Mga Pagtulon-an sa mga Presidente
Hugna 9: Pagpasaylo sa Uban sa Tibuok Natong Kasingkasing


Hugna 9

Pagpasaylo sa Uban sa Tibuok Natong Kasingkasing

Ang Ginoo nagmando kanato sa pagpasaylo sa uban aron kita pasayloon sa ato mismong mga sala ug mapanalanginan uban sa kalinaw ug hingpit nga kalipay.

Gikan sa Kinabuhi ni Spencer W. Kimball

Sa diha nga nagtudlo si Presidente Spencer W. Kimball mahitungod sa pagpangayo og pasaylo, mipasabut usab siya og maayo sa kamahinungdanon sa baruganan sa pagpasaylo sa uban. Sa paghangyo sa tanang mga tawo aron maningkamot sa pagpalambo sa espiritu sa pagpasaylo, gisaysay niya kining mosunod nga kasinatian:

“Nakigbisog ako og usa ka problema sa komunidad diha sa usa ka gamay nga ward … diin duha ka inilang mga lalaki, mga lider sa katawhan, nalambigit sa dugay ug walay hunong nga panagbangi. Walay panagsinabtanay tali kanila nga nagtukmod kanila sa hilabihan nga panagdumot. Samtang nanglabay ang mga adlaw, mga semana, ug mga bulan, ang problema nagkadako. Ang mga pamilya sa nagkaatbang nga pundok miapil na ug sa katapusan hapit tanang mga tawo sa ward naapil. Mikaylap ang mga hungihong ug ang mga panaglahi gipahayag ug ang panglibak nahimong makadaut hangtud nga ang gamay nga komunidad nabahin sa hilabihan nga panagbangi. Gipadala ako aron sa pagsulbad sa problema.… Miabut ako sa nagkagubot nga komunidad sa mga alas 6 sa hapon, Dominggo sa gabii, ug nakigkita dihadiha sa mga lider sa nagkabangi nga pundok.

“Unsa kadako sa among paningkamot! Giunsa nako pagpangamuyo ug pagpahimangno ug pagpakilooy ug pag-awhag! Mora’g walay makatarug kanila. Ang managkaaway sigurado kaayo nga husto siya ug nangatarungan nga imposible nga mosibug siya.

“Nanglabay ang mga takna—lapas na kaayo sa tungang gabii, ug ang pagkawalay paglaum mao ra og milukop sa dapit; ang kahimtang kayugot ug kakulian mao lang gihapon. Ang hugot nga pagsupak dili gayud magpadaog. Dayon nahitabo kini. Walay tumong nga giukban nako pag-usab ang akong Doktrina ug mga Pakigsaad ug diha gayud kini sa akong atubangan. Ako na kining nabasa sa makadaghan nang higayon sa nanglabayng katuigan ug walay espesyal nga kahulugan kini kaniadto. Pero karong gabhiona mao gayud kini ang tukma nga tubag. Usa kini ka hangyo ug usa ka pangamuyo ug usa ka pasidaan ug mao ra’g direkta nga nagagikan sa Ginoo. Akong padayong gibasa ang [seksyon 64] gikan sa ikapito nga bersikulo, apan ang managkaaway wala gayud moangka bisag usa lang ka pulgada hangtud nga miabut ako sa ikasiyam nga bersikulo. Dayon ako silang nakita nga mingislo. Nauknol, naghunahuna. Husto ba kaha kana? Ang Ginoo nag-ingon kanato—kanatong tanan—‘Busa, Ako nagaingon kaninyo, nga kinahanglan kamong mopasaylo sa usag usa.’

“Usa kini ka obligasyon. Nadungog na nila kini kaniadto. Nasulti na nila kini sa pagsubli sa Pag-ampo sa Ginoo. Pero karon: ‘… kay siya nga dili mopasaylo sa iyang igsoon ang iyang mga kalapasan magpabilin nga gipanghimaraut sa atubangan sa Ginoo …’

“Sa ilang mga kasingkasing, nanag-ingon tingali sila: ‘Hinoon, makapasaylo tingali ko kon maghinulsol siya ug mangayo og pasaylo, pero siya usay una.’ Dayon ang pinakadako nga epekto sa katapusan nga linya nakatandog kanila: ‘Kay magpabilin diha kaniya ang dakong sala.’

“Unsa? Kana ba nagpasabut nga kinahanglan gayud nga akong pasayloon bisan og ang akong kontra magpabilin nga bugnaw ug dili motagad ug naglagot? Wala gayuy sayop niini.

“Ang kasagarang sayop mao ang ideya nga ang nakalapas kinahanglan gayud nga mangayo og pasaylo ug mohapa sa yuta sa dili pa ihatag ang pasaylo. Sa pagkatinuod, kadtong kinsa nakahatag og kadaot kinahanglan nga mohimo og hingpit nga pagpakig-uyon, pero alang sa nasad-an, kinahanglan gayud nga pasayloon niya ang nakasala bisan pa man sa kinaiya nga gipakita sa uban. Usahay ang mga tawo makabaton og katagbawan nga makakita sa kaatbang nga nagluhod sa yuta og nagpakilooy, apan dili kana mao ang paagi sa ebanghelyo.

“Nauknol, ang duha ka tawo mitarung og lingkod, naminaw, naghunahuna og makadiyot, dayon misugod sa pag-uyon. Kini nga kasulatan dugang sa ubang nabasa nakatabang kanila nga nahimong mapahiubsanon. Alas dos sa kaadlawon ug duha ka higpit nga managkaaway naglamanohay, nagpahiyum ug nagpinasayloay ug nangayo og pasaylo. Ang duha makahuluganon kaayo nga naggakus. Kini nga takna balaanon. Karaan nga mga kayugot napasaylo og nalimtan, ug ang managkaaway nahimong managhigala pag-usab. Wala na gayud hisguti pag-usab ang hinungdan sa panagbangi. Ang nangaging kasaypanan gikalimtan, ang handumanan sa nangaging kasaypanan gikalimtan na sa dayon, ug ang kalinaw napahiuli.”1

Sa tibuok niyang pangalagad, si Presidente Kimball mipahimangno sa mga miyembro sa Simbahan nga magmapasayloon: “Kon adunay walay pagsinabtanay, husaya kini, pagpasaylo ug kalimti, ayaw itugot nga ang nangaging mga kayugot makapausab sa inyong mga kalag ug makaapekto niini, ug modaut sa inyong gugma ug mga kinabuhi. Han-aya ang inyong mga panimalay. Paghigugmaay sa usag usa ug higugmaa ang inyong mga silingan, inyong mga higala, ang mga tawo nga nagpuyo duol kaninyo ingon nga ang Ginoo mihatag niini nga gahum diha kaninyo.”2

Mga Pagtulun-an ni Spencer W. Kimball

Kinahanglan gayud nga mopasaylo kita aron mapasaylo.

Tungod kay ang pagpasaylo usa ka bug-os nga panginahanglan aron makabaton og kinabuhing dayon, sa kasagaran ang tawo maghunahuna: Sa unsang paagiha nako maangkon kana nga pasaylo? Usa sa daghang nag-una nga mga hinungdan ang nagpabilin nga gikinahanglan kaayo: Ang tawo kinahanglan gayud nga mopasaylo aron mapasaylo.3

“Kay kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga paglapas, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan:

“Apan kon dili man kamo mopasaylo sa mga tawo sa ilang mga paglapas, ang inyong Amahan dili usab mopasaylo sa inyong mga paglapas.” (Mat. 6:14–15.)

Malisud nga buhaton? Tinuod gayud. Ang Ginoo wala gayud mosaad og usa ka sayon nga dalan, ni usa ka simple nga ebanghelyo, ni ubos nga mga sumbanan, ni usa ka ubos nga modelo. Ang presyo taas, apan ang mga kaayohan nga makab-ot takus sa tanan nga bili niini. Ang Ginoo mismo mitahan sa pikas nga aping; gipasagdan niya ang iyang kaugalingon nga balibalihon og sagpa ug bunalan sa walay pagtukol; iyang giantus ang tanang pagpakaulaw ug bisan pa niana wala gayud molitok og pulong sa panghimaraut. Ug ang iyang pangutana kanatong tanan mao: “Busa, unsa nga matang sa mga tawo kamo mahisama?” Ug ang tubag niya ngari kanato mao: “Gani sama nga Ako mao.” (3 Ne. 27:27.)4

Ang atong pagpasaylo sa uban kinahanglan gayud nga kinasingkasing ug hingpit.

Ang mando sa pagpasaylo ug ang panghimaraut nga magsunod sa wala pagbuhat sa ingon dili kaayo yano ang pagpahayag kaysa niining moderno nga pagpadayag ngadto ni Propeta Joseph Smith:

“Ang akong mga tinun-an diha sa karaan nga mga adlaw nangita og higayon sa pakigbingkil batok sa usag usa ug wala mopasaylo sa usag usa diha sa ilang mga kasingkasing; ug tungod niini nga sala sila gisakit ug gipanton sa hilabihan.

“Busa, Ako moingon nganha kaninyo, nga kamo kinahanglan gayud nga mopasaylo sa usag usa; kay siya nga dili mopasaylo sa iyang igsoon ang iyang mga kalapasan magpabilin nga gipanghimaraut sa atubangan sa Ginoo; kay magpabilin diha kaniya ang dakong sala.

“Ako, ang Ginoo, mopasaylo kinsa Ako mopasaylo, apan kamo gikinahanglan nga mopasaylo sa tanan nga mga tawo.” (D&P 64:8–10.) …

Ang leksyon nagpabilin alang kanato karon. Daghang mga tawo, kon paatubangon aron husayon, moingon nga sila mihatag og pasaylo, apan nagpadayon sa pagbaton og kaligutgot, nagpadayon sa pagsuspetsa sa kaatbang, nagpadayon nga wala motuo sa kamatinud-anon sa kaatbang. Sala kini, kay kon ang paghusay nahimo na ug ang paghinulsol giangkon, ang kada usa kinahanglan nga magpinasayloay ug kalimtan na, ipahiuli dayon ang mga pagsalig nga nawala, ug ipahiuli sa naandan ang maayong relasyon.

Ang unang mga tinun-an klaro kaayo nga nagpahayag og mga pulong sa pagpasaylo, ug sa gawas nagpakita sa gikinahanglan nga pakig-uyon, apan “wala magpinasayloay sa usag usa diha sa ilang mga kasingkasing.” Dili kini usa ka pagpasaylo, apan usa ka porma sa pagpaka aron ingnon ug panglimbong ug paglingla. Sama sa gipasabut diha sa panig-ingnan nga pag-ampo ni Kristo, ang pagpasaylo kinahanglan gayud nga kinasingkasing ug paghinlo sa hunahuna sa usa ka tawo [tan-awa sa Mateo 6:12; tanawa usab sa bersikulo 14–15]. Ang pagpasaylo nagpasabut sa paghikalimot. Usa ka babaye “miatubang” sa panaghusay diha sa usa ka branch ug mipakita sa lihok ug mibungat og mga pamahayag kabahin niini, ug militok og mga pulong [sa] pagpasaylo. Dayon uban sa masuk-anon nga mga mata, siya namulong, “Ako siya nga pasayloon, apan maayo kaayo ang akong panumdoman. Dili gayud ako mahikalimot.” Ang iyang pagpakaaron-ingnon nga pakig-uyon walay bili ug kawang. Sa gihapon naghambin siya sa kapait. Ang iyang mga pulong sa pagpakighigala usa ka paagi sa paglaang, ang gipahiuli niya nga relasyon mahuyang sama sa straw, ug siya mismo nagpadayon nga nag-antus sa pagkawalay kalinaw sa hunahuna. Ang labi pang ngil-ad, nagpabilin siya nga “gipanghimaraut sa atubangan sa Ginoo,” ug magpabilin diha kaniya ang mas dako pa nga sala kay sa tawo kinsa, giangkon niya nga nakapasakit kaniya.

Wala kaayo maamgohi niining palaaway nga babaye nga wala gayud siya makapasaylo. Nagpakita lamang siya sa mga lihok. Naghimo lamang siya og mga butang nga walay kapuslanan. Sa kasulatan nga gikutlo sa itaas, ang hugpong sa mga pulong nga diha sa ilang mga kasingkasing adunay lawom nga kahulugan. Kinahanglan gayud nga usa kini ka paghinlo sa mga pagbati ug mga hunahuna ug kapaitan. Walay kapuslanan ang yano lang nga mga pulong.

“Kay tan-awa, kon ang usa ka tawo nga dautan mohatag og usa ka gasa, siya mihimo niini uban sa dautan nga buot; busa kini pagaiphon ngadto kaniya sama nga siya mipabilin sa gasa; busa siya pagaisipon nga dautan sa atubangan sa Dios.” (Moro. 7:8.)

Si Henry Ward Beecher namahayag sa hunahuna niini nga pamaagi: “Ako makapasaylo apan dili ako mahikalimot maoy laing paagi sa pag-ingon nga dili ako makapasaylo.”

Mahimong modugang ako nga gawas kon ang usa ka tawo mopasaylo sa iyang igsoon sa iyang mga kalapasan sa tibuok niyang kasingkasing dili siya takus nga moambit sa sakrament.5

Kinahanglan atong itugyan ang paghukom ngadto sa Ginoo.

Aron magsubay sa husto kinahanglan gayud nga mopasaylo kita, ug buhaton gayud kini nato sa walay pagtagad kon maghinulsol ba o dili ang kaatbang, o unsa ka matinud-anon ang gipakita niyang pag-usab, o mangayo ba siya o dili sa atong pasaylo. Kinahanglan gayud nga atong sundon ang ehemplo ug ang pagtulun-an sa Magtutudlo, nga nag-ingon: “… Kamo kinahanglan nga moingon diha sa inyong mga kasingkasing—himoa nga ang Dios mohukom tali kanako ug kaninyo, ug moganti kaninyo sumala sa inyong mga binuhatan.” (D&P 64:11.) Apan ang mga tawo kanunay nga dili uyon sa pagtugyan niini ngadto sa Ginoo, mahadlok tingali nga hilabihan ra unya ka maloloy-on ang Ginoo, dili kaayo grabe kay sa tukma nga silot ang ipahamtang.6

Daghang mga tawo ang dili lamang o dili gayud makapasaylo ug kalimtan ang mga kalapasan sa uban, apan modangup sa laing hilabihan nga panggukod sa gipakaingon nga nakasala. Daghang mga sulat ug tawag ang miabut kanako gikan sa mga indibidwal nga determinadong mopatuman sa balaod diha sa ilang mga kamot ug mosiguro nga silotan ang nakasala. “Kana nga tawo kinahanglan nga ipahimulag [excommunicate],” mipahayag ang usa ka babaye, “ug dili gayud ako mohunong hangtud nga nasilotan siya sa husto.” Lain ang miingon, “dili gayud ako mahimong mohunong hangtud nga miyembro pa kanang tawhana sa Simbahan.” Sa gihapon lain pud ang miingon: “Dili na gayud ko mosulod sa chapel hangtud nga kanang tawhana gitugutan pa sa pagsulod. Gusto nako nga tukion ang iyang pagkamiyembro.” Gani usa ka tawo mihimo og daghang mga pagbiyahe didto sa Siyudad sa Salt Lake ug naghimo og tag-as nga mga sulat aron sa pagprotesta batok sa bishop ug sa stake president nga wala mohimo og hingpit nga disciplinary action batok sa usa ka tawo kinsa, giangkon niya, nga nakalapas sa mga balaod sa Simbahan.

Ngadto sa tawo kinsa buot mobutang sa balaod diha sa ilang mga kamot, basahon nato pag-usab ang positibo nga pamahayag sa Ginoo: “… kay magpabilin diha kaniya ang dakong sala.” (D&P 64:9.) Ang pagpadayag nagpadayon: “Ug kamo kinahanglan moingon diha sa inyong mga kasingkasing—himoa nga ang Dios mohukom tali kanako ug kaninyo, ug moganti kaninyo sumala sa inyong mga binuhatan.” (D&P 64:11.) Kon ang nabutyag nga mga kalapasan piho nga nasumbong na ngadto sa angay nga eklisyastikanhong mga opisyal sa Simbahan, mahimong pasagdan na sa indibidwal ang kaso ug itugyan ang responsibilidad ngadto sa mga opisyal sa Simbahan. Kon tugotan niadtong mga opisyal ang sala diha sa mga miyembro, usa kini ka dako kaayo nga responsibilidad alang kanila ug sila manubag niini.7

Ang Ginoo mohukom sa samang gidak-on nga atong gihatag. Kon bangis kita, dili kita maglaum og lain gawas sa kabangis. Kon maloloy-on kita niadtong nakapasakit kanato, maloloy-on usab siya kanato sa atong mga kasaypanan. Kon dili kita mapasayloon, biyaan kita niya nga maglunang sa ato mismong mga sala.

Samtang ang mga kasulatan klaro diha sa ilang pamahayag nga ang tawo pagasilotan sa samang gidak-on nga iyang gihatag ngadto sa iyang isigkatawo, ang pagsilot bisan pa sa makatarunganon nga paghukom dili alang sa mga miyembro, apan alang sa tukma nga awtoridad diha sa Simbahan ug estado. Ang Ginoo mao ang mohatag sa paghukom diha sa katapusan nga paghusay.…

Ang Ginoo makahukom sa mga tawo pinaagi sa ilang mga hunahuna maingon man usab sa ilang gisulti ug gibuhat, kay nasayud siya bisan gani sa mga katuyoan sa ilang mga kasingkasing, apan dili kini tinuod diha sa mga tawo. Madunggan nato ang mga tawo nga moingon, makita nato kon unsay ilang gibuhat, apan dili makasabut og unsay ilang gihunahuna o katuyoan, sa kasagaran masayop kita sa paghukom kon atong sulayan sa pagtugkad ang ipasabut ug mga katuyoan nga nagpaluyo sa ilang mga lihok ug mobutang niini sa atong kaugalingong panabut.8

Bisan tingali kon malisud, makapasaylo kita.

Sa kinatibuk-ang pagsabut sa espiritu sa pasaylo, usa ka buotan nga igsoon nangutana kanako, “Oo, kana gayud unta ang buhaton, apan unsaon man nimo sa pagbuhat niini? Wala ba kana magkinahanglan og gamhanan nga tawo?”

“Oo,” miingon ako, “Apan gimandoan kita nga mahimong gamhanang mga tawo. Ang Ginoo nag-ingon, ‘Busa, kamo kinahanglan magmahingpit ingon nga hingpit ang inyong Amahan sa langit.’ (Mat. 5:48.) Nagsugod kita nga mahimong mga dios, ug nagmando ang Ginoo sa atong pagkahingpit.”

“Oo, si Kristo mipasaylo niadtong nagpasakit kaniya, apan labaw pa siya kaysa tawo,” misabat siya pagsulti.

Ug ang akong tubag mao: “Apan adunay daghang mga tawo nga nakakaplag nga posible ang paghimo niining balaanon nga butang.”

Sa pagkatinuod adunay daghan kinsa, sama niining buotan nga igsoon, nagbaton sa komportable nga pagtuo nga ang mapasayloon nga espiritu … mahimong anaa lamang sa kasulatan o minaomao [fictional] nga mga tawo ug lisud nga makita sa tinuod nga mga tawo sa kalibutan karon. Dili kini mao nga pagkabutang.9

Nailhan nako ang usa ka batan-ong inahan nga namatyan og bana. Kabus ang kahimtang sa pamilya ug ang insurance policy $2,000 lamang, apan sama kini og gasa gikan sa langit. Gihatud dayon sa kompaniya ang tseke alang niana nga kantidad sa dihang nadawat ang pruweba sa kamatayon. Ang batan-on nga biyuda mihukom nga tipigan niya kini alang sa dinaliang mga panginahanglan [emergency], ug sa ingon gideposito kini sa bangko. Ang uban nasayud sa iyang mga tinipigan, ug usa ka paryente miagni kaniya sa pagpahulam sa $2,000 ngadto kaniya uban sa taas nga interes.

Milabay ang katuigan, ug wala gayud siya makadawat sa prinsipal ni sa interes. Namatikdan niya nga ang nanghulam naglikaylikay na kaniya ug mihimo og daghang mga saad sa dihang naningil na siya kabahin sa kwarta. Karon nagkinahanglan na siya sa kwarta ug wala na kini diha.

“Naglagot kaayo ko niya!” matud niya kanako, ug suko kaayo ang iyang paningog ug masuk-anon ang itumon niyang mga mata. Kon hunahunaon nga usa ka maayog lawas nga tawo mangilad sa usa ka batan-ong biyuda nga may pamilyang gisuportahan! “Gikasilagan nako siya!” makadaghan niya balikbalika. Dayon gisultihan nako siya og [usa ka] istorya, diin ang usa ka tawo mipasaylo sa nagpatay sa iyang amahan. Naminaw siya pagayo. Nakita nako nga mituo siya. Sa katapusan dihay mga luha sa iyang mga mata, ug mihunghong siya: “Salamat kanimo. Daghan gayud kaayong salamat kanimo. Labing siguro ako usab, mopasaylo gayud sa akong kaaway. Ako karong limpyohan ang akong kasingkasing sa kapaitan. Dili na ko magdahum nga mauli pa ang kwarta, apan ako na lang itugyan ang nakasala kanako ngadto sa mga kamot sa Ginoo.”

Paglabay sa pila ka semana, iya akong nakit-an pag-usab ug mitug-an nga kadtong misunod nga mga semana mao ang pinakamalipayon sa iyang kinabuhi. Bag-o nga kalinaw ang miabut kaniya ug nakahimo siya sa pag-ampo alang sa nakasala ug mipasaylo kaniya, bisan kon wala na gayud siya makadawat og balik bisan usa ka dolyar.10

Kon atong pasayloon ang uban, gipalingkawas nato ang atong mga kaugalingon sa kasilag ug kapaitan.

Nganong naghangyo kaninyo ang Ginoo sa paghigugma sa inyong mga kaaway ug balusan og kaayo ang dautan? Aron kamo makabinipisyo niini. Dili kini makadaot sa inyong gikasilagan og maayo kon kamo masilag sa usa ka tawo, ilabi na kon layo kaayo siya ug dili kamo magkita, apan ang kasilag ug kapaitan mokutkot sa inyong dili mapasayloon nga kasingkasing.…

Tingali nakasugat si Pedro og mga tawo nga nagpadayon sa pagpakasala batok kaniya, ug nangutana siya:

“Ginoo, hangtud ba makapila makasala ang akong igsoon batok kanako, ug pasayloon ko siya? …”

Ug si Jesus miingon kaniya:

“Wala ako mag-ingon kanimo nga makapito, kondili kapitoan ka pito.” (Mateo 18:21–22.) …

… Sa dihang mohinulsol ug moluhod sila aron mangayo og pasaylo, kadaghanan kanato makapasaylo, apan ang Ginoo nagsugo kanato nga kita mopasaylo bisan kon wala sila maghinulsol ni mangayo sa atong pasaylo.…

Kini tingali klaro na gayud kaayo alang kanato nga, sa gihapon mopasaylo kita sa walay pagbalus o panimalus, kay ang Ginoo mohimo niini alang kanato kon gikinahanglan.… Ang kapaitan makadaut sa usa katawo nga naghambin niini; makapatig-a kini, makapakubos, ug mokutkot.11

Kanunay kining mahitabo nga ang kasal-anan nahimo nga wala mabantayi sa nakasala. Ang usa ka butang nga iyang nasulti o nahimo nasaypan o wala masabti. Gihambin sa nasad-an diha sa iyang kasingkasing ang sala, nga nagdugang niini sa ubang mga butang nga makapadilaab sa kalagot ug mohatag og kaangayan sa iyang gituohan. Tingali mao kini ang rason nganong nagsugo ang Ginoo nga kinahanglan ang nasad-an mao ang mouna og duol aron makighusay.

“Ug kon ang inyong igsoon nga lalaki o babaye makapasakit kaninyo, kamo modala kaniya tali kaniya ug kanimo lamang; ug kon siya mokumpisal kamo pagahusayon.” (D&P 42:88.)…

Gisunod ba nato kana nga sugo o magmug-ot kita sa atong kapaitan, naghulat nga makahibalo niini ang nakasala ug moluhod kanato nga mahinulsolon?12

Mahimong masuko kita sa atong mga ginikanan, o magtutudlo, o bishop, ug motugyan sa atong kaugalingon sa pagkaubos ug mokupos ubos sa kalala [venom] ug hilo sa kapaitan ug kasilag. Samtang ang gikasilagan nagpadayon sa pagpakabuhi, nga wala makamatikod sa pag-antus sa nasilag, ang naulahi [nasilag] naglimbong sa iyang kaugalingon.…

… Ang dili pagtambong sa kalihokan sa Simbahan aron lamang sa pagdaut sa mga lider o sa pagpahayag sa nasilo nga mga pagbati maoy paglimbong lamang sa atong mga kaugalingon.13

Taliwala sa wala magkauyon nga mga pagpahayag og kasilag, kapaitan ug panimalus nga kasagaran gipahayag karon, ang malumo nga pulong sa pasaylo moabut isip makaayo nga haplas. Dili moubos ang epekto niini ngadto sa nagpasaylo.14

Sa atong pagpasaylo sa uban, gipanalanginan kita uban sa hingpit nga kalipay ug kalinaw.

Nadasig pinaagi kang Ginoong Jesukristo, si Pablo mihatag kanato sa solusyon sa mga problema sa kinabuhi nga nagkinahanglan sa salabutan ug pagpasaylo. “Magmapuanguron kamo ang usa ngadto sa usa, mga malulot og kasingkasing, nga magpinasayloay kamo ang usa sa usa, maingon nga kamo gipasaylo sa Dios tungod kang Kristo.” (Mga Taga-Efe. 4:32.) Kon kini nga espiritu sa maloloy-on, malumo og kasingkasing nga pagpasaylo sa usag usa madala ngadto sa kada panimalay, ang pagkahakog, pagkawalay pagsalig ug kapaitan nga nagguba sa daghan kaayong mga panimalay ug mga pamilya mahanaw ug ang mga tawo magpuyo sa kalinaw.15

Ang pagpasaylo mao ang milagroso nga sagul nga nagsiguro sa kaangayan ug gugma diha sa panimalay ug sa ward. Kon wala kini adunay panagbangi. Kon walay pagsinabtanay ug pagpasaylo adunay panaglalis, pagasundan sa kakulang sa panag-uyon, ug magdala kini og walay pag-inunongay diha sa panimalay, sa mga branch ug diha sa mga ward. Sa laing bahin, ang pagpasaylo mao ang panag-uyon sa espiritu sa ebanghelyo, uban sa Espiritu ni Kristo. Kini mao ang espiritu nga kinahanglan batonan natong tanan kon modawat kita sa kapasayloan sa ato mismong mga sala ug mawalay lama sa atubangan sa Dios.16

Sa kasagaran ang garbo anaa kanato ug mahimo natong babag. Apan kada usa kanato nagkinahanglan nga mangutana sa iyang kaugalingon ning pangutana: “Labaw ba kaimportante ang imong garbo kaysa imong kalinaw?”

Kasagaran gayud, ang tawo nga nakahimo og maanindot nga mga butang sa kinabuhi ug mihimo og pinakamaayo nga tampo motugot sa garbo nga maoy hinungdan nga mawala kaniya ang buhong nga ganti nga angay unta kaniya. Kinahanglan nga kanunay natong batonan ang kinaiya sa pagkamapasayloon nga kasingkasing ug mahinulsulon nga espiritu, andam kanunay nga mobati og matuod nga pagkamapainubsanon, sama sa gibuhat sa usa ka maniningil sa buhis [publican] [tan-awa sa Lucas 18:9–14], ug mangamuyo sa Ginoo aron tabangan kita nga mopasaylo.17

Samtang anaa pa ang pagkamortal nagpuyo ug nagtrabaho kita uban sa dili perpekto nga mga tawo; ug anaa ang walay pagsinabtanay, mga kasal-anan, ug mga kasilo sa sinsitibo nga mga pagbati. Ang pinakamaayong mga katuyoan sa kasagaran dili masabtan. Makalipay nga makita ang daghan kinsa, sa ilang talagsaong kinaiya nag-usab sa ilang panglantaw, gisalikway ang ilang garbo, gikalimtan ang gibati nilang personal nga mga pagdaut. Daghan pa ang nagsubay sa malisud, mamingaw, tunukon nga agianan sa walay paglaum nga pagkaalaut, nga sa katapusan midawat sa pagtul-id, pag-ila sa mga sayop, paglimpyo sa ilang mga kasingkasing sa mga kapaitan, ug nakabaton pag-usab og kalinaw, kanang gikaibgan nga kalinaw nga klaro kaayo kon wala diha. Ug ang mga kapakyasan sa panaway, kapaitan, ug ang resulta sa pagkahimulag gipulihan sa kainit ug kahayag ug kalinaw.18

Mahimo kini. Ang tawo modaug sa kaugalingon. Ang tawo makabuntog. Ang tawo makapasaylo sa tanan nga nakasala kaniya ug magpadayon aron madawat ang kalinaw niini nga kinabuhi ug kinabuhing dayon sa umaabot nga kalibutan.19

Kon mag-apas kita sa kalinaw, nga maoy una nga mopahigayon aron mahusay ang mga panagbangi—kon magpinasayloay pa unta kita ug kalimtan nato sa kinasingkasing—kon limpyohan pa unta nato ang atong mga kalag sa sala ug kapaitan, sa dili pa kita mokondenar o moakusar sa uban—kon makapasaylo pa unta kita sa tanang tinuod o gihunahuna nga mga kasal-anan sa dili pa kita mangayo og pasaylo sa kaugalingon natong mga sala—kon bayaran nato ang ato mismong mga utang, madako man o gamay, sa dili pa nato pugson sa pagpabayad ang nakautang kanato—kon malikayan nato ang pagkasalawayon sa kaugalingon sa dili pa kita manaway sa uban—unsa ka mahimayaon kini nga kalibutan! Ang panagbulag makunhoran ngadto sa pinakagamay; ang korte makalingkawas sa makapuol nga naandang mga husay, kinabuhi sa pamilya mahimong langitnon, ang pagpalambo sa gingharian tulin kaayo nga magpadayon; ug kana nga kalinaw nga molapas sa panabut [tan-awa sa Mga Taga-Filipos] magdala kanatong tanan og hingpit nga kalipay ug sa kasadya nga malisud nga “mosantop sa kasingkasing sa tawo.” [Tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 2:9.]20

Hinaut unta nga panalanginan kitang tanan sa Ginoo aron padayon nga magpabilin sa atong mga kasingkasing ang tinuod nga espiritu sa paghinulsol ug pagpasaylo hangtud nga maperpekto nato ang atong mga kaugalingon, nga nagtinguha sa kahimayaan nga gitagana sa pinakamatinud-anon.21

Mga Sugyot alang sa Pagtuon ug Pagtudlo

Hunahunaa kini nga mga ideya samtang ikaw magtuon sa hugna o samtang ikaw mangandam sa pagtudlo. Alang sa dugang nga tabang, tan-awa ang mga pahina v–xi.

  • Ribyuha ang istorya diha sa mga pahina 113–116. Nganong usahay malisud alang sa mga tawo ang pagpasaylo sa usag usa? Unsay ipasabut sa mga pulong “Kay magpabilin diha kaniya ang dakong sala” (D&P 64:9) diha kaninyo?

  • Ribyuha ang Mateo 6:14–15, nga gikutlo ni Presidente Kimball diha sa pahina 116. Sa inyong hunahuna nganong kinahanglan man gayud nga mopasaylo kita sa uban aron makadawat og pasaylo sa Ginoo?

  • Unsa ang pipila ka mga kinaiya ug mga lihok nga nagpakita sa atong pagpasaylo sa uban nga kinasingkasing ug hingpit? (Tanawa sa mga pahina 117–119.) Nganong ang pagpasaylo kinahanglan man nga “kinasingkasing”?

  • Ribyuha ang seksyon nga nagsugod diha sa pahina 119. Unsa nga mga pagtulun-an sa ebanghelyo ang makatabang kanato sa pag-uyon nga itugyan ang paghukom ngadto sa Ginoo?

  • Sa pagbasa nimo sa istorya mahitungod sa batan-on nga inahan diha sa mga pahina 122, tan-awa kon unsa ang nakapugong kaniya, sa sinugdan, sa pagpasaylo ug unsa ang nakahimo kaniya nga mopasaylo sa katapusan. Unsaon nato sa pagbuntog sa mga babag nga nakabalda sa atong tinguha ug sa mga paningkamot sa pagpasaylo sa uban?

  • Unsay mga linugdangan sa pagdumili sa pagpasaylo? (Tan-awa sa mga pahina 123–124.) Unsa nga mga panalangin ang imong nasinati tungod sa imong pagpasaylo sa uban? Hunahunaa kon sa unsa nga paagi nimo magamit ang espiritu sa pagpasaylo sa inyong pakigrelasyon.

May Kalabutan nga mga Kasulatan: Mateo 5:43–48; Lucas 6:36–38; Mga Taga-Colosas 3:12–15; D&P 82:23

Mubo nga mga Sulat

  1. The Miracle of Forgiveness (1969), 281–82.

  2. The Teachings of Spencer W. Kimball, ed. Edward L. Kimball (1982), 243.

  3. The Miracle of Forgiveness, 261.

  4. Sa Conference Report, Okt. 1977, 71; o Ensign, Nob. 1977, 48.

  5. The Miracle of Forgiveness, 262–64.

  6. The Miracle of Forgiveness, 283.

  7. The Miracle of Forgiveness, 264.

  8. The Miracle of Forgiveness, 267, 268.

  9. The Miracle of Forgiveness, 286–87.

  10. Sa Conference Report, Okt. 1977, 68–69; o Ensign, Nob. 1977, 46. Tan-awa usab sa The Miracle of Forgiveness, 293–94.

  11. Faith Precedes the Miracle, (1972), 191, 192.

  12. Faith Precedes the Miracle, 194, 195.

  13. “On Cheating Yourself,” New Era, Abr. 1972, 33, 34.

  14. The Miracle of Forgiveness, 266.

  15. The Miracle of Forgiveness, 298.

  16. The Miracle of Forgiveness, 275.

  17. The Miracle of Forgiveness, 297.

  18. Sa Conference Report, Abr. 1955, 98.

  19. The Miracle of Forgiveness, 300.

  20. Faith Precedes the Miracle, 195–96.

  21. Sa Conference Report, Okt. 1949, 134.

Imahe
President Kimball speaking

Si Presidente Kimball mitambag sa mga miyembro sa Simbahan: “Pagpasaylo ug kalimti, ayaw itugot nga ang nangagi nga pasangil makausab sa inyong mga kalag ug makaapekto niini, ug molaglag sa inyong gugma ug mga kinabuhi.”

Imahe
Sermon on the Mount

Si Jesukristo nagtudlo, “Kon mopasaylo kamo sa mga tawo sa ilang mga paglapas, pasayloon usab kamo sa inyong langitnong Amahan” (Mateo 6:14).

Imahe
mother and daughter hugging

“Ang pagpasaylo mao ang milagroso nga sagul sa kaangayan ug gugma diha sa panimalay ug sa ward.”