« គ្រួសារ ណៃត៍ និងអ្នកដទៃទៀតប្រមូលផ្តុំគ្នាទៅស៊ីយ៉ូន » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ( ឆ្នាំ២០២៤ )
« គ្រួសារ ណៃត៍ និងអ្នកដទៃទៀតប្រមូលផ្តុំគ្នាទៅស៊ីយ៉ូន » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា
ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៨៣០–ខែសីហា ឆ្នាំ១៨៣១
គ្រួសារ ណៃត៍ និងអ្នកដទៃទៀតប្រមូលផ្តុំគ្នាទៅស៊ីយ៉ូន
ការគោរពតាមការហៅរបស់ព្រះអម្ចាស់
ពូលី និង យ៉ូសែប ណៃត៍ បានរស់នៅជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់នៅទីក្រុងនូវយ៉ោក ។ ពួកគាត់ស្គាល់ព្យាការីយ៉ូសែបច្បាស់ ។ បន្ទាប់ពីរៀនដំណឹងល្អ ពួកគាត់បានជ្រើសរើសដើម្បីចូលរួមក្នុងសាសនាចក្រ ។ នៅពេលដែលព្រះអម្ចាស់សុំឲ្យពួកបរិសុទ្ធផ្លាស់លំនៅទៅរដ្ឋអូហៃអូ គ្រួសារ ណៃត៍ បានគោរពតាម ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៣៧; Saints ១:៣៣, ៩៤, ១០៩–១១០
គ្រួសារ ណៃត៍ សប្បាយចិត្ដនៅពេលពួកគាត់បានមកដល់រដ្ឋអូហៃអូ ។ លីម៉ាន ខូព្លី ជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ បាននិយាយថាពួកបរិសុទ្ធមួយចំនួនអាចរស់នៅលើដីរបស់គាត់បាន ។ នៅទីនោះមានទីធ្លាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីដាំដំណាំ និងសាងសង់ផ្ទះ ។ យ៉ូសែប ណៃត៍ និងកូនប្រុសរបស់គាត់ បានខិតខំកាប់គាស់ដីដើម្បីត្រៀមសម្រាប់ការដាំដុះ ។
Saints ១:១២៦–១២៧
ប៉ុន្ដែថ្ងៃមួយ លីម៉ានបានផ្លាស់ប្ដូរចិត្ដទាក់ទងនឹងដីរបស់គាត់ ។ គាត់មិនចង់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធរស់នៅទីនោះទៀតទេ ។ គាត់បានប្រាប់ឲ្យគ្រួសារ ណៃត៍ និងគ្រប់គ្នាចាកចេញ ។
Saints ១:១២៧
ពួកបរិសុទ្ធបានមានការព្រួយបារម្ភ ។ ឥឡូវនេះ ពួកគេមិនមានកន្លែងរស់នៅទេ ។ ពួកគេបានសួរព្យាការីយ៉ូសែប ថាតើពួកគេគួរធ្វើបែបណា ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥៤; Saints ១:១២៧
ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ពួកបរិសុទ្ធទាំងនេះគួរតែទៅរដ្ឋមិសសួរី ដើម្បីស្ថាបនាស៊ីយ៉ូន ។ ស៊ីយ៉ូននឹងក្លាយជាទីក្រុងមួយដែលរាស្ដ្ររបស់ព្រះអម្ចាស់អាចប្រមូលផ្ដុំគ្នាបាន ។ នៅស៊ីយ៉ូន ពួកគេនឹងសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធជាកន្លែងដែលពួកគេនឹងធ្វើសេចក្ដីសញ្ញា ឬការសន្យាជាមួយនឹងព្រះ ។ ទ្រង់នឹងប្រទានពរដល់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាទាំងនេះ ។ គ្រួសារ ណៃត៍ មានសេចក្តីរំភើបក្នុងការធ្វើដំណើរទៅ ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ២៩:១–៨; ៤២:៣០–៣៦; ៤៥:៥៩–៦៦; ៥៤:៦–៩; ៥៧:១–២; Saints ១:១២៨
កាលដែលគ្រួសារ ណៃត៍ បានធ្វើដំណើរទៅរដ្ឋមិសសួរី ពូលីបានឈឺធ្ងន់ ។ ស្វាមីរបស់គាត់ យ៉ូសែប និងកូនប្រុសគាត់ព្រួយចិត្ដថាគាត់នឹងមិនអាចរស់នៅបានយូរទៀតទេ ។ ប៉ុន្ដែពូលីបានប្រាប់គ្រួសារគាត់ថា គាត់ចង់នៅស៊ីយ៉ូន មុនពេលគាត់ស្លាប់ ។ គាត់ចង់បានការណ៍នេះច្រើនជាងអ្វីៗទាំងអស់ ។
Saints ១:១២៨
បន្ទាប់ពីការធ្វើដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយ គ្រួសារ ណៃត៍ បានមកដល់មិសសួរី ។ ពូលីបានមានអំណរគុណយ៉ាងខ្លាំងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ដែលគាត់អាចមានជីវិតដើម្បីមកឃើញដែនដីនេះ ។ គ្រួសារ ណៃត៍ គិតថាដែនដីនេះគឺស្រស់ស្អាតណាស់ ។ ពួកគាត់មានសេចក្ដីជំនឿថា ពួកគាត់អាចរក្សាបទបញ្ញត្ដិរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីស្ថាបនាស៊ីយ៉ូននៅទីនោះបាន ។
Saints ១:១៣២
ពួកបរិសុទ្ធបានពោលពាក្យការអធិស្ឋានពិសេសមួយ ហើយបានហៅដែនដីស៊ីយ៉ូន ថាជាទីកន្លែងដែលរាស្ដ្ររបស់ព្រះអម្ចាស់នឹងមក ។ ព្យាការីយ៉ូសែបបានដាក់ដុំថ្មមួយដុំដើម្បីសម្គាល់ទីតាំងរបស់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ពូលីបានស្លាប់ ។ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា ពួកបរិសុទ្ធដែលបានមកដល់ស៊ីយ៉ូន ហើយស្លាប់នឹងបានសម្រាកនៅឯស្ថានសួគ៌ ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៥៩:១–២; Saints ១:១៣២–១៣៣