« ពួកបរិសុទ្ធរៀនអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សស្លាប់ » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ( ឆ្នាំ២០២៤ )
« ពួកបរិសុទ្ធរៀនអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សស្លាប់ » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា
ខែសីហា–ខែតុលា ឆ្នាំ១៨៤០
ពួកបរិសុទ្ធរៀនអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សស្លាប់
សេចក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់សមាជិកគ្រួសារដែលមិនបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក
ជេន នីមែន រស់នៅទីក្រុងណៅវូ ។ នាងបានទៅពិធីបុណ្យសពមួយដែល យ៉ូសែប ស្មីធកំពុងឡើងនិយាយ ។ ពិធីបុណ្យសពបានធ្វើឲ្យជេនគិតអំពីកូនប្រុសរបស់នាង ស៊ីរូស ។ គាត់បានស្លាប់ ហើយមិនបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ ។ ជេនបារម្ភអំពី ស៊ីរូស ។ នាងដឹងថាយើងត្រូវទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដើម្បីរស់នៅជាមួយនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
ពួកបរិសុទ្ធ, ១:៤២១
យ៉ូសែបដឹងថានាងមានអារម្មណ៍បែបណា ។ លោកធ្លាប់ឆ្ងល់ដូចគ្នាអំពីបងប្រុសរបស់លោកអាលវិន ដែលបានស្លាប់ដោយមិនបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ពួកបរិសុទ្ធ, ១:៤២១
នៅក្នុងពិធីបុណ្យសព យ៉ូសែបបានចែកចាយអ្វីដែលព្រះបានបង្រៀនដល់លោក ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា នៅពេលដែលនរណាម្នាក់បានស្លាប់ដោយមិនបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះយើងអាចធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់ពួកគេបាន ។
ពួកបរិសុទ្ធ, ១:៤២១
ជេនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែលបានឮរឿងនេះ ! មិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីពិធីបុណ្យសព នាងបានទៅទន្លេជាមួយអែលឌើរម្នាក់របស់សាសនាចក្រ ។ គាត់បានជ្រមុជទឹកនាងជំនួសឲ្យ សៃរើស ។
ពួកបរិសុទ្ធ, ១:៤២១
ពីរបីសប្តាហ៍ក្រោយមក យ៉ូសែបបានបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធបន្ថែមអំពីពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សស្លាប់ ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា មនុស្សជាច្រើនដែលបានស្លាប់ចង់ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ ពួកគេចង់ដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពួកគេកំពុងរង់ចាំ និងសង្ឃឹមថា សមាជិកគ្រួសាររបស់ពួកគេដែលនៅមានជីវិតនឹងធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់ពួកគេ ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២៨:១៥–១៩, ពួកបរិសុទ្ធ, ១:៤២៣
ពួកបរិសុទ្ធបានរត់ទៅទន្លេភ្លាមៗ ។ ពួកគេបានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សដែលពួកគេស្រឡាញ់ ។ ហៃរ៉ុម ស្ម៊ីធ បានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់អាលវិន ។ ក្រោយមក ព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនថា ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មនុស្សស្លាប់គួរតែត្រូវបានធ្វើនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នរណាម្នាក់គួរតែរក្សាកំណត់ត្រានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនីមួយៗ ហើយបុរសគួរតែទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជំនួសឲ្យបុរស និងស្ត្រីជំនួសឲ្យស្ត្រី ។
គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២៤:២៩–៣២; ១២៧:៥–១២; ១២៨:១–៩, ពួកបរិសុទ្ធ, ១:៤២៤