Ang Kinabuhi ug Pangalagad ni Spencer W. Kimball

Atol sa usa ka gabii sa tinglarag [autumn] sa sayo sa mga 1900, mihapit si Orville Allen sa panimalay ni Andrew Kimball aron maghatud og pipila ka mga kalbasa. Samtang nagdiskarga ang duha ka mga lalaki og mga kalbasa, nadunggan nila ang anak nga lalaki ni Andrew nga si Spencer didto sa kamalig, nga nagkanta samtang gigatasan niya ang mga baka. Miingon si Brother Allen ngadto kang Andrew, “Malipayon ang imong anak.” Mitubag si Andrew: “Oo, kanunay siyang malipayon. Dalisay siya ug masulundon nga pagkabata ug kanunayng motuman sa unsay akong ipabuhat kaniya. Ako siyang gipahinungod ngadto sa Ginoo ug sa pagserbisyo Kaniya. Mahimo siyang bantugang lalaki diha sa Simbahan.”¹

Pinaagi sa daghang katuigan sa pagpangandam, si Spencer nahimo gayung usa ka bantugang lalaki. Ang Ginoo “wala lamang moandam og usa ka negosyante, ni usa ka lungsuranon nga lider, ni usa ka tigpamulong, ni usa ka magbabalak, ni usa ka musikero, ni usa ka magtutudlo––bisan tuod nga nahimo siyang ingon niini. Miandam siya og usa ka amahan, usa ka patriarch alang sa iyang pamilya, usa ka apostol ug propeta, ug usa ka presidente alang sa Iyang simbahan.”²

Kabilin [Heritage]

Ang pamilya ni Spencer W. Kimball dugay nang nahilambigit sa gipahiuli nga Simbahan. Ang iyang mga apohang lalaki sa duha ka habig mga ilado sa sayong kasaysayan sa ulahing adlaw nga buluhaton. Si Heber C. Kimball gitawag ngadto sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles sa dihang gi-organisar kini niadtong 1835. Sa wala madugay miserbisyo siya isip Unang Magtatambag ngadto ni Presidente Brigham Young sobra sa duha ka mga dekada ug usa ka matinud-anong sulugoon sa Ginoo sa tibuok niyang pangalagad. Si Edwin D. Woolley, ang apohang lalaki ni Spencer sa habig sa iyang mama, usa ka kanhi Pennsylvania Quaker kinsa mihangop sa ebanghelyo sa kapanahonan ni Joseph Smith. Usa siya ka respetadong bishop didto sa Salt Lake Valley. Miserbisyo usab siya sa nagkalainlaing higayon isip tigdumala [manager] sa personal nga mga kalihokan sa negosyo ni Brigham Young. Ang pagpakabana ni Bishop Woolley alang sa mga nanginahanglan ug ang iyang walay puas nga pasalig ngadto sa ebanghelyo maoy malungtarong mga kabilin alang sa iyang mga kaliwatan.

Ang apohang babaye ni Spencer nga si Ann Alice Gheen Kimball “usa ka matinud-anon nga babaye, … manggiulawon sa katilingban, taas ug laparon og nawong, nga adunay kalooy alang sa mga maluyahon ug mga masakiton.”³ Si Andrew Kimball maoy iyang ikatulong anak nga lalaki. Ang laing apohang babaye ni Spencer, si Mary Ann Olpin Woolley, gikan sa England ug nahimong inahan sa onse ka mga anak, ang ikaunom ginganlan og Olive.

Si Andrew Kimball naminyo kang Olive Woolley niadtong Pebrero 2, 1882, didto sa Siyudad sa Salt Lake, diin gitukod nila ang ilang panimalay. Paglabay sa mga tulo ka tuig, si Andrew nakadawat og tawag nga mobiya sa panimalay ug moserbisyo didto sa Indian Territory Mission, nga nahimutang sa unsa karo’y estado sa Oklahoma. Human makaserbisyo sulod sa duha ka tuig ug tunga isip usa ka full-time nga misyonaryo, gitawag dayon siya sa pagpangulo sa misyon. Hinoon ang bag-ong calling nakatugot kaniya nga magpuyo sa panimalay, ug mao nga sulod sa 10 ka tuig nagpuyo siya didto sa Utah uban sa iyang pamilya samtang nagdumala sa misyon pinaagi sa mga sulat ug mga pagbiyahe ngadto sa maong lugar.

Ang 12 ka tuig nga pagserbisyo ni Andrew didto sa Indian Territory Mission gisundan dayon og laing calling, niining higayona mibalhin og puyo ngadto sa Gila Valley sa south-central Arizona. Didto iyang responsibilidad ang pagpangulo isip stake president sa mga puy-anan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw niana nga rehiyon, nga gi-organisar isip ang St. Joseph Stake. Pagka 1898, sila si Andrew ug Olive ug ang ilang unom ka mga anak (lakip na ang tres anyos nga si Spencer) namutos sa ilang mga gamit sa balay ug mibalhin ngadto sa 600 ka milya pahabagatan gikan sa Siyudad sa Salt Lake.

Pagkabatan-on

Si Spencer Woolley Kimball natawo niadtong Marso 28, 1895, ang ikaunom sa onse ka mga anak nila ni Andrew ug Olive Kimball.

Paghinumdom sa Arizona landscape sa iyang kabatan-on, misulat siya, “Usa kadto ka uga nga nasud, apan mabungahon kini ubos sa mga kamot sa determinadong mga trabahante.”⁴ Dugang pa niyang nahinumduman: “Nagpuyo kami sa usa ka gamayng umahan sa south edge sa Thatcher, Arizona. Ang among balay nahimutang sa eskina sa nasud nga adunay pagtugot sa pagpanguma sa habagatan ug silangan. Sa likod sa balay anaa ang atabay, ang puso, ang windmill, usa ka dakong kahoy nga tangke alang sa among suplay sa tubig, ang bilding sa mga gamit, ug sa unahan og gamay, ang dako kaayong pundok sa mga kahoy. Dayon anaa ang mga alad sa baboy, mga dagami, ug ang kamalig.”⁵

Sayong nakat-on si Spencer og importante nga mga leksyon sa ebanghelyo gikan sa iyang mga ginikanan. “Akong nahinumduman isip usa ka batan-on,” miingon siya, “nga maglakaw kuyog sa akong inahan sa abugon nga dalan padulong ngadto sa balay sa bishop sa usa ka adlaw nga kasagaran namong ibayad og ikapulo ang gikan sa among mga hayop ug abut. Samtang naglakaw kami, miingon ako, ‘Nganong ato mang dad-on ang mga itlog ngadto sa bishop?’ Mitubag siya, ‘Tungod kay mga itlog man kana para sa ikapulo ug ang bishop ang modawat sa ikapulo alang sa Langitnong Amahan.’ Isulti dayon sa akong inahan kon unsay mahitabo kada gabii dihang dad-on na ang mga itlog, ang una isulod sa usa ka gamayng basket ug ang sunod nga siyam isulod sa usa ka dakong basket.”⁶

Ang ehemplo ni Andrew Kimball sa mapahinunguron nga pagserbisyo adunay dakong impluwensya ngadto kang Spencer, kinsa sa kaulahian miingon: “Ang akong unang mga impresyon sa buhat sa usa ka stake president miabut gikan sa pag-obserbar sa akong kaugalingong amahan.… Ako nagtuo nga si papa nangalagad gayud sa iyang katawhan nga iyang gituman ang usa ka panalangin nga gihatag kaniya ni Presidente Joseph F. Smith, kinsa misaad nga ang mga tawo sa Gila Valley magtinguha kaniya sama sa mga anak ngadto sa usa ka ginikanan.’ Bisan tuod nga sigurado ako nga nianang higayona wala pa gayud nako matagad sa hingpit ang iyang ehemplo, ang sumbanan nga iyang gitakda takus sa bisan kinsa nga stake president.”⁷

Ang pamilya Kimball nagpuyo nga madaginuton. “Wala kami mahibalo nga pobre diay kami,” nahinumduman ni Spencer. “Naghunahuna kami nga nagpuyo kami nga haruhay.”⁸ Ang ilang mga sinina binuhat ra sa balay ug mga tinubuan na. Ang ilang mga pagkaon kasagaran lang, nga naglangkob sa karne ug abut gikan sa ilang kaugalingong mga binuhi.

Miabag si Spencer sa mga buluhaton sa uma. “Kanunay kong magbumba sa puso aron ibu-bu sa garden,” nahinumduman niya, “ug nakat-on usab ako sa pagkuha og gatas sa baka, sa pagpul-ong sa mga kahoy nga mamunga, moayo sa mga koral, ug sa uban pa. Aduna ako’y duha ka magulang nga mga igsoong lalaki, kinsa, nagtuo gayud ako, maoy mobuhat sa tanang sayon nga mga trabaho ug mobilin nako sa tanang mga lisud. Pero wala ako moreklamo; nakapalig-on kini kanako.”⁹ Nagsugod dihang nuybe anyos pa siya, gimemorya ni Spencer ang mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo, ang Napulo ka mga Sugo, ug ang kadaghanan sa mga himno gikan sa libro sa himno sa Simbahan samtang magkuha og gatas sa mga baka ug magpainom sa mga kabayo matag adlaw.

Sa dihang 11 na si Spencer, ang iyang inahan namatay. Usa kini sa dakong mga pagsulay sa iyang sayo nga panuigon. Naghunahuna siya kon unsaon kaha pagpadayon sa pamilya. “Pero akong nakita nianang higayona,” miingon siya, “sama sa akong nakita sa daghan nang mga higayon sukad, nga ang usa ka tawo makalahutay sa hapit tanan.”¹⁰ Paglabay sa panahon, naminyo og usab si Andrew Kimball, ug si Josephine Cluff nahimong ina-ina ni Spencer. Si “Josie,” nga maoy tawag sa mga higala kaniya, dili gayud makahulip sa hingpit sa lugar ni Olive sa kinabuhi ni Spencer, pero ang iyang maantigo ug mapailubon nga mga pamaagi nakadugang og kalig-on sa pamilyang Kimball.

Panahon sa iyang kabatan-on, wala lamang makat-uni ni Spencer ang nag-unang bug-at nga buluhaton sa usa ka galsangon nga yuta pero nakakuha usab og pipila ka mga kahanas nga miandam kaniya nga makaserbisyo pa og dako sa unahan sa iyang kinabuhi. Nakat-on siya sa pagkanta ug nangulo sa musika ug natudlo nga stake chorister sa edad nga 15. Bisan tuod kon aduna siya’y mga tudlo nga iyang gihulagway nga “mubo ug tambok,”¹¹ makugihon siyang nagpraktis, nagkat-on sa pagbasa sa musika ug sa pagtugtug og piano. Milambo siya hangtud nga nakahimo siya sa pagtugtug og mga himno ug misalmot sa usa ka gamayng orchestra. Paglabay sa mga katuigan, nakigpulipuli siya ni Elder Harold B. Lee isip tigduyog alang sa sinemanang mga miting sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles.

Si Spencer misugod sa pag-eskwela awahi og diyutay kay sa kasagaran, sama sa gisaysay sa mosunod nga asoy: “Ang inahan ni Spencer naghunahuna nga ang mga bata dili pa igo ang ka hingkod alang sa pag-eskwela hangtud nga mag-siete anyos na sila, mao nga sa dihang nagsugod si Spencer naulahi na siya og usa ka tuig sa ubang mga bata.… Pagkaudto kasagaran modagan siya og tulo ka mga eskina gikan sa eskwelahan ngadto sa balay aron magbumba og tubig para sa mga hayop, molawug sa mga baboy, ug mokaon sa iyang paniudto. Usa ka adlaw niana miingon ang iyang inahan, ‘Unsa may imong gibuhat sa balay atol sa recess? Wala pa may udto.’ Midali-dali siya og dagan balik sa eskwelahan ug nakita ang iyang mga klasmeyts nga anaa na sa sulod gikan sa mubo nga recess. Ang tanan nangatawa––gawas sa titser, kinsa migamit niana nga okasyon sa pagsulti sa klase nga si Spencer maoy nag-una sa tanang mga estudyante sa ikaduha nga ang-ang ug ibalhin na aron makauban ang mga bata nga iyang kaedad.”¹²

Human matapos ang elementarya, mieskwela si Spencer sa Gila Academy nga gipanag-iya sa Simbahan. Didto makanunayon siyang nakakuha og maayong mga grado, misalmot sa sports, ug nahimong usa ka opisyal sa eskwelahan.

Mitubo usab si Spencer sa kasinatian sa Simbahan ug adunay rekord nga hapit ma perpekto ang iyang pagtambong sa klase. Ang pagtuman sa mga buluhaton sa priesthood maoy prayoridad, sama sa gihulagway sa mosunod nga asoy: “Isip kabahin sa ilang trabaho, ang mga deacons moandam sa kabayo ug tartanilya kada bulan sa dili pa ang adlaw sa puasa ug moadto sa kada balay aron mangolekta sa mga halad alang sa mga kabus sa Simbahan. Inig ka human ilang dad-on ang ilang mga napundok ngadto sa bishop––mga botelya nga puno sa prutas, harina, kalabasa, dugos, usahay tunga sa dolyar o sobra pa nga sinsilyo. Andam kaayo si Andrew sa pagtudlo sa iyang anak nga lalaki sa iyang katungdanan nga wala gayuy makabalda sa pagkolekta ni Spencer nianang adlawa. Ang tartanilya sa mga Kimball gigamit sa mga korum sa deacon sa ilang buluhaton sanglit wala man kini kaayo gamita. Kon ang ubang mga batang lalaki nga gisangunan sa pagkolekta uban kaniya dili motunga, mag-inusara lang si Spencer nga moadto ug mohimo sa trabaho.”¹³

Agig dugang sa iyang mga responsibilidad sa panimalay, eskwelahan, ug Simbahan, nagtrabaho si Spencer isip sekretarya sa iyang amahan. Naghimo og daghang mga sulat si Andrew, nakahimo og unom kada adlaw. Maminaw si Spencer sa idikta gikan kaniya ug dayon mo-type sa mga sulat.

Kini nga mga kasinatian gikan sa sayong panuigon sa kinabuhi ni Spencer nagtudlo kaniya sa bili sa trabaho, usa ka leksyon nga iyang gigamit ug gitudlo sa tibuok niyang kinabuhi. Milabay ang mga katuigan isip usa na ka Apostol nga nagpanuigon og mga 70, aduna siya’y mga adlaw panagsa nga bation niya ang pisikal nga kakapoy. Usa sa maong adlaw siya misulat: “Nagsugod ako nga miserable kaayo ug nakabantay sa akong kaugalingon nga naghunahuna kon makalahutay ba ako sa tibuok adlaw, pero … morag hingpit akong nalingaw sa akong trabaho ug nakalimot sa akong kaugalingon ug usa kadto ka maayo nga adlaw.”¹⁴

Misyonaryo nga Pagserbisyo

Pagka 1914, migradwar si Spencer gikan sa Gila Academy, nagdahum nga makasulod sa University of Arizona sa tinglarag. Apan atol sa graduation exercises, si Andrew Kimball mipahibalo nga si Spencer pagatawagon sa usa ka misyon.

Agig pagpangandam alang sa iyang misyon, mitrabaho si Spencer didto sa Globe, Arizona, isip usa ka trabahante sa usa ka gatasan. Mao kini ang iyang unang kasinatian nga magpuyo gawas sa mga puy-anan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa Gila Valley. Iyang nakita nga, bisan dili mokompromiso sa iyang kaugalingong mga sumbanan, mapahiangay niya ang unsay anaa palibut sa mga tawo kansang mga sumbanan dili gayud kaparehas sa iyaha. Iyang naangkon ang pagrespeto kaniya sa iyang mga kaubanan sa trabaho. Pagkahuman sa summer, ang iyang manabako, dili miyembro nga amo mipahigayon og usa ka farewell party alang kang Spencer ug mihatag kaniya og usa ka kinulitan og bulawan nga relo.

Gikan sa Oktubre 1914 hangtud sa Disyembre 1916, nagserbisyo si Spencer isip usa ka full-time nga misyonaryo didto sa Central States Mission, nga ang punoang buhatan anaa sa Independence, Missouri. Mao kini ang samang dapit diin nagserbisyo ang iyang amahan, iyang stepmother, ug usa sa iyang magulang nga igsoong lalaki.

Ang pagserbisyo ni Elder Kimball og full-time didto sa misyon mao ang usa ka panahon sa pagtubo. Iyang giatubang ang pisikal nga mga hagit. Ang iyang presidente sa misyon mimando sa mga elders sa pagpangita og pagkaon ug kapuy-an gikan niadtong ilang giproselaytan. Isip resulta, migahin si Elder Kimball og daghang malisud nga kagabhion sa gagmayng payag likod sa kakahoyan sa Missouri, makig-uban og higda sa mga langaw o mga dugho [bedbugs] samtang ang mga lamok magsige og sabay-sabay. Adunay daghang gutom nga mga adlaw, ug kon ang pagkaon ihalad, iyang kaonon bisan unsay ibutang sa iyang atubangan.

Ang pagpanuktok sa tanang pultahan lisud nga trabaho, nga gamay rang mga tawo ang gustong mopabalik ug magpatudlo og dugang. Usa ka asoy ang gihatag sa usa ka dili kasagaran nga pakig-atubang nga makausa gigamit ni Elder Kimball:

“Samtang nag-tracting didto sa St. Louis nakabantay siya og usa ka piano nga makita sa gamay ra’g abli nga pultahan, ug miingon siya ngadto sa babaye, kinsa mosira na unta sa pultahan diha sa iyang atubangan, ‘Nindot kaayo ang imong piano.’

“ ‘Bag-o pa lang na namong gipalit,’ miingon ang babaye, nga nagpanagana.

“ ‘Kimball kana, dili ba? Mao usab kana’y akong apelyido. Makatugtug ako og usa ka awit niana para nimo basin ganahan kang maminaw.’

“Natingala, siya mitubag, ‘Sige, dayon.’

“Naglingkod sa lingkuranan, si Spencer mitugtug ug mikanta og, ‘O, Amahan Ko.’

“Sa mahinumduman ni Spencer, wala gayud ang babaye mipasakop sa Simbahan, pero dili tungod kay wala siya misulay.”¹⁵

Ang misyon ni Spencer midugang sa unsay na-establisar na nga paagi sa pagpadako kaniya didto sa Arizona: hugot nga pagtuo sa Ginoo, pagkugi, dedikasyon, hilum nga pagserbisyo, ug pagsakripisyo.

Kaminyoon ug Pamilya

Sa summer sa 1917, mga pito ka bulan human mipauli si Spencer Kimball gikan sa iyang misyon, nakabantay siya og usa ka pahibalo diha sa local nga pamantalaan. Si Camilla Eyring, kinsa mibalhin ngadto sa Gila Valley pagka 1912 uban sa iyang pamilya, motudlo og home economics sa Gila Academy. Samtang gibalikbalik og basa ni Spencer ang artikulo, naghunahuna siya nga sa umaabut nga adlaw iyang minyoan si Camilla Eyring. Sa “wala damha,” iyang nahimamat si Camilla sa hununganan sa bus samtang naghulat duol sa academy ug nagsugod siya og pagpakigistorya kaniya. Milingkod siya tapad ni Camilla diha sa bus, diin nagpadayon sila og istoryahanay, ug nakadawat siya og pagtugot nga mamisita kaniya sa ilang balay.

Ang inahan ni Camilla nakagusto gayud sa batan-ong si Spencer Kimball. Iyang imbitahon si Spencer og panihapon matag higayon nga mamisita siya kang Camilla. Ug si Brother Eyring, kinsa estrikto kaayo kabahin sa kalidad sa mga mangulitawo sa iyang anak nga babaye, wala gayud mosupak. Human sa 31 ka adlaw, si Spencer kanunay nang mag-adtoan sa balay sa mga Eyring. Ang duha nakahukom nga magminyo, pero ang ilang mga plano naapektuhan sa nagpadayon nga Unang Gubat sa Kalibutan. Naobligar si Spencer sa pagpabilin didto sa Thatcher, Arizona, nga naghulat og posible nga tawag ngadto sa army, mao nga dili sila makahimo sa dugay nga pagbiyahe ngadto sa usa ka templo sa Utah. Gikasal sila sa sibil pagka Nobyembre 16, 1917, pero nagpaabut sa usa ka temple sealing sa labing dali nga panahon kutob sa mahimo. Kana nga tumong natuman sa misunod nga Hunyo didto sa Templo sa Salt Lake.

Sila si Spencer ug Camilla sa katapusan nakabaton og upat ka mga anak: tulo ka mga anak nga lalaki ug usa ka anak nga babaye (Spencer LeVan, Andrew Eyring, Edward Lawrence, ug Olive Beth). Isip mga ginikanan sila mitagana og usa ka palibut diin ang ilang mga anak wala lamang mobati nga gihigugma ug gisuportahan pero gisaligan usab sa paghimo og indibidwal nga mga desisyon. Usa sa ilang mga anak nga lalaki sa wala madugay nahinumdom:

“Kon ang mga anak mopasundayag sa eskwelahan, Simbahan o bisan asa, ang akong mga ginikanan motambong gayud, bisan kon nagkinahanglan kini sa ilang sakripisyo. Kanunay nilang gipakita ang ilang interes ug pasigarbo ngari kanamo.

“Sa among pamilya, adunay pagbati nga managkauban kami, dili kay gipanag-iya kami sa among mga ginikanan. Ang kinadakang responsibilidad alang sa among mga lihok anaa gayud kanamo. Ang among mga ginikanan moawhag ug mogiya, pero dili momando.”

Kining mao gihapon nga anak nga lalaki mipadayon sa pagsulti mahitungod sa iyang amahan:

“Wala ako’y nailhan nga tawo nga mas manggihatagon diha sa espiritu kaysa akong amahan. Mabination ug masinabtanon siya, nga hapit na lang hinoon kini mahimong usa ka sayop. Ang mga anak lagmit maghunahuna sa ilang mga ginikanan isip gamhanang mga hulagway sa katungod, dili ubos sa ordinaryong mga panginahanglan. Pero nahibalo ako kon giunsa sa akong amahan pagdayeg ang usa ka sinserong komplimento o pulong sa pasalamat. Ug walay pagpahayag sa pagdayeg o gugma nga mas bililhon pa kaysa nianang gikan sa iyang kaugalingong pamilya.

“Nasayud ako nga wala makahatag kaniya og mas dakong katagbawan––human mabati nga ang Ginoo midawat sa iyang mga paningkamot––kaysa makita ang iyang kaugalingong pamilya nga magsunod sa iyang pagdumala diha sa pagpaninguha nga magpuyo sa matarung nga paagi.

“Kon makapili lang ako kon si kinsa ang pahukmon sa katapusang adlaw, walay laing tawo nga akong pilion gawas sa akong amahan.”¹⁶

Propesyonal nga Kinabuhi, mga Calling sa Simbahan, ug Pagserbisyo sa Komunidad

Uban ni Camilla nga nagsuporta kaniya isip iyang kauban ug sa mga responsibilidad sa usa ka pamilya nga anaa kaniya, gisugdan ni Spencer ang iyang propesyonal nga kinabuhi isip usa ka klerk sa bangko. Sa paglabay sa mga katuigan, mibalhin siya gikan sa trabaho sa banko ngadto sa life insurance ug real estate development. Ang ekonomikanhong kagubot sa Grabe nga Depresyon (1929–39) hilabihang miigo sa mga interes sa negosyo ni Spencer, pero nakahimo ang pamilya sa paglahutay sa kalisdanan.

Ang amahan ni Spencer namatay pagka 1924, human makaserbisyo isip stake president hapit dul-an sa tulo ka mga dekada. Human si Presidente Heber J. Grant, ikapito nga Presidente sa Simbahan, mi-organisar pag-usab sa kapangulohan sa stake, ang 29 anyos nga si Spencer gitawag nga moserbisyo isip ikaduhang magtatambag.

Agig dugang sa iyang kinabuhi sa pamilya, propesyonal nga mga paningkamot, ug pagserbisyo sa Simbahan, si Spencer nahimong usa ka aktibong kontribyutor sa komunidad. Mitabang siya sa pagtukod sa unang lokal nga estasyon sa radyo. Aktibo siya nga sakop sa Rotary Club, usa ka organisasyon sa pagserbisyo, nga sa katapusan naghupot sa posisyon nga gobernador sa distrito.

Pagka 1938 ang St. Joseph Stake nabahin, ug si Spencer gitawag nga mamahimong presidente sa bag-ong Mount Graham Stake. Nabalaka nga basin ang ubang tawo kinsa iyang gidumala magbaton og lain nga mga pagbati ngadto kaniya, sila si Spencer ug Camilla mibisita ni bisan kinsa nga tingali adunay ingon nga mga pagbati aron “masulbad ang maong mga problema.”¹⁷

Pagka Septyembre 1941, atol sa iyang pagserbisyo isip stake president, usa ka dakong baha ang miigo sa komunidad. Ang padayon nga pag-ulan mipasaka sa tubig sa Gila River hangtud nga miabut na kini sa mga kadalanan sa pipila ka mga pinuy-anan. Ang mga panimalay ug mga uma gibanlas sa tubig. Ang mga residente, kasagaran mga miyembro sa Simbahan, sobra ka dako ang gikinahanglan nga tabang. Human makadungog mahitungod sa pagkagun-ob, gipuno ni Spencer ang iyang sakyanan og pagkaon nga gikuha gikan sa mga kapanguhaan sa Simbahan ug miadto sa mga lungsod nga naapektuhan sa pagbaha. Iyang gihan-ay aron malabhan ang hugaw nga mga sinina. Mitabang siya sa mga maguuma aron makadawat og mga lugas [grain] aron ilawug sa mga hayop. Sa wala madugay usa ka sakyanan nga puno sa pagkaon ug sinina ang miabut. Sulod sa usa ka semana, kadtong kinsa nagantus og maayo sa pagbaha anaa na sa arang-arang nga kahimtang. Ang mga miyembro sa Simbahan mipakita og tumang kamanggihatagon. Gigiyahan ni Spencer ang pagsubay sa mga panginahanglan ug ang pagpang-apud-apod sa mga kapanguhaan. Niining tanan, nagpabilin siyang kanunay nga nakigkita ni Elder Harold B. Lee sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, kansang mga responsibilidad naglakip sa programa sa pagtabang.

Ang Pagka-Apostol

Pagka Hulyo 8, 1943, si Presidente J. Reuben Clark Jr. sa Unang Kapangulohan mitawag kang Spencer sa balay. Miingon siya nga si Spencer gitawag aron mohulip sa usa sa duha ka bakanteng mga lingkuranan diha sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Niining bahina, mitubag si Spencer: “Oh, Brother Clark! Dili ako? Dili tingali ako ang buot nimong ipasabut no? Duna man gyuy sayop ani ba. Sigurado kong nasayop ra ko sa akong nadungog nimo.… Morag imposible gayud kini. Huyang kaayo ako ug dili importante ug limitado ug dili makahimo.”¹⁸ Mipasalig si Spencer kang Presidente Clark nga aduna lamang usa ka tubag sa tawag gikan sa Ginoo, pero ang iyang pagkaandam nga moserbisyo wala dayon makapawala sa iyang mga pagbati sa pagkadili angayan ug pagkadili takus.

Kadto nga mga pagbati misamot pa gayud sa misunod nga pipila ka mga adlaw, nga sa maong panahon gamay o wala gayuy kinatulgan si Spencer. Samtang didto siya sa Boulder, Colorado, aron sa pagbisita sa iyang anak nga lalaki, naglakaw siya sa kabungturan usa niana ka sayo sa buntag. Samtang misaka siya nga naganam ka taas, namalandong siya sa kalapdon sa katungdanan sa usa ka apostol. Gihasol siya sa paghunahuna nga basin dili siya makahimo, nga ang iyang tawag basin usa ka sayop. Niining maong panghunahuna, miabut siya sa kinatumyan sa bukid nga iyang gisaka, diin nag-ampo siya ug namalandong. “Nag-ampo ako og maayo!” nahinumdom siya. “Hilabihan nako nga pag-antus! Hilabihan ang akong paghilak! Hilabihan nako nga panglimbasog!” Samtang naghingutas siya, usa ka damgo ang miabut kaniya kabahin sa iyang apohan nga si Heber C. Kimball ug “sa mahinungdanong buhat nga iyang nahimo.” Kini nga pagkasayud mipakalma sa kasingkasing ni Spencer. “Usa ka malinawong pagbati sa kasiguroan ang miabut kanako, ang pagduhaduha ug mga pagpangutana nawala. Sama kadto sa usa ka dakong palas-anon nga gikuha. Milingkod ako sa tumang kahilum nga naglantaw sa matahum nga walog, nga nagpasalamat sa Ginoo alang sa katagbawan ug sa mapasaligong tubag sa akong mga pag-ampo.”¹⁹ Pagka Oktubre 7, 1943, sa edad nga 48, si Spencer W. Kimball na-ordinahan nga usa ka Apostol.

Ang pagserbisyo ni Elder Kimball sa Korum sa Napulog Duha mikabat og tulo ka mga dekada. Nianang higayona, hilabihan gayud ang iyang pagbiyahe, naglig-on sa mga miyembro ug mi-abag sa pagpalambo sa gingharian. Pinaagi sa espesyal nga buluhaton [assignment] gikan ni Presidente George Albert Smith, nakuha ni Elder Kimball ang usa ka pihong interes sa mga kaliwatan sa propeta sa Basahon ni Mormon nga si Lehi––mga lumad nga tawo sa Amihanan, Tunga-tunga, ug Habagatang Amerika. Usa siya ka maayong mamumulong alang sa ilang mga interes diha sa senior nga mga korum sa Simbahan ug sa kinatibuk-ang miyembro. Iyang gisupak ang tanang pagtamay sa mga kaliwatan [racial prejudice] ug sa pagpanglupig sa mga kabus.

Sa iyang mga sermon, si Elder Kimball mahimong usa ka magbabalak ug yano usab nga manulti. Kasagaran niyang hisgutan ang sensitibong mga hilisgutan nga may kalabutan sa kasarangan nga mga sakop sa Simbahan. Agig dugang sa daghang mga pakigpulong, iyang gisulat ang libro nga The Miracle of Forgiveness. Kini nga libro naggikan sa taas nga kasinatian ni Elder Kimball isip usa ka Apostol, nanagtambag niadtong kinsa mitugyan ngadto sa grabe nga kalapasan. Diha sa libro iyang gilatid ang mga gipaabut sa Ginoo kanato, ang atong balaanong potensyal, ang dalan nga kinahanglan natong subayon aron maghinulsol ug makabaton sa pasalig sa hingpit nga balaanong pagpasaylo. Mihatag si Elder Kimball og pagsaksi ngadto sa magbabasa nga ang Ginoo maloloy-on ug mopasaylo niadtong kinsa tinud-anay nga naghinulsol.

Mga Problema sa Panglawas

Paglabay sa mga panahon sa iyang kinabuhi, si Spencer W. Kimball nag-antus og lainlaing mga kadaot ug mga sakit. Duha ka makahuluganon nga mga hagit sa panglawas adunay dakong epekto sa iyang katuigan isip usa ka Apostol. Ang unang sakit nagbilin og malungtarong marka kang Elder Kimball nga klaro kaayo sa higayon nga mosulti siya. Sa kaulahian sa 1956, iyang gibati ang kapagaw sa iyang tingog. Ang diagnosis mao ang kanser sa tutunlan. Usa ka operasyon sa Hulyo 1957 miresulta sa pagkatangtang sa usa ka kwerdas sa paningog [vocal cord] ug lain nga parte. Human niadto, iyang gipahulay ang iyang tingog aron sa pagtugot sa hingpit nga posibleng pagkaayo. Sa mga gabii nga walay kinatulgan, naghunahuna si Elder Kimball kon makasulti pa ba kaha siya.

Unom ka bulan human sa operasyon, ang mga doktor mideklarar nga ang tutunlan ni Elder Kimball naayo na. Si Elder Boyd K. Packer sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles miasoy kon giunsa paggamit ni Elder Kimball og komedya sa pagpaila sa mga tigpaminaw sa iyang bag-ong tingog:

“Dayon miabut ang pagsulay. Makasulti kaha siya? Makasangyaw kaha siya?

“Miuli siya sa panimalay [sa Arizona] alang sa iyang pakigpulong sa mga kababayen-an.… Didto, sa usa ka komperensya sa St. Joseph Stake, … mibarug siya sa pulpito.

“ ‘Mibalik ako dinhi,’ miingon siya, ‘aron makauban ang akong kaugalingong katawhan. Niini nga walog ako nangulo isip stake president.’ Tingali naghunahuna siya nga kon mapakyas man gani siya, dinhi kauban niya kadtong kinsa naghigugma kaniya pag-ayo ug makasabut ra.

“Dihay hilabihan nga pagpakita og gugma. Ang tensyon niining madramahong gutlo naputol sa dihang mipadayon siya, ‘Kinahanglan ko kamong sultihan kon unsay nahitabo kanako. Miadto ako sa Silangan, ug samtang tua didto nahitumpawak ako sa mga mamumutol og tutunlan [cutthroats].…’ Human niana wala na igsapayan kon unsay iyang gisulti. Nakabalik na si Elder Kimball!”²⁰

Ang iyang bag-ong tingog malumo, lawom, ug kalma. Kadto, sa mga pulong ni Elder Packer, “usa ka mahilum, mahangyoon, ugdang nga tingog, hinatag nga tingog, tingog nga madanihon, usa ka tingog … nga nagustuhan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.”²¹

Nakasinati usab si Elder Kimball og grabe nga mga problema sa kasingkasing. Human nahimong usa ka Apostol, nag-antus siya og sunod-sunod nga mga ataki sa kasingkasing. Sa 1972, samtang nagserbisyo isip Akting nga Presidente sa Korum sa Napulog Duha, miagi siya og usa ka hilabihan ka peligro nga operasyon. Si Dr. Russell M. Nelson mao ang tig-opera sa kasingkasing [heart surgeon] ni Presidente Kimball nianang panahona. Sa kaulahian, isip usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, miasoy si Elder Nelson kon unsay nahitabo atol sa operasyon: “Dili gayud nako makalimtan ang akong gibati sa dihang ang iyang kasingkasing mibalik na pagpitik, nga nagpitik uban sa kusog ug kalagsik. Niana gayung gutloa, ang Espiritu mipahibalo kanako nga kining espesyal nga pasyente mabuhi aron mahimong propeta sa Dios sa yuta.”²²

Presidente sa Simbahan

Sa gabii sa Disyembre 26, 1973, si Presidente Harold B. Lee, ang ika-11 nga Presidente sa Simbahan, kalit lang namatay. Pagpadayon sa pamaagi sa apostolikanhong manununod sa Simbahan, sa Disyembre 30, 1973, si Spencer W. Kimball, isip senior nga sakop sa Korum sa Napulog Duha, nahimong Presidente sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.

Miabut kini nga usa ka sorpresa ngadto sa mga miyembro sa Simbahan––ug ilabi na ngadto kang Presidente Kimball. Gi-ordinahan siya nga usa ka Apostol duha ka tuig og tunga human ni Harold B. Lee. Kay si Presidente Kimball upat ka tuig nga magulang ni Presidente Lee ug, sa makita, anaa sa dili maayong panglawas, hingpit nang gilauman ni Presidente Kimball nga dili na siya mabuhi aron maoy sumusunod ni Presidente Lee. Sama sa iyang giasoy sa kaulahian: “Akong gibati nga sigurado gayud nga kon ako mamatay, kon moabut na ang akong oras, isip presidente sa Napulog Duha.… Akong gisulti sa haya ni Presidente Lee nga walay nag-ampo og hilabihan kaysa kang Sister Kimball ug ako alang sa iyang pagkaayo sa dihang nasakit siya ug alang sa iyang pagpadayon samtang maayo na siya.”²³

Si Presidente Kimball gipaluyohan sa mga miyembro sa Simbahan sa kinatibuk-ang komperensya sa Abril 1974. Wala siya magtinguha niini nga posisyon, pero ang Ginoo maoy mipili kaniya nga mahimo Niyang propeta, manalagna, ug tigpadayag ug maoy mangulo sa Iyang Simbahan ug gingharian sa yuta.

Kalabut nianang kinatibuk-ang komperensya sa Abril, si Presidente Kimball mihatag og pakigpulong kabahin sa misyonaryo nga buhat sa usa ka miting alang sa mga lider sa Simbahan. Si Elder William Grant Bangerter, nga sa kaulahian nahimong sakop sa Kapangulohan sa Seventy, usa ka regional representative nianang panahona ug mitambong diha sa miting. Sa kaulahian nahinumduman niya ang epekto sa mga pulong ni Presidente Kimball:

“Nakaamgo kami nga si Presidente Kimball miabli og espirituhanong mga bintana ug mikamay kanamo sa pagduol ug paghangad uban kaniya kabahin sa mga plano sa kahangturan. Daw sama kadto nga iyang giwaling ang mga kurtina nga mitabon sa katuyoan sa Labaw nga Makagagahum ug midapit kanamo sa pagtan-aw uban kaniya sa padulngan sa ebanghelyo ug sa pananawon sa pagpangalagad niini.

“Nagduda ako kon aduna bay tawo nga diha nianang adlawa nga makalimot gayud sa okasyon. Hapit kada higayon nga sukad akong gibasa pag-usab ang pakigpulong ni Presidente Kimball, ang unod sa unsay iyang gisulti klaro kaayong mipatik sa akong hunahuna nga gani mahimo nakong sublion ang kadaghanan niini niining gutloa gikan sa hunahuna lang.

“Ang Espiritu sa Ginoo anaa kang Presidente Kimball ug nagsugod kini kaniya ngari kanamo isip usa ka mabati nga presensya, nga sa makausa parehong makapatandog ug makapatingala. Iyang gibuksan sa among panan-aw ang usa ka mahimayaong panan-awon.”²⁴

Ang pakigpulong ni Presidente Kimball nianang panahona mihatag og usa ka mahinungdanong tema sa iyang pangalagad isip Presidente sa Simbahan:

“Akong mga kaigsoonan, naghunahuna ako kon ato bang gibuhat ang tanan natong mahimo. Kahimut-an ba kita sa atong pamaagi sa pagtudlo sa tibuok kalibutan? Nagsangyaw kita sulod na sa 144 ka tuig karon. Andam ba kita sa pagdugang sa atong mga paningkamot? Sa pagpadako sa atong panglantaw? …

“Nakaamgo ako, mga kaigsoonan, nga dili kini usa ka sayon nga butang o nga kini matuman nga walay paningkamot ni kini mabuhat sa mubo ra nga panahon, pero aduna ako niini nga pagtuo nga makahimo kita og kauswagan ug makapalambo sa atong misyonaryo nga mga paningkamot nga mas kusog kaysa atong gibuhat karon …

“… Sa akong paminaw kon kitang tanan usa ra sa hunahuna ug kasingkasing ug katuyoan makahimo kita og kauswagan ug makausab sa atong panglantaw nga morag ‘Maayo ra ang atong nabuhat. Dili kita “maghimo og mga problema.” ’ ”²⁵

Sa ingon nagsugod ang usa ka talagsaong dekada sa pagtubo ug kausaban. Bisan tuod kon ang misyonaryo nga buhat maoy nag-unang gihatagan og gibug-aton, sa wala madugay naklaro ra ngadto sa mga miyembro sa Simbahan nga si Presidente Kimball dili interesado nga magbarug na lang sa bisan unsang dapit sa matarung nga paningkamot.

Misyonaryo nga Buhat

Nagtinguha si Presidente Kimball sa pag-abli sa mga pultahan sa kanasuran sa pagsangyaw sa ebanghelyo. Ang mga pagkabahin sa gitawag og “Gubat nga tinago-tago [Cold War]” tali sa demokratikanhong mga gobyerno ug komunistang mga gobyerno mipugong sa pagsangyaw ngadto sa daghang kanasuran sa Europe ug Asya. Usab, ang polisiya sa Simbahan kalabut sa ordinasyon ngadto sa priesthood mipugong sa misyonaryong mga paningkamot didto sa Africa, mga bahin sa Habagatang Amerika, ug sa Caribbean. Nangita si Presidente Kimball sa matag kahigayunan sa pagpalapad sa heograpikanhong maabut sa Simbahan.

Sa samang higayon, iyang gipasabut og maayo nga ang mas dako nga mga kahigayunan sa pagtudlo sa kanasuran nagdepende sa kaandam sa mga miyembro sa Simbahan sa paghangop niadtong mga kahigayunan. Alang niadtong mga batan-ong lalaki nga takus ug hingpit na nga andam, ang misyonaryo nga pagserbisyo dili angayang tan-awon isip usa ka pagpili pero isip usa ka balaanong katungdanan ug kahigayunan. Kini nga obligasyon anaa sa mga batan-ong lalaki bisan pa man kon asa sila nagpuyo. Ang mga batan-ong babaye makaserbisyo usab isip mga misyonaryo pero dili ubos sa samang obligasyon sa mga batan-ong lalaki. Agig dugang, ang edaran na nga mga magtiayon gi-awhag nga moserbisyo diha sa misyonaryo nga pwersa. Sa dihang nagsugod pa si Spencer W. Kimball sa iyang pagserbisyo isip Presidente sa Simbahan, 17,000 ka full-time nga mga misyonaryo ang nagserbisyo sa tibuok kalibutan. Sa dihang namatay siya mga 12 ka tuig na ang milabay, kanang gidaghanona misaka sa dul-an sa 30,000. Ang napalambo nga misyonaryo nga mga paningkamot mipupo og igo nga mga bunga: ang mga miyembro sa Simbahan misaka gikan sa 3.3 ka milyon ngadto sa dul-an sa 6 ka milyon.

Namulong sa usa ka grupo sa batan-ong mga miyembro sa Simbahan niadtong 1975, matud ni Presidente Kimball: “Nahibalo ba kamo kon unsay gibuhat sa Ginoo alang kaninyo mga batan-ong lalaki? Kamo mga guapong batan-on. Lig-on kamong tan-awon ug maayo ug malipayon. Kinsay naghatag kaninyo sa inyong panglawas? Kinsay naghatag kaninyo sa inyong mga mata? Kinsay naghatag kaninyo sa inyong mga dalunggan? Kinsay naghatag kaninyo sa inyong tingog? Inyo na ba kanang nahunahunaan? Aduna gayuy naghatag kaninyo niining bililhong mga butang.”

Iya dayong gihulagway ang iyang kasinatian nga naoperahan sa tutunlan ug giunsa niini pagbilin kaniya og parte na lang sa iyang tingog. Nagpadayon, miingon siya: “Pangutan-on ko kamo kon kinsa kaninyo ang andam mawad-an sa inyong tingog? Inyo ba kanang gipalit o gibayloan? Aduna bay mihatag niana kaninyo? Gihatagan ba kamo sa Ginoo og tingog aron makapadayag kamo sa inyong kaugalingon? Nan nganong dili man kamo mogawas sa kalibutan ug mopadayag sa labing mahinungdanong istorya sa kalibutan, ug mosulti sa mga tawo nga ang kamatuoran gipahiuli na; nga ang Ginoo adunay nagpadayon nga mga propeta gikan kang Adan hangtud karon; ug nga kamo mismo adunay balaang priesthood, ug inyo kanang palambuon sa tanang adlaw sa inyong kinabuhi? Sultihi ang kalibutan niana! Nagkinahanglan sila niini!

“Ug busa mangutana ako kaninyo og usab, kinsay naghatag kaninyo sa inyong tingog? Ngano man?––aron lang kamo makakanta o makaistorya o makalingaw-lingaw uban sa mga tawo? O iya kamong gihatagan niana nga tingog aron makatudlo kamo sa ebanghelyo? …

“Karon naghunahuna ako nga angayan na kitang moadto sa misyon, dili ba?––ang matag batang lalaki nga takus.”²⁶

Buhat sa Templo

Isip Presidente sa Simbahan, gidumala ni Spencer W. Kimball ang talagsaong paglambo sa pagtukod og templo. Sa pagsugod sa iyang administrasyon, 15 ka mga templo na ang gigamit; sa dihang namatay siya mga 12 na ka tuig ang milabay, ang gidaghanon misaka sa 36, sobra pa sa doble. Si Presidente Gordon B. Hinckley, Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, mipamatuod “Kining labihan ka kusog nga pagtukod og templo gihatag ni Presidente Kimball ubos sa pagpadayag gikan sa Ginoo.”²⁷

Kalabut sa buhat sa templo, miingon si Presidente Kimball: “Ang adlaw moabut ug dili na madugay nga ang tanang mga templo dinhi sa yuta gamiton sa gabii ug sa adlaw.… Adunay pundok sa mga magtrabaho sa gabii ug sa adlaw nga duol na sa tumang kakapoy, tungod sa kaimportante sa buhat ug sa gidaghanon sa mga tawo kinsa natulog sa kahangturan ug kinsa nagtinguha, nanginahanglan, sa mga panalangin nga mahimong moabut kanila.”²⁸

Panggobyerno sa Simbahan

Sa panahon sa 1975 ug 1976, gipasiugdahan ni Presidente Kimball ang pag-organisar pag-usab ug pagpalapad sa panggobyerno sa Simbahan aron mahiangay sa paglambo sa Simbahan. Isip kabahin sa napadayag nga organisasyon ug mga responsibilidad sa mga General Authority, ang Unang Korum sa Seventy gitukod pagusab ug sa Oktubre 1976 naglakip sa 39 ka mga kaigsoonan. “Niining maong lakang,” pasabut ni Presidente Kimball, “ang tulo ka nagdumalang mga korum sa Simbahan gihubit pinaagi sa mga pagpadayag,––ang Unang Kapangulohan, ang Korum sa Napulog Duha, ug ang Unang Korum sa Seventy,––napahimutang sa mga lugar sama sa gipadayag sa Ginoo. Makahimo kining posible sa maayong pagdala sa bug-at nga buluhaton karon ug sa pagpangandam alang sa nag-anam kadako ug kakusog nga buhat, nga magpaabut sa adlaw nga ang Ginoo mobalik aron mangunay sa pagdumala sa Iyang simbahan ug gingharian.”²⁹ Kini nga pagpadayag gikan sa Ginoo ngadto sa Iyang propeta maoy naggiya sukad sa ubang mga kausaban sa panggobyerno sa Simbahan ingon nga maoy gikinahanglan sa “buluhaton sa ubasan” (D&P 107:96).

Mga Kasulatan

Niadtong 1976, si Presidente Kimball misugo nga duha ka mga pinadayag, ang usa ni Propeta Joseph Smith ug ang usa ni Presidente Joseph F. Smith, idugang ngadto sa hugpong sa mga kasulatan [canon of scripture] (tan-awa sa D&P 137 ug 138). Ubos sa direksyon ni Presidente Kimball, usa ka LDS edition sa King James Bible gimantala pagka 1979, ug usa ka bag-ong edisyon sa triple combination (ang Basahon ni Mormon, ang Doktrina ug mga Pakigsaad, ug ang Perlas nga Labing Bilihon) gimantala pagka 1981. Nagpasabut sa paggawas niining mga edisyon sa mga sumbanang basahon [standard works], si Elder Boyd K. Packer miingon, “Sa pagpadayon sa mga henerasyon, paga-isipon kini, kon tan-awon sa makasaysayanong kahimtang niini, isip ang pinakamahinungdanong kalampusan sa administrasyon ni Presidente Spencer W. Kimball.”³⁰

Sa panahon sa pagdumala ni President Kimball, ang mga kasulatan nahimo usab nga sukaranan alang sa kurikulum sa Sunday School sa Simbahan.

Pagpayano [Simplification]

Samtang ang gidak-on sa Simbahan ug ang gilapdon sa mga operasyon gipalapdan, giila ni Presidente Kimball ug sa ubang mga lider sa Simbahan ang panginahanglan sa pagpasayon sa lainlaing mga programa sa Simbahan aron ang labing kinahanglanon mahimong anaa dayon sa ubang paagi niadtong anaa sa kinabag-ohang branch ingon man usab niadtong anaa sa dugay nang na-establisar nga ward. Si Presidente Kimball miingon:

“Ang misyon sa Simbahan ngadto sa mga miyembro niini mao nga magamit ang mga baruganan, mga programa, ug ang priesthood diin sila makaandam sa ilang mga kaugalingon alang sa kahimayaan. Ang atong kalampusan, sa indibidwal ug isip usa ka Simbahan, matino gayud pinaagi kon unsa kita ka matinud-anong magtumong sa pagsunod sa ebanghelyo diha sa panimalay. Gawas lamang kon atong klarong makita ang mga responsibilidad sa kada indibidwal ug sa tahas sa mga pamilya ug mga panimalay nga atong masabtan og maayo nga ang mga korum sa priesthood ug mga organisasyon sa auxiliary, gani ang mga ward ug mga stake, anaa aron pagtabang sa mga miyembro nga makasunod sa ebanghelyo diha sa panimalay. Dayon makasabut kita nga ang mga tawo mas importante kaysa mga programa, ug nga ang mga programa sa Simbahan kinahanglan kanunayng magsuporta ug dili gayud mobalda sa mga kalihokan sa pamilya nga nakasentro sa ebanghelyo.…

“Ang atong pasalig ngadto sa pagsunod sa ebanghelyo nga nakasentro sa panimalay kinahanglang maoy mahimong dayag nga mensahe sa matag programa sa priesthood ug sa auxiliary, nga mopaminos, kon gikinahanglan, sa pipila ka kapilian nga mga kalihokan nga mahimong makababag sa hustong pagtumong sa pamilya ug sa panimalay.”³¹

Usa ka importante nga kausaban atol sa administrasyon ni Presidente Kimball mao ang pagpaila sa sulod sa tulo ka oras nga eskedyul sa miting sa Dominggo. Kini mihiusa sa lainlaing mga miting sulod sa semana ug sa Dominggo ngadto sa simple ug mas sayon nga hugpong sa mga miting sa Dominggo. Ang pagpaila niining gihiusang eskedyul sa 1980 mipaminos og dako sa paggahin og panahon ug kwarta sa mga miyembro sa Simbahan aron nga makasalmot sila sa hingpit nga paagi sa programa sa Ginoo.

Pagpadayag kabahin sa Priesthood

Usa sa labing talagsaon nga mga kausaban nga miabut atol sa pagpangulo ni Spencer W. Kimball mao ang pagpadayag kabahin sa priesthood (tan-awa sa Opisyal nga Pahayag 2 diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad).

Niadtong Hunyo 1, 1978, si Presidente Kimball, uban sa laing mga sakop sa Unang Kapangulohan ug sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, nagtigum didto sa lawak sa taas sa Templo sa Salt Lake. Si Presidente Gordon B. Hinckley, kinsa mitambong niana nga okasyon isip usa ka sakop sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, sa kaulahian mitaho:

“Ang pangutana sa paghatag sa mga panalangin sa priesthood ngadto sa mga itom anaa sa mga hunahuna sa daghan sa mga Kaigsoonan sulod na sa daghang katuigan. Gibalik-balik na kini og hisgot sa mga Presidente sa Simbahan. Nahimo kining usa ka butang nga mas gihatagan og pagpakabana ni Presidente Spencer W. Kimball.

“Sulod na sa dugay-dugayng panahon nga nag-ampo siya kalabut niining seryoso ug lisud nga pangutana. Migahin siya og daghang mga oras nianang lawak sa taas sa templo nga nag-inusara sa pag-ampo ug pagpamalandong.

“Niini nga okasyon nangutana siya sa iyang mga Kaigsoonan––sa iyang mga Magtatambag ug sa mga Apostoles. Misunod niini nga panaghisgutan manag-uban kaming nag-ampo sa labing sagrado sa mga kahimtang. Mismong si Presidente Kimball maoy nag-ampo.… Ang Espiritu sa Dios anaa didto. Ug pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo miabut niana nga propeta ang usa ka kasiguroan nga ang butang nga iyang gi-ampo husto, nga ang oras miabut na, ug nga karon ang talagsaong mga panalangin sa priesthood kinahanglang ihatag ngadto sa takus nga mga lalaki bisan asa nga dili magsapayan sa kaliwatan.

“Matag usa nga diha nianang pundoka, pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo, nasayud sa samang butang.

“Usa kadto ka hilum ug halangdon nga okasyon.…

“… Walay usa kanamo nga anaa niana nga okasyon ang mao lang gihapon human niana. Ni ang Simbahan mao lang gihapon.”³²

Ang pagpahibalo sa pinadayag nahitabo pinaagi sa usa ka sulat nga gipetsahan og Hunyo 8, 1978, ngadto sa tanang kinatibuk-an ug lokal nga mga opisyales sa priesthood sa Simbahan: “Ang matag matinud-anon, takus nga tawo sa Simbahan mahimo nga modawat sa balaan nga pagkapari, uban sa gahum sa paggamit niini nga langitnong pagtugot, ug maglipay uban sa iyang mga hinigugma sa matag panalangin nga nagagikan niini, lakip ang mga panalangin sa templo” (D&P, Opisyal nga Pahayag 2).

Si Presidente Hinckley nahinumdom: “Ang sulat migawas sa Simbahan ug sa kalibutan. Dili na nako kinahanglang isulti pa kaninyo ang gamhanang epekto nga gibati sa sulod sa Simbahan ug sa gawas. Diha’y grabeng paghilak, uban sa mga luha sa pasalamat dili lamang sa bahin niadtong kinsa gihikawan kaniadto sa priesthood ug kinsa maoy nakapahimulos dayon niini nga pahibalo, ingon man usab ang mga kalalakin-an ug mga kababayen-an sa Simbahan sa tibuok kalibutan kinsa mibati sa unsay among gibati kalabut niining butanga.”³³

Mga tulo ka bulan ang milabay, si Presidente Kimball namahayag, nga nagpasabut sa pinadayag: “Usa sa mga Kaigsoonan miingon kagahapon nga miabut na karon ang usa sa pinakadakong mga kausaban ug mga panalangin nga wala pa sukad mahibaloi.… Gawas sa pipila ka mga tawo nga kanunayng mosupak, ang katawhan sa kalibutan midawat niini nga kausaban uban sa ilang pasalamat.… Mao nga sobra kami ka malipayon kabahin niini, ilabi na gayud alang niadtong kinsa gihikawan kaniadto niini nga mga panalangin.”³⁴

Gugma alang sa mga Tawo ug alang sa Buhat sa Ginoo

Naghulagway kang Presidente Kimball, si Elder Neal A. Maxwell sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles miingon: “Ang pangalagad niining tawhana puno sa gugma alang sa uban. Ang mahigugmaon pero madutlanong panan-aw sa iyang mga mata, ang iyang gakus, ang iyang balaang halok, ang iyang kalumo––nga gibati sa daghan kaayo––ang tanan nakamugna og usa ka pagbati nga angayan lamang madawat niining tawhana, dili ingon nga dili siya maduol, kondili ingon nga espesyal nga kainit sa pagbati. Ang iyang gugma malukpanon [inclusive]; wala gayuy usa ang mibati nga wala matagad. Ang kada General Authority makahunahuna nga paborito siya ni Presidente Kimball, kay gihigugma niya ang kada usa kanamo! Unsaon man sa paghunahuna sa usa ka tawo nga dili siya paborito niya?”³⁵

Gisultihan ni Presidente Kimball ang mga miyembro sa Simbahan, “Ganahan kong mailhan ingon nga usa ka tawo kinsa naghigugma sa iyang mga kaigsoonan.”³⁶ Agig balos ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mibati ug mipadayag usab sa ilang gugma alang kaniya, diin mapasalamaton siya. Miingon siya: “Kanunay nakong sultihan ang mga tawo sa dihang moingon sila kanako nga ila akong gihigugma, ‘Nindot kana, kay sa maong paagi usab ako nagpakabuhi.’ Ug mao gayud kana’y tinuod.”³⁷

Sa iyang mahigugmaon apan determinadong paagi, si Presidente Kimball mitambag sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa paghimo pa og dugang diha sa ilang pagserbisyo sa Ginoo, magbuntog sa kakulang sa pagtagad, sala, o ubang mga problema nga makapugong kanila sa pagpadayon. Sa iyang kaugalingong kinabuhi, nagsilbi siyang ehemplo sa pagpadayon diha sa pagserbisyo sa Ginoo, bisan unsa pa man ang mga babag.

Si Elder Robert D. Hales, nga nianang higayona usa pa ka sakop sa Unang Korum sa Seventy, misulti kabahin ni Presidente Kimball: “Usa siya ka tawo sa buhat [man of action], nga gipakita sa simple nga gisulat diha sa iyang lamesa nga nag-ingon, ‘Buhata Kini.’ … Ang iyang ehemplo ug gugma nakapadasig niadtong kinsa misunod sa iyang ehemplo sa pagkab-ot sa mas taas nga mga tumong ug sa pagpalambo sa ilang mga paningkamot sa pagkahingpit.”³⁸

Sa usa ka pakigpulong nga gihatag pagka Oktubre 1979 nga kinatibuk-ang komperensya, si Presidente Kimball misaysay sa istorya sa Daang Tugon kabahin ni Caleb, kinsa, nag-atubang sa mga hagit nga may kalabutan sa pagsulod sa yutang saad, miingon, “Ihatag kanako kining dapit sa kabungturan” (Josue 14:12). Nagpasabut niining mga pulonga, si Presidente Kimball miingon:

“Mao kini ang akong gibati alang sa buhat niining gutloa. Adunay dakong mga hagit nga moabut kanato, dagkong mga oportunidad nga atubangunon. Akong gihangop kana nga makapahinam nga umaabot ug gibati ang pagsulti ngadto sa Ginoo, sa mapainubsanong paagi, ‘Ihatag kanako kining dapit sa kabungturan,’ ihatag kanako kini nga mga hagit.

“Sa mapainubsanong paagi, akong ihatag kini nga pasalig ngadto sa Ginoo ug nganha kaninyo, akong minahal nga mga kaigsoonan, mga isig ka magbubuhat niining sagradong kawsa ni Kristo: Mopadayon ako sa unahan, uban sa hugot nga pagtuo sa Dios sa Israel, nga nasayud nga siya mogiya ug motudlo kanato, ug modala kanato, sa katapusan, ngadto sa katumanan sa iyang mga katuyoan ug ngadto sa atong yutang saad ug sa gisaad nga mga panalangin ngari kanato.…

“Sa matinguhaon ug mainitong paagi ako moawhag nga ang matag usa kaninyo mohimo niining sama nga pasalig ug paningkamot––matag lider sa priesthood, matag babaye sa Israel, matag batan-ong lalaki, matag batan-ong babaye, matag batang lalaki ug babaye.”³⁹

Niadtong Nobyembre 5, 1985, human sa hapit 12 ka tuig nga pagserbisyo isip Presidente sa Simbahan, si Spencer W. Kimball namatay. Sa iyang pagkamatay, ang magtatambag ni Presidente Kimball nga si Presidente Gordon B. Hinckley namahayag: “Dako nakong pribilehiyo ug kahigayunan nga magtrabaho sa kiliran ni Presidente Kimball nga magkauban diha sa buhat sa Ginoo. Sa usa ka higayon misulay ako sa pagpahinay kaniya og gamay, ug miingon siya, ‘Gordon, ang akong kinabuhi sama sa akong sapatos––nga gamiton og maayo diha sa pagserbisyo.’ Sa ingon siya nagpakabuhi. Sa ingon siya namatay. Miadto na siya kauban Niya kinsa iyang gialagaran, nga mao si Ginoong Jesukristo, kang kinsa siya mihatag sa pagsaksi ug pagpamatuod.”⁴⁰