Երեց Դեյվիդ Ա. Բեդնար. Գործողություն ձեռնարկելը հավատքի գործադրում է։ Իսրայելի զավակները կրում են ուխտի տապանը։ Նրանք հասնում են Հորդանան գետին: Խոստումն այն է, որ նրանք ցամաքով կանցնեն գետը։ Ե՞րբ է ջուրը բաժանվում։ Երբ նրանց ոտքերը թրջվում են։ Նրանք քայլում են դեպի գետը՝ գործողություն։ Զորությունը հետևում է՝ ջրերը բաժանվում են։
Հաճախ, մենք մտածում ենք. «Ես այդ կատարյալ հասկացողությունը կփոխակերպեմ իմ գործողությունների մեջ»։ Կառաջարկեի, որ մենք բավականաչափ հասկացողություն ունենայինք սկսելու համար։ Ճիշտ ուղղության զգացում ունենայինք։ Հավատքը սկզբունք է, սկզբունք՝ գործողության և զորության։ Ճշմարիտ հավատքը կենտրոնացած է Տեր Հիսուս Քրիստոսի վրա ու միշտ առաջնորդում է դեպի գործողության:
(Տես՝ «Seek Learning by Faith» [address to Church Educational System religious educators, Feb. 3, 2006], lds.org/media-library)
Վերադարձ 20-րդ էջ։
Քննարկեք.Ինչո՞ւ է ճշմարիտ հավատքն առաջացնում գործողություն։ Ինչո՞ւ է հավատքն անհրաժեշտ Աստծո համար, որ օգնի մեզ նյութապես և հոգեպես։
Կարդացեք.Մատթեոս 6.30 և մի մեջբերում Դասախոսություններ հավատքի մասին նյութից (աջից)։
Պարտավորվեք.Պարտավորվեք շաբաթվա ընթացքում կատարել հետևյալ գործողությունները: Նշեք վանդակը, երբ ավարտեք յուրաքանչյուր գործողությունը։
Այս կիրակի ցույց տվեք ձեր հավատքը և սուրբ պահեք հանգստության օրը ու ակնածանքով ճաշակեք հաղորդությունը։
Ամեն օր կարդացեք Մորմոնի Գրքից։
Կարդացեք 21-րդ էջի սուրբ գրության հատվածները։ Ընտրեք մի հատված և կիսվեք դրանով ձեր ընտանիքի կամ ընկերների հետ:
Հավատքը գործի մեջ - սուրբ գրություններում
Քանի որ Դանիելը չէր դադարում աղոթել, նրան գցեցին առյուծների գուբը, բայց «Աստված … ուղարկեց իր հրեշտակը, եւ նա փակեց առիւծների բերանը, եւ նորա վերայ ոչ մի վնաս չգտնուեցաւ, որովհետեւ հաւատացել էր իր Աստուծուն» (Դանիել 6.22–23, տես նաև՝ 16–21 հատվածները)։
Տերը Լեքիին մի ուղեցույց տվեց, որը կոչվում էր Լիահոնա` առաջնորդելու նրա ընտանիքը, և այն աշխատում էր համաձայն նրանց հավատքի։ … «… [Երբ] նրանք ալարկոտ էին, և մոռանում էին գործադրել իրենց հավատքը և ջանասիրությունը … նրանք չէին առաջադիմում իրենց ճամփորդության մեջ» (Ալմա 37.40–41)։
«Բոլոր տասանորդը տարէք գանձատունը, … և մէկ փորձեցէք սորանով, … թէ արդեօք չե՞մ բանալ ձեզ համար երկնքի պատուհանները եւ օրհնություն թափել ձեզ համար՝ մինչև որ նորա համար տեղ չլինի» (Մաղաքիա 3.10)։
Սովի ժամանակ Եղիան խնդրեց որբևայրուն իրեն տալ վերջին ուտելիքը։ Եղիան խոստացավ, որ նրա հավատքի շնորհիվ Տերը ուտելիքով կապահովի նրան, և նրա ուտելիքը երբեք չի վերջանա։ (Sես Ա Թագավորաց 17։)
«Աղքատներն ու տնանկները ջուր են որոնում, եւ չþկայ, նորանց լեզուն ծարաւից չորացել է. Ես Եհովաս նորանց պատասխան եմ տալու, իսրայէլի Աստուածս նորանց չեմ ձգիլ» (Եսայիա 41.17, տես նաև 18-րդ հատված)։