer, the Beloved: Leader-Servant,” Ensign, Dis. 1985, 15.

  6. Sa Conference Report, Okt. 1946, 55–56.

  7. Sa Conference Report, Okt. 1974, 163; o Ensign, Nob. 1974, 113.

  8. Sa Conference Report, Abr. 1964, 94; o Improvement Era, Hunyo 1964, 496–97.

  9. Sa Conference Report, Okt. 1946, 64.

  10. Sa Conference Report, Okt. 1982, 6; o Ensign, Nob. 1982, 6.

  11. Faith Precedes the Miracle (1972), 70.

  12. Sa Conference Report, Abr. 1977, 113; o Ensign, Mayo 1977, 76.

  13. Sa Conference Report, Okt. 1977, 111; o Ensign, Nob. 1977, 73.

  14. Sa Conference Report, Abr. 1977, 117; o Ensign, Mayo 1977, 78.

  15. The Teachings of Spencer W. Kimball, 6.

  16. Sa Conference Report, Okt. 1946, 63, 64.

  17. Sa Conference Report, Abr. 1978, 7; o Ensign, Mayo 1978, 6.

  18. The Teachings of Spencer W. Kimball, 68.

  19. Sa Conference Report, Abr. 1978, 7; o Ensign, Mayo 1978, 6.

  20. “Absolute Truth,” Ensign, Sept. 1978, 6.

  21. “Christmas Message from the First Presidency to the Children of the World: Gifts That Endure,” Friend, Dis. 1982, 3.

  22. The Miracle of Forgiveness (1969), 339–40.

  23. “Jesus of Nazareth,” Ensign, Dis. 1980, 4.

  24. Ensign, Dis. 1980, 4.

  25. The Miracle of Forgiveness, 145.

  26. Sa Conference Report, Abr. 1972, 26; o Ensign, Hulyo 1972, 37.

  27. Sa Conference Report, Abr. 1964, 99; o Improvement Era, Hunyo 1964, 499.

  28. Sa Conference Report, Okt. 1978, 109–10; o Ensign, Nob. 1978, 72.

  29. Sa Conference Report, Abr. 1956, 120.

  30. Sa Conference Report, Okt. 1978, 108–9; o Ensign, Nob. 1978, 72.

Imahe
Jesus Christ

“Nasayud ako nga si Jesus mao ang Kristo, ang Anak sa buhi nga Dios.”

Imahe
resurrected Christ

“Ang kamatayon maoy iyang katapusan nga kaaway, ug siya nakabuntog bisan pa niana ug napasiugdahan ang pagkabanhaw.”